Kimseler gibi olmak istemedim.
Birileri gibi konuÅŸmak,
Birileri gibi davranmak yada öbürü gibi masallardan fırlamış bir hayat yaşamak.
Elde olanla yetinebilmekti yetenek ve tüm eksiklere rağmen ayakta kalabilmekti gülmek.
Olduğumdan fazlasına hiç yeltenmedim.
Özenti bir hayat sürmeyi de hiç bir zaman istemedim.
OlduÄŸum gibiydim, olduÄŸum gibi yaÅŸamak istedim.
Sahip olduklarımı sevmekten başka şanşım yoktu,
Bende elde olanları baş tacı ettim.
Oltayı denize atıp peşinden atlamak olmazdı sonunda boğulmak vardı.
Ben kaderde olanı bekledim, neticede oltaya vuracak olan onlardı.
En büyük eğlencemiz ekmek arası peynir, topun peşinde koşan