ݺߣ

ݺߣShare a Scribd company logo
Ջակոմո Չամիչյան
Հայ քիմիկոսների կյանքը և
հայտնագործոթյունները
Կենսագրություն
• Ծնվել է 1857 թվականի օգոստոսի 27-ին
Իտալիայի Տրիեստ քաղաքում։ Լինելով
հայազգի ընտանիքի զավակ՝ նա
հպարտանում էր իր ծագմամբ և
ժառանգությամբ։ Չամիչյանների ընտանիքի
հիմնադիր է համարվում 18-րդ դարի
մեծանուն հայազգի պատմաբան,
քերականագետ, լեզվաբան, աստվածագետ
և մանկավարժ Միքայել (Միշել) Աբրահամի
Չամիչյանը, ով Վենետիկի Մխիթարյան
միաբանության անդամ էր։
• Լուիջի Չամիչյանն իր դպրոցական կրթությունը
ստացել է Տրիեստում, որտեղ էլ հետաքրքրվել և
գերվել է քիմիայով, շնորհիվ իր ուսուցչի՝
Ավգուստո Վիերտհալերի, ով եղել է կիրառական
քիմիայի մասնագետ և հանդիսացել է
նյութաբանության ուսումնամեթոդաբանության
հիմնադիրը։ Սրանով է բացատրվում իր բեղուն
հասարակական և գիտական գործունեության
ընթացքում Չամիչյանի շարունակական
ուշադրությունը քիմիայի և իննովացիաների
գործնական և էկոնոմիկական ասպեկտների
հանդեպ։
Գործունեությունը
• Հետագայում Չամիչյանը տեղափոխվել է
Վիեննա և ուսանել Վիեննայի
Համալսարանում և պոլիտեխնիկումում՝
իրեն նվիրելով քիմիային։ Քիմիայի
դասախոսներն են եղել Լյուդվիգ Բարթը և
Հուգո Վեյդելը, իսկ կենդանաբանություն
ուսումնասիրել է Կարլ Կլաուսի
ղեկավարությամբ։ Դեռևս այս տարիներին,
լինելով ուսանող, նա հրապարակումներ է
ունեցել կենդանաբանական
դիտարկումների, թերթաքարերի (schist)
բնույթի, և սպեկտրոսկոպիայի վերաբերյալ։
• Հետագա ուսումը շարունակել է Հեսսենի
համալսարանում, որտեղ ստացել է
փիլիսոփայության դոկտորի գիտական
աստիճան (PhD) 1880 թվականին (23
տարեկան հասակում)։ Հետագայում
հանդիսացել է իտալացի բազմավաստակ
քիմիկոս Ստանիսլաու Կանիցցարոյի
ասիստենտը Հռոմի համալսարանում։
• Կանիցցարոյի լաբորատորիայում նա
ծանոթանում և ընկերանում է երիտասարդ և
տաղանդավոր քիմիկոս Պոլ (Պաոլո)
Սիլբերի հետ։ Հետագայում նրանք միասին
տեղափոխվում են Բոլոնիայի
Համալսարան, որտեղ Չամիչյանը ստանում
է պրոֆեսորի կոչում, իսկ Սիլբերը ստանում
է Բոլոնիայի Համալսարանի Գիտության
Ֆակուլտետի Պատվավոր Կոլլեգայի կոչում։
Պարգևներ
• Պարգևատրվել է Սավոյայի պատվո և ֆրանսիական
Պատվո լեգեոնի ասպետ շքանշաններով։ Չամչյանը,
Պադուայի թագավորական, Հռոմի բժշկ, Զենովայի և
իտալական ու գիտական ընկերությունների անդամ
էր, Լոնդոնի թագավորական ընկերության
պատվավոր, Պետերբուրգի (1912 թվական),
Ֆրանսիայի, Ստոկհոլմի գիտությունների
թագավորական և այլ ակադեմիաների
արտասահմանյան անդամ։ Իտալական սենատի
անդամ (1910-1922 թվականներին)։ Վաղաժամ մահը
կանխեց Չամչյանի է Ֆիշերի առաջարկով նոբելյան
մրցանակի շնորհումը։
• Նյութը պատրաստց`Էլինա Գրիգորյան
• 7-3 դասարան

