من چه سبزم امروز
و چه اندازه تنم هوشیار است
نکند اندوهی ‚ سر رسد از پس کوه
در دلم چیزی هست
مثل یک بیشه نور مثل خواب دم صبØ
و چنان بی تابم که دلم می خواهد
بدوم تاته دشت بروم تا سر کوه