ݺߣ

ݺߣShare a Scribd company logo

2º BAC. Tema teórico: Transformacións recentes na estrutura das cidades

•Download as PPT, PDF•
•
rubempaul
rubempaul

Tema teórico ABAU Galicia

1 of 36
Download to read offline
TEMA TRANSFORMACIÓNS RECENTES NA ESTRUTURA DAS CIDADES 1) Cidade difusa. 2) Os cambios no centro urbano (degradación vs rehabilitación). 3) Cambios de uso no solo urbano. XEOGRAFÍA. 2º BAC
INTRODUCIÓN  A maior parte das cidades españolas posúen elementos de época distintas:  O centro histórico, cos seus monumentos e rúas estreitas e tortuosas.  Os ensanches, de trazado regular.  Os arrabaldes, de crecemento desordenado.  Os desenvolvementos urbanos densos, en edificación aberta.  As novas periferias, cada vez máis dispersas e fragmentadas.  As cidades transfórmanse:  Crecendo cara ao exterior  Por procesos de reestruturación no seu interior.  Prodúcese un proceso de fragmentación do espazo urbano con áreas conectadas entre sí por autovías e estradas.
2º BAC. Tema teórico: Transformacións recentes na estrutura das cidades
2º BAC. Tema teórico: Transformacións recentes na estrutura das cidades
2º BAC. Tema teórico: Transformacións recentes na estrutura das cidades
2º BAC. Tema teórico: Transformacións recentes na estrutura das cidades
1. A CIDADE DIFUSA O modelo de cidade mediterránea, compacta, foise substituíndo polo tipo de cidade difusa de modelo anglosaxón.  A cidade difusa ou dispersa esténdese horizontalmente e está separada en áreas especializadas e monofuncionais (cada zona ten unha función): zonas residenciais (diferenciadas por prezos e por grupos sociais), áreas comerciais, zonas de lecer, centros de ensino, universidades, barrios administrativos e de oficinas... Ademais diminúe: o contacto humano, os intercambios e a sociabilidade.  Mesturánse uso e funcións  Ten tendencia a ocupar un territorio moi extenso.  Hai maior mobilidade individual: as viaxes pendulares cotiás aumentaron en número e distancia .  As distintas partes da cidade conéctanse entre si a través dos distintos sistemas de transporte urbano.
2º BAC. Tema teórico: Transformacións recentes na estrutura das cidades
2º BAC. Tema teórico: Transformacións recentes na estrutura das cidades
2. OS CAMBIOS NO CENTRO URBANO  A partir da segunda metade do século XX, os centros históricos de moitas cidades españolas comezaron a sufrir unha progresiva deterioración e abandono.  O centro experimentou un proceso de envellecemento e empobrecemento. Todo isto reflectiuse nunha deterioración urbana, xa que moitas vivendas quedaron baleiras, e noutras non se realizaron as obras necesarias de mantemento e renovación.  A actividade económica foise desprazando cara aos ensanches.  O centro histórico só foi capaz de reter algúns centros administrativos e eclesiásticos, así como os comercios tradicionais e actividades de ocio nocturno. 2.1. DEGRADACIÓN
2º BAC. Tema teórico: Transformacións recentes na estrutura das cidades
2º BAC. Tema teórico: Transformacións recentes na estrutura das cidades
Ao longo das últimas décadas, as tendencias anteriores víronse, en parte, compensadas por procesos de revitalización destas zonas debido a:  Políticas públicas de conservación e revitalización. As administracións públicas investiron na rehabilitación dos edificios e a mellora dos espazos públicos. Ademais, deron un novo uso a vellos monumentos, converténdoos, por exemplo, en edificios administrativos ou universitarios, e dinamizando así a vida dos centros históricos. 2.2. REHABILITACIÓN
 Desenvolvemento do turismo cultural. Que potenciou a rehabilitación dos centros históricos españois, mediante a restauración de edificios e a peonalización de rúas e prazas. No interior dalgunhas cidades realizáronse importantes operacións urbanísticas, consistentes, por exemplo, en reconverter ás vellas áreas industriais en novos espazos de ocio.
2º BAC. Tema teórico: Transformacións recentes na estrutura das cidades
 Cambio de actitude da poboación local. O centro comeza a verse de novo como unha área de oportunidades económicas e un lugar agradable para vivir. Así, os centros dalgunhas cidades están atraendo poboación nova e de maior nivel de renda (xentrificación), o que contribúe a conservar os edificios residenciais (rehabilitación privada).
