ݺߣ

ݺߣShare a Scribd company logo
Μανιάτης Κωνσταντίνος
Ο Πέτρος είναι 9 ετών, ζει στην Αθηνά και θα τον γνωρίσουμε
πολύ στεναχωρημένος, γιατί πέθανε το αγαπημένο του τριζόνι.
Το ημερολόγιο έδειχνε 27 Οκτωβρίου 1940
Τριζόνι ή γρύλος
Η λύπη του δεν θα κρατήσει για πολύ. Το βράδυ θα κοιμηθεί και
από αύριο άλλα πράγματα θα τον απασχολούν…
Ξημέρωνε η 28 Οκτωβρίου 1940
Πολύ γρήγορα ο
Πέτρος θα
ξεχάσει το τριζόνι
και άλλα
πράγματα θα τον
απασχολούν. Το
επόμενο πρωί
στην Ελλάδα
πολλά θα
αλλάξουν.
Ξημερώνει 28
Οκτωβρίου 1940
Σε όλα τα ελληνικά χωριά και πόλεις, οι άνθρωποι θα
ξυπνήσουν από έναν εκκωφαντικό θόρυβο.
Ήταν οι σειρήνες συναγερμού.
Ιταλός στρατιώτης
Η ισχυρή Ιταλία του Μουσολίνι, είχε επιτεθεί
στην Ελλάδα. Ιταλοί στρατιώτες ήδη
πατούσαν στα εδάφη της Ηπείρου.
Ο ελληνικός λαός αυτό δεν θα το δεχόταν. Όλοι και όλες θα
έκαναν το χρέος τους.
Τις επόμενες μέρες ο Πέτρος θα έβλεπε άντρες να ντύνονται στο
χακί. Μαζί με αυτούς και ο αγαπημένος του θείος, ο Άγγελος.
Θα τους έβλεπε να αποχαιρετούν τα παιδιά τους, τις μανάδες
τους, τους αγαπημένους τους και με κάθε τρόπο να αναχωρούν για
το μέτωπο. Η επιστράτευση είχε ξεκινήσει.
Σε λίγες μέρες έρχονται οι
πρώτες ειδήσεις χαράς. Ο
Έλληνας φαντάρος έκανε το
θαύμα του. Οι Ιταλοί
υποχωρούσαν.
Κάθε μέρα ο Πέτρος μάθαινε
και για μια νέα ελληνική νίκη.
Ο καιρός περνούσε και οι
Ιταλοί γίνονταν ρεζίλι.
Οι Γερμανοί, που ήταν σύμμαχοι των Ιταλών, αποφασίζουν να τους
βγάλουν από τη δύσκολη θέση. Η γερμανική επίθεση αρχίζει.
Το ημερολόγιο έδειχνε 6 Απριλίου 1941
Η Ελλάδα ήταν δύσκολο να αντιμετωπίσει και δεύτερο εισβολέα…
σύντομα θα ερχόταν η παράδοσή της.
Οι Γερμανοί έμπαιναν στην
Αθήνα και η ναζιστική
σημαία θα κυμάτιζε στον
βράχο της Ακρόπολης.
Στις 27 Απριλίου 1941 ο
Πέτρος και όλοι οι Αθηναίοι
θα έμεναν κλεισμένοι στα
σπίτια τους.
Έτσι θα ξεκινούσε η
περίοδος της
Κατοχής από τους
Γερμανούς, τους
Ιταλούς και τους
Βούλγαρους. Όλα
στη ζωή των
Ελλήνων θα
άλλαζαν.
Σύντομα θα αρχίσουν
ελλείψεις σε σημαντικά είδη
διατροφής. Το ψωμί, το
λάδι, το γάλα και πολλά θα
αρχίσουν να λείπουν από τα
σπίτια των Ελλήνων. Η
ΠΕΙΝΑ άρχισε… και θα
οδηγήσει πολλούς μέχρι τον
θάνατο.
Τα μαθήματα στο σχολείο του Πέτρου, αλλά και αλλού, έπαψαν να
γίνονται κανονικά. Τα παιδιά όμως δεν ήταν χαρούμενα. Τους
απασχολούσε πιο πολύ να βρουν λίγο φαγητό για να ξεγελάσουν την
πείνα τους.
O Πέτρος και άλλα παιδιά κατάφεραν να
επιβιώσουν στα δύσκολα χρόνια της
Κατοχής με τα συσσίτια. Τα συσσίτια
ήταν γεύματα που οργανώνονταν με
τρόφιμα που έρχονταν στην Ελλάδα ως
βοήθεια από χώρες του εξωτερικού.
Τις κρίσιμες εκείνες στιγμές οι περισσότεροι Έλληνες διαπίστωσαν ότι
έπρεπε να σηκώσουν το κεφάλι τους στους κατακτητές. Η
ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ γεννιόταν… Άλλοι κρατούσαν στα χέρια τους όπλα και
άλλοι πινέλα.
Ο Πέτρος και πολλά
παιδιά της ηλικίας του,
με κίνδυνο τη ζωή τους,
γέμιζαν τους δρόμους των
πόλεων με συνθήματα
γραμμένα στους τοίχους.
Ενώ κάποια άλλα, πιο τολμηρά, κλέβουν τρόφιμα και
εφόδια από τους κατακτητές.
Και κάποια στιγμή ο αγώνας της αντίστασης έφερε το φως της ελευθερίας.
Οι κατακτητές άρχισαν να εγκαταλείπουν την Αθήνα. Οι πολίτες βγήκαν
στους δρόμους να γιορτάσουν. Το ημερολόγιο έδειχνε 12 Οκτωβρίου 1944
Η ζωή στις μέρες του ''μεγάλου περίπατου του Πέτρου''

