Kush nuk do te deshironte te kthehej ne vitet kur:
-Vendimet e rendesishme i merrnim nepermjet nje praktike... «kujt i bie dhjeta»...
-Gabimet ne gramatike korrigjoheshin me nje «Grise faqen dhe nise nga fillimi!»
-Denimi me i keq dhe angaria me e madhe ishte, te shkruash 100 here : «Nuk do bej me...»
-Zenkat mbaronin me : «u illnuam u pajtuam.»
-«Kam leke», do te thoshte qe mund te blesh karamele duke luajtur «dyqanesh» ose nje akullore ne oren e pushimit.
-Te kishe nje qeske me zara ishte e mjaftueshme te ishe i lumtur gjithe pasditen
-Nuk ishte çudi qe te kishe dy apotre «shoke te ngushte». «Eshte shume i/e madh/e» behej fjale per ata qe ishin mbi 18.
-«Hajduti dhe polic