Hayatımı da bir film olarak düşündüm. Öyleyse sonuca yaklaştığıma karar vereyim. Hayatımı, favori player'ım olan beynime mouse ile sürükledim. Geri sardım önceleri... Kaçırdığım güzel yerlerde ağır ağır ilerledim. En eskilere gitmeyi istedim. O bölümler bozuktu, çizilmişti belki de cd'm. Alkolle silmeyi denedim, sarhoş olmuşum.
Beliren görüntüler pek de net değildi. İleri gidildikçe netleştiğini farkettim. Daha berrak, daha bir anlaşılır, sanki daha bir sürükleyiciydi. Peki bir filmin girişi olmadan sonu ne kadar önem taşırdı. Hangimiz rüyalarının başını hatırlıyordu ki.
Hayatınızı seçemeyecek, yahut bir kalıba sokamayaca
We’ve updated our privacy policy so that we are compliant with changing global privacy regulations and to provide you with insight into the limited ways in which we use your data.
You can read the details below. By accepting, you agree to the updated privacy policy.