ݺߣ

ݺߣShare a Scribd company logo
T ΙΤΟΣ ΠΑΤΡΙΚΙΟΣ ΜΙΑ ΠΡΩΤΗ ΓΝΩΡΙΜΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΟΙΗΤΗ
ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΤΟΥ ΠΟΙΗΤΗ ΑΠΟ ΤΗΝ  ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΑΘΗΝΩΝ Με αφορμή τη βράβευση του Τίτου Πατρίκιου και του Μένη Κουμανταρέα από την Ακαδημία Αθηνών, το σημερινό αφιέρωμα.Σε επόμενη ανάρτηση θα γίνει αφιέρωμα και στον Μένη Κουμανταρέα. "Τίτος Πατρίκιος, Μένης Κουμανταρέας: η επίγευση της βράβευσης" Δύο κορυφαίοι Έλληνες λογοτέχνες, ο ένας στο πεδίο της ποίησης και ο άλλος στο πεδίο της πεζογραφίας, ο  Τίτος Πατρίκιος  και ο  Μένης Κουμανταρέας , τιμήθηκαν για το σύνολο του έργου τους από την Ακαδημία Αθηνών για το 2008. Λίγο πριν από την επίσημη τελετή των βραβείων απάντησαν στην «Κ» στο ερώτημα τι σημαίνει η βράβευσή τους από την Ακαδημία Αθηνών: Τίτος Πατρίκιος : «Δεν έχω τιμηθεί πολλές φορές. Από τα 16 ποιητικά βιβλία που έχω βγάλει από το ’54 έως προχθές, κανένα δεν έχει βραβευτεί. Μόνο το 1994 τιμήθηκα με το Μεγάλο Κρατικό Βραβείο για το σύνολο του έργου μου. Περισσότερο έχω τιμηθεί στο εξωτερικό, στην Ιταλία, τη Γαλλία, τη Γερμανία… Στην Ιταλία με ανακήρυξαν καβαλιέρε, τον τίτλο που έχει και ο Μπερλουσκόνι. Και σήμερα έρχεται η Ακαδημία. Είναι ένα βραβείο που δεν το ζήτησα, δεν το προκάλεσα. Το αποδέχτηκα, και στοιχειώδης ευγένεια απαιτεί να ευχαριστήσεις αυτούς που σου το έδωσαν. Βεβαίως μου προξένησε και χαρά. Μάλιστα, είναι μερικές φορές που αισθάνεσαι στο περιθώριο, που κάποια πράγματα σε κάνουν να αισθάνεσαι ότι υπάρχεις. Είναι ενδιαφέρον ότι ένας θεσμός καθεστωτικός, όπως η Ακαδημία, επιβραβεύει μια τέχνη περιθωριακή όπως η ποίηση. Το ότι βραβεύεται αυτή η περιθωριακή τέχνη είναι κάτι σημαντικό». Μένης Κουμανταρέας : «Κανένα βραβείο δεν έχει τέτοια βαρύτητα όσο η βράβευση από το κοινό. Οπωσδήποτε έρχεται ως επιστέγασμα, αλλά χωρίς να μου στερεί και μια μελαγχολία, ότι ως εδώ… πληρώσαμε! Οπωσδήποτε είναι μια βράβευση που τη σκιάζουν τα καπνογόνα, οι δολοφονικές σφαίρες και τώρα τα γεγονότα στη Μέση Ανατολή». Πηγή: www.kathimerini.gr / (31/12/2008)     1 σχόλια:  Ανώνυμος είπε...  Θυμίζω ότι το πρώτο ποίημα του Τίτου Πατρίκιου δημοσιεύτηκε το 1943. Και η ποιητική και ευρύτερα συγγραφική του δημιουργία συμπλήρωσε αισίως και αδιαλείπτως τις έξι και πλέον δεκαετίες. Οφειλόμενη λοιπόν η τιμή της ελληνικής πολιτείας προς ένα ποιητή και πολίτη με συνεχή παρουσία και προσφορά στους κοινωνικούς και πολιτιστικούς αγώνες του ελληνισμού και όλων των καταπιεσμένων του πλανήτη Γη.  