ºÝºÝߣ

Na dnie sarkofagu noc, czarna suknia. Rozrzucam korale wspomnień... Wtulona w włosów płaszcz, wonna rodnią swą. Teraz okryta snem. Na wpół lodowata dłoń. Zimne twe usta... A jeszcze nie dawno ogień skrzył. Pamiętam rozkoszny wiatr, masztem gnący, sztorm. Daję ci moją łzę. Okręt mój płynie dalej gdzieś tam... Serce choć popękane chce bić. Nie ma cię i nie było. Jest noc. Nie ma mnie i nie było. Jest dzień.