ݺߣ

ݺߣShare a Scribd company logo
3ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΓΑΛΑΤΣΙΟΥ
Επέτειος Πολυτεχνείου
42 χρόνια μετά
17 Νοεμβρίου 1973 - 2015
17η Νοέμβρη 1973 - 2015
17η Νοέμβρη 1973 - 2015
Ξαστεριά
Ριζίτικο τραγούδι της Κρήτης, Μουσική: Γ. Μαρκόπουλος
Πότε θα κάμει, πότε θα κάμει ξαστεριά,
ε, πότε θα φλεβαρίσει, πότε θα φλεβαρίσει,
να πάρω το, να πάρω το ντουφέκι μου.
Να πάρω το, να πάρω το ντουφέκι μου,
ε, την όμορφη πατρόνα, την όμορφη πατρόνα,
να κατεβώ, να κατεβώ στον Ομαλό.
Να κατεβώ, να κατεβώ στον Ομαλό,
ε, τη στράτα των Μουσούρω, τη στράτα των Μουσούρω,
να κάνω μά-, να κάνω μάνες δίχως γιους.
Να κάμω μά-, να κάμω μάνες δίχως γιους,
ε, γυναίκες δίχως άντρες, γυναίκες δίχως άντρες,
να κάμω και, να κάμω και μωρά παιδιά.
Να κάμω και, να κάμω και μωρά παιδιά,
ε, να κλαίν’ δίχως μανάδες, να κλαίν’ δίχως μανάδες,
πότε θα κάμει, πότε θα κάμει ξαστεριά;
«Εφτά χρόνια κόλασης για την Ελλάδα»
17η Νοέμβρη 1973 - 2015
17η Νοέμβρη 1973 - 2015
Ένα το χελιδόνι
Στίχοι: Οδυσσέας Ελύτης, Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
[Ένα το χελιδόνι κι η άνοιξη ακριβή,
για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή.] X2
Θέλει νεκροί χιλιάδες να 'ναι στους τροχούς.
[Θέλει κι οι ζωντανοί να δίνουν το αίμα τους.] X2
[Θεέ μου Πρωτομάστορα, μ' έχτισες μέσα στα βουνά.
Θεέ μου Πρωτομάστορα, μ' έκλεισες μες στη θάλασσα.] X2
[Πάρθηκεν από μάγους το σώμα του Μαγιού,
το 'χουνε θάψει σ' ένα μνήμα του πέλαγου.] X2
Σ' ένα βαθύ πηγάδι το 'χουνε κλειστό.
[Μύρισε το σκοτάδι κι όλη η άβυσσο.] X2
[Θεέ μου Πρωτομάστορα, μέσα στις πασχαλιές και Συ.
Θεέ μου Πρωτομάστορα, μύρισες την Ανάσταση.] X2
17η Νοέμβρη 1973 - 2015
Φίλοι κι αδέλφια
Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος, Στίχοι: Ιάκωβος Καμπανέλλης
Φίλοι κι αδέλφια, μανάδες γέροι και παιδιά.
Στα παραθύρια βγείτε και θωρείτε,
ποιοι περπατούν στα σκοτεινά, και σεργιανούνε στα στενά,
φίλοι κι αδέλφια, μάνες, γέροι και παιδιά.
Γράφουν σημάδια, μηνύματα στο βασιλιά.
Σα με φωνάξεις, έβγα να το γράψεις.
Να μη σ’ ακούσουν τα σκυλιά, βγάλε φωνή χωρίς μιλιά,
σημάδια και μηνύματα, στο βασιλιά.
Ήταν στρατιώτες, καπεταναίοι και λαϊκοί.
Όρκο σταύρωσαν, πάνω στο σπαθί τους.
Η λευτεριά να μην χαθεί, όρκο σταύρωσαν στο σπαθί,
καπεταναίοι, στρατιώτες, λαϊκοί.
Κι όπου φοβάται, φωνή ν’ ακούει απ’ το λαό.
Σ’ έρημο τόπο, ζει και βασιλεύει.
Κάστρο φυλά ειρηνικό, έχει το φόβο φυλακτό,
όπου φωνή φοβάται ν’ ακούει απ’ το λαό.
17η Νοέμβρη 1973 - 2015
17η Νοέμβρη 1973 - 2015
17η Νοέμβρη 1973 - 2015
17η Νοέμβρη 1973 - 2015
17η Νοέμβρη 1973 - 2015
ΨΩΜΙ – ΠΑΙΔΕΙΑ – ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
1 - 1 - 4
Ο δρόμος
Στίχοι: Κωστούλα Μητροπούλου
Μουσική: Μάνος Λοΐζος
Ο δρόμος είχε τη δική του ιστορία,
κάποιος την έγραψε στον τοίχο με μπογιά.
