3. Εξωτερικά Χαρακτηριστικά
o Άρνηση παραδοσιακών κανόνων
o Χαλαρή στίξη ή αστιξία
o Ελεύθερος, ανομοιοκατάληκτος στίχος
o Λιτός, πυκνός λόγος
o Απελευθέρωση από στιχουργικές δεσμεύσεις
o Απουσία λογικής αλληλουχίας
o Χρήση α’ ρηματικού προσώπου
o Καθημερινό λεξιλόγιο αλλά και χρήση λόγιων λέξεων
o Καινοτόμα σχήματα λόγου
Marc Chagall ~ The Big Wheel (1911 – 1912)
4. o Χρήση μυθικών στοιχείων και αναφορά στο αρχαίο
παρελθόν
o Έμφαση στο φως
o Το τοπίο συμπλέκεται με την ανθρώπινη
φυσιογνωμία
o Μελαγχολική αναπόληση του παρελθόντος και
συγχρόνως νοσταλγική αναπόληση της αυθεντικής
ζωής
o Αναφορά σε στοιχεία όπως ο έρωτας, το χιούμορ, το
όνειρο και το παράλογο
o Εικονοπλαστική φαντασία: παράλογες και τολμηρές
μεταφορές που δεν ερμηνεύονται με τη λογική
Εσωτερικά Χαρακτηριστικά
Max Ernst ~ Birds also Birds, Fish Snake
and Scarecrow (1921)
5. Απαρχές κινήματος
Έλληνες εκπρόσωποι (κυρίως στην ποίηση)
Rene Megritte ~ After the water, the
Clouds (1926)
6. Το κίνημα
Ο υπερρεαλισμός ήταν ένα κίνημα που αναπτύχθηκε κυρίως στο χώρο
της λογοτεχνίας αλλά εξελίχθηκε σε ένα ευρύτερο καλλιτεχνικό και πολιτικό
ρεύμα. Άνθισε κατά κύριο λόγο στη Γαλλία των αρχών του 20ου αιώνα. Ο Αντρέ
Μπρετόν αναγνωρίζεται ως κεντρική φυσιογνωμία και ένας από τους
σημαντικότερους θεωρητικούς τού κινήματος, ενώ άλλα διακεκριμένα μέλη
υπήρξαν οι ποιητές Πωλ Ελυάρ, Ρενέ Κρεβέλ και οι καλλιτέχνες Μαξ Ερνστ, Μαν
Ραίη, κ.ά.
Η κεντρική φυσιογνωμία του Υπερρεαλισμού,
Αντρέ Μπρετόν
7. Ο υπερρεαλισμός στην Ελλάδα
Ο υπερρεαλισμός εμφανίστηκε στην Ελλάδα κατά τη δεκαετία του 1930. Στα έτη
1935 – 1938 έγινε μια συστηματική προσπάθεια διάδοσης του υπερρεαλισμού.
Κυριότεροι εκπρόσωποι του κινήματος στην Ελλάδα θεωρούνται οι:
Ανδρέας Εμπειρίκος Νίκος Εγγονόπουλος Νίκος Καλαμάρης
Υπάρχουν βέβαια και άλλοι λογοτέχνες, οι οποίοι διαμόρφωσαν την ποιητική τους
φυσιογνωμία με άξονα τον υπερρεαλισμό, χωρίς να είναι υπερρεαλιστές, όπως για
παράδειγμα ο Οδυσσέας Ελύτης.
8. Ανάλυση ποιήματος «Τριαντάφυλλα στο παράθυρο» του Α. Εμπειρίκου
Salvador Dali ~ Αtavism at Twilight (1934)
9. ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΑ ΣΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ
Σκοπός της ζωής μας δεν είναι η χαμέρπεια.
Υπάρχουν απειράκις ωραιότερα πράγματα και
απ’ αυτήν την αγαλματώδη παρουσία του
περασμένου έπους. Σκοπός της ζωής μας είναι
η αγάπη. Σκοπός της ζωής μας είναι η
ατελεύτητη μάζα μας. Σκοπός της ζωής μας
είναι η λυσιτελής παραδοχή της ζωής μας και
της κάθε μας ευχής εν παντί τόπω εις πάσαν
στιγμήν εις κάθε ένθερμον αναμόχλευσιν των
υπαρχόντων. Σκοπός της ζωής μας είναι το
σεσημασμένον δέρας της υπάρξεώς μας.
(Ανδρέας Εμπειρίκος, Υψικάμινος)
Θέμα :H αναζήτηση του πραγματικού σκοπού της
ζωής. Ο τίτλος προϊδεάζει ευχάριστα λόγω της
διπλής εικόνας τριαντάφυλλου και παράθυρου
(χαρά και φως) . Προτεραιότητα στη ζωή δίνεται
στην αγάπη και εκφράζεται η απαξίωση του ποιητή
για το κυνήγι της ύλης , την κακοήθη συμπεριφορά
(σεσημασμένον), τους ευτελείς στόχους (δέρας) .
Χαρακτηριστικά: πεζή μορφή, ρευστότητα
νοημάτων, διδακτικός τόνος, πρωτότυπες
λεξιλογικές συνάψεις και εξεζητημένο λεξιλόγιο
(χαμέρπεια, αγαλματώδη παρουσία του
περασμένου έπους , το σεσημασμένον δέρας της
υπάρξεώς μας).
Ανάλυση ποιήματος: Δεμοιράκου Μαρία
Lajos Gulacsy ~ The Opium Smoker’s Dream