1. 4 de setembro de 2016
23? Tempo ordinario ¨C
C
(Lucas 14, 25-33)
Jos¨¦ Antonio Pagola
Presentaci¨®n: B.Areskurrinaga HC
Euskaraz: D. Amundarain
M¨²sica:Murmullos de esperanza
2. Os exemplos que emprega Xes¨²s
son moi diferentes, pero a s¨²a
ensinanza ¨¦ a mesma: o que
emprende un proxecto importante
de maneira temeraria, sen examinar
antes se ten medios e forzas para
lograr o que pretende, corre o risco
de terminar fracasando.
3. Ning¨²n labrador
se pon a
constru¨ªr unha
torre para
protexer as s¨²as
vi?as, sen tomar
antes un tempo
para calcular se
poder¨¢ conclu¨ªla
con ¨¦xito, non
sexa que a obra
quede inacabada,
provocando as
burlas dos
veci?os.
4. Ning¨²n rei decide entrar en combate cun
adversario poderoso, sen antes analizar se
aquela batalla pode terminar en vitoria ou ser¨¢
un suicidio.
5. ? primeira vista, pode parecer que Xes¨²s
est¨¢ invitando a un comportamento prudente
e precavido, moi afastado da audacia con
que fala de ordinario aos seus.
Nada m¨¢is lonxe da realidade.
6. A misi¨®n que quere encomendar aos seus ¨¦
tan importante que ningu¨¦n ten que
comprometerse nela de forma inconsciente,
temeraria ou presuntuosa.
7. A s¨²a advertenciaA s¨²a advertencia
cobra gran actualidade nestescobra gran actualidade nestes
momentos cr¨ªticos e decisivos para o futuromomentos cr¨ªticos e decisivos para o futuro
da nosa fe. Xes¨²s chama, antes que nada, ¨¢da nosa fe. Xes¨²s chama, antes que nada, ¨¢
reflexi¨®n madura: os dous protagonistas dasreflexi¨®n madura: os dous protagonistas das
par¨¢bolaspar¨¢bolas ?sentan??sentan? aa
reflexionar.reflexionar.
8. Ser¨ªa unha grave
irresponsabilidade vivir
hoxe como disc¨ªpulos de
Xes¨²s, que non saben o
que queren, nin a onde
pretenden chegar, nin
con que medios te?en
que traballar.
9. Cando nos imos sentar para unir forzas,Cando nos imos sentar para unir forzas,
reflexionar xuntos e buscar entre todos o cami?oreflexionar xuntos e buscar entre todos o cami?o
que temos que seguir?que temos que seguir?
Non necesitamos dedicar m¨¢is tempo, m¨¢isNon necesitamos dedicar m¨¢is tempo, m¨¢is
escoita do evanxeo e m¨¢is meditaci¨®n paraescoita do evanxeo e m¨¢is meditaci¨®n para
descubrir chamadas, espertar carismas edescubrir chamadas, espertar carismas e
cultivar un estilo renovado decultivar un estilo renovado de
seguimento a Xes¨²s?seguimento a Xes¨²s?
10. Xes¨²s chamaXes¨²s chama
tam¨¦n aotam¨¦n ao
realismo.realismo.
EstamosEstamos
vivindo unvivindo un
cambiocambio
socioculturalsociocultural
sensen
precedentes.precedentes.
? posible? posible
contaxiar a fecontaxiar a fe
neste mundoneste mundo
novo que est¨¢novo que est¨¢
nacendo, sennacendo, sen
co?ecelo ben eco?ecelo ben e
sensen
comprenderlocomprenderlo
desde dentro?desde dentro?
11. ?? posible facilitar o accesoposible facilitar o acceso
ao Evanxeo ignorando oao Evanxeo ignorando o
pensamento, os sentimentospensamento, os sentimentos
e a linguaxe dos homes ee a linguaxe dos homes e
mulleres do noso tempo?mulleres do noso tempo?
Non ¨¦ un erro responder aosNon ¨¦ un erro responder aos
retos de hoxe con estratexiasretos de hoxe con estratexias
de onte?de onte?
