ݺߣ

ݺߣShare a Scribd company logo

Toponimia de Redondela. Miguel Martínez Cabaleiro 1º Bacharelato B

•Download as PPT, PDF•
•
M
Marcelino José Veiguela Fuentes

Toponimia de Redondela. Miguel Martínez Cabaleiro 1º Bacharelato B

1 of 14
Download to read offline
Toponimia de Redondela Traballo realizado por: Miguel Martínez Cabaleiro 1º Bacharelato B
Cabeiro (San Xoán): (Ven de cabo: (latín CAPUT, “cabo” + sufixo ARIU ) A igrexa: (lat. vg. ECLESIAM “asemblea”) Porto cabeiro: (lat. PORTUS,US “porto”/ abertura ou paso entre montes)
Cedeira (Santo André): (lat. Cerdeira “cedeira” abundancia destas ábores* ) A Aldea: (ár. Al-dai’a “campo” < ´´arabe) O Cruceiro: (de cruz: lat. CRUCEM “cruce”) A Eira Pedriña: (lat. Area “terreo”/ lat. PETRA(m) “pedra + sufixo -iña) A Formiga: (lat. FORMICA “formiga) Fortóns: (relacionado co adx. forte ou co subs. Forte “fortificación”) A Portela: (lat. PORTUS, US + sufixo ellam “porta pequena”) Entrada dun porto Rande: (posúe unha base do indoeuropeo “r-a/o” e co sufixo “ande”, xenitivo de Nandu, do xermánico Naps “audaz”)
Cesantes (San Pedro): (non ten etimoloxía) O Carballiño (prerrom. Carba) Onde abundan carballos ou leña miúda O Coto< CAUTUM terreo acoutado (límite) Outeiro de Penas (lat. ALTARIUM < altus/ lat. PENNA “amea”) San Pedro: (de SANCTUM PETRUM) San Simón: (de SANCTUM SIMEON ou Simón)
Chapela (San Fausto): (do baixo latín Cappella, diminutivo de Cappa “capiña”) Angorén: (do antroponimo ANCURIUS, formado mediante o sufixo onomástico –en) Cidadelle: (lat. CIVITAS, TIS, derivado de Civis “cidade fortificada” + sufixo -ellus) A Igrexa: (lat. vg. ECLESIAM “asemblea”) Laredo: (GLARETUM de Glarea “cascalleira, areal”. Parada: (de parar: lat. PARARE “v. parar”)
Negros (San Estevo): (lat. Niger, Nigra-um “negro” posiblemente por ter un chan rico en humus) Fixón: (lat. FOVEA “foxo”) A Igrexa: (lat. vg. ECLESIAM “asemblea”) Negros: (lat. NIGER, -A, -UM “negro”) Pregal: (non ten etimoloxía)
Quintela (San Mamede): (non ten etimoloxía) A Costeira: (de costa: lat. COSTAM “lado”) O Quinteiro: (lat. QUINTERIUS(m) “colono que paga o quinto ou arrendada unha quinta”)
Reboreda (Santa María): (lat. ROBUR “roble”) Asnelle de Arriba/ Abaixo: preindoeuropeo ar- “curso de auga” Quintana: (lat. QUINTUS) quinta parte da herdade Santo Paio de Arriba/ Abaixo: Lat: SANCTUM PELAGIUM por situarse unha capela en honor deste santo
Redondela (Santiago): (lat. vg. Retondus, lat. Rotundus “redondo mais –elo-a”) Redondela: (lat. vg. RETUNDUS, lat. ROTUNDUS “redondo mais –elo-a”) Vilavella ( lat: VILLA+VETULA)
Saxamonde (San Román): (non ten etimoloxía) Casal do Monte: (lat. Casa “choza” CASAL é un conxunto de casas/lat. MONS, MONTIS “monte”) Padrón: aumentativo de PETRA “ROCHA” O Souto: (lat. SALTUM “pastizal” ou terreo de castiñeiros) Os Valos: (lat. VALLUM “terraplén”). Lugar formado por costas pendentes
Trasmañó (San Vicente): (preindoeuropeo mun-n, mun-d- “monte”) Cabanas: (lat. serodio CAPANNA “casa pequena, cabana”) A Igrexa: (lat. vg. ECLESIAM “asemblea”) Trasmañó: (preindoeuropeo mun-n, mun-d- “monte”)
Ventosela (San Martiño): (de ventoso mais –ella. Lugar azoutado polo vento) Castiñeira: (de castiñeiro: lat. CASTINEA, variante de castanea “castaña”) O Vilar do Mato: (lat. Villare(m) “propio da casa de campo”/de mata: lat. tard. MATTA“esteira”)
Vilar de Infesta (San Martiño): (lat. VILLARIS(m) “poboación”/lat. INFESTUS < in+fastus (cume) “costa arriba, pendente”) A Igrexa: (lat. vg. ECLESIAM “asemblea”) Millarada: (lat. MILLUM + sufixo –ARIU “sementado de millo”)
O Viso (Santa María): (lat. Visu(m) participio de VIDEO “ lugar alto desde onde se ve moito terreo”) A Nogueira: (lat. vg. NUCARIAM “nogueira” < NUCEM “noz”) Saramagoso: (de saramago: ar. Sarmaq “saramago”) Soutoxuste: (souto procede do lat. SALTUS “paso estreito”/xuste procede da apócope e posterior recuperación da vogal final: justu- just(o)) A Peneda: do céltico penn-/pinn- “rocha, outeiro” Tuimil: (non ten etimoloxía)

