1. Ραψωδία Α 54-306
Συνέλευση των Αχαιών - Η σύγκρουση του Αχιλλέα με τον Αγαμέμνονα
ΘΕΜΑΤΙΚΑ ΚΕΝΤΡΑ: • Αποκάλυψη της αιτίας του κακού: ο ρόλος του Αχιλλέα
• Φιλονικία Αχιλλέα και Αγαμέμνονα
• Άχλλέως μῆνις
(στ. 248 - 254)
τότ' εσηκώθη ο Νέστωρ,
ο γλυκολόγος, λιγυρός ομιλητής της Πύλου
που ωσάν το μέλι η λαλιά του εκύλ' από τα χείλη·
δυο γενεές είχαν σβησθεί των πρόσκαιρων ανθρώπων,
στην Πύλον, συνομήλικοι και συνανάστροφοί του,
τώρα εις την τρίτην γενεάν βασίλευεν ο γέρος·
αυτός τότε καλόγνωμα σ' εκείνους ομιλούσε:
Γιος του Νηλέα, εγγονός του
Ποσειδώνα
Ολόκληρη η
παρέμβαση του
Νέστορα αποτελεί μια
μεγάλη επιβράδυνση
στην υπόθεση του
έργου.
Η αγωνία των
ακροατών εντείνεται.
Η μακρά παρουσίαση του
Νέστορα δίνει τα κύρια
γνωρίσματά του και τονίζει
τη σπουδαιότητα του.
Ταυτόχρονα έχουμε και
επιβράδυνση
2. (στ. 255 - 262)
«Ωιμέ! στην γην των Αχαιών μεγάλη θλίψις ήλθε!
πόσην θα είχε ο Πρίαμος χαρά και τα παιδιά του
και πόσον όλος ο λαός θα ευφραίνονταν της Τροίας,
που μάχεσθε αν εμάθαιναν οι δύο σεις που είσθε
οι κορυφές των Δαναών στην γνώση και στα όπλα.
Και ακούσετέ με, ότ' είσθε σεις κι οι δύο νεώτεροί μου,
ότι με άνδρες έσμιξα πολύ καλύτερούς σας,
σ' άλλους καιρούς και αυτοί ποσώς δεν μ'
εκαταφρονούσαν.
Αντίθεση
Προοικονομείται η επιτυχία
των Τρώων μετά την
αποχώρηση του Αχιλλέα
Ο ιδανικός ομηρικός
ήρωας: «μύθων τε
ῥητῆρ’ ἔμεναι πρηκτῆρά
τε ἔργων.» (I 443)
Αντίληψη της εποχής σύμφωνα με
την οποία οι νεότεροι όφειλαν να
ακούνε τη γνώμη των μεγαλύτερων.
Η δομή του λόγου του Νέστορα
1. Η χαρά των εχθρών από τη σύγκρουση Αχιλλέα -
Αγαμέμνονα (255-259)
2. Προτροπή να τον ακούσουν (ενίσχυση του κύρους του)
(260-275)
3. Συμβουλές προς τον Αγαμέμνονα και τον Αχιλλέα και η
συμβιβαστική πρόταση (276-285)
3. (στ. 263 - 275)
Άνδρες δεν είδα ή θα ιδώ ποτέ μου ωσάν εκείνους,
Πειρίθοον και Δρύαντα, καλόν λαών ποιμένα,
Καινέα και Εξάδιον, Πολύφημον τον θείον
και ακόμα τον ισόθεον Θησέα τον Αιγείδην,
ωσάν αυτούς ανίκητοι θνητοί δεν γεννηθήκαν,
σφόδρ' ανδρειωμένοι εμάχονταν με σφόδρ' ανδρειωμένους
μ' άγρια θεριά βουνίσια, και, ω θαύμα, τ' αφανίσαν·
και εγώ με κείνους έσμιγα φερμένος απ' την Πύλον
μέσ' από μέρη μακρινά, και αυτοί με προσκαλέσαν
κι έκαμνα εγώ το μέρος μου στες μάχες, πλην κανένας
απ' όσους τώρα τρέφ' η γη μ' αυτούς δεν θα μετριόνταν·
και όμως εκείνοι πρόθυμοι στες συμβουλές μου εκλίναν·
αλλά και σεις ακούτε με για το καλύτερό σας·
Η χρήση παραδειγμάτων ως
μέσο πειθούς
Εξιδανίκευση ηρώων
παρελθόντος: Συχνά
στον Όμηρο οι
άνθρωποι παλαιότερων
εποχών εξιδανικεύονται
και παρουσιάζονται
ανώτεροι από τους
συγχρόνους του
ποιητή.
