2. «Πτώχευση»:
δεν ήταν ασυνήθιστη επιλογή των φτωχότερων κρατών
στην Ελλάδα του 1893 είχε μεγάλο πολιτικό κόστος
§1
3. Το ζήτημα τίθεται σε νέες βάσεις
(αίτια)
Η ήττα του ελληνικού στρατού
Η υποχρέωση της Ελλάδας να
καταβάλει υπέρογκες πολεμικές
αποζημιώσεις στην Οθωμανική
αυτοκρατορία
§1
4. Εκπρόσωποι έξι δυνάμεων (Αγγλία, Γαλλία, Αυστρία,
Γερμανία, Ρωσία, Ιταλία) ανέλαβαν τη διαχείριση βασικών
κρατικών εσόδων:
Έσοδα των μονοπωλίων:
αλατιού
φωτιστικού πετρελαίου
σπίρτων
παιγνιόχαρτων
χαρτιού σιγαρέτων
έσοδα από την εξόρυξη της σμύριδας της Νάξου
φόρος καπνού
λιμενικά δικαιώματα του Πειραιά
φόρος χαρτοσήμου κ.λπ.
Ύψος εσόδων: 28.000.000 έως 30.000.000 δραχμές.
§2
5. Η διεθνής επιτροπή (έναρξη λειτουργίας 1898)
Αντιμετώπισε τις ανάγκες με ένα μεγάλο δάνειο, που
χορηγήθηκε με την εγγύηση των Δυνάμεων
Εξασφάλισε την αποπληρωμή των δανείων (βασικός ρόλος)
Λειτούργησε ως τεχνικό συμβουλευτικό σώμα,
συμβάλλοντας γενικότερα στη βελτίωση των επιδόσεων
της ελληνικής οικονομίας.
§3
6. Η εγγύηση των Δυνάμεων αύξησε την πιστοληπτική ικανότητα του
κράτους
ο έλεγχος απάλλαξε τους δημοσιονομικούς μηχανισμούς από
δυσλειτουργίες του παρελθόντος
Το 1910, παρά τα προβλήματα στο εξωτερικό ισοζύγιο πληρωμών
(σταφιδική κρίση) και παρά το γεγονός ότι η αποπληρωμή των
δανείων εξακολουθούσε να απορροφά το 1/3 των εθνικών εσόδων
δημόσια οικονομικά υγιή
Προϋπολογισμοί ελαφρώς πλεονασματικοί
οικονομικές δυνατότητες αυξημένες
§4
7. μεταρρυθμίσεις των πρώτων κυβερνήσεων του
Ελευθερίου Βενιζέλου
πολεμική προετοιμασία
συμμετοχή στους Βαλκανικούς πολέμους
(χωρίς τις δραματικές επιπτώσεις που είχαν στο οικονομικό
πεδίο οι πολεμικές κινητοποιήσεις του παρελθόντος)
§4
