ݺߣ

ݺߣShare a Scribd company logo
Όσο θα υπάρχουν πόλεμοι, θα
υπάρχουν πρόσφυγες!
Εκπαιδευτικοί:
Γιάννης Κριθινάκης
Χαρούλα Μανασσάκη
1ο Δημοτικό Σχολείο Ηρακλείου
Μη δώσεις ,θεέ μου, τα
όσα ο άνθρωπος μπορεί
να βαστάξει. Δεν ήξερα
πως τόσος πόνος υπάρχει
στον κόσμο, τόση πείνα και
αδικία. Δεν είχα ακόμα
αντικρίσει το φριχτό ετούτο
πρόσωπο της Ανάγκης{…}
Αναφορά στον Γκρέκο Ν. Καζαντζάκης
Pablo Picasso, Δύο φιγούρες. 1904.
Στόχοι
 Βασικός στόχος είναι η ευαισθητοποίηση τόσο των μαθητών όσο
και των μεγάλων απέναντι στους πρόσφυγες και η κατανόηση των
προβλημάτων που αντιμετωπίζουν.
Επιμέρους στόχοι:
 Η γνώση και η αναγκαιότητα εφαρμογής των ανθρωπίνων
δικαιωμάτων.
 Η καλλιέργεια αξιών όπως ο σεβασμός, η αλληλεγγύη, ο
εθελοντισμός.
 Η απόκτηση θετικής στάσης και η ευαισθητοποίηση του άμεσου
περιβάλλοντος (οικογένεια, φίλοι, συμμαθητές, δάσκαλοι…)
 Η αποτροπή αρνητικών συμπεριφορών όπως ο ρατσισμός και η
ξενοφοβία
 Η καλλιέργεια του αισθήματος φιλίας, αγάπης και φιλοξενίας.
• ΚΕΦΑΛΟΝΙΤΙΚΑ ΝΕΑ
• 9-3-2016
• ANT1NEWS
• 13-2-2016
• ΑΓΡΙΝΙΟNEWS
• 25-3-2017
• ΕΘΝΟΣ
• 23-10-2016
• ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
• 4-5-2016
• ΠΑΡΑΛΛΑΞΗ
• 24-6-2015
1ο Δημοτικό Σχολείο Ηρακλείου
1ο Δημοτικό Σχολείο Ηρακλείου
Ποιος-α λέγεται πρόσφυγας;
Σύμφωνα με τη Σύμβαση της Γενεύης το 1951,
πρόσφυγας ονομάζεται κάθε άνθρωπος που
βρίσκεται έξω από το κράτος του οποίου είναι
πολίτης εξαιτίας δικαιολογημένου φόβου ότι εκεί
θα υποστεί διωγμούς λόγω της φυλής, της
θρησκείας ή της εθνικότητάς του, ή ακόμα
εξαιτίας της ιδιότητας του μέλους μιας ιδιαίτερης
κοινωνικής ομάδας ή των πολιτικών του απόψεων
(πολιτικός πρόσφυγας), και επιπλέον τού είναι
αδύνατο να εξασφαλίσει προστασία από τη χώρα
του, ή, εξαιτίας του φόβου αυτού, δεν επιθυμεί
να τεθεί υπό αυτή την προστασία.
Μέχρι το 1906 η Ανατολική Ρωμυλία ήταν μια ελληνική επαρχία της Βορείου Θράκης με 82
ελληνικές κοινότητες και 180.000 ελληνικού πληθυσμού. Οι τούρκοι την ονόμαζαν Ρουμ-Ιλί, δηλ.
χώρα των ρωμιών.Το 1878 αναγνωρίστηκε ως αυτόνομη περιοχή από το Συνέδριο του Βερολίνου
αλλά η ηγεμονία της Βουλγαρίας το 1885 προχώρησε σε προσάρτησή της, μέσα στο μπάχαλο που
επικρατούσε υπό τη διαλυόμενη οθωμανική αυτοκρατορία.
Μετά άρχισε ο συστηματικός διωγμός των Ελλήνων που κορυφώθηκε το 1906.. Από τους
διωγμούς αναγκάστηκαν να φύγουν 110.000 πρόσφυγες προς την Ελλάδα. Η Βουλγαρία
κατάσχε όλη τους την περιουσία.