Ο Νέστορας αναφέρεται στην Κενταυρομαχία, τη μυθική σύγ-
κρουση μεταξύ των Κενταύρων (μυθικού ιππικού λαού του Πηλίου
που τους φαντάζονταν από τη μέση και πάνω ανθρώπους και
από τη μέση και κάτω άλογα) και Λαπιθών (ρωμαλέου λαού της
Θεσ-σαλίας με βασιλιά τον Πειρίθοο). Όταν ο Πειρίθοος γιόρταζε
τους γάμους του με την Ιπποδάμεια, κάλεσε στη γιορτή και τους
Κε-νταύρους, οι οποίοι όμως μεθυσμένοι όρμησαν να ατιμάσουν
τις γυναίκες των Λαπιθών. Έτσι ξέσπασε η Κενταυρομαχία, στην
οποία νίκησαν τελικά οι Λαπίθες (στ. 269).
7. (στ. 276 - 285)
«μήτε συ, μεγαλόψυχε, την κόρην του αφαιρέσεις
που του εδωρήσαν οι Αχαιοί, και μήτε συ, Πηλείδη,
θελήσεις ν' αντιμάχεσαι στον μέγαν βασιλέα,
διότι κάτι ανώτερα τιμάται ο σκηπτροφόρος
εκείνος οπού ευδόκησε να τον δοξάσει ο Δίας·
δυνατός είσαι και θεά σ' εγέννησε μητέρα,
αλλ' είναι αυτός ανώτερος για τους πολλούς που ορίζει·
και συ να σβήσεις τον θυμόν, Ατρείδη, σ' εξορκίζω·
μη του Πηλείδη οργίζεσαι, που ασάλευτ' είναι σ' όλους
τους Αχαιούς προφυλακή του φθαρτικού πολέμου».
Εργασία:
Η άσκηση 8 στη
σελ. 32 του βιβλίου
Ο Νέστορας:
•Κρατάει ίσες αποστάσεις από τον Αγαμέμνονα και
τον Αχιλλέα (εκφράζει την κοινή γνώμη - τον
στρατό).
•Διακριτικά κατηγορεί τον Αγαμέμνονα για
αυθαιρεσία και τον Αχιλλέα για έλλειψη σεβασμού.
•Τονίζει την ξεχωριστή αξία του καθενός ήρωα.
8. (στ. 286 - 292)
Και προς αυτόν απάντησεν ο μέγας Αγαμέμνων:
«Όλα τα είπες, γέροντα, καλά και μετρημένα·
αλλ' αυτός θέλει ανώτερος να είναι και όλων πρώτος
να 'χει όλους αποκάτω του, να βασιλεύει σ' όλους,
όλους να ορίζει· αυτό κανείς δεν θα δεχθεί, πιστεύω·
κι εάν οι αθάνατοι θεοί πολεμιστήν τον κάμαν
με τούτο και τον έβαλαν ονειδισμούς να λέγει;»
Ο Αγαμέμνονας κατηγορεί
τον Αχιλλέα για αλαζονεία
και απρεπή συμπεριφορά
Ο Αγαμέμνονας μιλάει
υποτιμητικά για την
ανδρεία του Αχιλλέα
Ο Αγαμέμνονας:
• συγκρατεί από τα λόγια του
Νέστορα μόνο εκείνα που μιλούσαν
για το δικό του δίκιο.
