8. -Μόνο τα ονόματα κρέας, γέρας, γῆρας έχουν θέμα παντού καθαρὰ σιγμόληκτο
σε -ασ· αυτὰ αποβάλλουν το σ ανάμεσα σε δύο φωνήεντα και έπειτα
συναιρούν τα δύο αυτὰ φωνήεντα: τοῦ (κρέασ-ος, κρέα-ος) κρέως΄ τῷ (κρέασ-ι,
κρέα-ϊ) κρέᾳ.
-Το όνομα πέρας σχηματίζει την ονομαστικὴ, αιτιατικὴ και κλητικὴ του ενικού
απὸ σιγμόληκτο θέμα σε -ας, χωρὶς κατάληξη, και τις άλλες πτώσεις απὸ θέμα
σε -ατ, ως οδοντικόληκτο: τοῦ πέρατ-ος, τῷ πέρατ-ι, τὰ πέρατ-α, τῶν περάτ-ων
(ὅπως τὸ σῶμα, τοῦ σώματ-ος).
-Το όνομα τέρας σχηματίζει τον ενικὸ κατὰ το πέρας.
-Το όνομα κέρας σε όλους τους αριθμοὺς και το όνομα τέρας στον πληθυντικὸ
σχηματίζονται και κατὰ τους δύο τρόπους, δηλ. και ως σιγμόληκτα (κατὰ το
κρέας) και ως οδοντικόληκτα (κατὰ το πέρας): τὸ κέρας, τοῦ κέρως καὶ κέρατος, τῷ
κέρᾳ καὶ κέρατι
-Το όνομα γῆρας εχει μόνο ενικὸ αριθμό.
Παρατηρήσεις στις καταλήξεις των ονομάτων της γ’ κλίσης
Το ι και το α στη λήγουσα των ονομάτων είναι βραχύχρονα: ἡ γνῶσις, τὴν
γνῶσιν, τῷ ἀγῶνι, τοῖς ἀγῶσι – τὸν ἀγῶνα, τοὺς ἀγῶνας, τὸ γῆρας.
Ο τονισμὸς των ονομάτων της γ’ κλίσης
Παίρνουν περισπωμένη αντίθετα με τον κανόνα, αν και δεν προκύπτουν
απὸ συναίρεση:
οι μονοσύλλαβοι τύποι της ονομαστικής, αιτιατικής και κλητικής που έχουν
χαρακτήρα ι, υ (ου, αυ): ὁ κῖς, τὸν κῖν - ἡ δρῦς - ὁ βοῦς - ἡ γραῦς
η αιτιατικὴ πληθυντικού των ονομάτων σε -ύς (γεν. -ύος), αν τονίζεται στη
λήγουσα: τοὺς ἰχθῦς
η ονομαστικὴ, αιτιατικὴ και κλητικὴ του ενικού των ουδέτερων πῦρ και οὖς
(= το αυτί)
η ονομαστικὴ και κλητικὴ του ενικού του θηλυκού γλαῦξ (=κουκουβάγια)
η κλητικὴ του ενικού των ονομάτων σε -εύς: ὦ βασιλεῦ
Τα μονοσύλλαβα ονόματα της γ’ κλίσης στη γενικὴ και δοτικὴ όλων των
αριθμών τονίζονται στη λήγουσα : ἡ φλόξ, τῆς φλογός, τῇ φλογί - τῶν φλογῶν,
ταῖς φλοξί. Εξαιρούνται τα μονοσύλλαβα ἡ δᾴς (=λαμπάδα), ὁ θώς (=τσακάλι), τὸ
οὖς, ὁ παῖς, ὁ Τρώς καὶ τὸ φῶς που τονίζονται στη γενικὴ πληθυντικού στην
παραλήγουσα: τῶν δᾴδων, τῶν θώων, τῶν ὤτων, τῶν παίδων, τῶν Τρώων, τῶν
φώτων.
8