ºÝºÝߣ

ºÝºÝߣShare a Scribd company logo
LINGUA
Comprensión lectora 11
Nome e apelidos:
.
.......................................................................................................................
Curso:
.
......................................................... Data:
.
.................................................................
CL
Le o texto con moita atención.
Primeiro fai unha lectura rápida; despois, volve lelo amodiño, fixándote ben en todos os
detalles, para poder responder as preguntas sen miralo.
O oficio dos oleiros consiste en facer con barro olas, xerras, cuncas, pratos,
tarteiras, pucheiros...
Outro oficio é o dos cesteiros. A arte da cestería é anterior á cultura dos cas-
tros. Os cestos fanse tanto na vila como no medio rural, e a materia prima é a
madeira de castiñeiro, colmo (palla de centeo) e tamén vimbio.
Non se pode esquecer os zoqueiros, aqueles que facían zocos e zocas, calza-
do habitual entre as xentes dun país húmido e aberto ás chuvias e que perco-
rrían todos os camiños de Galicia.
E o oficio ambulante por excelencia é o de afiador, o cal é moi característico
de Ourense. Os afiadores ían polo mundo, polos lugares máis afastados da
súa aldea, ofrecendo os seus servizos. Crearon unha linguaxe peculiar e pro-
pia, e levaban un asubío xeralmente feito de madeira de buxo que facían soar
co seu coñecido pregón: «Afiador e paraugueiro!».
Tomado de http://www.galespa.com.ar/artesans_tradicionais.htm (adaptación)
a
b
c
60
©GRUPOANAYA,S.A.,Lingua3.ºEducaciónPrimaria.Materialfotocopiableautorizado.­
1	Cal destes títulos che parece máis adecuado para o texto que acabas de ler?
Oficios do futuro
Os oficios que prefiren os mozos
Oficios tradicionais
Oficios artesanais
2	Fai corresponder cada foto cun dos oficios dos que fala o texto:
a) ............................	 b) ............................	 c) ............................
3	Relaciona o material utilizado en cada caso co seu oficio:
vimbio – ........................................	 barro – .................................................
madeira – ......................................	 pedra de afiar – .....................................
4	Cal deses oficios tiña unha linguaxe propia? De onde eran os mellores?
........................................................................................................................
5	Busca no dicionario as palabras zoca e zoco. Cal destas imaxes corresponde a
unhas zocas e cal a uns zocos? Para que servía cada tipo de calzado?
.....................................................
	
........................................................
........................................................................................................................
6. Pensa un pouco máis. A palabra xa o indica: os afiadores dedicábanse a afiar coite-
los, útiles de labranza e tesoiras. Daquela, por que berraban «Afiador e paraugueiro!
»Que facían cos paraugas?. Axúdate do dicionario ou dunha enciclopedia.
Nome e apelidos: .........................................................................................................................
CL11
61
©GRUPOANAYA,S.A.,Lingu.ºEducaciónPrimaria.Materialfotocopiableautorizado.­
7. Investigamos: Describe e debuxa un oficio tradicional. Texto:10 -15 liñas máximo.
Podes preguntar a túa familia ou consultando a seguinte páxina:
http://museodopobo.gal/web/expo-sala-oficios.php?lang=ga).

More Related Content

Cl 3 ep oficios l gal alumn

  • 1. LINGUA Comprensión lectora 11 Nome e apelidos: . ....................................................................................................................... Curso: . ......................................................... Data: . ................................................................. CL Le o texto con moita atención. Primeiro fai unha lectura rápida; despois, volve lelo amodiño, fixándote ben en todos os detalles, para poder responder as preguntas sen miralo. O oficio dos oleiros consiste en facer con barro olas, xerras, cuncas, pratos, tarteiras, pucheiros... Outro oficio é o dos cesteiros. A arte da cestería é anterior á cultura dos cas- tros. Os cestos fanse tanto na vila como no medio rural, e a materia prima é a madeira de castiñeiro, colmo (palla de centeo) e tamén vimbio. Non se pode esquecer os zoqueiros, aqueles que facían zocos e zocas, calza- do habitual entre as xentes dun país húmido e aberto ás chuvias e que perco- rrían todos os camiños de Galicia. E o oficio ambulante por excelencia é o de afiador, o cal é moi característico de Ourense. Os afiadores ían polo mundo, polos lugares máis afastados da súa aldea, ofrecendo os seus servizos. Crearon unha linguaxe peculiar e pro- pia, e levaban un asubío xeralmente feito de madeira de buxo que facían soar co seu coñecido pregón: «Afiador e paraugueiro!». Tomado de http://www.galespa.com.ar/artesans_tradicionais.htm (adaptación) a b c 60 ©GRUPOANAYA,S.A.,Lingua3.ºEducaciónPrimaria.Materialfotocopiableautorizado.­
  • 2. 1 Cal destes títulos che parece máis adecuado para o texto que acabas de ler? Oficios do futuro Os oficios que prefiren os mozos Oficios tradicionais Oficios artesanais 2 Fai corresponder cada foto cun dos oficios dos que fala o texto: a) ............................ b) ............................ c) ............................ 3 Relaciona o material utilizado en cada caso co seu oficio: vimbio – ........................................ barro – ................................................. madeira – ...................................... pedra de afiar – ..................................... 4 Cal deses oficios tiña unha linguaxe propia? De onde eran os mellores? ........................................................................................................................ 5 Busca no dicionario as palabras zoca e zoco. Cal destas imaxes corresponde a unhas zocas e cal a uns zocos? Para que servía cada tipo de calzado? ..................................................... ........................................................ ........................................................................................................................ 6. Pensa un pouco máis. A palabra xa o indica: os afiadores dedicábanse a afiar coite- los, útiles de labranza e tesoiras. Daquela, por que berraban «Afiador e paraugueiro! »Que facían cos paraugas?. Axúdate do dicionario ou dunha enciclopedia. Nome e apelidos: ......................................................................................................................... CL11 61 ©GRUPOANAYA,S.A.,Lingu.ºEducaciónPrimaria.Materialfotocopiableautorizado.­ 7. Investigamos: Describe e debuxa un oficio tradicional. Texto:10 -15 liñas máximo. Podes preguntar a túa familia ou consultando a seguinte páxina: http://museodopobo.gal/web/expo-sala-oficios.php?lang=ga).