ºÝºÝߣ

ºÝºÝߣShare a Scribd company logo

14º domingo toc 2016 bene pagola

•Download as PPS, PDF•
•
N
Nuria M Núñez Elissetche

Domingo Ordinario C

1 of 14
Download to read offline
Presentación: B.Areskurrinaga HC Euskaraz:D. Amundarain Música:Claederman.. 3 de xullo de 20163 de xullo de 2016 14 º Tempo ordinario – C14 º Tempo ordinario – C (Lucas 10, 1-12.17-20(Lucas 10, 1-12.17-20) José Antonio Pagola Portador do Evanxeo
Lucas recolle no seuLucas recolle no seu evanxeo unevanxeo un importante discursoimportante discurso de Xesús, dirixidode Xesús, dirixido non aos Doce senónnon aos Doce senón a outro grupoa outro grupo numeroso denumeroso de discípulos aos quediscípulos aos que envía para queenvía para que colaboren con el nocolaboren con el no seu proxecto doseu proxecto do
As palabras de Xesús constitúen unha especie de carta fundacional onde os seus seguidores ten que alimentar a súa tarefa evanxelizadora. Subliño algunhas liñas mestras.
«Poñédevos en camiño».«Poñédevos en camiño». Aínda que o esquezamos unha e outra vez, aAínda que o esquezamos unha e outra vez, a Igrexa está marcada polo envío de Xesús.Igrexa está marcada polo envío de Xesús. Por iso é perigoso concibila como unhaPor iso é perigoso concibila como unha institución fundada para coidar e desenvolver ainstitución fundada para coidar e desenvolver a súa propia relixión.súa propia relixión.
Responde mellor ao deseo orixinal de Xesús a imaxe dun movemento profético que camiña pola historia segundo a lóxica do envío: saíndo de si mesma, pensando nos demais, servindo ao mundo a Boa Nova de Deus. «A Igrexa non está aí para ela mesma, senón para a humanidade» (Bieito XVI)
Por iso é hoxe tan perigosa a tentación de repregarnos sobre os nosos propios intereses, o noso pasado, as nosas adquisicións doutrinais, as nosas prácticas e costumes.
Máis aínda, se oáis aínda, se o facemos endurecendo afacemos endurecendo a nosa relación co mundo.nosa relación co mundo. Que é unha IgrexaQue é unha Igrexa ríxida, anquilosada,ríxida, anquilosada, pechada en si mesma,pechada en si mesma, sen profetas de Xesússen profetas de Xesús nin portadores donin portadores do Evanxeo?Evanxeo?
Cando entredes nunha vila... Curade os enfermosCando entredes nunha vila... Curade os enfermos e dicide:e dicide: Xa chega a vós o reino de Deus».Xa chega a vós o reino de Deus». Esta é a gran noticia:Esta é a gran noticia: Deus está cerca de nós animándonos a facerDeus está cerca de nós animándonos a facer máis humana a vida.máis humana a vida.
Pero non abonda afirmar unha verdade para que sexa atractiva e desexable. É necesario revisar a nosa actuación: que é o que pode levar hoxe as persoas cara ao Evanxeo? Como poden captar a Deus como algo novo e bo?
Seguramente, fáltanos amor ao mundoSeguramente, fáltanos amor ao mundo actual e non sabemos chegar ao corazónactual e non sabemos chegar ao corazón do home e da muller de hoxe.do home e da muller de hoxe.
Non abonda predicar sermóns desde o altar. Temos que aprender a escoitar máis, acoller, curar a vida dos que sofren... só así encontraremos palabras humildes e boas que acerquen a ese Xesús cuxa tenrura insondable nos pon en contacto con Deus, o Pai Bo de todos.