Οι διωγμοί των ετών 1914-1918 ξεπέρασαν κάθε προηγούμενο και τούτο, γιατί οι Τούρκοι
με αφορμή τους Βαλκανικούς πολέμους 1912-1913 και στη συνέχεια του Α΄ Παγκόσμιου
πολέμου (1914-1918), καθοδηγούμενοι κι από τους Γερμανούς μισέλληνες αξιωματικούς
Φον Γκόλτς και Φον Λίμαν κατάστρωσαν και εφάρμοσαν εξοντωτικό πρόγραμμα κατά του
Ελληνισμού της Θράκης.
1922 Συνολικά το 1922 έφθασαν στην Ελλάδα 900.000 χιλιάδες
πρόσφυγες( ανάμεσά τους και 50.000 Αρμένιοι) και
στο επόμενο διάστημα και άλλοι με αποτέλεσμα ο
συνολικός αριθμός να φτάσει περίπου στο 1.500.000.
Ξεριζώθηκε όλος ο ελληνικός πληθυσμός των δυτικών
παραλίων της Μικράς Ασίας
Το πρώτο διάστημα οι πρόσφυγες παρά τις δύσκολες
συνθήκες διαβίωσης ανέχονταν υπομονετικά την όλη
κατάσταση, γιατί θεωρούσαν προσωρινή τη διαμονή
τους εδώ, αφού πίστευαν ότι δε θα αργήσει η μέρα της
επιστροφής. Όμως οι ελπίδες τους διαψεύστηκαν και
βρέθηκαν αντιμέτωποι με τη νέα σκληρή
πραγματικότητα. Έπρεπε να ξαναρχίσουν και να
ξαναοργανώσουν τη ζωή τους από το μηδέν . Είναι
χαρακτηριστική η παρακάτω μαρτυρία ενός πρόσφυγα
«Βγάλαμε επιτροπή και γύρισε διάφορα μέρη για να βρουν
ένα καλό χωριό. Πήγαμε στα Γρεβενά, όπου μείναμε
πέντε μέρες . Μετά σκορπίσαμε στα γύρω χωριά. Εδώ
στο Βατόλακκο ήρθαμε το 1925. Οι πιο πολλοί
βρίσκονται στο χωριό Φυλή Γρεβενών. Δόξα τω Θεώ,
καλούτσικα περνάμε εδώ. Έχουμε γεωργία , κάναμε
καπνά, σταφύλια, τα παιδιά μας μαθαίνουν γράμματα.
Δεν έχουμε πια το φόβο των Τούρκων».
Ελληνοπούλα είμαι ΄γω
απ΄ τη Μικρά Ασία
που είδαν τα ματάκια μου
μεγάλη απελπισία.
Είδα ΄γω Τούρκους με
σπαθιά
και Τούρκους με μαχαίρια
που σφάζανε τους Έλληνες
με τα έρημα τους χέρια.
Δεν φτάνανε τα αίματα
που τρέχανε σαν λίμνη
παρά εβάλανε φωτιά
και κάψανε τη Σμύρνη.
Μας κάψανε τα σπίτια μας
και τα νοικοκυριά μας
και τώρα τα θυμόμαστε
και καίγεται η καρδιά μας.
( από τις παιδικές μνήμες
της κυρίας Γεωργίας
Σπάθα)
1ο Δημοτικό Σχολείο Ηρακλείου
1ο Δημοτικό Σχολείο Ηρακλείου
Δραματοποίηση
τραγουδιού :
«Μικρό παιδί»
Ζωγράφος Γιώγος
1ο Δημοτικό Σχολείο Ηρακλείου
1ο Δημοτικό Σχολείο Ηρακλείου
1ο Δημοτικό Σχολείο Ηρακλείου
1ο Δημοτικό Σχολείο Ηρακλείου
»
1ο Δημοτικό Σχολείο Ηρακλείου
1ο Δημοτικό Σχολείο Ηρακλείου
1ο Δημοτικό Σχολείο Ηρακλείου
1ο Δημοτικό Σχολείο Ηρακλείου
1ο Δημοτικό Σχολείο Ηρακλείου
Ένα μήνυμα στην
εφημερίδα μας για
τα
προσφυγόπουλα
1ο Δημοτικό Σχολείο Ηρακλείου
1ο Δημοτικό Σχολείο Ηρακλείου
1ο Δημοτικό Σχολείο Ηρακλείου
Pablo Picasso, Τραγωδία. 1903. Εθνική
Πινακοθήκη Τεχνών. Ουάσιγκτον.
