1204 εως ζηλωτές
- 1. 1Η Άλωση της Κων/πολης από τους σταυροφόρους 1204
- 2. Η Δ' Σταυροφορία (1201-1204) είχε στόχο την κατάληψη της Ιερουσαλήμ μέσω μιας εισβολής στην Αίγυπτο, αλλά παρέκκλινε από το στόχο της και οι Σταυροφόροι κατέλαβαν τελικά την Κωνσταντινούπολη, καταλύοντας τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία και ιδρύοντας τη Λατινική Αυτοκρατορία Η επικράτηση των υλικών συμφερόντων εκδηλώθηκε ξεκάθαρα κατά την Δ’ Σταυροφορία με την κατάληψη της Κωνσταντινούπολης το 1204. Πηγή: http://el.wikipedia.org/wiki/Δ'_Σταυροφορία
- 3. H πρώτη άλωση της Κωνσταντινούπολης. Οι Βενετοί χρησιμοποίησαν τα κατάρτια των πλοίων τους ως γέφυρα για να μπορέσει να μπει ο στρατός στην Πόλη πηδώντας πάνω από τα τείχη (Ε. Hallam, ed., Chronicles of the Crusades, 218-19) (…) Στη διάρκεια των τριών ημερών της λεηλασίας της πόλης, εξαφανίστηκαν πολλά πολύτιμα μνημεία τέχνης, πολλές βιβλιοθήκες λαφυραγωγήθηκαν και πολλά χειρόγραφα καταστράφηκαν, ενώ η Αγία Σοφία λεηλατήθηκε ανελέητα. Ο Βιλεαρδουίνος παρατηρεί ότι «από την εποχή της δημιουργίας του κόσμου, ποτέ σε καμιά πόλη δεν κατακτήθηκαν τόσα λάφυρα». Πηγή: http://byzantin- history.blogspot.gr/2011/06/blog -post
- 5. Με τον όρο Λατινοκρατία χαρακτηρίζεται η χρονική περίοδος κατά την οποία κυριάρχησαν στο Βυζάντιο οι δυτικοευρωπαίοι, καθώς οι Βυζαντινοί τότε ονόμαζαν Φράγκους και Λατίνους σχεδόν αδιακρίτως όλους τους μη σλάβους Ευρωπαίους που ζούσαν δυτικά και βόρεια των Βαλκανίων. Έναρξη της Λατινοκρατίας θεωρείται το 1204 (μ.Χ.), τότε που οι Ενετοί και οι Σταυροφόροι σύμμαχοί τους κατέλαβαν την Κωνσταντινούπολη. Τέλος της θεωρείται το 1566 μ.Χ., όταν πια κυριάρχησαν παντού στην περιοχή οι Τούρκοι και καταλύθηκαν τα ενετικά φεουδαλικά κράτη, που είχαν συσταθεί στον ελληνικό χώρο, δηλαδή μία περίοδος 3,5 αιώνων.
- 6. Η Αυτοκρατορία της Νίκαιας Η Αυτοκρατορία της Τραπεζούντας Το Δεσποτάτο της Ηπείρου Το Δεσποτάτο του Μιστρά
- 8. Η Αυτοκρατορία της Νίκαιας ήταν ένα από τα διάδοχα κράτη της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας που ιδρύθηκαν από τη Βυζαντινή αριστοκρατία μετά την κατάληψη της Κωνσταντινούπολης από τους σταυροφόρους της Τέταρτης Σταυροφορίας, στις 13 Απριλίου του 1204. Ο δικέφαλος αετός έγινε το σύμβολο της εξόριστης αυτοκρατορίας. Τα δύο κεφάλια του αετού αντιπροσώπευαν τη διπλή εξουσία του αυτοκράτορα (κοσμική και θρησκευτική), καθώς και την κυριαρχία των βυζαντινών αυτοκρατόρων από την ανατολή έως τη δύση.
