ݺߣ

ݺߣShare a Scribd company logo
Club de lectura “María Casares”

      Curso 2012-2013

       Diario de lectura
Os escaravellos voan á tardiña                     María Gripe




      A min, dixo David, paréceme que di o
      seguinte:
      “No cuarto do verán..., eu,..., Emilie...”
Os escaravellos voan á tardiña       María Gripe




 -Está no seu sitio? Na ventá do
 reloxio?
 -Si, por suposto.
 -Non a movades! Cun pouco
 coidado vaise recuperar.
 -Xa me ocupei algo dela.
 -Cóidaa ben, David! Ocúpate ti
 dela! E unha planta que só se fai
 amiga dunha soa persoa, sabes?
Os escaravellos voan á tardiña                María Gripe




        Que hai de estrano en que eu non
        poida ver a Deus, cando nin sequera
        podo ver a aquel que vive dentro de
        min mesmo
        Carlos Linneo
Os escaravellos voan á tardiña             María Gripe




      Era unha caixiña de madeira, con
      guarnicións de latón.
      Nestas cartas foi anotando Andrea
      os seus pensamentos (:::) pero o
      noso tempo aínda non está maduro
      para entendelos. Por eso quero que
      a persoa que descubra estas cartas
      un día, viva nunha época capaz de
      comprender as ideas de Andreas.
Os escaravellos voan á tardiña   María Gripe




     Arrimados contra a
     parede hai un
     paquete que ella
     empeza a envolver
     cos periódicos (:::)
     O paquete debe de
     medir metro e
     medio e contén...
Os escaravellos voan á tardiña      María Gripe




     Na túa carta segues
     preocupada pola milenaria
     estatua funeraria que
     Andreas, para desgracia
     propia e dos demais, trouxo
     da súa viaxe de Exipto (:::)
     Deixa a estatua tranquila no
     seu sitio, no banco do teu
     faiado.
     Miña queridísima Emilie.
Os escaravellos voan á tardiña      María Gripe




        Aquel bruto do demo
        encargoulle ó meu pai que
        serrase unha boneca pola
        mitade.
Os escaravellos voan á tardiña                   María Gripe




            Entre os desperdicios vexo os
            seguintes obxectos: papel de lixa,
            serrín, unha botella de
            augardente baleira (:::) Vense
            claramente impresas as pegadas
            dunha man. Son de cor verde.
            Hai tamén un bote de pintura da
            mesma cor.
Os escaravellos voan á tardiña   María Gripe




      Deixa que vaia como
      vai, porque despois de
      todo, vai como Deus
      quere.
      Páxina 93
Os escaravellos voan á tardiña   María Gripe




     Todo
     o que vive
     permanece
     unido
     Página 93

More Related Content

Os escaravellos voan á tardiña: diario de lectura

  • 1. Club de lectura “María Casares” Curso 2012-2013 Diario de lectura
  • 2. Os escaravellos voan á tardiña María Gripe A min, dixo David, paréceme que di o seguinte: “No cuarto do verán..., eu,..., Emilie...”
  • 3. Os escaravellos voan á tardiña María Gripe -Está no seu sitio? Na ventá do reloxio? -Si, por suposto. -Non a movades! Cun pouco coidado vaise recuperar. -Xa me ocupei algo dela. -Cóidaa ben, David! Ocúpate ti dela! E unha planta que só se fai amiga dunha soa persoa, sabes?
  • 4. Os escaravellos voan á tardiña María Gripe Que hai de estrano en que eu non poida ver a Deus, cando nin sequera podo ver a aquel que vive dentro de min mesmo Carlos Linneo
  • 5. Os escaravellos voan á tardiña María Gripe Era unha caixiña de madeira, con guarnicións de latón. Nestas cartas foi anotando Andrea os seus pensamentos (:::) pero o noso tempo aínda non está maduro para entendelos. Por eso quero que a persoa que descubra estas cartas un día, viva nunha época capaz de comprender as ideas de Andreas.
  • 6. Os escaravellos voan á tardiña María Gripe Arrimados contra a parede hai un paquete que ella empeza a envolver cos periódicos (:::) O paquete debe de medir metro e medio e contén...
  • 7. Os escaravellos voan á tardiña María Gripe Na túa carta segues preocupada pola milenaria estatua funeraria que Andreas, para desgracia propia e dos demais, trouxo da súa viaxe de Exipto (:::) Deixa a estatua tranquila no seu sitio, no banco do teu faiado. Miña queridísima Emilie.
  • 8. Os escaravellos voan á tardiña María Gripe Aquel bruto do demo encargoulle ó meu pai que serrase unha boneca pola mitade.
  • 9. Os escaravellos voan á tardiña María Gripe Entre os desperdicios vexo os seguintes obxectos: papel de lixa, serrín, unha botella de augardente baleira (:::) Vense claramente impresas as pegadas dunha man. Son de cor verde. Hai tamén un bote de pintura da mesma cor.
  • 10. Os escaravellos voan á tardiña María Gripe Deixa que vaia como vai, porque despois de todo, vai como Deus quere. Páxina 93
  • 11. Os escaravellos voan á tardiña María Gripe Todo o que vive permanece unido Página 93