More Related Content

Η ζωή στις μέρες του ''μεγάλου περίπατου του Πέτρου''

  • 2. Ο Πέτρος είναι 9 ετών, ζει στην Αθηνά και θα τον γνωρίσουμε πολύ στεναχωρημένος, γιατί πέθανε το αγαπημένο του τριζόνι. Το ημερολόγιο έδειχνε 27 Οκτωβρίου 1940 Τριζόνι ή γρύλος Η λύπη του δεν θα κρατήσει για πολύ. Το βράδυ θα κοιμηθεί και από αύριο άλλα πράγματα θα τον απασχολούν… Ξημέρωνε η 28 Οκτωβρίου 1940
  • 3. Πολύ γρήγορα ο Πέτρος θα ξεχάσει το τριζόνι και άλλα πράγματα θα τον απασχολούν. Το επόμενο πρωί στην Ελλάδα πολλά θα αλλάξουν. Ξημερώνει 28 Οκτωβρίου 1940
  • 4. Σε όλα τα ελληνικά χωριά και πόλεις, οι άνθρωποι θα ξυπνήσουν από έναν εκκωφαντικό θόρυβο. Ήταν οι σειρήνες συναγερμού.
  • 5. Ιταλός στρατιώτης Η ισχυρή Ιταλία του Μουσολίνι, είχε επιτεθεί στην Ελλάδα. Ιταλοί στρατιώτες ήδη πατούσαν στα εδάφη της Ηπείρου.
  • 6. Ο ελληνικός λαός αυτό δεν θα το δεχόταν. Όλοι και όλες θα έκαναν το χρέος τους.
  • 7. Τις επόμενες μέρες ο Πέτρος θα έβλεπε άντρες να ντύνονται στο χακί. Μαζί με αυτούς και ο αγαπημένος του θείος, ο Άγγελος. Θα τους έβλεπε να αποχαιρετούν τα παιδιά τους, τις μανάδες τους, τους αγαπημένους τους και με κάθε τρόπο να αναχωρούν για το μέτωπο. Η επιστράτευση είχε ξεκινήσει.
  • 8. Σε λίγες μέρες έρχονται οι πρώτες ειδήσεις χαράς. Ο Έλληνας φαντάρος έκανε το θαύμα του. Οι Ιταλοί υποχωρούσαν.
  • 9. Κάθε μέρα ο Πέτρος μάθαινε και για μια νέα ελληνική νίκη. Ο καιρός περνούσε και οι Ιταλοί γίνονταν ρεζίλι.
  • 10. Οι Γερμανοί, που ήταν σύμμαχοι των Ιταλών, αποφασίζουν να τους βγάλουν από τη δύσκολη θέση. Η γερμανική επίθεση αρχίζει. Το ημερολόγιο έδειχνε 6 Απριλίου 1941 Η Ελλάδα ήταν δύσκολο να αντιμετωπίσει και δεύτερο εισβολέα… σύντομα θα ερχόταν η παράδοσή της.
  • 11. Οι Γερμανοί έμπαιναν στην Αθήνα και η ναζιστική σημαία θα κυμάτιζε στον βράχο της Ακρόπολης. Στις 27 Απριλίου 1941 ο Πέτρος και όλοι οι Αθηναίοι θα έμεναν κλεισμένοι στα σπίτια τους.
  • 12. Έτσι θα ξεκινούσε η περίοδος της Κατοχής από τους Γερμανούς, τους Ιταλούς και τους Βούλγαρους. Όλα στη ζωή των Ελλήνων θα άλλαζαν.
  • 13. Σύντομα θα αρχίσουν ελλείψεις σε σημαντικά είδη διατροφής. Το ψωμί, το λάδι, το γάλα και πολλά θα αρχίσουν να λείπουν από τα σπίτια των Ελλήνων. Η ΠΕΙΝΑ άρχισε… και θα οδηγήσει πολλούς μέχρι τον θάνατο.
  • 14. Τα μαθήματα στο σχολείο του Πέτρου, αλλά και αλλού, έπαψαν να γίνονται κανονικά. Τα παιδιά όμως δεν ήταν χαρούμενα. Τους απασχολούσε πιο πολύ να βρουν λίγο φαγητό για να ξεγελάσουν την πείνα τους.
  • 15. O Πέτρος και άλλα παιδιά κατάφεραν να επιβιώσουν στα δύσκολα χρόνια της Κατοχής με τα συσσίτια. Τα συσσίτια ήταν γεύματα που οργανώνονταν με τρόφιμα που έρχονταν στην Ελλάδα ως βοήθεια από χώρες του εξωτερικού.
  • 16. Τις κρίσιμες εκείνες στιγμές οι περισσότεροι Έλληνες διαπίστωσαν ότι έπρεπε να σηκώσουν το κεφάλι τους στους κατακτητές. Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ γεννιόταν… Άλλοι κρατούσαν στα χέρια τους όπλα και άλλοι πινέλα.
  • 17. Ο Πέτρος και πολλά παιδιά της ηλικίας του, με κίνδυνο τη ζωή τους, γέμιζαν τους δρόμους των πόλεων με συνθήματα γραμμένα στους τοίχους.
  • 18. Ενώ κάποια άλλα, πιο τολμηρά, κλέβουν τρόφιμα και εφόδια από τους κατακτητές.
  • 19. Και κάποια στιγμή ο αγώνας της αντίστασης έφερε το φως της ελευθερίας. Οι κατακτητές άρχισαν να εγκαταλείπουν την Αθήνα. Οι πολίτες βγήκαν στους δρόμους να γιορτάσουν. Το ημερολόγιο έδειχνε 12 Οκτωβρίου 1944