- 9. Ημιαυτόνομη περιοχή της βυζαντινής αυτοκρατορίας στην πελοπόννησο Εδώ στέφθηκε αυτοκράτορας ο Κων/νος Παλαιολόγος, ο τελευταίος αυτοκράτορας του Βυζαντίου
- 11. Η ανακατάληψη της Κωνσταντινούπολης πραγματοποιήθηκε, τελικά, σχεδόν τυχαία. Το καλοκαίρι του 1261 ο Μιχαήλ Η΄ είχε στείλει τον Αλέξιο Στρατηγόπουλο στη Θράκη με ένα μικρό στράτευμα για να εμπλακεί σε ελάσσονος σημασίας αψιμαχίες, κατασκοπεύοντας ταυτόχρονα τα οχυρωματικά έργα της πόλης. Στη Σηλυμβρία, ο Αλέξιος πληροφορήθηκε ότι η λατινική φρουρά απουσίαζε από την Κωνσταντινούπολη με το βενετικό στόλο(…) Ακόμη, του γνωστοποίησαν ότι υπήρχε μια κρυφή πύλη στα τείχη, από όπου μια δράκα ανδρών θα μπορούσε εύκολα να μπει στην πόλη. Εκείνη τη νύχτα ένα στρατιωτικό απόσπασμα εισήλθε απαρατήρητο στην πόλη, κατέλαβε εξαπίνης τους φρουρούς και τους πέταξε κάτω από τις επάλξεις. Στη συνέχεια, οι άνδρες άνοιξαν αθόρυβα μια από τις πύλες. Πηγή: «Σύντομη Ιστορία του Βυζαντίου» J.J. »
- 12. Στις αρχές του 14 ου αιώνα, η Θεσσαλονίκη είχε γίνει η σπουδαιότερη πόλη της ευρύτερης περιοχής. Τότε δημιουργήθηκε και το περίφημο κίνημα των Ζηλωτών που επιδίωκε περισσότερη κοινωνική δικαιοσύνη. Οι δυνατοί της πόλης όμως αντέδρασαν και με τη βοήθεια του Ιωάννη Καντακουζηνού προσπάθησαν να καταλάβουν τη Θεσσαλονίκη. Οι Ζηλωτές κατάφεραν να επιβληθούν και κυβέρνησαν με μεγάλη δικαιοσύνη για εφτά χρόνια. Τελικά όμως οι δυνατοί επικράτησαν και οι Ζηλωτές έπεσαν. Στο μεταξύ, είχε αρχίσει η παρακμή της Θεσσαλονίκης αλλά και η κατάρρευση της βυζαντινής αυτοκρατορίας. Πηγή: Γιολάντα Χατζή, Θεσσαλονίκη οδηγός για παιδιά, εκδόσεις Κέδρος Οι ταξικές συγκρούσεις έλαβαν τις μεγαλύτερες διαστάσεις και τη μεγαλύτερη ένταση στη Θεσσαλονίκη, στο μεγάλο αυτό λιμάνι με τον ανομοιογενή πληθυσμό, όπου συνυπήρχε ο υπερβολικός πλούτος με την πιο αφόρητη αθλιότητα. Η Θεσσαλονίκη, που πάντοτε κατείχε ξεχωριστή θέση στην αυτοκρατορία, ήταν ένας χώρος, όπου εμφανίζονταν κάθε είδους φιλελεύθερες διεκδικήσεις και διέθετε μια ισχυρή λαϊκή παράταξη . Ήταν το κίνημα των ζηλωτών, εδώ το αντι-αριστοκρατικό κίνημα δεν εκδηλώθηκε ως ένα βίαιο ξέσπασμα των λαϊκών αισθημάτων, αλλά με την κατάληψη της εξουσίας από τους ζηλωτές το 1342 έγινε για ορισμένο διάστημα το κυρίαρχο σύστημα. Ostrogorsky, ιστορικές εκδόσεις Στεφ. Δ.