«Cando entredes nunha casa, dicide primeiro: Paz a esta casa». A Boa Nova de Xesús comunícase con respecto total, desde unha actitude amigable e fraterna, contaxiando paz. É un erro pretender impoñela desde a superioridade, a ameaza ou o resentimento.
É antievanxélicoÉ antievanxélico tratar sen amor as persoas sótratar sen amor as persoas só porque non aceptan a nosaporque non aceptan a nosa mensaxe.mensaxe. Pero, como o aceptarán se nonPero, como o aceptarán se non se senten comprendidas polosse senten comprendidas polos que nos presentamos no nomeque nos presentamos no nome de Xesús?de Xesús?
PORTADORES DO EVANXEO   Lucas recolle no seu evanxeo un importante discurso de Xesús, dirixido non aos Doce senón a outro grupo numeroso de discípulos aos que envía para que colaboren con el no seu proxecto do reino de Deus. As palabras de Xesús constitúen unha especie de carta fundacional onde os seus seguidores ten que alimentar a súa tarefa evanxelizadora. Subliño algunhas liñas mestras.. «Póndevos en camiño». Aínda que o esquezamos unha e outra vez, a Igrexa está marcada polo envío de Xesús. Por iso é perigoso concibila como unha institución fundada para coidar e desenvolver a súa propia relixión. Responde mellor ao desexo orixinal de Xesús a imaxe dun movemento profético que camiña pola historia segundo a lóxica do envío: saíndo de si mesma, pensando nos demais, servindo ao mundo a Boa Nova de Deus. «A Igrexa non está aí para ela mesma, senón para a humanidade» (Bieito XVI). Por iso é hoxe tan perigosa a tentación de repregarnos sobre os nosos propios intereses, o noso pasado, as nosas adquisicións doutrinais, as nosas prácticas e costumes. Máis aínda, se o facemos endurecendo a nosa relación co mundo. Que é unha Igrexa ríxida, anquilosada, pechada en si mesma, sen profetas de Xesús nin portadores do Evanxeo? «Cando entredes nunha vila... Curade os enfermos e dicide: Xa chega a vós o reino de Deus». Esta é a gran noticia: Deus está cerca de nós animándonos a facer máis humana a vida. Pero non abonda afirmar unha verdade para que sexa atractiva e desexable. É necesario revisar a nosa actuación: que é o que pode levar hoxe as persoas cara ao Evanxeo?, como poden captar a Deus como algo novo e bo? Seguramente, fáltanos amor ao mundo actual e non sabemos chegar ao corazón do home e da muller de hoxe. Non abonda predicar sermóns desde o altar. Temos que aprender a escoitar máis, acoller, curar a vida dos que sofren... só así encontraremos palabras humildes e boas que acerquen a ese Xesús cuxa tenrura insondable nos pon en contacto con Deus, o Pai Bo de todos, «Cando entredes nunha casa, dicide primeiro: Paz a esta casa». A Boa Nova de Xesús comunícase con respecto total, desde unha actitude amigable e fraterna, contaxiando paz. É un erro pretender impoñela desde a superioridade, a ameaza ou o resentimento. É antievanxélico tratar sen amor as persoas só porque non aceptan a nosa mensaxe. Pero, como o aceptarán se non se senten comprendidos polos que nos presentamos no nome de Xesús?   José Antonio Pagola

