ݺߣ

ݺߣShare a Scribd company logo
Ճապոնական հագուստ
Հագուստը (իֆուկու) Ճապոնիայում բաժանվում է երկու տեսակի` վաֆուկու
(ճապոնական ոճով հագուստ) և յոֆուկու (արևմտյան ոճով հագուստ):
«Կիմոնո» այժմ ասում են այն խալաթատիպ հագուստին որը գոտիով կապված
է իրանի հատվածում, սակայն անցյալ դարերում այս հագուստը կոչվել է
«կոսոդե» (կիմոնո կարող է նշանակել նաև ճապոնական հագուստը
ընդհանրապես):
Ճապոնական ավանդական հագուստի պատմությունը ինչ-որ չափով կոսոդեի զարգացման
պատմությունն է: Բուդդիզմի և կառավարման չինական համակարգի Ճապոնիա ներթափանցման
արդյունքում ընդունվեցին կանոններ արիստոկրատների և արքունական պաշտոնյաների հանդերձանքի
մասին, իսկ հագուստը դասակարգվեց որպես ծիսական, արքունական և աշխատանքային:
Հեյան դարաշրջանում (782—806 թթ.) հագուստները
հասարակ, բայց բազմաշերտ էին: Արիստոկրատի
հագուստը պաշտոնական իրադարձությունների
ժամանակ բաղկացած էր լայն տաբատից, որի տակ
կար, այսպես կոչված, բաժանված կիսաշրջազգեստ, իսկ
վերնամասը զարդարված էր բազմաշերտ երկար և լայն
հագուստով: Պակաս պաշտոնական դեպքերում
տղամարդիկ որպես տաբատ հագնում էին սասինուկի
(քուղակապով երկար տաբատ): Հեյան դարաշրջանի
կանանց հանդերձանքը կարագինումոն էր (16-րդ դարից
այն հայտնի է որպես 12 շերտանի հագուստ): Դրա
ամենկարևոր տարրը ուծիկին էր` 5, 10 կամ ավելի
շերտերով զգեստ, ընդ որում ամեն հաջորդ շերտը
նախորդից ավելի երկար էր և հաշվի էր առնվում
գունային համադրությունը: Որպես ամենօրյա հագուստ
կանայք հագնում էին ուծիկիի պարզեցված տեսակը:
Գնացքներում կրում էին ծղոտից քողավոր գլխարկ կամ
առանց աստառի գլխաշոր: Ոչ ազնվատոհմ կանայք
կրում էին ավելի հասարակ հագուստ, օրինակ` կարճ,
անթև զգեստ:
Էդո դարաշրջանում (1603-1868 թթ.) կանանց և
տղամարդկանց կոսոդեները ավելի ճոխացան, ինչը
պայմանավորված էր կտորի ներկման նոր
տեխնոլոգիայի յուրացման հետ: Պետությունը
կանոնակարգեց հասարակ մարդկանց և
զինվորականների հագուստի տեսակները, գույները
կտորները: Զինվորականները սկսեցին կրել կոսոդե:
Այժմ ճապոնական հագուստը ամենատարբեր
ոճերի և ուղղությունների խանուրդ է: Դասական
եվրոպական կոստյումների և ճապոնական
ավանդական կիմոնոների պեդանտությունից
մինչև խելագառ էկլեկտիկա` ամեն ինչի
կհանդիպես Ճապոնիայի մեգապոլիսներում:
Ճապոնացիները այն քչերից են, որ պահպանում
են իրենց ավանդույթները, բայց չեն վախենում
նորարարություններից:
Նյութի հեղինակներ ՝
Մարիետա Դալալյան,
Մերի Ղազարյան, Էլինա
Մխիթարյան

More Related Content

Ճապոնական Հագուստ

  • 2. Հագուստը (իֆուկու) Ճապոնիայում բաժանվում է երկու տեսակի` վաֆուկու (ճապոնական ոճով հագուստ) և յոֆուկու (արևմտյան ոճով հագուստ): «Կիմոնո» այժմ ասում են այն խալաթատիպ հագուստին որը գոտիով կապված է իրանի հատվածում, սակայն անցյալ դարերում այս հագուստը կոչվել է «կոսոդե» (կիմոնո կարող է նշանակել նաև ճապոնական հագուստը ընդհանրապես):
  • 3. Ճապոնական ավանդական հագուստի պատմությունը ինչ-որ չափով կոսոդեի զարգացման պատմությունն է: Բուդդիզմի և կառավարման չինական համակարգի Ճապոնիա ներթափանցման արդյունքում ընդունվեցին կանոններ արիստոկրատների և արքունական պաշտոնյաների հանդերձանքի մասին, իսկ հագուստը դասակարգվեց որպես ծիսական, արքունական և աշխատանքային:
  • 4. Հեյան դարաշրջանում (782—806 թթ.) հագուստները հասարակ, բայց բազմաշերտ էին: Արիստոկրատի հագուստը պաշտոնական իրադարձությունների ժամանակ բաղկացած էր լայն տաբատից, որի տակ կար, այսպես կոչված, բաժանված կիսաշրջազգեստ, իսկ վերնամասը զարդարված էր բազմաշերտ երկար և լայն հագուստով: Պակաս պաշտոնական դեպքերում տղամարդիկ որպես տաբատ հագնում էին սասինուկի (քուղակապով երկար տաբատ): Հեյան դարաշրջանի կանանց հանդերձանքը կարագինումոն էր (16-րդ դարից այն հայտնի է որպես 12 շերտանի հագուստ): Դրա ամենկարևոր տարրը ուծիկին էր` 5, 10 կամ ավելի շերտերով զգեստ, ընդ որում ամեն հաջորդ շերտը նախորդից ավելի երկար էր և հաշվի էր առնվում գունային համադրությունը: Որպես ամենօրյա հագուստ կանայք հագնում էին ուծիկիի պարզեցված տեսակը: Գնացքներում կրում էին ծղոտից քողավոր գլխարկ կամ առանց աստառի գլխաշոր: Ոչ ազնվատոհմ կանայք կրում էին ավելի հասարակ հագուստ, օրինակ` կարճ, անթև զգեստ:
  • 5. Էդո դարաշրջանում (1603-1868 թթ.) կանանց և տղամարդկանց կոսոդեները ավելի ճոխացան, ինչը պայմանավորված էր կտորի ներկման նոր տեխնոլոգիայի յուրացման հետ: Պետությունը կանոնակարգեց հասարակ մարդկանց և զինվորականների հագուստի տեսակները, գույները կտորները: Զինվորականները սկսեցին կրել կոսոդե:
  • 6. Այժմ ճապոնական հագուստը ամենատարբեր ոճերի և ուղղությունների խանուրդ է: Դասական եվրոպական կոստյումների և ճապոնական ավանդական կիմոնոների պեդանտությունից մինչև խելագառ էկլեկտիկա` ամեն ինչի կհանդիպես Ճապոնիայի մեգապոլիսներում: Ճապոնացիները այն քչերից են, որ պահպանում են իրենց ավանդույթները, բայց չեն վախենում նորարարություններից:
  • 7. Նյութի հեղինակներ ՝ Մարիետա Դալալյան, Մերի Ղազարյան, Էլինա Մխիթարյան