suskunluktur hükümdarlığım... sevgim, nefretim, acım, sevincim sessiz bir çığlıktır... imdatlarım vardır kendimce; duyduğum ve beni anlamaya çalışanlarca yükselen... evet, çoğu duyamazlar, anlayamazlar beni ama biliyorum ben kalbim ve aklım birdir... gerçektir... sevgimi haykıramam belki ama hissettiririm... ya öfkem... çekilmezdir çoğu zaman... değersizlikleriyle kendilerini yükseltenleredir... yalanlarıyla yaşayanlaradır... şimdi, hem sevgim hem de öfkem var sakinlik nedir bilmeyen...