Πολύ καλή η πρωτοβουλία των ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΩΝ να αναδείξει τη βράβευση. Ενδεικτικά αναφέρω δύο δεδομένα της βιβλιογραφίας που χαρακτηρίζονται από ποιότητα και ιδιαίτερο ενδιαφέρον: Το αφιερωματικό τεύχος του κυπριακού περιοδικού λόγου, τέχνης και προβληματισμού ΑΝΕΥ, ΤΕΎΧΟς 19, Χειμώνας 2006 με πολλές συνεργασίες για το έργο του ποιητή και με αποκλειστική συνέντευξή του. Επίσης, τη μελέτη του Παναγιώτη Νούτσου KOINΩNIA, ΠOΛITIKH ΣTPATEYΣH KAI OIHΣH ΓIA TON TITO ΠATPIKIO [εκδ. Σαββάλας, Αθήνα 2006]. Μια έκδοση που αποτελεί εισαγωγή στην ποίηση του Τίτου Πατρίκιου, στην οποία προσεκτικά δίνεται και η ιστορική κατανόηση του κοινωνικού πεδίου της ποίησης του Τ. Πατρίκιου σε σύνδεση με τη θεματολογική ανατομία των συναρμογών της.  Γιώργος Μύαρης 17 Ιανουαρίου 2009 9:28 μ.μ.     Ανάρτηση Σχολίου  | Νεότερη ανάρτηση   Παλαιότερη Ανάρτηση | | Αρχική σελίδα   Εγγραφή σε:  Σχόλια ανάρτησης ( Atom )   Εύα Νεοκλέους My   Profile           "Αφού δεν έφτανα να προσκυνήσω τον Άη Γιώργη, γιατί μ΄άφηναν και προσκυνούσα συνέχεια τα δόντια του δρακοντα;"    SuMoTuWeThFrSa 1 234567 8 910111213 14 15 161718 19 202122232425262728 ◄ View   Archive Νίκος Καββαδίας:Ο ποιητής της αδελφοσύνης και των μεγάλων οριζόντων   Η άλλη αποκριά...   Ας μιλήσουν οι ποιητές για τον έρωτα   "Εδώ τελειώνουν τα έργα της θάλασσας"   Κανεί   πιον !       Widget   by   Blogger   Tricks   Νίκος Καββαδίας:Ο ποιητής της αδελφοσύνης και των μεγάλων οριζόντων  - (12 comments)  Η άλλη αποκριά...  - (12 comments)  Ας μιλήσουν οι ποιητές για τον έρωτα  - (5 comments)  "Εδώ τελειώνουν τα έργα της θάλασσας"  - (15 comments)  Κανεί   πιον !  - (9 comments)             Aντίσταση  στην αστυνομική βία   Blogging   Αλέξης  Γρηγορόπουλος   Βιβλία   Εκπαίδευση   Εκπαίδευση-Επικαιρότητα   Επικαιρότητα   Ιστορία   Ιστορία-Κύπρος   Λογοτεχνία   Μουσική   Πένθος   Περιβάλλον   Πλατφόρμα Εκπαιδευτικών   Ποίηση   Πολιτική   Πολιτισμός   Συνέδρια   Συνδικαλισμός   Τέχνη   Φαινόμενα ρατσισμού      Live Traffic Feed    Thessaloníki, Thessaloniki arrived on " Επισημάνσεις: Μνήμη Γιώργου Σεφέρη "    Athens, Attiki arrived from  google . gr  on " Επισημάνσεις: "Οφειλή προς τον Τίτο Πατρίκιο η βράβευσή του" "    Kastoriá, Kastoria arrived from  spreadsheets.google.com  on " Επισημάνσεις "    Athens, Attiki arrived from  google . com  on " Επισημάνσεις: "Οι εχθροί της Άνοιξης" "    Lemesos, Limassol arrived from  google . com  on " Επισημάνσεις: "Είναι δύσκολο να πιστέψω..." "    Páfos, Paphos arrived from  kypriakablogs.blogspot.com  on " Επισημάνσεις "    Athens, Attiki arrived from  google . gr  on " Επισημάνσεις: Μνήμη Γιώργου Σεφέρη "    Nicosia left " Επισημάνσεις: Νίκος Καββαδίας:Ο ποιητής της αδελφοσύνης και των μεγάλων οριζόντων " via  nikoskabbadias.blogspot.com     Nicosia arrived from  google . com  on " Επισημάνσεις: Μνήμη Γιώργου Σεφέρη "    Nicosia arrived from  politispittas.blogspot.com  on " Επισημάνσεις "  Watch   in   Real - Time   Options >>                          Οφειλή Μέσα από τόσο θάνατο που έπεσε και πέφτει,  πολέμους, εκτελέσεις, δίκες, θάνατο κι άλλο θάνατο  αρρώστια, πείνα, τυχαία δυστυχήματα, δολοφονίες από πληρωμένους εχθρών και φίλων, συστηματική υπόσκαψη κ' έτοιμες νεκρολογίες  είναι σα να μου χαρίστηκε η ζωή που ζω.  