�ݺ�ߣ

Ասի. “Հենց լոկ էս աճյունն է ու անունը, որ ունեմ…” Երբ ճառագեց անծայրածիր Քո ժպիտը հոգուս դեմ. -Ի՜նչ է աճյունն էդ անկայուն, ու անունը, որ ունես, Դու Աստվա՜ծ ես, դու անհո՜ւն ես, անանուն ես ու անես...