Ήταν μια λέξη μοναχά ελευθερία,
κι έπειτα είπαν πως την έγραψαν παιδιά.
Κι ύστερα κύλισε ο καιρός κι η ιστορία,
πέρασε εύκολα απ' τη μνήμη στην καρδιά.
Ο τοίχος έγραφε μοναδική ευκαιρία,
εντός πωλούνται πάσης φύσεως υλικά.
Τις Κυριακές από νωρίς στα καφενεία,
έπειτα γήπεδο στοιχήματα καυγά.
Ο δρόμος είχε τη δική του ιστορία,
είπανε όμως πως την έγραψαν παιδιά.
Λα, λα, λα…
17η Νοέμβρη 1973 - 2015
17η Νοέμβρη 1973 - 2015
17η Νοέμβρη 1973 - 2015
17η Νοέμβρη 1973 - 2015
17η Νοέμβρη 1973 - 2015
17η Νοέμβρη 1973 - 2015
Είμαστε δυο
Στίχοι - μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Είμαστε δυο, είμαστε δυο, κι η ώρα σήμανε οχτώ,
κλείσε το φως, χτυπά ο φρουρός, το βράδυ θα 'ρθουνε ξανά.
Ένας μπροστά, ένας μπροστά, κι οι άλλοι πίσω ακολουθούν,
με τη σιωπή, κι ακολουθεί, το ίδιο τροπάρι το γνωστό.
Βαράνε δυο, βαράνε τρεις, βαράνε χίλιοι δεκατρείς,
πονάς εσύ, πονάω κι εγώ, μα ποιος πονάει πιο πολύ,
θα 'ρθεί ο καιρός να μας το πει.
Μουσική
Είμαστε δυο, είμαστε τρεις, είμαστε χίλιοι δεκατρείς,
καβάλα πάμε στον καιρό, με τον καιρό, με τη βροχή,
το αίμα πήζει στη πληγή, κι ο πόνος γίνεται καρφί.
Ο εκδικητής, ο λυτρωτής, είμαστε δυο, είμαστε τρεις,
είμαστε χίλιοι δεκατρείς.
17η Νοέμβρη 1973 - 2015
17η Νοέμβρη 1973 - 2015
17η Νοέμβρη 1973 - 2015
17η Νοέμβρη 1973 - 2015
Διομήδης Κομνηνός
Βασίλειος Φάμελος
Τόριλ Έγκελεντ
Γεώργιος Σαμούρης
Αλέξανδρος Σπαρτίδης - Κααμανής
Βασίλειος Κοράκας
Βασιλική Μπεκιάρη
Δημήτριος Γεριτσίδης
Νικόλαος Μαρκουλής
Στυλιανός Καραγιώργης
Ανδρέας Κούμπος
Μιχαήλ Μαυρογιάννης
Κυριάκος Παντελεάκης
Σπύρος Κοντομνάρης
Αικατερίνη Αργυροπούλου
Δημήτριος Παπαϊωάννου
17η Νοέμβρη 1973 - 2015
17η Νοέμβρη 1973 - 2015
Το γελαστό παιδί
Στίχοι: Μπρένταν Μπήαν (μετάφραση Βασίλης Ρώτας)
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Ήταν πρωί τ' Αυγούστου κοντά στη ροδαυγή,
βγήκα να πάρω αγέρα στην ανθισμένη γη.
Βλέπω μια κόρη κλαίει σπαρακτικά θρηνεί,
σπάσε καρδιά μου εχάθη το γελαστό παιδί.
Είχε αντρειά και θάρρος κι αιώνια θα θρηνώ,
το πηδηχτό του βήμα το γέλιο το γλυκό.
Ανάθεμα την ώρα κατάρα τη στιγμή,
σκοτώσαν οι εχθροί μας το γελαστό παιδί.
Ω, να 'ταν σκοτωμένο στου αρχηγού το πλάι,
και μόνον από βόλι Εγγλέζου να 'χε πάει.
Κι από απεργία πείνας μέσα στη φυλακή,
θα 'ταν τιμή μου που 'χασα το γελαστό παιδί.
Βασιλικιά μου αγάπη μ' αγάπη θα στο λέω,
και το ότι έκανες αιώνια θα σε κλαίω.
Γιατί όλους τους εχθρούς μας
θα ξέκανες εσύ,
δόξα τιμή στ' αξέχασ’ το γελαστό παιδί.
