2º domingo tob 2018 bene pagola
- 1. Naquel tempo, estaba Xoán con dous dos seus discípulos e, fixándose en Xesús que pasaba, dixo: - «Este é o Año de Deus.» Os dous discípulos oíron as súas palabras e seguiron a Xesús. Xesús volveuse e, ao ver que o seguían, pregúntalles: - «Que buscades?» Eles contestáronlle: -«Rabí (que significa Mestre), -onde vives?» El díxolles: -«Vinde e veredes.» -Entón foron, viron onde vivía e quedaron con o aquel día; serían as catro da tarde. Andrés, irmán de Simón Pedro, era un dos dous que oíron a Xoán e seguiron a Xesús; encontra primeiro a seu irmán Simón e dille: - «Encontramos o Mesías (que significa Cristo).» E levouno a Xesús. Xesús quedóuselle mirando e díxolle: - «Ti es Simón, o fillo de Xoán; ti chamaraste Cefas (que se traduce Pedro).» T.Ordinario 2º dom (B) Viron onde vivía e quedaron con el. Lectura do santo evanxeo segundo san Xoán 1, 35-42 clic
- 2. Presentación: B. Areskurrinaga HC Euskaraz: D. Amundarain. Musika:Albinoni, Concierto nº 10 14-01-18 Domingo 2º Tempo ordinario –B (Xoán 1, 35-42) José Antonio Pagola QUE BUSCAMOS!
- 3. As primeiras palabras que Xesús pronuncia no evanxeo de Xoán déixannos desconcertados, porque van ao fondo e tocan as raíces mesmas da nosa vida. A dous discípulos do Bautista que comezan a seguilo Xesús dilles: «Que buscades?».
- 4. Non é fácil responder a esta pregunta sinxela, directa, fundamental, desde o interior dunha cultura «cerrada» como a nosa, que parece preocuparse só dos medios, esquecendo sempre o fin último de todo. Que é o que buscamos exactamente?
- 5. Para algúns, a vida é «un granPara algúns, a vida é «un gran supermercado» (D. Sölle), e o único que llessupermercado» (D. Sölle), e o único que lles interesa é adquirir obxectos cos que poder consolar un poco a súa existencia. Outros o que buscan é escapar da enfermidade, a soidade, a tristeza, os conflitos ou o medo. Pero escapar, cara a onde?, cara a quen?
- 6. Outros xa non poden máis. O que queren é que os deixen sos. Esquecer os demais e ser esquecidos por todos. Non preocuparse por ninguén e que ninguén se preocupe deles.
- 7. A maioría buscamos sinxelemente cubrir as nosas necesidades diarias e seguir loitando por ver cumpridos os nosos pequenos desexos. Pero, aínda que todos eles se cumprisen, quedaría o noso corazón satisfeito? Teríase apaciguado a nosa sede de consolo, liberación e felicidade plena?
- 8. No fondo, non andamos os seres humanos buscando algo máis que unha simple mellora da nosa situación? Non arelamos algo que, certamente, non podemos esperar de ningún proxecto político ou social?
- 9. Dise que os homes e mulleres de hoxe esquecéronse de Deus. Mais a verdadeMais a verdade é que, cando uné que, cando un ser humano seser humano se interroga cuninterroga cun pouco depouco de honradez,honradez, non lle é fácilnon lle é fácil borrarborrar do seu corazón «a saudade do infinito».
- 10. Quen son eu? Un ser minúsculo, xurdido por azar nunha parcela ínfima de espazo e de tempo, botado á vida para desaparecer decontado na nada, de onde se me sacou sen razón ningunha e só para sufrir? Iso é todo? Non hai nada máis?
- 11. O máis honrado que pode facer o ser humano é «buscar». Non pechar ningunha porta. Non desbotar ningunha chamada. Buscar a Deus, tal vez co último resto das súas forzas e da súa fe. Tal vez desde a mediocridade, a angustia ou o desalento.
- 12. Deus non xoga ás agachadas nin se esconde de quen o busca con sinceridade. Deus está xa no interior mesmo desa busca. Máis aínda. Deus déixase encontrar incluso polos que apenas o buscamos.
- 13. Así di o Señor no libro de Isaías:Así di o Señor no libro de Isaías: «Eu deixeime encontrar polos que«Eu deixeime encontrar polos que non preguntaban por min.non preguntaban por min. Deixeime atopar polos queDeixeime atopar polos que non me buscaban.non me buscaban. Dixen:Dixen: “Aquí estou, aquí estou”»“Aquí estou, aquí estou”» ((Isaías 65,1-Isaías 65,1- 2).2).