 Subsisten problemas especialmente nalgúns barrios, onde ao envellecemento da poboación e o baixo nivel de renda, se unen a marxinación social e a conformación de áreas cunha forte concentración de inmigrantes, o que dificulta a súa integración no conxunto da sociedade.
3. CAMBIOS DE USO NO SOLO URBANO Os usos do solo son as diferentes utilizacións do espazo urbano: comercial e de negocios, residencial, industrial, de equipamento, etc. 3.1 CIDADE PREINDUSTRIAL  Na cidade preindustrial (dende a súa orixe ata mediados do século XIX) o casco antigo era a parte da cidade urbanizada. Ocupaba unha pequena superficie da cidade actual, pero ten un gran valor polo legado cultural que contén. Nesta época os usos do solo eran moi diversos (multifuncionalidade)  A cidade preindustrial sufriu sufriu notables modificacións como resultado do proceso de industrialización que tivo lugar entre mediados do século XIX e a década de 1960. O casco antigo experimentou unha progresiva terciarización e consolidouse como centro comercial e de negocios na cidade. O resultado foi o desprazamento dos usos residenciais e a deterioración dos edificios pola contaminación e o tráfico.
2º BAC. Tema teórico: Transformacións recentes na estrutura das cidades
3.2. A CIDADE INDUSTRIAL  As cidades que nesta época implantaron industrias atraeron unha numerosa poboación campesiña e estendéronse creando ensanches para a burguesía, barrios industriais e obreiros, e barrios axardinados que creceron arredor do ensanche.  Os barrios-xardín (exemplo: Cidade Lineal de Arturo Soria en Madrid) debidos ás ideas naturalistas. Tratábase de vivendas destinadas ás clases medias e baixas. Co posterior crecemento da cidade, estes espazos quedaron situados en zonas relativamente céntricas, o que favoreceu a súa revalorización e o seu cambio de uso por exemplo, gardarías ou clínicas privadas.  Na década de 1960, as principais cidades españolas iniciaron un enorme crecemento. As cidades ampliaron a área edificada e crearon extensas periferias. Estas áreas urbanas chegaron a unirse ás veces cos municipio veciños, constituíndo aglomeracións urbanas (conurbacións e áreas metropolitanas).
2º BAC. Tema teórico: Transformacións recentes na estrutura das cidades
2º BAC. Tema teórico: Transformacións recentes na estrutura das cidades
2º BAC. Tema teórico: Transformacións recentes na estrutura das cidades
2º BAC. Tema teórico: Transformacións recentes na estrutura das cidades
3.3. CIDADE POSTINDUSTRIAL  Na actualidade (época postindustrial) algunhas zonas industriais e barrios obreiros quedaron nunha posición céntrica, o que revalorizou o solo que ocupan, dando lugar ao baleirado industrial e aparición de usos terciarios ou residenciais.
 Nos últimos anos, as grandes cidades teñen un ritmo de crecemento menor, pero continúan estendéndose no espazo, debido á difusión de parte da súa poboación e da súa actividade económica cara a periferias cada vez máis afastadas. Estas periferias estrutúranse en diferentes áreas: barrios residenciais, áreas industriais e áreas de equipamento
 Os barrios residenciais da periferia responden a diversas tipoloxías e presentan bastante homoxeneidade social derivada do prezo do solo e da distancia ao centro: barrios marxinais, de vivendas de promoción oficial, polígonos de vivenda de promoción privada, barrios de quinteiro pechado, áreas de vivenda unifamiliar.
2º BAC. Tema teórico: Transformacións recentes na estrutura das cidades
2º BAC. Tema teórico: Transformacións recentes na estrutura das cidades
2º BAC. Tema teórico: Transformacións recentes na estrutura das cidades
 As áreas industriais localízanse xunto ás principais vías de acceso á cidade, buscando a proximidade urbana e solo abundante a prezo alcanzable. Tamén inclúen espazos industriais novos, como parques empresariais e tecnolóxicos, en áreas de gran calidade ambiental; ou polígonos industriais de naves acaroadas destinados a empresas con menos recursos.
2º BAC. Tema teórico: Transformacións recentes na estrutura das cidades
 As áreas de equipamento son froito da actual descentralización das actividades económicas cara á periferia urbana: grandes superficies comerciais, centros escolares, sanitarios e administrativos e outros servizos.
2º BAC. Tema teórico: Transformacións recentes na estrutura das cidades
2º BAC. Tema teórico: Transformacións recentes na estrutura das cidades
FIN