Αγάπα τον άνθρωπο γιατί
είσαι εσύ!
Ν. Καζαντζάκης
1ο Δημοτικό Σχολείο Ηρακλείου
1ο Δημοτικό Σχολείο Ηρακλείου
1ο Δημοτικό Σχολείο Ηρακλείου
1ο Δημοτικό Σχολείο Ηρακλείου
1ο Δημοτικό Σχολείο Ηρακλείου
1ο Δημοτικό Σχολείο Ηρακλείου
Πάμπλο Πικάσο «Μπλε πείοδος»
1ο Δημοτικό Σχολείο Ηρακλείου
1ο Δημοτικό Σχολείο Ηρακλείου
1ο Δημοτικό Σχολείο Ηρακλείου
1ο Δημοτικό Σχολείο Ηρακλείου
1ο Δημοτικό Σχολείο Ηρακλείου
1ο Δημοτικό Σχολείο Ηρακλείου

More Related Content

1ο Δημοτικό Σχολείο Ηρακλείου

  • 1. Όσο θα υπάρχουν πόλεμοι, θα υπάρχουν πρόσφυγες! Εκπαιδευτικοί: Γιάννης Κριθινάκης Χαρούλα Μανασσάκη 1ο Δημοτικό Σχολείο Ηρακλείου
  • 2. Μη δώσεις ,θεέ μου, τα όσα ο άνθρωπος μπορεί να βαστάξει. Δεν ήξερα πως τόσος πόνος υπάρχει στον κόσμο, τόση πείνα και αδικία. Δεν είχα ακόμα αντικρίσει το φριχτό ετούτο πρόσωπο της Ανάγκης{…} Αναφορά στον Γκρέκο Ν. Καζαντζάκης Pablo Picasso, Δύο φιγούρες. 1904.
  • 3. Στόχοι  Βασικός στόχος είναι η ευαισθητοποίηση τόσο των μαθητών όσο και των μεγάλων απέναντι στους πρόσφυγες και η κατανόηση των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν. Επιμέρους στόχοι:  Η γνώση και η αναγκαιότητα εφαρμογής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.  Η καλλιέργεια αξιών όπως ο σεβασμός, η αλληλεγγύη, ο εθελοντισμός.  Η απόκτηση θετικής στάσης και η ευαισθητοποίηση του άμεσου περιβάλλοντος (οικογένεια, φίλοι, συμμαθητές, δάσκαλοι…)  Η αποτροπή αρνητικών συμπεριφορών όπως ο ρατσισμός και η ξενοφοβία  Η καλλιέργεια του αισθήματος φιλίας, αγάπης και φιλοξενίας.
  • 4. • ΚΕΦΑΛΟΝΙΤΙΚΑ ΝΕΑ • 9-3-2016 • ANT1NEWS • 13-2-2016 • ΑΓΡΙΝΙΟNEWS • 25-3-2017 • ΕΘΝΟΣ • 23-10-2016 • ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ • 4-5-2016 • ΠΑΡΑΛΛΑΞΗ • 24-6-2015
  • 7. Ποιος-α λέγεται πρόσφυγας; Σύμφωνα με τη Σύμβαση της Γενεύης το 1951, πρόσφυγας ονομάζεται κάθε άνθρωπος που βρίσκεται έξω από το κράτος του οποίου είναι πολίτης εξαιτίας δικαιολογημένου φόβου ότι εκεί θα υποστεί διωγμούς λόγω της φυλής, της θρησκείας ή της εθνικότητάς του, ή ακόμα εξαιτίας της ιδιότητας του μέλους μιας ιδιαίτερης κοινωνικής ομάδας ή των πολιτικών του απόψεων (πολιτικός πρόσφυγας), και επιπλέον τού είναι αδύνατο να εξασφαλίσει προστασία από τη χώρα του, ή, εξαιτίας του φόβου αυτού, δεν επιθυμεί να τεθεί υπό αυτή την προστασία.
