ݺߣ

ݺߣShare a Scribd company logo

31. Ο Μ.Αλέξανδρος καταλαμβάνει τη Μ.Ασία και την Αίγυπτο (Δ΄)

•
•
Maniatis Kostas
Maniatis Kostas

Ιστορία Δ΄ παρουσίαση istoriopaidemata.blogspot.gr

1 of 19
Κεφάλαιο 31 Ο Μ. Αλέξανδρος καταλαμβάνει τη Μ.Ασία και την Αίγυπτο ΙΣΤΟΡΙΑ Δ΄ - 3η ΕΝΟΤΗΤΑ – ΚΛΑΣΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ 5. Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ Τσικρικτσή Αλεξάνδρα
Ο Μέγας Αλέξανδρος Ανέβηκε στο θρόνο της Μακεδονίας πολύ νέος(336π.Χ.) (20 χρονών) Θέλησε να συνεχίσει το έργο του πατέρα του, να εκστρατεύσει εναντίον της Περσίας. Ο Αλέξανδρος με τον δάσκαλό του Αριστοτέλη
Ο Μέγας Αλέξανδρος Συγκάλεσε νέο συνέδριο των Ελλήνων στην Κόρινθο. Οι αντιπρόσωποι των ελληνικών πόλεων τον όρισαν αρχηγό της εκστρατείας. Αλέξανδρος Μαρμάρινη κεφαλή
Η μάχη του Γρανικού ποταμού Την Άνοιξη του 334πΧ οι Μακεδόνες πέρασαν τον Ελλήσποντο και έφτασαν στην Τροία. Εκεί ο Αλέξανδρος τίμησε τον Αχιλλέα.
Η μάχη του Γρανικού ποταμού Οι Πέρσες αποφάσισαν να σταματήσουν τον Αλέξανδρο και συγκέντρωσαν στρατό στον Γρανικό ποταμό.
Η μάχη του Γρανικού ποταμού Εκεί ο Αλέξανδρος πέτυχε την πρώτη νίκη ενάντια στους Πέρσες. Το Μακεδονικό ιππικό διασχίζει με ταχύτητα τον Γρανικό ποταμό, που χώριζε τις δύο αντίπαλες παρατάξεις, αιφνιδιάζοντας τους Πέρσες.
Η μάχη του Γρανικού ποταμού Οι Πέρσες υποχώρησαν στο εσωτερικό της χώρας τους. Οι Έλληνες της Μ.Ασίας τον υποδέχτηκαν ως ελευθερωτή.
Η μάχη στην Ισσό Ο Αλέξανδρος στη συνέχεια προχώρησε βαθύτερα στην Ασία, ενώ ο Δαρείος ο Γ΄ για να τον εμποδίσει παρατάχθηκε με πολύ στρατό στην Ισσό. Δαρείος ο Γ΄
Η μάχη στην Ισσό Και στη μάχη της Ισσού (333 πΧ) νικητής βγήκε ο Αλέξανδρος. Ο δρόμος για την Ασία ήταν ανοιχτός. Δαρείος ο Γ΄Αλέξανδρος Η μάχη της Ισσού -Ψηφιδωτό
Μετά την Ισσό, ο Αλέξανδρος αντί καταδιώξει τον Δαρείο, προχώρησε προς την Φοινίκη για να φτάσει στην Αίγυπτο. Ο Μ. Αλέξανδρος στην Αίγυπτο
Η χώρα του Νείλου με τις Πυραμίδες και τους θρύλους της τράβηξε το ενδιαφέρον του. Ο Μ. Αλέξανδρος στην Αίγυπτο
Αίγυπτος και Νείλος ο Νείλος: το μεγαλύτερο ποτάμι του κόσμου που διασχίζει την Αίγυπτο.
Οι Αιγύπτιοι τον υποδέχθηκαν με τιμές και τον ονόμασαν διάδοχο των Φαραώ. Ο Μ. Αλέξανδρος στην Αίγυπτο Φαραώ: ο τίτλος του βασιλιά στην Αίγυπτο Η ολόχρυση μάσκα του ΦαραώΤουταγχαμών
Εκεί ο Αλέξανδρος, στις εκβολές του Νείλου, ίδρυσε την πόλη της Αλεξάνδρειας. Ο Μ. Αλέξανδρος στην Αίγυπτο Το άγαλμα του Αλεξάνδρου δεσπόζει στην πόλη σήμερα