Δώρο της τύχης, αν όχι κλοπή απ' τη ζωή άλλων,  γιατί η σφαίρα που της γλίτωσα δε χάθηκε μα χτύπησε το άλλο κορμί που βρέθηκε στη θέση μου. 'Έτσι σα δώρο που δεν άξιζα μου δόθηκε η ζωή  κι όσος καιρός μου μένει σαν οι νεκροί να μου τον χάρισαν για να τους ιστορήσω. Τίτος Πατρίκιος
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ Βιογραφικό  Βιογραφικό Σημείωμα Ο Τίτος Πατρίκιος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1928.Το 1946 ολοκλήρωσε τα γυμνασιακά του μαθήματα στο Βαρβάκειο και γράφτηκε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Εργάστηκε για κάποια χρόνια ως δικηγόρος. Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση, στρατευμένος αρχικά στην ΕΠΟΝ και στη συνέχεια στον ΕΛΑΣ. Το 1944 καταδικάστηκε σε θάνατο από συνεργάτες των γερμανών και η εκτέλεσή του ματαιώθηκε την τελευταία στιγμή. Κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής του θητείας εξορίστηκε στη Μακρόνησο (1951-1952) και κατά τη διετία 1952-1953 στον ʼη Στράτη, από όπου επέστρεψε στην Αθήνα με άδεια εξορίστου. Από το 1959 ως το 1964 σπούδασε κοινωνιολογία στην Ecole Pratique des Hautes Etudes του Παρισιού και πήρε μέρος σε έρευνες του Εθνικού Κέντρου Επιστημονικής Έρευνας της Γαλλίας. Επέστρεψε στην Ελλάδα, μετά την επιβολή της δικτατορίας του Παπαδόπουλου όμως, κατέφυγε ξανά στο Παρίσι, όπου πήρε μέρος σε εκδηλώσεις ενάντια στο παράνομο καθεστώς, και εργάστηκε στην έδρα της Unesco στο Παρίσι και στη Fao στη Ρώμη. Στην Ελλάδα επέστρεψε το 1975 και εργάστηκε ως δικηγόρος, κοινωνιολόγος και λογοτεχνικός μεταφραστής. Το 1982 επέστρεψε στη θέση που κατείχε στο Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών πριν το 1967. Στην Αθήνα εργάστηκε επίσης στο Κέντρο Μαρξιστικών Μελετών. Η πρώτη του εμφάνιση στο χώρο των γραμμάτων πραγματοποιήθηκε το 1943 με τη δημοσίευση ενός ποιήματός του στο περιοδικό Ξεκίνημα της Νιότης, ενώ το 1954 εκδόθηκε η πρώτη ποιητική συλλογή του με τίτλο Χωματόδρομος. Ιδρυτικό μέλος του περιοδικού Επιθεώρηση Τέχνης από το 1954 δημοσίευσε πολλά άρθρα και κριτικές στις στήλες του, ενώ πολλά δοκίμιά του συμπεριλήφθηκαν σε συγκεντρωτικές εκδόσεις. Ασχολήθηκε επίσης με τη μετάφραση (κείμενα των Σταντάλ, Αραγκόν, Μαγιακόφσκι, Νερούντα, Γκόγκολ, Γκαρωντύ, Λούκατς και άλλων) και την πεζογραφία, ενώ τα περισσότερα κοινωνιολογικά έργα του είναι γραμμένα στα γαλλικά. Έργα του μεταφράστηκαν στα γαλλικά, τα φλαμανδικά, τα γερμανικά και τα ολλανδικά. Το 1994 τιμήθηκε με ειδικό κρατικό βραβείο για το σύνολο του έργου του.
ΕΡΓΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ ΠΟΙΗΤΗ Στην τελευταία του ποιητική συλλογή με τον πολύσημο τίτλο  Η Νέα χάραξη  (2007) το ποιητικό υποκείμενο ακόμη πιο θυμόσοφο και στοχαστικό απ' ότι στο παρελθόν, αλλά με την ίδια εγρήγορση, αναπολεί, παρατηρεί, σχολιάζει, με χιούμορ και ψυχραιμία. Με λόγο στιλπνό και διαυγή, με οριακή τις περισσότερες φορές οικονομία, ο ποιητής έχει πια συμφιλιωθεί όχι μόνον με το παρόν αλλά και με το μέλλον. Η νέα εσωτερική πορεία που οδηγεί στην ανασύσταση του κόσμου του περιλαμβάνει και τον έρωτα, δύναμη ζωοποιό και πάντα ανεξιχνίαστη, ο οποίος τροφοδοτεί άλλοτε τη φιλοσοφική διερεύνηση, άλλοτε το θυμοσοφικό στοχασμό, ισοσταθμίζοντας την ποιητική διάθεση ανάμεσα στον λυρισμό και την ειρωνεία: Aραγε πώς γεννιέται  από ένα τίποτα η επιθυμία; Πώς η επιθυμία γίνεται έρωτας,  ο έρωτας πώς αλλάζει  σε μακρινή ανάμνηση; Aραγε πώς μπορεί  η ανάμνηση να σβήνει  μες στο τίποτα; («Κυκλικό», ΝΧ, 47) Και αλλού: Την ποίηση όπως τις γυναίκες  μόνο με την απειλή της εγκατάλειψης  την αγαπάμε.     (Eρωτες», ΝΧ, 60)
ΧΩΜΑΤΟΔΡΟΜΟΣ Hδη από τα πρώτα χρόνια του  Χωματόδρομου  (1954) διακρίνει κανείς μια πολιτική-ερωτική ισοτοπία που συνήθως εκβάλλει σε συναφή ρητορική. Oπως αποτυπώνεται στο ποίημα «Μεγάλο γράμμα» του 1952, ο αγώνας για την αλήθεια, αγώνας διαχρονικός και συμπαντικός, προϋποθέτει τη στερεοτυπική επίκληση της αγάπης, ως πηγής δύναμης και ελευθερίας:  Αγάπη αγάπη μόνο η πάχνη του πρώτου άστρου- άσε να σου μιλήσω.  Αγάπη δεν φοβάμαι πια. Σ' αγαπώ. Aσε ν' ακουστεί η φωνή μου  πάνω απ' τις κορφές των δέντρων  πέρα απ' τους οριζόντιους καπνούς των πλοίων.     («Mεγάλο γράμμα», ΧVII, 25)
Ο ΠΟΙΗΤΗΣ ΣΥΝΟΜΙΛΕΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΗΣ Δ. ΑΘΗΝΑΣ Ο ΤΙΤΟΣ ΠΑΤΡΙΚΙΟΣ ΣΤΙΣ 19 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2010 ΑΠΑΝΤΗΣΕ ΣΤΙΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΤΟΥ 3ου ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΟΥ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟΤΟΥ.

