ݺߣ

ݺߣShare a Scribd company logo
ՋՐԼՐ
Շատ հաճախ մարդիկ լսում են ջրոլորտի
մասին,սակայն չէն հասկանում,թե
կոնկրետ ինչ է իրենից
ներկայացնում:Ուրեմն ասենք,որ
երկրագնդի վրա գոյություն ունեցող
ծովերը,օվկիանոսները,գետերը,լճերը,ստ
որգետնյա ջրերը,մթնոլորտում եղած
ջրերը,մի խոսքով համաշխարհային
օվկիանոսը կազմում են ջրոլորտը՝ երկրի
ջրային թաղանթը:
Ջրոլորտը (հին հունարեն՝ Yδωρ - ջուր և
   σφαῖρα - ոլորտ ), Երկրի բոլոր ջրային
      պաշարների ամբողջությունն է:
 Օվկիանոսի միջին խորությունը 3,8 կմ է,
    առավելագույնը` 11034կմ ( Խաղաղ
   օվկիանոսի Մարիանյան անդունդը ):
Ջրոլորտի զանգվածի մոտ 97%-ը կազմում
 են օվկիանոսի աղի ջրերը, 2,2%-ը` սառցե
ջրերը, մնացած մասը` ստորերկրյա, լճերի
     և գետերի քաղցրահամ ջրերն են:
    Բիոսֆերայի մակերեսը ջրոլորտում
    ներկայացված է իր ամբողջ շերտով,
 սակայն կենդանի նյութի առավելագույն
       խտությունը ընկնում է արևի
      ճառագայթներով տաքացվող և
   լուսավորվող մակերեսային շերտին,
    ինչպես նաև ափամերձ գոտիներին:
Ընդհանրապես ընդունված է ջրոլորտը առանձնացնել
   Համաշխարհային օվկիանոսի, մայրցամաքային ջրերի և
     ստորգետնյա ջրերի: Ջրի մեծ մասը կենտրոնացված է
    օվկիանոսում և համեմատաբար քիչ մասը` գետերում և
  ստորգետնյա ջրերում: Ջրի մեծ զանգված էլ մթնոլորտում է `
ամպերի և գոլորշու տեսքով: Ջրոլորտի ծավալի 96%-ից ավելին
կազմում են օվկիանոսներն ու ծովերը, մոտ 2%-ը ` ստորգետնյա
ջրերը, մոտ 2%-ը` սառույցները և ձյունը, մոտ 0,02%-ն էլ ցամաքի
մակերեսային ջրերը: Ջրի մի մասը գտնվում է պինդ վիճակում `
   սառցե, ձնային ծածկի և հավերժական սառեցվածության
      տեսքով, որն իրենից ներկայացնում է կրիոսֆերան:
      Մակերեսային ջրերը, որոնք համեմատաբար փոքր
 չափաբաժին են զբաղեցնում ջրոլորտի ընդհանուր ծավալում,
որոշիչ են երկրային կյանքի համար և ջրամատակարարման ու
  ոռոգման հիմնական աղբյուրն են: Ջրոլորտի այս հատվածը
   մշտական փոխազդեցության մեջ է գտնվում մթնոլորտի և
  երկրակեղևի հետ: Ջրերի փոխազդեցությունը և փոխադարձ
անցումները մի վիճակից մյուսը իրենցից ներկայացնում են ջրի
 բարդ ցիկլ երկիր մոլորակի վրա: Ջրոլորտում կյանքն առաջին
 անգամ ծագել է Երկրի վրա: Միայն պալեոզոյան դարաշրջանի
 սկզբներին սկսվեց կենդանիների և բույսերի վերաբնակեցումը
                       ցամաքի վրա:
Ջուրն ունի զարմանահրաշ հատկանիշներ: Դրանցից են
      շարժունակությունը, մեծ ջերմունակությունը, ծավալային
փոփոխությունները տարբեր ագրեգատային վիճակների անցնելիս,
 լուծելու, ինքնամաքրվելու հատկությունները: Շարժունակությունը
  հեղուկ ջրի բնորոշ հատկանիշն է: Ջրի շարժումն տեղի է ունենում
Երկրի ձգողականության ուժի, ջրի խտությունների տարբերության,
       քամու, Լուսնի և Արեգակի ձգողության հետևանքով: Ջրի
    միախառնումը նպաստում է նրանց ջերմության, աղիության և
           քիմիական կազմի համահավասարեցմանը: Ջրի
   շարժունակությամբ է պայմանավորված այն հանգամանքը, որ
    համաշխարհային օվկիանոսը գտնվում է միևնույն (0-յական)