More Related Content

Toponimia de Redondela. Miguel Martínez Cabaleiro 1º Bacharelato B

  • 1. Toponimia de Redondela Traballo realizado por: Miguel Martínez Cabaleiro 1º Bacharelato B
  • 2. Cabeiro (San Xoán): (Ven de cabo: (latín CAPUT, “cabo” + sufixo ARIU ) A igrexa: (lat. vg. ECLESIAM “asemblea”) Porto cabeiro: (lat. PORTUS,US “porto”/ abertura ou paso entre montes)
  • 3. Cedeira (Santo André): (lat. Cerdeira “cedeira” abundancia destas ábores* ) A Aldea: (ár. Al-dai’a “campo” < ´´arabe) O Cruceiro: (de cruz: lat. CRUCEM “cruce”) A Eira Pedriña: (lat. Area “terreo”/ lat. PETRA(m) “pedra + sufixo -iña) A Formiga: (lat. FORMICA “formiga) Fortóns: (relacionado co adx. forte ou co subs. Forte “fortificación”) A Portela: (lat. PORTUS, US + sufixo ellam “porta pequena”) Entrada dun porto Rande: (posúe unha base do indoeuropeo “r-a/o” e co sufixo “ande”, xenitivo de Nandu, do xermánico Naps “audaz”)
  • 4. Cesantes (San Pedro): (non ten etimoloxía) O Carballiño (prerrom. Carba) Onde abundan carballos ou leña miúda O Coto< CAUTUM terreo acoutado (límite) Outeiro de Penas (lat. ALTARIUM < altus/ lat. PENNA “amea”) San Pedro: (de SANCTUM PETRUM) San Simón: (de SANCTUM SIMEON ou Simón)
  • 5. Chapela (San Fausto): (do baixo latín Cappella, diminutivo de Cappa “capiña”) Angorén: (do antroponimo ANCURIUS, formado mediante o sufixo onomástico –en) Cidadelle: (lat. CIVITAS, TIS, derivado de Civis “cidade fortificada” + sufixo -ellus) A Igrexa: (lat. vg. ECLESIAM “asemblea”) Laredo: (GLARETUM de Glarea “cascalleira, areal”. Parada: (de parar: lat. PARARE “v. parar”)
  • 6. Negros (San Estevo): (lat. Niger, Nigra-um “negro” posiblemente por ter un chan rico en humus) Fixón: (lat. FOVEA “foxo”) A Igrexa: (lat. vg. ECLESIAM “asemblea”) Negros: (lat. NIGER, -A, -UM “negro”) Pregal: (non ten etimoloxía)
  • 7. Quintela (San Mamede): (non ten etimoloxía) A Costeira: (de costa: lat. COSTAM “lado”) O Quinteiro: (lat. QUINTERIUS(m) “colono que paga o quinto ou arrendada unha quinta”)
  • 8. Reboreda (Santa María): (lat. ROBUR “roble”) Asnelle de Arriba/ Abaixo: preindoeuropeo ar- “curso de auga” Quintana: (lat. QUINTUS) quinta parte da herdade Santo Paio de Arriba/ Abaixo: Lat: SANCTUM PELAGIUM por situarse unha capela en honor deste santo
  • 9. Redondela (Santiago): (lat. vg. Retondus, lat. Rotundus “redondo mais –elo-a”) Redondela: (lat. vg. RETUNDUS, lat. ROTUNDUS “redondo mais –elo-a”) Vilavella ( lat: VILLA+VETULA)
  • 10. Saxamonde (San Román): (non ten etimoloxía) Casal do Monte: (lat. Casa “choza” CASAL é un conxunto de casas/lat. MONS, MONTIS “monte”) Padrón: aumentativo de PETRA “ROCHA” O Souto: (lat. SALTUM “pastizal” ou terreo de castiñeiros) Os Valos: (lat. VALLUM “terraplén”). Lugar formado por costas pendentes
  • 11. Trasmañó (San Vicente): (preindoeuropeo mun-n, mun-d- “monte”) Cabanas: (lat. serodio CAPANNA “casa pequena, cabana”) A Igrexa: (lat. vg. ECLESIAM “asemblea”) Trasmañó: (preindoeuropeo mun-n, mun-d- “monte”)
  • 12. Ventosela (San Martiño): (de ventoso mais –ella. Lugar azoutado polo vento) Castiñeira: (de castiñeiro: lat. CASTINEA, variante de castanea “castaña”) O Vilar do Mato: (lat. Villare(m) “propio da casa de campo”/de mata: lat. tard. MATTA“esteira”)
  • 13. Vilar de Infesta (San Martiño): (lat. VILLARIS(m) “poboación”/lat. INFESTUS < in+fastus (cume) “costa arriba, pendente”) A Igrexa: (lat. vg. ECLESIAM “asemblea”) Millarada: (lat. MILLUM + sufixo –ARIU “sementado de millo”)
  • 14. O Viso (Santa María): (lat. Visu(m) participio de VIDEO “ lugar alto desde onde se ve moito terreo”) A Nogueira: (lat. vg. NUCARIAM “nogueira” < NUCEM “noz”) Saramagoso: (de saramago: ar. Sarmaq “saramago”) Soutoxuste: (souto procede do lat. SALTUS “paso estreito”/xuste procede da apócope e posterior recuperación da vogal final: justu- just(o)) A Peneda: do céltico penn-/pinn- “rocha, outeiro” Tuimil: (non ten etimoloxía)