�ݺ�ߣ

Trabzon

“sonra farkettim ki.. su akıyor.. rüzgar esiyor.. yağmur yağıyor.. her şey yine ve aynı şekilde oluyor.. öyle bir yere geldim ki; sıcak ve soğuk.. aşk ve nefret.. savaş ve barış.. üşümek ve sonra ısınmak gibi.. gitsem ayrılık olur..kalsam çöl.. gidersem bende hasret olur ve belki beni sevenler de özler.. ama anladım ki özlemden hiç kimse ölmüyor; ama ben ölüyorum.. nefes alıyorum önemsiyorum ve gitmek istiyorum.. anladım ki hasret yeni bir aşka kadar sürüyor.. sevdiklerim ve beni sevenler bağışlayın; su akıyor ve ben gidiyorum.. ”