More Related Content

Tιτοσ πατρικιοσ2

  • 1. T ΙΤΟΣ ΠΑΤΡΙΚΙΟΣ ΜΙΑ ΠΡΩΤΗ ΓΝΩΡΙΜΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΟΙΗΤΗ
  • 2. ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΤΟΥ ΠΟΙΗΤΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΑΘΗΝΩΝ Με αφορμή τη βράβευση του Τίτου Πατρίκιου και του Μένη Κουμανταρέα από την Ακαδημία Αθηνών, το σημερινό αφιέρωμα.Σε επόμενη ανάρτηση θα γίνει αφιέρωμα και στον Μένη Κουμανταρέα. "Τίτος Πατρίκιος, Μένης Κουμανταρέας: η επίγευση της βράβευσης" Δύο κορυφαίοι Έλληνες λογοτέχνες, ο ένας στο πεδίο της ποίησης και ο άλλος στο πεδίο της πεζογραφίας, ο Τίτος Πατρίκιος και ο Μένης Κουμανταρέας , τιμήθηκαν για το σύνολο του έργου τους από την Ακαδημία Αθηνών για το 2008. Λίγο πριν από την επίσημη τελετή των βραβείων απάντησαν στην «Κ» στο ερώτημα τι σημαίνει η βράβευσή τους από την Ακαδημία Αθηνών: Τίτος Πατρίκιος : «Δεν έχω τιμηθεί πολλές φορές. Από τα 16 ποιητικά βιβλία που έχω βγάλει από το ’54 έως προχθές, κανένα δεν έχει βραβευτεί. Μόνο το 1994 τιμήθηκα με το Μεγάλο Κρατικό Βραβείο για το σύνολο του έργου μου. Περισσότερο έχω τιμηθεί στο εξωτερικό, στην Ιταλία, τη Γαλλία, τη Γερμανία… Στην Ιταλία με ανακήρυξαν καβαλιέρε, τον τίτλο που έχει και ο Μπερλουσκόνι. Και σήμερα έρχεται η Ακαδημία. Είναι ένα βραβείο που δεν το ζήτησα, δεν το προκάλεσα. Το αποδέχτηκα, και στοιχειώδης ευγένεια απαιτεί να ευχαριστήσεις αυτούς που σου το έδωσαν. Βεβαίως μου προξένησε και χαρά. Μάλιστα, είναι μερικές φορές που αισθάνεσαι στο περιθώριο, που κάποια πράγματα σε κάνουν να αισθάνεσαι ότι υπάρχεις. Είναι ενδιαφέρον ότι ένας θεσμός καθεστωτικός, όπως η Ακαδημία, επιβραβεύει μια τέχνη περιθωριακή όπως η ποίηση. Το ότι βραβεύεται αυτή η περιθωριακή τέχνη είναι κάτι σημαντικό». Μένης Κουμανταρέας : «Κανένα βραβείο δεν έχει τέτοια βαρύτητα όσο η βράβευση από το κοινό. Οπωσδήποτε έρχεται ως επιστέγασμα, αλλά χωρίς να μου στερεί και μια μελαγχολία, ότι ως εδώ… πληρώσαμε! Οπωσδήποτε είναι μια βράβευση που τη σκιάζουν τα καπνογόνα, οι δολοφονικές σφαίρες και τώρα τα γεγονότα στη Μέση Ανατολή». Πηγή: www.kathimerini.gr / (31/12/2008) 1 σχόλια: Ανώνυμος είπε... Θυμίζω ότι το πρώτο ποίημα του Τίτου Πατρίκιου δημοσιεύτηκε το 1943. Και η ποιητική και ευρύτερα συγγραφική του δημιουργία συμπλήρωσε αισίως και αδιαλείπτως τις έξι και πλέον δεκαετίες. Οφειλόμενη λοιπόν η τιμή της ελληνικής πολιτείας προς ένα ποιητή και πολίτη με συνεχή παρουσία και προσφορά στους κοινωνικούς και πολιτιστικούς αγώνες του ελληνισμού και όλων των καταπιεσμένων του πλανήτη Γη. Πολύ καλή η πρωτοβουλία των ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΩΝ να αναδείξει τη βράβευση. Ενδεικτικά αναφέρω δύο δεδομένα της βιβλιογραφίας που χαρακτηρίζονται από ποιότητα