Μουσική
Βασιλικιά μου αγάπη μ' αγάπη θα στο λέω,
και το ότι έκανες αιώνια θα σε κλαίω.
Γιατί όλους τους εχθρούς μας
θα ξέκανες εσύ,
δόξα τιμή στ' αξέχασ’ το γελαστό παιδί.
Γιατί όλους τους εχθρούς μας
θα ξέκανες εσύ,
δόξα τιμή στ' αξέχασ’ το γελαστό παιδί.
17η Νοέμβρη 1973 - 2015
Επιμέλεια Γιορτής:
Ευαγγελία Ζέρβα, Τσιρώνης Παναγιώτης
Επιμέλεια Χορωδίας – παρουσίασης:
Ματθαίος Λεγάκης
Τεχνική βοήθεια – προβολή:
Πέτρος Σταθόπουλος
Συμμετείχαν

More Related Content

17η Νοέμβρη 1973 - 2015

  • 1. 3ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΓΑΛΑΤΣΙΟΥ Επέτειος Πολυτεχνείου 42 χρόνια μετά 17 Νοεμβρίου 1973 - 2015
  • 4. Ξαστεριά Ριζίτικο τραγούδι της Κρήτης, Μουσική: Γ. Μαρκόπουλος Πότε θα κάμει, πότε θα κάμει ξαστεριά, ε, πότε θα φλεβαρίσει, πότε θα φλεβαρίσει, να πάρω το, να πάρω το ντουφέκι μου. Να πάρω το, να πάρω το ντουφέκι μου, ε, την όμορφη πατρόνα, την όμορφη πατρόνα, να κατεβώ, να κατεβώ στον Ομαλό. Να κατεβώ, να κατεβώ στον Ομαλό, ε, τη στράτα των Μουσούρω, τη στράτα των Μουσούρω, να κάνω μά-, να κάνω μάνες δίχως γιους. Να κάμω μά-, να κάμω μάνες δίχως γιους, ε, γυναίκες δίχως άντρες, γυναίκες δίχως άντρες, να κάμω και, να κάμω και μωρά παιδιά. Να κάμω και, να κάμω και μωρά παιδιά, ε, να κλαίν’ δίχως μανάδες, να κλαίν’ δίχως μανάδες, πότε θα κάμει, πότε θα κάμει ξαστεριά;
  • 5. «Εφτά χρόνια κόλασης για την Ελλάδα»
  • 8. Ένα το χελιδόνι Στίχοι: Οδυσσέας Ελύτης, Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης [Ένα το χελιδόνι κι η άνοιξη ακριβή, για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή.] X2 Θέλει νεκροί χιλιάδες να 'ναι στους τροχούς. [Θέλει κι οι ζωντανοί να δίνουν το αίμα τους.] X2 [Θεέ μου Πρωτομάστορα, μ' έχτισες μέσα στα βουνά. Θεέ μου Πρωτομάστορα, μ' έκλεισες μες στη θάλασσα.] X2 [Πάρθηκεν από μάγους το σώμα του Μαγιού, το 'χουνε θάψει σ' ένα μνήμα του πέλαγου.] X2 Σ' ένα βαθύ πηγάδι το 'χουνε κλειστό. [Μύρισε το σκοτάδι κι όλη η άβυσσο.] X2 [Θεέ μου Πρωτομάστορα, μέσα στις πασχαλιές και Συ. Θεέ μου Πρωτομάστορα, μύρισες την Ανάσταση.] X2
  • 10. Φίλοι κι αδέλφια Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος, Στίχοι: Ιάκωβος Καμπανέλλης Φίλοι κι αδέλφια, μανάδες γέροι και παιδιά. Στα παραθύρια βγείτε και θωρείτε, ποιοι περπατούν στα σκοτεινά, και σεργιανούνε στα στενά, φίλοι κι αδέλφια, μάνες, γέροι και παιδιά. Γράφουν σημάδια, μηνύματα στο βασιλιά. Σα με φωνάξεις, έβγα να το γράψεις. Να μη σ’ ακούσουν τα σκυλιά, βγάλε φωνή χωρίς μιλιά, σημάδια και μηνύματα, στο βασιλιά. Ήταν στρατιώτες, καπεταναίοι και λαϊκοί. Όρκο σταύρωσαν, πάνω στο σπαθί τους. Η λευτεριά να μην χαθεί, όρκο σταύρωσαν στο σπαθί, καπεταναίοι, στρατιώτες, λαϊκοί. Κι όπου φοβάται, φωνή ν’ ακούει απ’ το λαό. Σ’ έρημο τόπο, ζει και βασιλεύει. Κάστρο φυλά ειρηνικό, έχει το φόβο φυλακτό, όπου φωνή φοβάται ν’ ακούει απ’ το λαό.