More Related Content

2º BAC. Tema teórico: Transformacións recentes na estrutura das cidades

  • 1. TEMA TRANSFORMACIÓNS RECENTES NA ESTRUTURA DAS CIDADES 1) Cidade difusa. 2) Os cambios no centro urbano (degradación vs rehabilitación). 3) Cambios de uso no solo urbano. XEOGRAFÍA. 2º BAC
  • 2. INTRODUCIÓN  A maior parte das cidades españolas posúen elementos de época distintas:  O centro histórico, cos seus monumentos e rúas estreitas e tortuosas.  Os ensanches, de trazado regular.  Os arrabaldes, de crecemento desordenado.  Os desenvolvementos urbanos densos, en edificación aberta.  As novas periferias, cada vez máis dispersas e fragmentadas.  As cidades transfórmanse:  Crecendo cara ao exterior  Por procesos de reestruturación no seu interior.  Prodúcese un proceso de fragmentación do espazo urbano con áreas conectadas entre sí por autovías e estradas.
  • 7. 1. A CIDADE DIFUSA O modelo de cidade mediterránea, compacta, foise substituíndo polo tipo de cidade difusa de modelo anglosaxón.  A cidade difusa ou dispersa esténdese horizontalmente e está separada en áreas especializadas e monofuncionais (cada zona ten unha función): zonas residenciais (diferenciadas por prezos e por grupos sociais), áreas comerciais, zonas de lecer, centros de ensino, universidades, barrios administrativos e de oficinas... Ademais diminúe: o contacto humano, os intercambios e a sociabilidade.  Mesturánse uso e funcións  Ten tendencia a ocupar un territorio moi extenso.  Hai maior mobilidade individual: as viaxes pendulares cotiás aumentaron en número e distancia .  As distintas partes da cidade conéctanse entre si a través dos distintos sistemas de transporte urbano.
  • 10. 2. OS CAMBIOS NO CENTRO URBANO  A partir da segunda metade do século XX, os centros históricos de moitas cidades españolas comezaron a sufrir unha progresiva deterioración e abandono.  O centro experimentou un proceso de envellecemento e empobrecemento. Todo isto reflectiuse nunha deterioración urbana, xa que moitas vivendas quedaron baleiras, e noutras non se realizaron as obras necesarias de mantemento e renovación.  A actividade económica foise desprazando cara aos ensanches.  O centro histórico só foi capaz de reter algúns centros administrativos e eclesiásticos, así como os comercios tradicionais e actividades de ocio nocturno. 2.1. DEGRADACIÓN
  • 13. Ao longo das últimas décadas, as tendencias anteriores víronse, en parte, compensadas por procesos de revitalización destas zonas debido a:  Políticas públicas de conservación e revitalización. As administracións públicas investiron na rehabilitación dos edificios e a mellora dos espazos públicos. Ademais, deron un novo uso a vellos monumentos, converténdoos, por exemplo, en edificios administrativos ou universitarios, e dinamizando así a vida dos centros históricos. 2.2. REHABILITACIÓN
  • 14.  Desenvolvemento do turismo cultural. Que potenciou a rehabilitación dos centros históricos españois, mediante a restauración de edificios e a peonalización de rúas e prazas. No interior dalgunhas cidades realizáronse importantes operacións urbanísticas, consistentes, por exemplo, en reconverter ás vellas áreas industriais en novos espazos de ocio.
  • 16.  Cambio de actitude da poboación local. O centro comeza a verse de novo como unha área de oportunidades económicas e un lugar agradable para vivir. Así, os centros dalgunhas cidades están atraendo poboación nova e de maior nivel de renda (xentrificación), o que contribúe a conservar os edificios residenciais (rehabilitación privada).
