Uwiod艂e艣 mnie, Panie, a ja pozwoli艂em si臋 uwie艣膰; ujarzmi艂e艣 mnie i przemog艂e艣. Sta艂em si臋 codziennym po艣miewiskiem, wszyscy mi ur膮gaj膮. Albowiem ilekro膰 mam zabiera膰 g艂os, musz臋 obwieszcza膰: Gwa艂t i ruina! Tak, s艂owo Pa艅skie sta艂o si臋 dla mnie codzienn膮 zniewag膮 i po艣miewiskiem. I powiedzia艂em sobie: Nie b臋d臋 Go ju偶 wspomina艂 ani m贸wi艂 w Jego imi臋! Ale wtedy zacz膮艂 trawi膰 moje serce jakby ogie艅, nurtuj膮cy w moim ciele. Czyni艂em wysi艂ki, by go st艂umi膰, lecz nie potrafi艂em.
(Jr 20,7-9)
Nie jest dla mnie powodem do chluby to, 偶e g艂osz臋 Ewangeli臋. 艢wiadom jestem ci膮偶膮cego na mnie obowi膮zku. Biada mi, gdybym Jej nie g艂osi艂!
(1 Kor 9
We鈥檝e updated our privacy policy so that we are compliant with changing global privacy regulations and to provide you with insight into the limited ways in which we use your data.
You can read the details below. By accepting, you agree to the updated privacy policy.
