És quan dormo que hi veig clar
Foll d'una dolça metzina,
Amb perles a cada mÃ
Visc al cor d'una petxina,
Só la font del comellar
I el jaç de la salvatgina,
–O la lluna que s'afina
En morir carena enllà .
És quan dormo que hi veig clar
Foll d'una dolça metzina.
J. V. Foix