Vururdu güneş yüzüme sabahları yatağımda,bir top sesi gelirdi dışardan.kahvaltıyı görmezden gelirdik sokağın bizi çağıran sesiyle..çünkü sokak beklerdi bizi sabırla gecenin karanlığından güneşin doğuşuna kadar..beklerdi taşlarına basacak o küçücük ayakları.güneş vururdu tepeden bizi okşarcasına.bağırırdı anneler camlardan ''eve gel çabukkk''.aldırmazdın annenin sesine karnın açlıktan zil çalsa bile.çünkü oyun sana daha tatlı gelirdi bi bal yada reçelden..öyle büyüdük sokaklarda paylaşarak öğrendik hayatı sanaldan uzak...