ºÝºÝߣ

Ä°zmir, Turkey

mayın tarlasında yaşıyorsun...bir adım daha atınca parçalara ayrılıyorsun...sonra tekrar toparlanıyorsun ve aptal bir adım daha atıyorsun...sanırım bu insanın doğasında var...olmıycak şeylerin peşinde kendini avutuyosun.etrafındaki çiçekleri eziyorsun...sürekli başa sarıyorsun...vazgeçmekte bir seçenek bunu göremiyosun :)))