Ο Αλέξανδρος αγαπούσε πολύ την ιατρική και βοηθούσε τους φίλους του, όταν αρρώσταιναν. Ακόμη και συνταγές έγραφε για θεραπεία και δίαιτα. Αγαπούσε επίσης τα βιβλία και τη μάθηση και διάβαζε πολύ. Την Ιλιάδα (του Ομήρου) τη θεωρούσε το βιβλίο του καλού πολεμιστή και την είχε πάντα κάτω από το μαξιλάρι του μαζί με το ξίφος του. Θαύμαζε και αγαπούσε επίσης το δάσκαλό του, τον Αριστοτέλη, όσο και τον πατέρα του. Μάλιστα έλεγε πως χάρη στον πατέρα του ζει, αλλά χάρη στο δάσκαλό του ζει καθώς πρέπει. Πλούταρχος, Αλέξανδρος, 8 (διασκευή) Η φιλομάθεια του Μ. Αλεξάνδρου Ο Μ. Αλέξανδρος πάνω στο άλογό του το Βουκεφάλα (Φλωρεντία, Αρχαιολογικό Μουσείο)
Ο Αλέξανδρος, μόλις έφτασε στο Γόρδιο, θέλησε να ανέβει στην ακρόπολη, για να δει την άμαξα και το δεσμό του ζυγού της. Για την άμαξα διαδιδόταν ο εξής μύθος: όποιος κατάφερνε να λύσει το δεσμό από το ζυγό της άμαξας ήταν ορισμένος από τη μοίρα να γίνει κύριος της Ασίας. Η ταινία ήταν φτιαγμένη από φλούδα κρανιάς* και δεν μπορούσε κανένας να ξεχωρίσει ούτε την αρχή ούτε το τέλος. Ο Αλέξανδρος δεν ήθελε να τον αφήσει άλυτο, μήπως αυτή του η αδυναμία προκαλέσει κακή εντύπωση σε πολλούς. Έτσι τον κτύπησε, όπως λένε μερικοί, με το ξίφος του, τον έκοψε και είπε ότι λύθηκε πια ο δεσμός. Άλλος ιστορικός λέει πως τον έλυσε διαφορετικά. * η κρανιά: δέντρο με πολύ σκληρό ξύλο Αρριανός, Αλεξάνδρου Ανάβαση Β΄, 6 - 7 (διασκευή) Το λύσιμο του Γόρδιου δεσμού
Πριν πραγματοποιήσει την εκστρατεία ο Αλέξανδρος, εξέτασε την κατάσταση των συντρόφων του. Έτσι μοίρασε σ’ άλλον χωράφι, σ’ άλλον μια μικρή πόλη και σ’ άλλον τα έσοδα κάποιου συνοικισμού ή λιμανιού. Όταν πια είχαν ξοδευτεί και είχαν μοιραστεί όλα τα βασιλικά κτήματα, ο Περδίκας είπε στον Αλέξανδρο: «Και συ, βασιλιά, τι κρατάς για τον εαυτό σου;» «Τις ελπίδες» τού απάντησε εκείνος. «Απ’ αυτές λοιπόν θα πάρουμε κι εμείς, που εκστρατεύουμε μαζί σου», του είπε ο Περδίκας*. Κι όταν ο ίδιος παραιτήθηκε απ’ το κτήμα που του είχε δοθεί, έκαναν το ίδιο και μερικοί φίλοι του βασιλιά. Σ’ αυτούς όμως που τα είχαν ανάγκη, τα χάριζε με ευχαρίστηση. Μοίρασε λοιπόν την πιο πολλή απ’ τη βασιλική περιουσία που είχε στη Μακεδονία. Τέτοιο ενθουσιασμό και τέτοια διάθεση έβαλε στις καρδιές των στρατιωτών του και πέρασε τον Ελλήσποντο. *ο Περδίκας: μεγάλος στρατηγός του Αλεξάνδρου Πλούταρχος, Αλέξανδρος, 15 (διασκευή) Η γενναιοδωρία του Μ. Αλεξάνδρου
Ο Αλέξανδρος ήταν ο πιο γρήγορος από τους συνομηλίκους του. Όταν λοιπόν εκείνοι τον παρακινούσαν να πάρει μέρος στους Ολυμπιακούς αγώνες, ρώτησε αν σ’ αυτούς αγωνίζονται βασιλιάδες. Η απάντηση που πήρε όμως ήταν όχι. Τότε εκείνος παρατήρησε: «Δεν είναι δίκαιος ο αγώνας στον οποίο ο βασιλιάς θα νικήσει ή θα νικηθεί από απλούς ανθρώπους». Πλούταρχος, Ηθικά 9, 10, (διασκευή) Ανέκδοτο
31. Ο Μ.Αλέξανδρος καταλαμβάνει τη Μ.Ασία και την Αίγυπτο (Δ΄)