More Related Content

14º domingo toc 2016 bene pagola

  • 1. Presentación: B.Areskurrinaga HC Euskaraz:D. Amundarain Música:Claederman.. 3 de xullo de 20163 de xullo de 2016 14 º Tempo ordinario – C14 º Tempo ordinario – C (Lucas 10, 1-12.17-20(Lucas 10, 1-12.17-20) José Antonio Pagola Portador do Evanxeo
  • 2. Lucas recolle no seuLucas recolle no seu evanxeo unevanxeo un importante discursoimportante discurso de Xesús, dirixidode Xesús, dirixido non aos Doce senónnon aos Doce senón a outro grupoa outro grupo numeroso denumeroso de discípulos aos quediscípulos aos que envía para queenvía para que colaboren con el nocolaboren con el no seu proxecto doseu proxecto do
  • 3. As palabras de Xesús constitúen unha especie de carta fundacional onde os seus seguidores ten que alimentar a súa tarefa evanxelizadora. Subliño algunhas liñas mestras.
  • 4. «Poñédevos en camiño».«Poñédevos en camiño». Aínda que o esquezamos unha e outra vez, aAínda que o esquezamos unha e outra vez, a Igrexa está marcada polo envío de Xesús.Igrexa está marcada polo envío de Xesús. Por iso é perigoso concibila como unhaPor iso é perigoso concibila como unha institución fundada para coidar e desenvolver ainstitución fundada para coidar e desenvolver a súa propia relixión.súa propia relixión.
  • 5. Responde mellor ao deseo orixinal de Xesús a imaxe dun movemento profético que camiña pola historia segundo a lóxica do envío: saíndo de si mesma, pensando nos demais, servindo ao mundo a Boa Nova de Deus. «A Igrexa non está aí para ela mesma, senón para a humanidade» (Bieito XVI)
  • 6. Por iso é hoxe tan perigosa a tentación de repregarnos sobre os nosos propios intereses, o noso pasado, as nosas adquisicións doutrinais, as nosas prácticas e costumes.
  • 7. Máis aínda, se oáis aínda, se o facemos endurecendo afacemos endurecendo a nosa relación co mundo.nosa relación co mundo. Que é unha IgrexaQue é unha Igrexa ríxida, anquilosada,ríxida, anquilosada, pechada en si mesma,pechada en si mesma, sen profetas de Xesússen profetas de Xesús nin portadores donin portadores do Evanxeo?Evanxeo?
  • 8. Cando entredes nunha vila... Curade os enfermosCando entredes nunha vila... Curade os enfermos e dicide:e dicide: Xa chega a vós o reino de Deus».Xa chega a vós o reino de Deus». Esta é a gran noticia:Esta é a gran noticia: Deus está cerca de nós animándonos a facerDeus está cerca de nós animándonos a facer máis humana a vida.máis humana a vida.
  • 9. Pero non abonda afirmar unha verdade para que sexa atractiva e desexable. É necesario revisar a nosa actuación: que é o que pode levar hoxe as persoas cara ao Evanxeo? Como poden captar a Deus como algo novo e bo?
  • 10. Seguramente, fáltanos amor ao mundoSeguramente, fáltanos amor ao mundo actual e non sabemos chegar ao corazónactual e non sabemos chegar ao corazón do home e da muller de hoxe.do home e da muller de hoxe.
  • 11. Non abonda predicar sermóns desde o altar. Temos que aprender a escoitar máis, acoller, curar a vida dos que sofren... só así encontraremos palabras humildes e boas que acerquen a ese Xesús cuxa tenrura insondable nos pon en contacto con Deus, o Pai Bo de todos.
  • 12. «Cando entredes nunha casa, dicide primeiro: Paz a esta casa». A Boa Nova de Xesús comunícase con respecto total, desde unha actitude amigable e fraterna, contaxiando paz. É un erro pretender impoñela desde a superioridade, a ameaza ou o resentimento.
  • 13. É antievanxélicoÉ antievanxélico tratar sen amor as persoas sótratar sen amor as persoas só porque non aceptan a nosaporque non aceptan a nosa mensaxe.mensaxe. Pero, como o aceptarán se nonPero, como o aceptarán se non se senten comprendidas polosse senten comprendidas polos que nos presentamos no nomeque nos presentamos no nome de Xesús?de Xesús?
  • 14. PORTADORES DO EVANXEO   Lucas recolle no seu evanxeo un importante discurso de Xesús, dirixido non aos Doce senón a outro grupo numeroso de discípulos aos que envía para que colaboren con el no seu proxecto do reino de Deus. As palabras de Xesús constitúen unha especie de carta fundacional onde os seus seguidores ten que alimentar a súa tarefa evanxelizadora. Subliño algunhas liñas mestras.. «Póndevos en camiño». Aínda que o esquezamos unha e outra vez, a Igrexa está marcada polo envío de Xesús. Por iso é perigoso concibila como unha institución fundada para coidar e desenvolver a súa propia relixión. Responde mellor ao desexo orixinal de Xesús a imaxe dun movemento profético que camiña pola historia segundo a lóxica do envío: saíndo de si mesma, pensando nos demais, servindo ao mundo a Boa Nova de Deus. «A Igrexa non está aí para ela mesma, senón para a humanidade» (Bieito XVI). Por iso é hoxe tan perigosa a tentación de repregarnos sobre os nosos propios intereses, o noso pasado, as nosas adquisicións doutrinais, as nosas prácticas e costumes. Máis aínda, se o facemos endurecendo a nosa relación co mundo. Que é unha Igrexa ríxida, anquilosada, pechada en si mesma, sen profetas de Xesús nin portadores do Evanxeo? «Cando entredes nunha vila... Curade os enfermos e dicide: Xa chega a vós o reino de Deus». Esta é a gran noticia: Deus está cerca de nós animándonos a facer máis humana a vida. Pero non abonda afirmar unha verdade para que sexa atractiva e desexable. É necesario revisar a nosa actuación: que é o que pode levar hoxe as persoas cara ao Evanxeo?, como poden captar a Deus como algo novo e bo? Seguramente, fáltanos amor ao mundo actual e non sabemos chegar ao corazón do home e da muller de hoxe. Non abonda predicar sermóns desde o altar. Temos que aprender a escoitar máis, acoller, curar a vida dos que sofren... só así encontraremos palabras humildes e boas que acerquen a ese Xesús cuxa tenrura insondable nos pon en contacto con Deus, o Pai Bo de todos, «Cando entredes nunha casa, dicide primeiro: Paz a esta casa». A Boa Nova de Xesús comunícase con respecto total, desde unha actitude amigable e fraterna, contaxiando paz. É un erro pretender impoñela desde a superioridade, a ameaza ou o resentimento. É antievanxélico tratar sen amor as persoas só porque non aceptan a nosa mensaxe. Pero, como o aceptarán se non se senten comprendidos polos que nos presentamos no nome de Xesús?   José Antonio Pagola