•αφήνει να εννοηθεί ότι ο Αχιλλέας
θέλει να τον αντικαταστήσει στην
αρχηγία του στρατού.
•έχει τυφλωθεί από την εμπάθειά
του προς τον Αχιλλέα και βγάζει
λάθος συμπεράσματα
9. (στ. 293 - 306)
Εκεί τον λόγον του 'κοψεν ο ισόθεος Πηλείδης:
«Αληθινά δειλόψυχον θα μ' έλεγαν και αχρείον,
αν σ' ό,τ' ειπείς θα έστεργα την κεφαλήν να κλίνω·
αυτά στους άλλους πρόσταζε, και διαταγές εμένα
μη δίδεις, ότι στο εξής ποτέ δεν θα σ' ακούσω·
κι έν' άλλο ακόμα θα σου ειπώ, και ας το φυλάξει ο νους σου·
με σε ή μ' άλλους πόλεμον να στήσω για την κόρην
δεν θέλω, σεις την δώσατε, σεις μου την αφαιρείτε·
αλλ' από τ' άλλα όσα 'χω εγώ σιμά στο μαύρο πλοίον
τίποτε δεν θα δυνηθείς να πάρεις άβουλά μου.
Και αν αγαπάς, δοκίμασε, για να ιδούν και τούτοι·
ευθύς το μαύρο αίμα σου στην λόγχην μου θα τρέξει».
Και αφού ελογομάχησαν, εκείνοι εσηκωθήκαν
και διάλυσαν την σύνοδον στων Αχαιών τα πλοία.
Σχήμα επαναφοράς
Θεωρεί συνυπεύθυνους
και τους άλλους
αρχηγούς
Ποτέ δεν τέθηκε τέτοιο
ζήτημα
Ο Αχιλλέας:
•Παραμένει οργισμένος, αν και είναι υποχρεωμένος να
υποχωρήσει.
•αμετανόητος επαναλαμβάνει την απόφασή του για
αποχή από τη μάχη
•Φαίνεται για πρώτη φορά αδύναμος και αμήχανος.
Πίσω από την ηρωική του φύση αποκαλύπτεται και η
ανθρώπινη πλευρά του.
10. Ο ρόλος της παρέμβασης του Νέστορα:
• Ευκαιρία να ηρεμήσουν οι ήρωες - Χαλαρώνουν οι ακροατές
• Τονίζεται η σημασία της σύγκρουσης Αγαμέμνονα - Αχιλλέα για
την έκβαση του πολέμου.
•Τονίζεται η αδιαλλαξία των δύο ηρώων. Αυτή η αδιαλλαξία
εξυπηρετεί την εξέλιξη της υπόθεσης (την οικονομία του έπους)
Σύγκριση και αντίθεση μεταξύ Νέστορα και Αγαμέμνονα /
Αχιλλέα
Νέστορας Αγαμέμνονας- Αχιλλέας
Γέρος Νεότεροι
Συνετός Παρορμητικοί
Λογική Συναίσθημα
11. Ερωτήσεις:
1.Η μεσολάβηση του Νέστορα, όπως είδαμε, δεν είχε
κανένα αποτέλεσμα, αφού οι δύο ήρωες παραμένουν
ανυποχώρητοι. Κατά τη γνώμη σας, θα μπορούσε
λοιπόν να απουσιάζει, αφού δεν προσθέτει τίποτα
καινούριο στην εξέλιξη του μύθου;
2.Με τη διάλυση της συνόδου
ολοκληρώνεται και η σκηνή της
σύγκρουσης Αχιλλέα - Αγαμέμνονα.
Ποιος από τους δύο ήρωες επικράτησε
τελικά;