More Related Content

31. Ο Μ.Αλέξανδρος καταλαμβάνει τη Μ.Ασία και την Αίγυπτο (Δ΄)

  • 1. Κεφάλαιο 31 Ο Μ. Αλέξανδρος καταλαμβάνει τη Μ.Ασία και την Αίγυπτο ΙΣΤΟΡΙΑ Δ΄ - 3η ΕΝΟΤΗΤΑ – ΚΛΑΣΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ 5. Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ Τσικρικτσή Αλεξάνδρα
  • 2. Ο Μέγας Αλέξανδρος Ανέβηκε στο θρόνο της Μακεδονίας πολύ νέος(336π.Χ.) (20 χρονών) Θέλησε να συνεχίσει το έργο του πατέρα του, να εκστρατεύσει εναντίον της Περσίας. Ο Αλέξανδρος με τον δάσκαλό του Αριστοτέλη
  • 3. Ο Μέγας Αλέξανδρος Συγκάλεσε νέο συνέδριο των Ελλήνων στην Κόρινθο. Οι αντιπρόσωποι των ελληνικών πόλεων τον όρισαν αρχηγό της εκστρατείας. Αλέξανδρος Μαρμάρινη κεφαλή
  • 4. Η μάχη του Γρανικού ποταμού Την Άνοιξη του 334πΧ οι Μακεδόνες πέρασαν τον Ελλήσποντο και έφτασαν στην Τροία. Εκεί ο Αλέξανδρος τίμησε τον Αχιλλέα.
  • 5. Η μάχη του Γρανικού ποταμού Οι Πέρσες αποφάσισαν να σταματήσουν τον Αλέξανδρο και συγκέντρωσαν στρατό στον Γρανικό ποταμό.
  • 6. Η μάχη του Γρανικού ποταμού Εκεί ο Αλέξανδρος πέτυχε την πρώτη νίκη ενάντια στους Πέρσες. Το Μακεδονικό ιππικό διασχίζει με ταχύτητα τον Γρανικό ποταμό, που χώριζε τις δύο αντίπαλες παρατάξεις, αιφνιδιάζοντας τους Πέρσες.
  • 7. Η μάχη του Γρανικού ποταμού Οι Πέρσες υποχώρησαν στο εσωτερικό της χώρας τους. Οι Έλληνες της Μ.Ασίας τον υποδέχτηκαν ως ελευθερωτή.
  • 8. Η μάχη στην Ισσό Ο Αλέξανδρος στη συνέχεια προχώρησε βαθύτερα στην Ασία, ενώ ο Δαρείος ο Γ΄ για να τον εμποδίσει παρατάχθηκε με πολύ στρατό στην Ισσό. Δαρείος ο Γ΄
  • 9. Η μάχη στην Ισσό Και στη μάχη της Ισσού (333 πΧ) νικητής βγήκε ο Αλέξανδρος. Ο δρόμος για την Ασία ήταν ανοιχτός. Δαρείος ο Γ΄Αλέξανδρος Η μάχη της Ισσού -Ψηφιδωτό
  • 10. Μετά την Ισσό, ο Αλέξανδρος αντί καταδιώξει τον Δαρείο, προχώρησε προς την Φοινίκη για να φτάσει στην Αίγυπτο. Ο Μ. Αλέξανδρος στην Αίγυπτο
  • 11. Η χώρα του Νείλου με τις Πυραμίδες και τους θρύλους της τράβηξε το ενδιαφέρον του. Ο Μ. Αλέξανδρος στην Αίγυπτο
  • 12. Αίγυπτος και Νείλος ο Νείλος: το μεγαλύτερο ποτάμι του κόσμου που διασχίζει την Αίγυπτο.
  • 13. Οι Αιγύπτιοι τον υποδέχθηκαν με τιμές και τον ονόμασαν διάδοχο των Φαραώ. Ο Μ. Αλέξανδρος στην Αίγυπτο Φαραώ: ο τίτλος του βασιλιά στην Αίγυπτο Η ολόχρυση μάσκα του ΦαραώΤουταγχαμών
  • 14. Εκεί ο Αλέξανδρος, στις εκβολές του Νείλου, ίδρυσε την πόλη της Αλεξάνδρειας. Ο Μ. Αλέξανδρος στην Αίγυπτο Το άγαλμα του Αλεξάνδρου δεσπόζει στην πόλη σήμερα
