1. Cando Xesús terminou deCando Xesús terminou de
orar, díxolle un dos seusorar, díxolle un dos seus
discípulos:discípulos:
Cando Xesús terminou deCando Xesús terminou de
orar, díxolle un dos seusorar, díxolle un dos seus
discípulos:discípulos:
““Señor, ensínanos a orar,Señor, ensínanos a orar,
como ensinou Xoán aos seuscomo ensinou Xoán aos seus
discípulos”.discípulos”.
2. El díxolles:El díxolles:
““Cando oredes, dicide:Cando oredes, dicide:
Pai, santificado sexaPai, santificado sexa
o teu Nome, veña o teu Reino.o teu Nome, veña o teu Reino.
Dános cada día o noso panDános cada día o noso pan
cotián, e perdóanoscotián, e perdóanos
os nosos pecados porqueos nosos pecados porque
tamén nós perdoamostamén nós perdoamos
a todo o que nos debe,a todo o que nos debe,
e non nos deixes caer nae non nos deixes caer na
tentación”.tentación”.
(Lc. 11, 1-13)(Lc. 11, 1-13)
3. Os amigos distínguennosOs amigos distínguennos
por algunhas palabras ou xestospor algunhas palabras ou xestos
que nos caracterizan.que nos caracterizan.
Os discípulos de Xesús pertencían a un poboOs discípulos de Xesús pertencían a un pobo
habituado á oración. Tamén eles sabían orarhabituado á oración. Tamén eles sabían orar
pero pedíronlle a Xesús que lles revelase a “súa” oración.pero pedíronlle a Xesús que lles revelase a “súa” oración.
4. O Nosopai revélanos:O Nosopai revélanos:
• como é o Deus de Xesús.como é o Deus de Xesús.
• como é a confianza de Xesús,como é a confianza de Xesús,
• cales son as característicascales son as características
do Reino de Deus,do Reino de Deus,
• que significa ser humanos,que significa ser humanos,
necesitados e dependentes denecesitados e dependentes de
Deus.Deus.
5. É ademais unha oración-compromiso.É ademais unha oración-compromiso.
É a oración da fraternidade e da comunidade.É a oración da fraternidade e da comunidade.
Confesamos a Deus como Pai universal.Confesamos a Deus como Pai universal.
E comprometémonos a considerar a todosE comprometémonos a considerar a todos
coma irmáns.coma irmáns.
6. Non se pode dicir veña o teu ReinoNon se pode dicir veña o teu Reino
e quedar pasivamente coas mans cruzadase quedar pasivamente coas mans cruzadas.
Non se pode dicir veña o teu ReinoNon se pode dicir veña o teu Reino
e quedar pasivamente coas mans cruzadase quedar pasivamente coas mans cruzadas.
7. Non se pode dicir:Non se pode dicir:
““Dános o teuDános o teu
perdón”perdón” ee
gardárnologardárnolo
para nós, sen pasarpara nós, sen pasar
ese perdónese perdón
aos demais.aos demais.
Pedimos o perdón e comprometémonosPedimos o perdón e comprometémonos
a perdoar.a perdoar.
8. Non se pode dicir con honradez
““dános hoxe o noso pan de cada día”dános hoxe o noso pan de cada día”
se non procuramos que os nosos irmáns dispoñan
dos bens necesarios para vivir
con dignidade de fillos de Deus.
9. ““Pedide e recibiredes”.Pedide e recibiredes”.““Pedide e recibiredes”.Pedide e recibiredes”.
““Buscade e acharedes”.Buscade e acharedes”.
“Chamade e abrirásevos”.
Un aviso para a persoa autosuficiente que se
atribúe a si mesma o logro das metas.
O ser humano é buscador.O ser humano é buscador.
El líbranos da desesperanzaEl líbranos da desesperanza
de quen considera absurda a vida.de quen considera absurda a vida.
Unha promesa que dá sentido a unha existencia crente.Unha promesa que dá sentido a unha existencia crente.
El abriranos a porta da súa intimidade e da súa gloria.El abriranos a porta da súa intimidade e da súa gloria.
10. Señor Xesús, ti fuchesSeñor Xesús, ti fuches
unxido e guiadounxido e guiado
polo Espírito de Deus.polo Espírito de Deus.
Coa confianzaCoa confianza
que aprendemos de ti,que aprendemos de ti,
pedimos ao Paipedimos ao Pai
que nos faga partícipesque nos faga partícipes
do teu mesmo Espírito.do teu mesmo Espírito.
Que El nos fagaQue El nos faga
testemuñas da súa vida.testemuñas da súa vida.
Amén.Amén.
11. José Román Flecha Andrés
Palabra del Señor, Salamanca , Editorial.Secretariado Trinitario,2007
Presentación: Antonia Castro Panero