  • 8. Μέχρι το 1906 η Ανατολική Ρωμυλία ήταν μια ελληνική επαρχία της Βορείου Θράκης με 82 ελληνικές κοινότητες και 180.000 ελληνικού πληθυσμού. Οι τούρκοι την ονόμαζαν Ρουμ-Ιλί, δηλ. χώρα των ρωμιών.Το 1878 αναγνωρίστηκε ως αυτόνομη περιοχή από το Συνέδριο του Βερολίνου αλλά η ηγεμονία της Βουλγαρίας το 1885 προχώρησε σε προσάρτησή της, μέσα στο μπάχαλο που επικρατούσε υπό τη διαλυόμενη οθωμανική αυτοκρατορία. Μετά άρχισε ο συστηματικός διωγμός των Ελλήνων που κορυφώθηκε το 1906.. Από τους διωγμούς αναγκάστηκαν να φύγουν 110.000 πρόσφυγες προς την Ελλάδα. Η Βουλγαρία κατάσχε όλη τους την περιουσία.
  • 9. Οι διωγμοί των ετών 1914-1918 ξεπέρασαν κάθε προηγούμενο και τούτο, γιατί οι Τούρκοι με αφορμή τους Βαλκανικούς πολέμους 1912-1913 και στη συνέχεια του Α΄ Παγκόσμιου πολέμου (1914-1918), καθοδηγούμενοι κι από τους Γερμανούς μισέλληνες αξιωματικούς Φον Γκόλτς και Φον Λίμαν κατάστρωσαν και εφάρμοσαν εξοντωτικό πρόγραμμα κατά του Ελληνισμού της Θράκης.
  • 10. 1922 Συνολικά το 1922 έφθασαν στην Ελλάδα 900.000 χιλιάδες πρόσφυγες( ανάμεσά τους και 50.000 Αρμένιοι) και στο επόμενο διάστημα και άλλοι με αποτέλεσμα ο συνολικός αριθμός να φτάσει περίπου στο 1.500.000. Ξεριζώθηκε όλος ο ελληνικός πληθυσμός των δυτικών παραλίων της Μικράς Ασίας Το πρώτο διάστημα οι πρόσφυγες παρά τις δύσκολες συνθήκες διαβίωσης ανέχονταν υπομονετικά την όλη κατάσταση, γιατί θεωρούσαν προσωρινή τη διαμονή τους εδώ, αφού πίστευαν ότι δε θα αργήσει η μέρα της επιστροφής. Όμως οι ελπίδες τους διαψεύστηκαν και βρέθηκαν αντιμέτωποι με τη νέα σκληρή πραγματικότητα. Έπρεπε να ξαναρχίσουν και να ξαναοργανώσουν τη ζωή τους από το μηδέν . Είναι χαρακτηριστική η παρακάτω μαρτυρία ενός πρόσφυγα «Βγάλαμε επιτροπή και γύρισε διάφορα μέρη για να βρουν ένα καλό χωριό. Πήγαμε στα Γρεβενά, όπου μείναμε πέντε μέρες . Μετά σκορπίσαμε στα γύρω χωριά. Εδώ στο Βατόλακκο ήρθαμε το 1925. Οι πιο πολλοί βρίσκονται στο χωριό Φυλή Γρεβενών. Δόξα τω Θεώ, καλούτσικα περνάμε εδώ. Έχουμε γεωργία , κάναμε καπνά, σταφύλια, τα παιδιά μας μαθαίνουν γράμματα. Δεν έχουμε πια το φόβο των Τούρκων». Ελληνοπούλα είμαι ΄γω απ΄ τη Μικρά Ασία που είδαν τα ματάκια μου μεγάλη απελπισία. Είδα ΄γω Τούρκους με σπαθιά και Τούρκους με μαχαίρια που σφάζανε τους Έλληνες με τα έρημα τους χέρια. Δεν φτάνανε τα αίματα που τρέχανε σαν λίμνη παρά εβάλανε φωτιά και κάψανε τη Σμύρνη. Μας κάψανε τα σπίτια μας και τα νοικοκυριά μας και τώρα τα θυμόμαστε και καίγεται η καρδιά μας. ( από τις παιδικές μνήμες της κυρίας Γεωργίας Σπάθα)
  • 18. »
  • 24. Ένα μήνυμα στην εφημερίδα μας για τα προσφυγόπουλα
  • 28. Pablo Picasso, Τραγωδία. 1903. Εθνική Πινακοθήκη Τεχνών. Ουάσιγκτον. Αγάπα τον άνθρωπο γιατί είσαι εσύ! Ν. Καζαντζάκης