ºÝºÝߣ

ºÝºÝߣShare a Scribd company logo
Emekli Din Görevlisi Ahmet Bey
Ahmet Bey,
yeni
emekli
olmuÅŸtur.
Yıllarca kıt kanaat
biriktirdiÄŸi paraya
emekli
ikramiyesini de
ekleyerek
bir okulun yanında
küçük bir ev
satın alır.
Emekli Ahmet Bey
mütevazı da olsa
artık kendi evi
olduğu için çok
mutlu olmuÅŸtu.

Yıllarca kendi evi
olacağı günleri
iple çekmişti…
Mevsimlerden
yaz aylarıdır.

EmekliliÄŸinin
ilk birkaç
haftasını
huzur ve
sessizlik
içinde geçirir.
Aslında mesleğini
çok seven Ahmet
Bey, ölene kadar bu
mesleÄŸini
sürdürmek
istiyordu.

Ama çok
yorulmuÅŸtu ve
dinlenmeye ihtiyacı
vardı.
Yaşlılıkta da
insan
sükunet
içinde
yaşamayı
arzu
ediyor
tabiî ki...
Fakat
okullar
açılır
ve
ders yılı
baÅŸlar.
Okulun açıldığı ilk gün
dersten çıkan öğrenciler   Bu çekilmez gürültü
yolların üzerindeki         ve sesler günler
çöp bidonlarını             boyunca her gün
tekmeleyerek                    neredeyse
çok gürültülü                  sürmektedir.
sesler çıkarmaktadırlar.
Emekli
Ahmet Bey,
dayanılmaz
bu gürültüleri
önlemek için bir
tedbir almaya
karar verir.
Ertesi gün
çocuklar gürültüyle
emekli Ahmet Bey’in
evine doÄŸru
yaklaşırlarken
kapısının
önüne çıkarak
onları durdurur
ve şöyle der:
Çok tatlı çocuklarsınız.
Çok da eğleniyorsunuz.
Bu neşenizi sürdürmenizi istiyorum sizden…
          Ben de
          sizlerin
       yaşındayken
       aynı şekilde
    gürültü yapmaktan
       hoşlanırdım.

           Bana
       gençliğimi
    hatırlatıyorsunuz.
Eğer her gün buradan gürültü
yaparak geçerseniz;
      size
    5’er lira
   vereceÄŸim!


  Ne dersiniz?
Bu teklif çocukların çok hoşuna gider
ve karlı bir iş, bize uyar diyerek
gürültüyü daha da artırarak sürdürürler.
Birkaç gün sonra
emekli Ahmet Bey’in
bir mazereti vardır çocuklara…
Çocuklara şöyle der:
O günlerde televizyon ve gazetelerde küresel ekonomik sıkıntılardan,
geçim sıkıntısından ve ülkenin yoksulluk ­ fakirlik sınırlarından
bolca söz edilmektedir…




Çocuklar!
Ekonomik
geçim sıkıntıları
beni de etkilemeye
başladı…
Bundan böyle
size
2’şer lira verebileceğim!
Tamam mı?
Çocuklar bu mazeretten pek hoşlanmazlar
    ama yine de kar kardır diye
    devam ederler gürültü yapmaya…


?
    ?
?
        ?
    ?
        ?                              Aradan
?                                    birkaç gün
                                        daha
                                       geçer…
Bakın çocuklar!
       Henüz maaşımın tamamını alamadım.
          Ãœlkemizde ekonomik kriz var.
 Maaşımın bir kısmını ancak alabildim bankadan….
Bu yüzden size günde ancak 50 kuruş verebileceğim!
                   Tamam mı?




?
    ?
?
        ?
    ?
        ?
?
?

                          ?
Gürültücü çocukların
hepsinden
                              ?
itiraz sesleri yükselir   ?
ve emekli                         ?
Ahmet Bey’e
durumunu anlamadan            ?
şöyle cevap verirler:
                                  ?
                          ?
?       ?       ?
    ?             ?       ?       ?


İmkansız
Hoca Amca!

Günde
50 kuruÅŸa
bu iÅŸi
yapacağımızı
sanıyorsanız,
yanılıyorsunuz!
?       ?
               ?
   ?                               ?
                   ?       ?

Kusura
bakmayın,
biz
bu
iÅŸi
bırakıyoruz!
Bu
kadar
paraya
bu iÅŸ
olmaz!
Çocuklar da bir daha gürültü
              yapmamışlar…


?
    ?
?
        ?
    ?
        ?
?

More Related Content

Emekli Din Görevlisi (Hikaye) - H. Kazan