ลักษณะของคำภาษาไทย
- 2. ภำษำไทยมีอักษร พ่อขุนรามคำาแหงได้บัญญัติตัว เป็นของตนเอง อักษรไทยขึ้นโดยดัดแปลงแบบ ที่ใช้กันอยู่กอนบ้างนั้น ก็ได้ ่ บัญญัติขึ้นเพื่อให้เหมาะสมแก่ ภาษาไทยเป็นส่วนมาก แต่แล้ว ก็ได้มีอักษรเพิ่มขึ้นมา เพื่อถ่าย ตัวอักษรภาษาบาลีสันสกฤตซึง ่ เขียนต่างกันแต่ออกเสียงเหมือน
- 3. ภำษำไทยมีอักษร ตัวอักษรของไทยที่ใช้ในปัจจุบัน เป็นของตนเอง มีดังนี้ 1. สระ 2. พยัญชนะ 3. วรรณยุกต์ 4. ตัวเลข
- 4. ภำษำไทยแท้เป็นภำษำที่ คำากริยาพยำงค์เดียว มี ไป มา เดิน นั่ง นอน พูด ปีน คำาเรียกชื่อสัตว์ เป็ด ไก่ งู ควาย เสือ ลิง ปลา คำาเรียกชื่อสิ่งของ
- 5. ภำษำไทยแท้มีตว ั ก. คำาไทยแท้มีตัวสะกดตาม สะกดตำมมำตรำ มาตรา และไม่มีการันต์ คือ แม่ กก แม่กง แม่กด แม่กน แม่กบ แม่กม แม่เกย แม่เกอว ข. คำาที่ไทยยืมมาจากภาษาอื่น จะเขียนตัวสะกดตามรูปเดิมแต่ ออกเสียงตามมาตราตัวสะกด ของไทย เช่น เลข ครุฑ พิฆาต
- 6. ภำษำไทยมีรูปสระวำงไว้ ก. วางไว้หน้าพยัญชนะ ง หลำยตำำแหน่ ไป เสแสร้ง แม่ ข. วางไว้หลังพยัญชนะ จะ มา มากมาย ค. วางไว้บนพยัญชนะ
- 7. ภำษำไทยมีรูปสระวำงไว้ หลำยตำำแหน่ง ง. วางไว้ข้างล่างพยัญชนะ ครู ปู่ หมู สุข จ. วางไว้ทั้งหน้าและหลัง พยัญชนะ เขา เธอ เกาะ ฉ. วางไว้ทั้งข้างหน้าและข้างบน
- 8. คำำเดียวมีควำม สังเกตได้จาก ปริบทำง หมำยหลำยอย่ , หน้าที่ของคำา เขาสนุกสนานกันใน ห้อง แต่ทำาไมเขากันไม่ ให้กันเข้าไปในห้อง
- 9. ภำษำไทยมีควำม การทำาให้ขาดจากกัน ประณีต ตัด หั่น แล่ เชือด เฉือน สับ ซอย การทำาให้อาหารสุก ปิ้ง ย่าง ต้ม ตุ๋น นึ่ง ผัด ทอด คั่ว
- 10. ภำษำไทยเป็นภำษำ 1. ไม่มีการเปลียนแปลง เรียงคำ่ ำ ภายในศัพท์หรือ ท้าย ศัพท์ ต่อไปนี้เธอต้องอดทนให้มาก ไม่ใช่รู้จักแต่ทนอดอย่างเดียว
- 11. ภำษำไทยเป็นภำษำ 2. ระเบียบการเรียงประโยคใน ภาษาไทย เรียงคำำ 2.1 ตามปกติเรียงลำาดับ ประธาน กริย กรรม 2.2 คำาหรือวลี หรือประโยคขยายคำาใดจะอยู่ หลังคำานั้น
- 12. คำำในภำษำไทยมีเสียง ก. มาทีปธ์กับควำมหมำย สั คำ พัน ระสมด้วยสระ เอ ่ เก เข โซเซ รวนเร ข. คำาทีประสมด้วยสระ ออ มี ่ “ม” หรือ “ น” สะกด งอนง้อ อ้อมค้อม
- 13. ภำษำไทยเป็นภำษำ 1.มีคำาใช้มากขึ้น ดนตรี มา ม้า หมา, ขาว ข่าว ข้าว
- 14. ภำษำไทยเป็นภำษำ 3. มีจงหวะและคำาคล้องจอง ั ดนตรี นความ เป็นประโยชน์ในการเน้ และเกิดความกระทัดรัด 4. สามารถเลียนเสียง ธรรมชาติ และเลียนสำาเนียง ภาษาได้ทกภาษา ุ
- 15. ภำษำเขียนมีวรรคตอน ก. พูภำษำพูดมีจังนิ่งเสีย ดไปสองไพเบี้ย หวะ ตำาลึงทอง พูดไปสองไพเบี้ย นิ่ง เสีย ตำาลึงทอง ข. ราคาข้าวตกลงเกวียนละ 450 บาท ราคาข้าวตก ลงเกวียนละ
- 16. ภำษำไทยเป็นภำษำที่ 1. ใช้ตามหลังจำานวนนับ มีลักษณนำม ผ้า 2 ผืน ผ้า 2 ม้วน ผ้า 2 พับ ผ้า 2 ตั้ง 2. ใช้ตามหลังนามเมื่อต้องการ เน้นหนักและบอกให้รู้ลักษณะ
- 17. ภำษำไทยเป็นขำษำที่ 1. ราชาศัพท์ มีระดับของคำำ 2. คำาบอกลักษณะโดยเฉพาะ 3. ภาษาธรรมดากับภาษากวี อาทิตย์ - ตะวัน ทินกร ทิพากร ภาณุมาศ สุรีย์ รวิ อาภากร สุริยา สุริโย สุริยัน
- 18. ภำษำไทยมีคำำพ้อง คำาพ้องเสียง เสียงพ้องรูป กาฬ กาล การ กานต์ กานท์ คำาพ้องรูป เรือนรก ตากลม เพลา ขอบ อกขอบใจ
- 19. ภำษำไทยมักจะละ คำำบำงคำำ ฉันไปที่ทำำงำน เวลำ 8.00 น.
- 20. ภำษำพูดมีคำำเสริม ก. แสดงความสุภาพ แสดงควำมสุเถิด ซิ ภำพ จ๊ะ คะ ครับ ข. แสดงความไม่สุภาพ โว้ย วะ ค. แสดงความรู้สึก นะจ๊ะ สิคะ
- 21. กำรลงเสียงหนักเบำทำำให้ หน้ำที่ขมีความหมายชัดแจ้ง ก. ถ้าคำานั้น องคำำเปลียนไป ่ ต้องลงเสียงหนักทุกพยางค์
- 22. ภำษำไทยมีกำร 1. การแปรเสียง ชุ่ม- สร้ำงคำำ ชอุ่ม ตรอก-กรอก 2. การเปลี่ยนเสียง ฐาน-ฐานะ สีมา-เสมา 3. การประสมคำา คนใช้ พ่อตา นักศึกษา 4. การเปลี่ยนตำาแหน่งคำา ไข่
- 23. ภำษำไทยมีกำร 5. การแปรความ เดิน สร้ำด ำ ตลาด เดินสะพั งคำ 6. การเปลี่ยนความ นิยาย กระโถน แห้ว 7. การนำาคำา ภาษาอื่นมาใช้ เสวย กุหลาบ 8. การคิดตั้งคำาขึ้นใหม่