και ιδιαίτερο ενδιαφέρον: Το αφιερωματικό τεύχος του κυπριακού περιοδικού λόγου, τέχνης και προβληματισμού ΑΝΕΥ, ΤΕΎΧΟς 19, Χειμώνας 2006 με πολλές συνεργασίες για το έργο του ποιητή και με αποκλειστική συνέντευξή του. Επίσης, τη μελέτη του Παναγιώτη Νούτσου KOINΩNIA, ΠOΛITIKH ΣTPATEYΣH KAI OIHΣH ΓIA TON TITO ΠATPIKIO [εκδ. Σαββάλας, Αθήνα 2006]. Μια έκδοση που αποτελεί εισαγωγή στην ποίηση του Τίτου Πατρίκιου, στην οποία προσεκτικά δίνεται και η ιστορική κατανόηση του κοινωνικού πεδίου της ποίησης του Τ. Πατρίκιου σε σύνδεση με τη θεματολογική ανατομία των συναρμογών της. Γιώργος Μύαρης 17 Ιανουαρίου 2009 9:28 μ.μ.   Ανάρτηση Σχολίου | Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση | | Αρχική σελίδα Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης ( Atom ) Εύα Νεοκλέους My Profile "Αφού δεν έφτανα να προσκυνήσω τον Άη Γιώργη, γιατί μ΄άφηναν και προσκυνούσα συνέχεια τα δόντια του δρακοντα;" SuMoTuWeThFrSa 1 234567 8 910111213 14 15 161718 19 202122232425262728 ◄ View Archive Νίκος Καββαδίας:Ο ποιητής της αδελφοσύνης και των μεγάλων οριζόντων Η άλλη αποκριά... Ας μιλήσουν οι ποιητές για τον έρωτα "Εδώ τελειώνουν τα έργα της θάλασσας" Κανεί πιον ! Widget by Blogger Tricks Νίκος Καββαδίας:Ο ποιητής της αδελφοσύνης και των μεγάλων οριζόντων - (12 comments) Η άλλη αποκριά... - (12 comments) Ας μιλήσουν οι ποιητές για τον έρωτα - (5 comments) "Εδώ τελειώνουν τα έργα της θάλασσας" - (15 comments) Κανεί πιον ! - (9 comments) Aντίσταση στην αστυνομική βία Blogging Αλέξης Γρηγορόπουλος Βιβλία Εκπαίδευση Εκπαίδευση-Επικαιρότητα Επικαιρότητα Ιστορία Ιστορία-Κύπρος Λογοτεχνία Μουσική Πένθος Περιβάλλον Πλατφόρμα Εκπαιδευτικών Ποίηση Πολιτική Πολιτισμός Συνέδρια Συνδικαλισμός Τέχνη Φαινόμενα ρατσισμού Live Traffic Feed   Thessaloníki, Thessaloniki arrived on " Επισημάνσεις: Μνήμη Γιώργου Σεφέρη "   Athens, Attiki arrived from google . gr on " Επισημάνσεις: "Οφειλή προς τον Τίτο Πατρίκιο η βράβευσή του" "   Kastoriá, Kastoria arrived from spreadsheets.google.com on " Επισημάνσεις "   Athens, Attiki arrived from google . com on " Επισημάνσεις: "Οι εχθροί της Άνοιξης" "   Lemesos, Limassol arrived from google . com on " Επισημάνσεις: "Είναι δύσκολο να πιστέψω..." "   Páfos, Paphos arrived from kypriakablogs.blogspot.com on " Επισημάνσεις "   Athens, Attiki arrived from google . gr on " Επισημάνσεις: Μνήμη Γιώργου Σεφέρη "   Nicosia left " Επισημάνσεις: Νίκος Καββαδίας:Ο ποιητής της αδελφοσύνης και των μεγάλων οριζόντων " via nikoskabbadias.blogspot.com   Nicosia arrived from google . com on " Επισημάνσεις: Μνήμη Γιώργου Σεφέρη "   Nicosia arrived from politispittas.blogspot.com on " Επισημάνσεις " Watch in Real - Time Options >>   Οφειλή Μέσα από τόσο θάνατο που έπεσε και πέφτει, πολέμους, εκτελέσεις, δίκες, θάνατο κι άλλο θάνατο αρρώστια, πείνα, τυχαία δυστυχήματα, δολοφονίες από πληρωμένους εχθρών και φίλων, συστηματική υπόσκαψη κ' έτοιμες νεκρολογίες είναι σα να μου χαρίστηκε η ζωή που ζω. Δώρο της τύχης, αν όχι κλοπή απ' τη ζωή άλλων, γιατί η σφαίρα που της γλίτωσα δε χάθηκε μα χτύπησε το άλλο κορμί που βρέθηκε στη θέση μου. 