  • 17.  Subsisten problemas especialmente nalgúns barrios, onde ao envellecemento da poboación e o baixo nivel de renda, se unen a marxinación social e a conformación de áreas cunha forte concentración de inmigrantes, o que dificulta a súa integración no conxunto da sociedade.
  • 18. 3. CAMBIOS DE USO NO SOLO URBANO Os usos do solo son as diferentes utilizacións do espazo urbano: comercial e de negocios, residencial, industrial, de equipamento, etc. 3.1 CIDADE PREINDUSTRIAL  Na cidade preindustrial (dende a súa orixe ata mediados do século XIX) o casco antigo era a parte da cidade urbanizada. Ocupaba unha pequena superficie da cidade actual, pero ten un gran valor polo legado cultural que contén. Nesta época os usos do solo eran moi diversos (multifuncionalidade)  A cidade preindustrial sufriu sufriu notables modificacións como resultado do proceso de industrialización que tivo lugar entre mediados do século XIX e a década de 1960. O casco antigo experimentou unha progresiva terciarización e consolidouse como centro comercial e de negocios na cidade. O resultado foi o desprazamento dos usos residenciais e a deterioración dos edificios pola contaminación e o tráfico.
  • 20. 3.2. A CIDADE INDUSTRIAL  As cidades que nesta época implantaron industrias atraeron unha numerosa poboación campesiña e estendéronse creando ensanches para a burguesía, barrios industriais e obreiros, e barrios axardinados que creceron arredor do ensanche.  Os barrios-xardín (exemplo: Cidade Lineal de Arturo Soria en Madrid) debidos ás ideas naturalistas. Tratábase de vivendas destinadas ás clases medias e baixas. Co posterior crecemento da cidade, estes espazos quedaron situados en zonas relativamente céntricas, o que favoreceu a súa revalorización e o seu cambio de uso por exemplo, gardarías ou clínicas privadas.  Na década de 1960, as principais cidades españolas iniciaron un enorme crecemento. As cidades ampliaron a área edificada e crearon extensas periferias. Estas áreas urbanas chegaron a unirse ás veces cos municipio veciños, constituíndo aglomeracións urbanas (conurbacións e áreas metropolitanas).
  • 25. 3.3. CIDADE POSTINDUSTRIAL  Na actualidade (época postindustrial) algunhas zonas industriais e barrios obreiros quedaron nunha posición céntrica, o que revalorizou o solo que ocupan, dando lugar ao baleirado industrial e aparición de usos terciarios ou residenciais.
  • 26.  Nos últimos anos, as grandes cidades teñen un ritmo de crecemento menor, pero continúan estendéndose no espazo, debido á difusión de parte da súa poboación e da súa actividade económica cara a periferias cada vez máis afastadas. Estas periferias estrutúranse en diferentes áreas: barrios residenciais, áreas industriais e áreas de equipamento
  • 27.  Os barrios residenciais da periferia responden a diversas tipoloxías e presentan bastante homoxeneidade social derivada do prezo do solo e da distancia ao centro: barrios marxinais, de vivendas de promoción oficial, polígonos de vivenda de promoción privada, barrios de quinteiro pechado, áreas de vivenda unifamiliar.
  • 31.  As áreas industriais localízanse xunto ás principais vías de acceso á cidade, buscando a proximidade urbana e solo abundante a prezo alcanzable. Tamén inclúen espazos industriais novos, como parques empresariais e tecnolóxicos, en áreas de gran calidade ambiental; ou polígonos industriais de naves acaroadas destinados a empresas con menos recursos.
  • 33.  As áreas de equipamento son froito da actual descentralización das actividades económicas cara á periferia urbana: grandes superficies comerciais, centros escolares, sanitarios e administrativos e outros servizos.
  • 36. FIN