1. Βρίσκομαι στον κήπο μου Νίκος : Τι προσφέρεις στους
για να πάρω συνέντευξη από ανθρώπους;
το δέντρο μου! Και
ξαφνικά…
Ονειρόδεντρο:Γεια σου,
Νίκο!
Νίκος : Πώς πάει;
Ονειρόδεντρο : Καλά!
Νίκος : Θέλω να σου πάρω
συνέντευξη. Λοιπόν, πώς σε
λένε;
Ονειρόδεντρο : Με λένε
Ονειρόδεντρο.
Νίκος : Ουάου!! Τέλειο!!
Cool!
Ονειρόδεντρο : Το ξέρω!!
Νίκος : Εδώ μεγάλωσες;
Ονειρόδεντρο : Εσύ τι λες;
Ονειρόδεντρο : Προσφέρω τα
όνειρα!! Διώχνω από τα
παιδιά τους εφιάλτες και
τους φέρνω όμορφα όνειρα.
Νίκος : Ουάουυυ!!
Φανταστικά!
Ονειρόδεντρο : Άλλες
ερωτήσεις;
Νίκος : Πώς νιώθεις που
είσαι τόσο σημαντικό;
Ονειρόδεντρο : Τέλεια!!!
Νίκος : Εντάξει! Τώρα έχω
την εργασία για το σχολείο!
ΑΠΟ ΤΟ ΝΙΚΟ
Μ.
2. Γιάννης: Πώς σε λένε;
Λεμονιά: Με λένε Λεμονιά.
Γιάννης: Λεμονιά, πού
μεγάλωσες;
Λεμονιά: Μεγάλωσα στον κήπο
του παππού σου.
Γιάννης: Πώς είναι ο κορμός
και ο καρπός σου;
Λεμονιά: Ο κορμός μου είναι
λείος, λεπτός και καφέ και ο
καρπός μου είναι κίτρινος,
ζουμερός και πολύ ξινός.
Γιάννης: Τι χρώμα έχουν τα
φύλλα σου;
Λεμονιά: Τα φύλλα μου είναι
καταπράσινα, λαμπερά και
λεία.
Γιάννης: Τι σκέφτεσαι και τι
νιώθεις για τους ανθρώπους
και για τα άλλα δέντρα;
ΑΠΟ ΤΟ
ΓΙΑΝΝΗ Κ.
3. Λεμονιά: Νιώθω την αγάπη
των
ανθρώπ
ων,
γιατί
μας
φροντίζο
υν εμένα
και τα
άλλα
δέντρα.
Μας
ποτίζου
ν, μας
σκαλίζο
υν και
μας
ραντίζου
ν. Για τα
άλλα
δέντρα
νιώθω
την ίδια
φροντίδ
α.
Γιάννης: Έχεις ακούσει κάποια
ιστορία απ’ τα πουλιά που
κάθονται στα κλαδιά σου;
Λεμονιά: Ναι, έχω ακούσει την
κοκκινοσκουφίτσα.
Γιάννης: Τι προσφέρεις στους
ανθρώπους;
Λεμονιά: Προσφέρω πρώτα τον
μυρωδάτο μου ανθό και
ύστερα τα κίτρινα και
ζουμερά λεμονάκια μου.
4. Νεκταρία: Πώς σε λένε;
Ελιά: Με λένε Ελιά
Νεκταρία: Που μεγάλωσες;
Ελιά: Μεγάλωσα στο κτήμα σου.
Νεκταρία: Πώς είναι ο κορμός
και πώς ο καρπός σου;
Ελιά: Ο κορμός μου είναι
στρογγυλόςκαι ο καρπός μου
είναι οι ελιές που αρέσουν
πολύ στους ανθρώπους αλλά
και που βγάζουν λάδι.
Νεκταρία: Τι σκέφτεσαι και
τι νιώθεις για τους
ανθρώπους και τα άλλα
δέντρα;
Ελιά: Θέλω οι άνθρωποι να
είναι ευτυχισμένοι με το λάδι
και τις ελιές μου και τα άλλα
δέντρα να είναι κι αυτά
ευτυχισμένα και να βγάζουν
καλό λάδι.
Νεκταρία: Έχεις ακούσει
καμιά ιστορία από τα πουλιά
που κάθονται στα κλαδιά σου;
Ελιά: Ναι… Έχω ακούσει μια
ιστορία από μια Καρδερίνα.
Νεκταρία: Τι προσφέρεις στους
ανθρώπους;
Ελιά: Προσφέρω στους
ανθρώπουςτο λάδι και τις
ελιές μου.
Νεκταρία: Όταν μεγαλώνεις,
πώς νιώθεις;
Ελιά: Νιώθω υπέροχα γιατί
προσφέρω στους ανθρώπους
ακόμα πιο πολλές ελιές.
ΑΠΟ ΤΗΝΕΚΤΑΡΙΑ
Κ.
5. Θα μιλήσουμε με ένα δέντρο για να
μάθουμε πώς ζει. Θα μιλήσουμε
με το Φοίνικα.
Παναγιώτα: Πώς σε λένε;
Φοινικιά: Με λένε Φοινικιά ή
Χουρμαδιά.
Παναγιώτα: Πόσο χρονών είσαι;
Φοινικιά: Είμαι 14.
Παναγιώτα: Πού μεγαλώνεις;
Φοινικιά: Μεγαλώνω σε θερμές και
υγρές χώρες όπως: Αφρική,
Αίγυπτος, Λιβύη, Τυνησία και
Ινδίες.
Παναγιώτα: Πώς είναι τα
φύλλα σου και τι χρώμα
έχουν;
Φοινικιά: Στην κορυφή του κορμού
μου ξεπετάγονται τα φύλλα μου
σαν ανθοδέσμη. Είναι μεγάλα
μήκους 3 ή 4 μέτρων, το καθένα
σχίζεται, γίνεται λόγχη και έχουν
χρώμα σκούρο πράσινο.
Παναγιώτα: Πώς είναι ο καρπός
και πώς ο κορμός σου;
Φοινικιά: Ο καρπός μου είναι ρόγα
με σάρκα μαλακή πλούσιο σε
υδατάνθρακες, λίπη, βιταμίνες Α
και C και ασβέστιο. Ο κορμός μου
είναι ψηλός και φτάνει τα 15
μέτρα.
Παναγιώτα: Τι προσφέρεις στους
ανθρώπους;
Φοινικιά: Ο καρπός μου έχει
μεγάλη σημασία για τους
ανθρώπους των χωρών που
ευδοκιμώ. Κατασκευάζουν:
οινόπνευμα, λικέρ και ψωμί.
Παναγιώτα: Πάρα πολύ
ενδιαφέροντα όλα αυτά!
Κι έτσι… κυρίες και
κύριοι τελειώσαμε για σήμερα!
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΑΠΟΜΙΑ
ΦΟΙΝΙΚΙΑ
ΑΠΟ ΤΗΝ
ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ Μ.