'Έτσι σα δώρο που δεν άξιζα μου δόθηκε η ζωή κι όσος καιρός μου μένει σαν οι νεκροί να μου τον χάρισαν για να τους ιστορήσω. Τίτος Πατρίκιος
  • 3. ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ Βιογραφικό Βιογραφικό Σημείωμα Ο Τίτος Πατρίκιος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1928.Το 1946 ολοκλήρωσε τα γυμνασιακά του μαθήματα στο Βαρβάκειο και γράφτηκε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Εργάστηκε για κάποια χρόνια ως δικηγόρος. Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση, στρατευμένος αρχικά στην ΕΠΟΝ και στη συνέχεια στον ΕΛΑΣ. Το 1944 καταδικάστηκε σε θάνατο από συνεργάτες των γερμανών και η εκτέλεσή του ματαιώθηκε την τελευταία στιγμή. Κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής του θητείας εξορίστηκε στη Μακρόνησο (1951-1952) και κατά τη διετία 1952-1953 στον ʼη Στράτη, από όπου επέστρεψε στην Αθήνα με άδεια εξορίστου. Από το 1959 ως το 1964 σπούδασε κοινωνιολογία στην Ecole Pratique des Hautes Etudes του Παρισιού και πήρε μέρος σε έρευνες του Εθνικού Κέντρου Επιστημονικής Έρευνας της Γαλλίας. Επέστρεψε στην Ελλάδα, μετά την επιβολή της δικτατορίας του Παπαδόπουλου όμως, κατέφυγε ξανά στο Παρίσι, όπου πήρε μέρος σε εκδηλώσεις ενάντια στο παράνομο καθεστώς, και εργάστηκε στην έδρα της Unesco στο Παρίσι και στη Fao στη Ρώμη. Στην Ελλάδα επέστρεψε το 1975 και εργάστηκε ως δικηγόρος, κοινωνιολόγος και λογοτεχνικός μεταφραστής. Το 1982 επέστρεψε στη θέση που κατείχε στο Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών πριν το 1967. Στην Αθήνα εργάστηκε επίσης στο Κέντρο Μαρξιστικών Μελετών. Η πρώτη του εμφάνιση στο χώρο των γραμμάτων πραγματοποιήθηκε το 1943 με τη δημοσίευση ενός ποιήματός του στο περιοδικό Ξεκίνημα της Νιότης, ενώ το 1954 εκδόθηκε η πρώτη ποιητική συλλογή του με τίτλο Χωματόδρομος. Ιδρυτικό μέλος του περιοδικού Επιθεώρηση Τέχνης από το 1954 δημοσίευσε πολλά άρθρα και κριτικές στις στήλες του, ενώ πολλά δοκίμιά του συμπεριλήφθηκαν σε συγκεντρωτικές εκδόσεις. Ασχολήθηκε επίσης με τη μετάφραση (κείμενα των Σταντάλ, Αραγκόν, Μαγιακόφσκι, Νερούντα, Γκόγκολ, Γκαρωντύ, Λούκατς και άλλων) και την πεζογραφία, ενώ τα περισσότερα κοινωνιολογικά έργα του είναι γραμμένα στα γαλλικά. Έργα του μεταφράστηκαν στα γαλλικά, τα φλαμανδικά, τα γερμανικά και τα ολλανδικά. Το 1994 τιμήθηκε με ειδικό κρατικό βραβείο για το σύνολο του έργου του.
