�ݺ�ߣ

Astana, Kazakhstan

اگه اولش به فکر آخرش نباشی , آخرش به فکر اولش میفتی چو زین بگذری مردم آمد پدید سرش راست بر شد چو سرو بلند پذیرندهی هوش و رای و خرد ز راه خرد بنگری اندکی مگر مردمی خیره خوانی همی ترا از دو گیتی برآوردهاند نخستین فطرت پسین شمار شنیدم ز دانا دگرگونه زین نگه کن سرانجام خود را ببین به رنج اندر آری تنت را رواست چو خواهی که یابی ز هر بد رها نگه کن بدین گنبد تیزگرد نه گشت زمانه بفرسایدش نه از جنبش