  • 15. Ο Αλέξανδρος αγαπούσε πολύ την ιατρική και βοηθούσε τους φίλους του, όταν αρρώσταιναν. Ακόμη και συνταγές έγραφε για θεραπεία και δίαιτα. Αγαπούσε επίσης τα βιβλία και τη μάθηση και διάβαζε πολύ. Την Ιλιάδα (του Ομήρου) τη θεωρούσε το βιβλίο του καλού πολεμιστή και την είχε πάντα κάτω από το μαξιλάρι του μαζί με το ξίφος του. Θαύμαζε και αγαπούσε επίσης το δάσκαλό του, τον Αριστοτέλη, όσο και τον πατέρα του. Μάλιστα έλεγε πως χάρη στον πατέρα του ζει, αλλά χάρη στο δάσκαλό του ζει καθώς πρέπει. Πλούταρχος, Αλέξανδρος, 8 (διασκευή) Η φιλομάθεια του Μ. Αλεξάνδρου Ο Μ. Αλέξανδρος πάνω στο άλογό του το Βουκεφάλα (Φλωρεντία, Αρχαιολογικό Μουσείο)
  • 16. Ο Αλέξανδρος, μόλις έφτασε στο Γόρδιο, θέλησε να ανέβει στην ακρόπολη, για να δει την άμαξα και το δεσμό του ζυγού της. Για την άμαξα διαδιδόταν ο εξής μύθος: όποιος κατάφερνε να λύσει το δεσμό από το ζυγό της άμαξας ήταν ορισμένος από τη μοίρα να γίνει κύριος της Ασίας. Η ταινία ήταν φτιαγμένη από φλούδα κρανιάς* και δεν μπορούσε κανένας να ξεχωρίσει ούτε την αρχή ούτε το τέλος. Ο Αλέξανδρος δεν ήθελε να τον αφήσει άλυτο, μήπως αυτή του η αδυναμία προκαλέσει κακή εντύπωση σε πολλούς. Έτσι τον κτύπησε, όπως λένε μερικοί, με το ξίφος του, τον έκοψε και είπε ότι λύθηκε πια ο δεσμός. Άλλος ιστορικός λέει πως τον έλυσε διαφορετικά. * η κρανιά: δέντρο με πολύ σκληρό ξύλο Αρριανός, Αλεξάνδρου Ανάβαση Β΄, 6 - 7 (διασκευή) Το λύσιμο του Γόρδιου δεσμού
  • 17. Πριν πραγματοποιήσει την εκστρατεία ο Αλέξανδρος, εξέτασε την κατάσταση των συντρόφων του. Έτσι μοίρασε σ’ άλλον χωράφι, σ’ άλλον μια μικρή πόλη και σ’ άλλον τα έσοδα κάποιου συνοικισμού ή λιμανιού. Όταν πια είχαν ξοδευτεί και είχαν μοιραστεί όλα τα βασιλικά κτήματα, ο Περδίκας είπε στον Αλέξανδρο: «Και συ, βασιλιά, τι κρατάς για τον εαυτό σου;» «Τις ελπίδες» τού απάντησε εκείνος. «Απ’ αυτές λοιπόν θα πάρουμε κι εμείς, που εκστρατεύουμε μαζί σου», του είπε ο Περδίκας*. Κι όταν ο ίδιος παραιτήθηκε απ’ το κτήμα που του είχε δοθεί, έκαναν το ίδιο και μερικοί φίλοι του βασιλιά. Σ’ αυτούς όμως που τα είχαν ανάγκη, τα χάριζε με ευχαρίστηση. Μοίρασε λοιπόν την πιο πολλή απ’ τη βασιλική περιουσία που είχε στη Μακεδονία. Τέτοιο ενθουσιασμό και τέτοια διάθεση έβαλε στις καρδιές των στρατιωτών του και πέρασε τον Ελλήσποντο. *ο Περδίκας: μεγάλος στρατηγός του Αλεξάνδρου Πλούταρχος, Αλέξανδρος, 15 (διασκευή) Η γενναιοδωρία του Μ. Αλεξάνδρου
  • 18. Ο Αλέξανδρος ήταν ο πιο γρήγορος από τους συνομηλίκους του. Όταν λοιπόν εκείνοι τον παρακινούσαν να πάρει μέρος στους Ολυμπιακούς αγώνες, ρώτησε αν σ’ αυτούς αγωνίζονται βασιλιάδες. Η απάντηση που πήρε όμως ήταν όχι. Τότε εκείνος παρατήρησε: «Δεν είναι δίκαιος ο αγώνας στον οποίο ο βασιλιάς θα νικήσει ή θα νικηθεί από απλούς ανθρώπους». Πλούταρχος, Ηθικά 9, 10, (διασκευή) Ανέκδοτο