More Related Content

ջակոմո չամիչյան

  • 1. Ջակոմո Չամիչյան Հայ քիմիկոսների կյանքը և հայտնագործոթյունները
  • 2. Կենսագրություն • Ծնվել է 1857 թվականի օգոստոսի 27-ին Իտալիայի Տրիեստ քաղաքում։ Լինելով հայազգի ընտանիքի զավակ՝ նա հպարտանում էր իր ծագմամբ և ժառանգությամբ։ Չամիչյանների ընտանիքի հիմնադիր է համարվում 18-րդ դարի մեծանուն հայազգի պատմաբան, քերականագետ, լեզվաբան, աստվածագետ և մանկավարժ Միքայել (Միշել) Աբրահամի Չամիչյանը, ով Վենետիկի Մխիթարյան միաբանության անդամ էր։
  • 3. • Լուիջի Չամիչյանն իր դպրոցական կրթությունը ստացել է Տրիեստում, որտեղ էլ հետաքրքրվել և գերվել է քիմիայով, շնորհիվ իր ուսուցչի՝ Ավգուստո Վիերտհալերի, ով եղել է կիրառական քիմիայի մասնագետ և հանդիսացել է նյութաբանության ուսումնամեթոդաբանության հիմնադիրը։ Սրանով է բացատրվում իր բեղուն հասարակական և գիտական գործունեության ընթացքում Չամիչյանի շարունակական ուշադրությունը քիմիայի և իննովացիաների գործնական և էկոնոմիկական ասպեկտների հանդեպ։
  • 4. Գործունեությունը • Հետագայում Չամիչյանը տեղափոխվել է Վիեննա և ուսանել Վիեննայի Համալսարանում և պոլիտեխնիկումում՝ իրեն նվիրելով քիմիային։ Քիմիայի դասախոսներն են եղել Լյուդվիգ Բարթը և Հուգո Վեյդելը, իսկ կենդանաբանություն ուսումնասիրել է Կարլ Կլաուսի ղեկավարությամբ։ Դեռևս այս տարիներին, լինելով ուսանող, նա հրապարակումներ է ունեցել կենդանաբանական դիտարկումների, թերթաքարերի (schist) բնույթի, և սպեկտրոսկոպիայի վերաբերյալ։
  • 5. • Հետագա ուսումը շարունակել է Հեսսենի համալսարանում, որտեղ ստացել է փիլիսոփայության դոկտորի գիտական աստիճան (PhD) 1880 թվականին (23 տարեկան հասակում)։ Հետագայում հանդիսացել է իտալացի բազմավաստակ քիմիկոս Ստանիսլաու Կանիցցարոյի ասիստենտը Հռոմի համալսարանում։
  • 6. • Կանիցցարոյի լաբորատորիայում նա ծանոթանում և ընկերանում է երիտասարդ և տաղանդավոր քիմիկոս Պոլ (Պաոլո) Սիլբերի հետ։ Հետագայում նրանք միասին տեղափոխվում են Բոլոնիայի Համալսարան, որտեղ Չամիչյանը ստանում է պրոֆեսորի կոչում, իսկ Սիլբերը ստանում է Բոլոնիայի Համալսարանի Գիտության Ֆակուլտետի Պատվավոր Կոլլեգայի կոչում։
  • 7. Պարգևներ • Պարգևատրվել է Սավոյայի պատվո և ֆրանսիական Պատվո լեգեոնի ասպետ շքանշաններով։ Չամչյանը, Պադուայի թագավորական, Հռոմի բժշկ, Զենովայի և իտալական ու գիտական ընկերությունների անդամ էր, Լոնդոնի թագավորական ընկերության պատվավոր, Պետերբուրգի (1912 թվական), Ֆրանսիայի, Ստոկհոլմի գիտությունների թագավորական և այլ ակադեմիաների արտասահմանյան անդամ։ Իտալական սենատի անդամ (1910-1922 թվականներին)։ Վաղաժամ մահը կանխեց Չամչյանի է Ֆիշերի առաջարկով նոբելյան մրցանակի շնորհումը։
  • 8. • Նյութը պատրաստց`Էլինա Գրիգորյան • 7-3 դասարան