                        մակարդակի վրա:
Ջրի մեծ ջերմունակությունն աշխարհագրական թաղանթում ունի ա
յննշանակությունը, որ ջրավազանները դառնում են արեգակնային ջ
երմությանհսկայական կուտակիչներ: Ամռանը կուտակած ջերմությ
              ունը ձմռանը հաղորդումեն շրջապատին:
Երկրի վրա եղած ջրի ընդհանուր քանակը չի
     փոխվում և անընդհատ շարժման մեջ է: Եթե
        երկրագնդի վրա թափվող ջրի քանակը
հավասարաչափ բաշխենք դրա մակերեսի վրա, ապա
  կստացվի 1020 մմ հաստության մի շերտ: Ջրի այդ
  քանակությունն էլ ամեն տարի գոլորշիանում է և
 մթնոլորտային տեղումների ձևով կրկին թափվում է
  ցած: Ծովերի ու օվկիանոսների, գետերի ու լճերի
  մակերևույթից ջուրը գոլորշիանում է, մթնոլորտի
    վերին շերտերում խտանալով՝ առաջացնում է
 ամպեր, որոնք անձրևի կամ ձյան տեսքով թափվում
     են Երկրի վրա: Սա ջրի փոքր կամ տեղական
շրջապտույտն է: Ավելի բարդ է ջրի համաշխարհային
 կամ մեծ շրջապտույտը. օվկիանոսից գոլորշիացած
 ջրի մի մասը թափվում է օվկիանոսի վրա, իսկ մյուս
մասը քամիների միջոցով տարվում է ցամաքի խորքը
և տեղումների ձևով թափվում այնտեղ: Դրա մի մասը
      սնում է գետերը, մյուս մասը ներծծվում է՝
 առաջացնելով ստորգետնյա ջրեր, կամ կուտակվում
   լճերի, ճահիճների կամ սառցադաշտերի մեջ և ի
        վերջո կրկին վերադառնում օվկիանոս:
  Ջրի շրջապտույտը աշխարհագրական թաղանթի
            ամենակորևոր գործընթացն է:
Երկրագնդի ջրային ռեսուրսերը կազմում են
 շուրջ 1.4 մլրդ խկմ: Դրանք օգտագործման
        համար պիտանելի ջրերն են
  որոնք կուտակված են օվկիանոսներում,
   լճերում, ջրամբարներում, հողի մեջ և
           խորքային շետրերում:

More Related Content

ջրոլորտ ամփոփում

  • 2. Շատ հաճախ մարդիկ լսում են ջրոլորտի մասին,սակայն չէն հասկանում,թե կոնկրետ ինչ է իրենից ներկայացնում:Ուրեմն ասենք,որ երկրագնդի վրա գոյություն ունեցող ծովերը,օվկիանոսները,գետերը,լճերը,ստ որգետնյա ջրերը,մթնոլորտում եղած ջրերը,մի խոսքով համաշխարհային օվկիանոսը կազմում են ջրոլորտը՝ երկրի ջրային թաղանթը:
  • 3. Ջրոլորտը (հին հունարեն՝ Yδωρ - ջուր և σφαῖρα - ոլորտ ), Երկրի բոլոր ջրային պաշարների ամբողջությունն է: Օվկիանոսի միջին խորությունը 3,8 կմ է, առավելագույնը` 11034կմ ( Խաղաղ օվկիանոսի Մարիանյան անդունդը ): Ջրոլորտի զանգվածի մոտ 97%-ը կազմում են օվկիանոսի աղի ջրերը, 2,2%-ը` սառցե ջրերը, մնացած մասը` ստորերկրյա, լճերի և գետերի քաղցրահամ ջրերն են: Բիոսֆերայի մակերեսը ջրոլորտում ներկայացված է իր ամբողջ շերտով, սակայն կենդանի նյութի առավելագույն խտությունը ընկնում է արևի ճառագայթներով տաքացվող և լուսավորվող մակերեսային շերտին, ինչպես նաև ափամերձ գոտիներին:
