herşeyin dengesine, simetrik düzenlere ve spirallerin o muhteşem döngülere, hatta her spiralin bir sonraki turda birbirinden uzaklaşmasına ve ne olursa ne akdar uzakta olursa olsun bu açının sürekli 360da bi sıfırlandığına inandım durdum. Peki ya babam hala o açıda olduğu için beni seviyor mu?, Yoksa toprağa karışan bedeninin içinde bir ruh yok mu? Varsa nerde neden bize belli etmiyor kendini? Edemiyor mu? Bu sorularda bile bi denge ve döngü var. Eğer bi spiralin kenarıysa hayat çizgimiz küçücük sevinçler ve üzüntülerle büyüyoruz ve tek amacımız mutluluk, belki bir küçük oyun oynamak. Yaş ilerledikçe geçen yol ve aradaki mesafe acılarımızın
We’ve updated our privacy policy so that we are compliant with changing global privacy regulations and to provide you with insight into the limited ways in which we use your data.
You can read the details below. By accepting, you agree to the updated privacy policy.