�ݺ�ߣ

Tehran, Iran

آنکه گر خواهد تواند کرد، وقت خاک آلود و تلخ همنشین اش را، به زلالی همچو لبخند صفای خویش. گاه اگر بگذاردش غم های این عالم، عالمی دارد برای همنشین و آشنای خویش