12. Ser¨ªa unha temeridade nestes
momentos actuar de maneira
inconsciente e cega.
Expo?eri¨¢monos ao fracaso, ¨¢
frustraci¨®n e ata ao rid¨ªculo.
Segundo a par¨¢bola, a
?torre inacabada? non fai sen¨®n
provocar as burlas da xente cara ao
seu construtor.
13. Non temos que esquecer a
linguaxe realista e humildelinguaxe realista e humilde
de Xes¨²s que invita os seusde Xes¨²s que invita os seus
disc¨ªpulos a serdisc¨ªpulos a ser ?fermento??fermento?
no medio do pobo ouno medio do pobo ou
pu?ado depu?ado de ?sal??sal? que ponque pon
sabor novo ¨¢ vida dassabor novo ¨¢ vida das
xentes.xentes.
14. ?
REALISMO RESPONSABLE
?
Os exemplos que emprega Xes¨²s son moi diferentes, pero a s¨²a ensinanza ¨¦ a mesma: o
que emprende un proxecto importante de maneira temeraria, sen examinar antes se ten medios e
forzas para lograr o que pretende, corre o risco de terminar fracasando.
Ning¨²n labrador se pon a constru¨ªr unha torre para protexer as s¨²as vi?as, sen tomar
antes un tempo para calcular se poder¨¢ conclu¨ªla con ¨¦xito, non sexa que a obra quede inacabada,
provocando as burlas dos veci?os. Ning¨²n rei decide entrar en combate cun adversario poderoso,
sen antes analizar se aquela batalla pode terminar en vitoria ou ser¨¢ un suicidio.
? primeira vista, pode parecer que Xes¨²s est¨¢ invitando a un comportamento prudente e
precavido, moi afastado da audacia con que fala de ordinario aos seus. Nada m¨¢is lonxe da
realidade. A misi¨®n que quere encomendar aos seus ¨¦ tan importante que ningu¨¦n ten que
comprometerse nela de forma inconsciente, temeraria ou presuntuosa.
A s¨²a advertencia cobra gran actualidade nestes momentos cr¨ªticos e decisivos para o
futuro da nosa fe. Xes¨²s chama, antes que nada, ¨¢ reflexi¨®n madura: os dous protagonistas das
par¨¢bolas ?sentan? a reflexionar. Ser¨ªa unha grave irresponsabilidade vivir hoxe como disc¨ªpulos
de Xes¨²s, que non saben o que queren, nin a onde pretenden chegar, nin con que medios te?en que
traballar
Cando nos imos sentar para unir forzas, reflexionar xuntos e buscar entre todos o
cami?o que temos que seguir? Non necesitamos dedicar m¨¢is tempo, m¨¢is escoita do evanxeo e
m¨¢is meditaci¨®n para descubrir chamadas, espertar carismas e cultivar un estilo renovado de
seguimento a Xes¨²s?
Xes¨²s chama tam¨¦n ao realismo. Estamos vivendo un cambio sociocultural sen
precedentes. ? posible contaxiar a fe neste mundo novo que est¨¢ nacendo, sen co?ecelo ben e sen
comprendelo desde dentro? ? posible facilitar o acceso ao Evanxeo ignorando o pensamento, os
sentimentos e a linguaxe dos homes e mulleres do noso tempo? Non ¨¦ un erro responder aos retos
de hoxe con estratexias de onte?
Ser¨ªa unha temeridade nestes momentos actuar de maneira inconsciente e cega.
Expo?eri¨¢monos ao fracaso, ¨¢ frustraci¨®n e ata ao rid¨ªculo. Segundo a par¨¢bola, a ?torre
inacabada? non fai sen¨®n provocar as burlas da xente cara ao seu construtor. Non temos que
esquecer a linguaxe realista e humilde de Xes¨²s que invita os seus disc¨ªpulos a ser ?fermento? no
medio do pobo ou pu?ado de ?sal? que pon sabor novo ¨¢ vida das xentes.
?
Jos¨¦ Antonio Pagola