  • 16. ΨΩΜΙ – ΠΑΙΔΕΙΑ – ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ 1 - 1 - 4
  • 17. Ο δρόμος Στίχοι: Κωστούλα Μητροπούλου Μουσική: Μάνος Λοΐζος Ο δρόμος είχε τη δική του ιστορία, κάποιος την έγραψε στον τοίχο με μπογιά. Ήταν μια λέξη μοναχά ελευθερία, κι έπειτα είπαν πως την έγραψαν παιδιά. Κι ύστερα κύλισε ο καιρός κι η ιστορία, πέρασε εύκολα απ' τη μνήμη στην καρδιά. Ο τοίχος έγραφε μοναδική ευκαιρία, εντός πωλούνται πάσης φύσεως υλικά. Τις Κυριακές από νωρίς στα καφενεία, έπειτα γήπεδο στοιχήματα καυγά. Ο δρόμος είχε τη δική του ιστορία, είπανε όμως πως την έγραψαν παιδιά. Λα, λα, λα…
  • 24. Είμαστε δυο Στίχοι - μουσική: Μίκης Θεοδωράκης Είμαστε δυο, είμαστε δυο, κι η ώρα σήμανε οχτώ, κλείσε το φως, χτυπά ο φρουρός, το βράδυ θα 'ρθουνε ξανά. Ένας μπροστά, ένας μπροστά, κι οι άλλοι πίσω ακολουθούν, με τη σιωπή, κι ακολουθεί, το ίδιο τροπάρι το γνωστό. Βαράνε δυο, βαράνε τρεις, βαράνε χίλιοι δεκατρείς, πονάς εσύ, πονάω κι εγώ, μα ποιος πονάει πιο πολύ, θα 'ρθεί ο καιρός να μας το πει. Μουσική Είμαστε δυο, είμαστε τρεις, είμαστε χίλιοι δεκατρείς, καβάλα πάμε στον καιρό, με τον καιρό, με τη βροχή, το αίμα πήζει στη πληγή, κι ο πόνος γίνεται καρφί. Ο εκδικητής, ο λυτρωτής, είμαστε δυο, είμαστε τρεις, είμαστε χίλιοι δεκατρείς.
  • 40. Το γελαστό παιδί Στίχοι: Μπρένταν Μπήαν (μετάφραση Βασίλης Ρώτας) Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης Ήταν πρωί τ' Αυγούστου κοντά στη ροδαυγή, βγήκα να πάρω αγέρα στην ανθισμένη γη. Βλέπω μια κόρη κλαίει σπαρακτικά θρηνεί, σπάσε καρδιά μου εχάθη το γελαστό παιδί. Είχε αντρειά και θάρρος κι αιώνια θα θρηνώ, το πηδηχτό του βήμα το γέλιο το γλυκό. Ανάθεμα την ώρα κατάρα τη στιγμή, σκοτώσαν οι εχθροί μας το γελαστό παιδί. Ω, να 'ταν σκοτωμένο στου αρχηγού το πλάι, και μόνον από βόλι Εγγλέζου να 'χε πάει. Κι από απεργία πείνας μέσα στη φυλακή, θα 'ταν τιμή μου που 'χασα το γελαστό παιδί. Βασιλικιά μου αγάπη μ' αγάπη θα στο λέω, και το ότι έκανες αιώνια θα σε κλαίω.
  • 41. Γιατί όλους τους εχθρούς μας θα ξέκανες εσύ, δόξα τιμή στ' αξέχασ’ το γελαστό παιδί. Μουσική Βασιλικιά μου αγάπη μ' αγάπη θα στο λέω, και το ότι έκανες αιώνια θα σε κλαίω. Γιατί όλους τους εχθρούς μας θα ξέκανες εσύ, δόξα τιμή στ' αξέχασ’ το γελαστό παιδί. Γιατί όλους τους εχθρούς μας θα ξέκανες εσύ, δόξα τιμή στ' αξέχασ’ το γελαστό παιδί.
  • 43. Επιμέλεια Γιορτής: Ευαγγελία Ζέρβα, Τσιρώνης Παναγιώτης Επιμέλεια Χορωδίας – παρουσίασης: Ματθαίος Λεγάκης Τεχνική βοήθεια – προβολή: Πέτρος Σταθόπουλος Συμμετείχαν