  • 4. Ընդհանրապես ընդունված է ջրոլորտը առանձնացնել Համաշխարհային օվկիանոսի, մայրցամաքային ջրերի և ստորգետնյա ջրերի: Ջրի մեծ մասը կենտրոնացված է օվկիանոսում և համեմատաբար քիչ մասը` գետերում և ստորգետնյա ջրերում: Ջրի մեծ զանգված էլ մթնոլորտում է ` ամպերի և գոլորշու տեսքով: Ջրոլորտի ծավալի 96%-ից ավելին կազմում են օվկիանոսներն ու ծովերը, մոտ 2%-ը ` ստորգետնյա ջրերը, մոտ 2%-ը` սառույցները և ձյունը, մոտ 0,02%-ն էլ ցամաքի մակերեսային ջրերը: Ջրի մի մասը գտնվում է պինդ վիճակում ` սառցե, ձնային ծածկի և հավերժական սառեցվածության տեսքով, որն իրենից ներկայացնում է կրիոսֆերան: Մակերեսային ջրերը, որոնք համեմատաբար փոքր չափաբաժին են զբաղեցնում ջրոլորտի ընդհանուր ծավալում, որոշիչ են երկրային կյանքի համար և ջրամատակարարման ու ոռոգման հիմնական աղբյուրն են: Ջրոլորտի այս հատվածը մշտական փոխազդեցության մեջ է գտնվում մթնոլորտի և երկրակեղևի հետ: Ջրերի փոխազդեցությունը և փոխադարձ անցումները մի վիճակից մյուսը իրենցից ներկայացնում են ջրի բարդ ցիկլ երկիր մոլորակի վրա: Ջրոլորտում կյանքն առաջին անգամ ծագել է Երկրի վրա: Միայն պալեոզոյան դարաշրջանի սկզբներին սկսվեց կենդանիների և բույսերի վերաբնակեցումը ցամաքի վրա:
  • 5. Ջուրն ունի զարմանահրաշ հատկանիշներ: Դրանցից են շարժունակությունը, մեծ ջերմունակությունը, ծավալային փոփոխությունները տարբեր ագրեգատային վիճակների անցնելիս, լուծելու, ինքնամաքրվելու հատկությունները: Շարժունակությունը հեղուկ ջրի բնորոշ հատկանիշն է: Ջրի շարժումն տեղի է ունենում Երկրի ձգողականության ուժի, ջրի խտությունների տարբերության, քամու, Լուսնի և Արեգակի ձգողության հետևանքով: Ջրի միախառնումը նպաստում է նրանց ջերմության, աղիության և քիմիական կազմի համահավասարեցմանը: Ջրի շարժունակությամբ է պայմանավորված այն հանգամանքը, որ համաշխարհային օվկիանոսը գտնվում է միևնույն (0-յական) մակարդակի վրա: Ջրի մեծ ջերմունակությունն աշխարհագրական թաղանթում ունի ա յննշանակությունը, որ ջրավազանները դառնում են արեգակնային ջ երմությանհսկայական կուտակիչներ: Ամռանը կուտակած ջերմությ ունը ձմռանը հաղորդումեն շրջապատին:
  • 6. Երկրի վրա եղած ջրի ընդհանուր քանակը չի փոխվում և անընդհատ շարժման մեջ է: Եթե երկրագնդի վրա թափվող ջրի քանակը հավասարաչափ բաշխենք դրա մակերեսի վրա, ապա կստացվի 1020 մմ հաստության մի շերտ: Ջրի այդ քանակությունն էլ ամեն տարի գոլորշիանում է և մթնոլորտային տեղումների ձևով կրկին թափվում է ցած: Ծովերի ու օվկիանոսների, գետերի ու լճերի մակերևույթից ջուրը գոլորշիանում է, մթնոլորտի վերին շերտերում խտանալով՝ առաջացնում է ամպեր, որոնք անձրևի կամ ձյան տեսքով թափվում են Երկրի վրա: Սա ջրի փոքր կամ տեղական շրջապտույտն է: Ավելի բարդ է ջրի համաշխարհային կամ մեծ շրջապտույտը. օվկիանոսից գոլորշիացած ջրի մի մասը թափվում է օվկիանոսի վրա, իսկ մյուս մասը քամիների միջոցով տարվում է ցամաքի խորքը և տեղումների ձևով թափվում այնտեղ: Դրա մի մասը սնում է գետերը, մյուս մասը ներծծվում է՝ առաջացնելով ստորգետնյա ջրեր, կամ կուտակվում լճերի, ճահիճների կամ սառցադաշտերի մեջ և ի վերջո կրկին վերադառնում օվկիանոս: Ջրի շրջապտույտը աշխարհագրական թաղանթի ամենակորևոր գործընթացն է:
  • 7. Երկրագնդի ջրային ռեսուրսերը կազմում են շուրջ 1.4 մլրդ խկմ: Դրանք օգտագործման համար պիտանելի ջրերն են որոնք կուտակված են օվկիանոսներում, լճերում, ջրամբարներում, հողի մեջ և խորքային շետրերում: