�ݺ�ߣ

ไม่มองอีกแล้ว เมื่อฉันเพ่งมองไปบนท้องฟ้า ที่รางเลือน ไร้ที่มาที่ไป ไม่ขึ้นกับสิ่งใด มันก็เคลื่อนต่ำลงมา ความเศร้าสลดอันหดหู่และซึมเซา ไม่มีคำปลอบใจในถ้อยคำ ความคิดหรือมีน้ำตา ในอารมณ์นี้ ห่อเหี่ยว ไร้ความคิด ไร้ความเห็น ฉันต้องไม่มองท้อง