�ݺ�ߣ

ԱՊՐԵԼ (հեղ. Պարույր Սևակ) Ապրե~լ, ապրե~լ, այնպե’ս ապրել, Որ սուրբ հողըդ երբեք չզգա քո ավելորդ ծանրությունը. Ապրե~լ, ապրե~լ, այնպե’ս ապրել, Որ դու ինքդ էլ երբեք չզգաս քո սեփական մանրությունը: Ու թե հանկարծ անպետքություն քեզ համարես, թե ինքդ քեզ արհամարհես ու համառես, քեզ հետ վիճի’, քեզ չզիջի’ համբերատար քեզ հետ խոսի~, հակառակո’ւմ քեզ համոզի ինքը… հզոր Հանրությունը… Ապրե~լ, ապր