ݺߣ

ݺߣShare a Scribd company logo

23º domingo 2016 toc

•Download as PPS, PDF•
•
N
Nuria M Núñez Elissetche

DOMINGO ORDINARIO CICLO C

1 of 10
Download to read offline
Camiñaba con Xesús moitaCamiñaba con Xesús moita xente, e volvéndose díxolles:xente, e volvéndose díxolles: O que non cargue coa súa cruzO que non cargue coa súa cruz e me siga, non pode sere me siga, non pode ser discípulo meu.discípulo meu. Calquera de vós queCalquera de vós que non renuncie a todos os seusnon renuncie a todos os seus bens, non pode ser discípulobens, non pode ser discípulo meu.meu. Lc 14, 25-33Lc 14, 25-33
É o único sinal de que es verdadeiramente un home”. “Cando a dor te deixe unha ferida non agoches xamais a cicatriz.
Nino SalvaneschiNino Salvaneschi presentábase comopresentábase como ““un cego que se repregouun cego que se repregou a si mesmoa si mesmo e viu radiantese viu radiantes horizontes”.horizontes”. A súa fe cristiá dabaA súa fe cristiá daba sentido á súa busca.sentido á súa busca.
“ Non poucas almas, dicía, piden a Deus que veña ao seu encontro sen facer pola súa parte o máis mínimo esforzo”. O xograr cego deixounos profundas meditacións sobre o misterio da dor que se revela nas últimas palabras de Xesús na cruz.
Recoñecer ese camiñoRecoñecer ese camiño trazado polotrazado polo ““Deus-connosco”Deus-connosco” é fonte de pazé fonte de paz e sabedoría.e sabedoría. E un manancial de fortalezaE un manancial de fortaleza para practicar a abnegación epara practicar a abnegación e afrontar unha vida digna.afrontar unha vida digna.
Xesús non nos ocultou o camiño ao que nos invita: “Se alguén vén comigo e non pospón a seu pai e a súa nai, a súa muller e os seus fillos, os seus irmáns e as súas irmás, e incluso a si mesmo, non pode ser discípulo meu”.
Estas reflexións non encontran hoxe oídos compracentes.Estas reflexións non encontran hoxe oídos compracentes.  Antes de que chegue, pensamos que a dorAntes de que chegue, pensamos que a dor está dirigida a outros.está dirigida a outros.  Cando nos alcanza non somos capaces de adiviñarCando nos alcanza non somos capaces de adiviñar o verdadeiro sentido que lle dáo verdadeiro sentido que lle dá o seguimento de Cristo.o seguimento de Cristo.
Non é fácil decidirse a ser discípulo dun crucificadoNon é fácil decidirse a ser discípulo dun crucificado nun mundo que glorifica o éxito e o triunfo.nun mundo que glorifica o éxito e o triunfo. E máis difícil é manifestalo nun momentoE máis difícil é manifestalo nun momento no que está de moda esquecer as raíces cristiás.no que está de moda esquecer as raíces cristiás.
Señor Xesús, que nos chamas a seguirte, axúdanos a comprender que a nosa garantía consiste en ir a ti e contigo sen contar con outros apoios que a túa graza. Amén.
José Román Flecha Andrés Palabra del Señor, Salamanca , Editorial.Secretariado Trinitario,2007 Presentación: Antonia Castro Panero

More Related Content

23º domingo 2016 toc

  • 1. Camiñaba con Xesús moitaCamiñaba con Xesús moita xente, e volvéndose díxolles:xente, e volvéndose díxolles: O que non cargue coa súa cruzO que non cargue coa súa cruz e me siga, non pode sere me siga, non pode ser discípulo meu.discípulo meu. Calquera de vós queCalquera de vós que non renuncie a todos os seusnon renuncie a todos os seus bens, non pode ser discípulobens, non pode ser discípulo meu.meu. Lc 14, 25-33Lc 14, 25-33
  • 2. É o único sinal de que es verdadeiramente un home”. “Cando a dor te deixe unha ferida non agoches xamais a cicatriz.
  • 3. Nino SalvaneschiNino Salvaneschi presentábase comopresentábase como ““un cego que se repregouun cego que se repregou a si mesmoa si mesmo e viu radiantese viu radiantes horizontes”.horizontes”. A súa fe cristiá dabaA súa fe cristiá daba sentido á súa busca.sentido á súa busca.
  • 4. “ Non poucas almas, dicía, piden a Deus que veña ao seu encontro sen facer pola súa parte o máis mínimo esforzo”. O xograr cego deixounos profundas meditacións sobre o misterio da dor que se revela nas últimas palabras de Xesús na cruz.
  • 5. Recoñecer ese camiñoRecoñecer ese camiño trazado polotrazado polo ““Deus-connosco”Deus-connosco” é fonte de pazé fonte de paz e sabedoría.e sabedoría. E un manancial de fortalezaE un manancial de fortaleza para practicar a abnegación epara practicar a abnegación e afrontar unha vida digna.afrontar unha vida digna.
  • 6. Xesús non nos ocultou o camiño ao que nos invita: “Se alguén vén comigo e non pospón a seu pai e a súa nai, a súa muller e os seus fillos, os seus irmáns e as súas irmás, e incluso a si mesmo, non pode ser discípulo meu”.
  • 7. Estas reflexións non encontran hoxe oídos compracentes.Estas reflexións non encontran hoxe oídos compracentes.  Antes de que chegue, pensamos que a dorAntes de que chegue, pensamos que a dor está dirigida a outros.está dirigida a outros.  Cando nos alcanza non somos capaces de adiviñarCando nos alcanza non somos capaces de adiviñar o verdadeiro sentido que lle dáo verdadeiro sentido que lle dá o seguimento de Cristo.o seguimento de Cristo.
  • 8. Non é fácil decidirse a ser discípulo dun crucificadoNon é fácil decidirse a ser discípulo dun crucificado nun mundo que glorifica o éxito e o triunfo.nun mundo que glorifica o éxito e o triunfo. E máis difícil é manifestalo nun momentoE máis difícil é manifestalo nun momento no que está de moda esquecer as raíces cristiás.no que está de moda esquecer as raíces cristiás.
  • 9. Señor Xesús, que nos chamas a seguirte, axúdanos a comprender que a nosa garantía consiste en ir a ti e contigo sen contar con outros apoios que a túa graza. Amén.
  • 10. José Román Flecha Andrés Palabra del Señor, Salamanca , Editorial.Secretariado Trinitario,2007 Presentación: Antonia Castro Panero