  • 4. ΕΡΓΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ ΠΟΙΗΤΗ Στην τελευταία του ποιητική συλλογή με τον πολύσημο τίτλο Η Νέα χάραξη (2007) το ποιητικό υποκείμενο ακόμη πιο θυμόσοφο και στοχαστικό απ' ότι στο παρελθόν, αλλά με την ίδια εγρήγορση, αναπολεί, παρατηρεί, σχολιάζει, με χιούμορ και ψυχραιμία. Με λόγο στιλπνό και διαυγή, με οριακή τις περισσότερες φορές οικονομία, ο ποιητής έχει πια συμφιλιωθεί όχι μόνον με το παρόν αλλά και με το μέλλον. Η νέα εσωτερική πορεία που οδηγεί στην ανασύσταση του κόσμου του περιλαμβάνει και τον έρωτα, δύναμη ζωοποιό και πάντα ανεξιχνίαστη, ο οποίος τροφοδοτεί άλλοτε τη φιλοσοφική διερεύνηση, άλλοτε το θυμοσοφικό στοχασμό, ισοσταθμίζοντας την ποιητική διάθεση ανάμεσα στον λυρισμό και την ειρωνεία: Aραγε πώς γεννιέται από ένα τίποτα η επιθυμία; Πώς η επιθυμία γίνεται έρωτας, ο έρωτας πώς αλλάζει σε μακρινή ανάμνηση; Aραγε πώς μπορεί η ανάμνηση να σβήνει μες στο τίποτα; («Κυκλικό», ΝΧ, 47) Και αλλού: Την ποίηση όπως τις γυναίκες μόνο με την απειλή της εγκατάλειψης την αγαπάμε.     (Eρωτες», ΝΧ, 60)
  • 5. ΧΩΜΑΤΟΔΡΟΜΟΣ Hδη από τα πρώτα χρόνια του Χωματόδρομου (1954) διακρίνει κανείς μια πολιτική-ερωτική ισοτοπία που συνήθως εκβάλλει σε συναφή ρητορική. Oπως αποτυπώνεται στο ποίημα «Μεγάλο γράμμα» του 1952, ο αγώνας για την αλήθεια, αγώνας διαχρονικός και συμπαντικός, προϋποθέτει τη στερεοτυπική επίκληση της αγάπης, ως πηγής δύναμης και ελευθερίας: Αγάπη αγάπη μόνο η πάχνη του πρώτου άστρου- άσε να σου μιλήσω. Αγάπη δεν φοβάμαι πια. Σ' αγαπώ. Aσε ν' ακουστεί η φωνή μου πάνω απ' τις κορφές των δέντρων πέρα απ' τους οριζόντιους καπνούς των πλοίων.     («Mεγάλο γράμμα», ΧVII, 25)
  • 6. Ο ΠΟΙΗΤΗΣ ΣΥΝΟΜΙΛΕΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΗΣ Δ. ΑΘΗΝΑΣ Ο ΤΙΤΟΣ ΠΑΤΡΙΚΙΟΣ ΣΤΙΣ 19 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2010 ΑΠΑΝΤΗΣΕ ΣΤΙΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΤΟΥ 3ου ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΟΥ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟΤΟΥ.