際際滷

際際滷Share a Scribd company logo
A Idade de ouro do Capitalismo
1950-1973
 Tras acabar a segunda guerra mundial, unha
minor鱈a de pa鱈ses conseguiu axuntar unha
econom鱈a de mercado avanzada e un sistema
pol鱈tico democr叩tico.  fronte deste grupo de
pa鱈ses m叩is desenvolvidos estaban os
Estados Unidos, a gran potencia econ坦mica e
militar.
 Ao seu lado, Europa Occidental, na que as
antigas potencias coloniais 叩 vez que perd鱈an
o seu antigo imperio, manti単an un
importante crecemento econ坦mico que lles
permit鱈a constru鱈r un xeneroso estado do
benestar; e Xap坦n, un pa鱈s que tras
Hiroshima soubo protagonizar un verdadeiro
milagre econ坦mico que lle levou a
converterse na segunda potencia econ坦mica
mundial.
 Xunto a estes tres centros de poder e
desenvolvemento, outros pa鱈ses de cultura
anglosaxona como Canad叩, Australia ou Nova
Zelanda terminaban por conformar o mundo
desenvolvido e democr叩tico.
Europa Occidental, tras iniciar e sufrir a segunda
guerra mundial, protagonizou a gran innovaci坦n
pol鱈tica.
 Tras s辿culos de enfrontamentos mutuos, as
naci坦ns europeas iniciaron un complexo proceso
de integraci坦n pol鱈tica que se concretou na
Comunidade Econ坦mica Europea e,
posteriormente, na Uni坦n Europea.
 As m炭ltiples insuficiencias deste proxecto
non impediron que o noso continente viva o
m叩is longo per鱈odo de paz e prosperidade
econ坦mica dos 炭ltimos s辿culos.
 O atractivo do proxecto que representa a UE
levou a sucesivas ampliaci坦ns que
incorporaron 叩s antigas ditaduras comunistas
de Europa central e oriental.
1. Os Estados Unidos: a gran potencia occidental

Estados Unidos sa鱈u da segunda guerra mundial
como a indiscutible gran potencia mundial.
O esforzo b辿lico sacara 叩 s炭a econom鱈a da
depresi坦n e os seus rivais no concerto
econ坦mico global, Europa e Xap坦n, sa鱈ran
esnaquizadas do conflito.
S坦 a URSS de Stalin, que moi pronto arrebatou
a EEUU o monopolio nuclear, ensombrec鱈a a
preponderancia americana.
1.1. A evoluci坦n da democracia americana

Ata os anos setenta, o legado de Franklin D. Roosevelt e o New Deal
determinaron os grandes trazos da pol鱈tica interior norteamericana.
En maior ou menor medida, as forzas pol鱈ticas estaban de acordo en
manter as grandes transformaci坦ns dos anos trinta:
 Un gran incremento no papel e o poder do estado.
 Un papel significativo dos sindicatos na marcha da econom鱈a.
 Un compromiso co estado de benestar (welfare state), a鱈nda que
nunha versi坦n m叩is reducida que a do seu equivalente europeo,
como o proba o que Estados Unidos siga no s辿culo XXI sen ter un
sistema sanitario universal.
 Unha aceptaci坦n de mala gana da necesidade de resolver os
problemas das minor鱈as.
 A influencia destas pol鱈ticas confirmouse coa elecci坦n
dos presidentes dem坦cratas Harry Truman (19451952), John F. Kennedy (1960-1963) e Lyndon B.
Johnson (1963-1968).
 Ata durante o per鱈odo no que gobernou o republicano
Dwight Eisenhower (1952-1960) non houbo ning炭n
cambio esencial na pol鱈tica xeral.
 O consenso era tan xeral que o propio Eisenhower
afirmou en 1954
 Si alg炭n partido pol鱈tico intenta abolir a Seguridade
Social e eliminar as leis laborais (...), ese partido
desaparecer叩 da nosa historia pol鱈tica.
 Foron anos de prosperidade econ坦mica e
grandes cambios sociais.
 A sociedade se terciarizou e, en 1979, o 47% da
poboaci坦n traballaba no sector de servizos.
 As cidades estend辿ronse e moitos
norteamericanos f坦ronse a vivir 叩s zonas
suburbanas, conformando un mundo de casas
con xard鱈n e enormes centros comerciais (malls).
O autom坦bil converteuse no ben esencial para
unhas familias que se rodearon de m炭ltiples
electrodom辿sticos de todo tipo.
 A opulencia econ坦mica de
gran parte da poboaci坦n
non impediu as tensi坦ns
sociais e pol鱈ticas.
 A bomba at坦mica sovi辿tica
e a vitoria comunista en
China propiciaron a
extensi坦n dunha sensaci坦n
de p叩nico ante a
posibilidade de infiltraci坦n
de elementos comunistas
en postos clave da
sociedade norteamericana
(Rede Scare).
 Este medo foi impulsado
por pol鱈ticos demagogos
como o senador Joseph
McCarthy quen lanzou unha
verdadeira caza de bruxas
contra calquera persoa de
ideas izquierdistas ou,
nalg炭n caso, meramente
liberais.
 McCarthy deu finalmente
un paso en falso ao tratar
de incriminar a altos oficiais
do ex辿rcito e, en 1954, o
Congreso censurou a s炭a
actividade 叩 fronte do
Comit辿 de Actividades
Antiamericanas.

http://youtu.be/xusaQR9uY6U
 Unha vez superada esta ameaza para o sistema
norteamericano de liberdades, o centro de
atenci坦n da pol鱈tica norteamericana
desprazouse 叩 situaci坦n das minor鱈as raciais e a
poboaci坦n m叩is pobre que quedara f坦ra da
opulencia xeral.
 O Partido Dem坦crata levou a iniciativa nesta
cuesti坦n. O impulso reformista interrompido
polo asasinato do presidente Kennedy en 1963,
viuse reforzado co seu sucesor, Johnson quen
lanzou o programa da Gran Sociedade (Great
Society).
 Johnson declarou a
guerra 叩 pobreza e
aprobou diversas
leis de apoio aos
sectores m叩is
desfavorecidas
(asistencia sanitaria
para os
xubilados, alimentos
para os
necesitados, casas
sociais, reformas
educativas...).

Tralo asasinato do presidente en Dallas, accedeu
叩 presidencia que desempe単ou case seis anos
(1963-1968), tras ser reelixido en 1964.
Johnson protagonizou un pol鱈tica claramente
progresista no interior (Lei de Dereitos Civ鱈s en
1964, Lei de Dereito de Voto en 1965, extensi坦n
da Seguridade Social), cunha pol鱈tica
agresivamente anticomunista no exterior
 O problema social sempre se entremezclou coa cuesti坦n racial en
Estados Unidos. A poboaci坦n negra protagoniz坦 desde os anos
cincuenta unha longa serie de protestas para acabar coa s炭a
marxinaci坦n legal e a segregaci坦n racial na educaci坦n e a vida
coti叩.
 En 1954, o Tribunal Supremo deu un paso hist坦rico e fallou contra
a segregaci坦n no sistema educativo. Ata ese momento, os nenos
negros e brancos acud鱈an a diferentes escolas. Un ano despois, un
pastor protestante, Martin Luther King, deuse a co単ecer ao
encabezar un boicot contra a separaci坦n das razas nos autobuses
de Montgomery, Alabama. En agosto de 1963, King dirixiu unha
masiva manifestaci坦n en Washington na que pronunciou o seu
soado discurso ?Te単o un so単o? (I have a dream), no que fixo un
vibrante alegato contra a desigualdade racial no seu pa鱈s.
 Finalmente, o movemento polos dereitos
civ鱈s triunfou cando o presidente Johnson
decidiuse a actuar legalmente. En
1964, aprobouse a Lei de Dereitos Civ鱈s, que
puxo fin 叩 segregaci坦n e discriminaci坦n nos
centros de traballo e nas instalaci坦ns
p炭blicas, e en 1965, a Lei de Dereito de Voto
que eliminou os obst叩culos aos que se
enfrontaba a poboaci坦n negra para exercer o
voto nos estados do sur.
 As reformas de
Johnson, con todo, non
aplacaron o
descontento social.
 D炭as grandes li単as de
protesta conflu鱈ron na
segunda metade dos
anos sesenta.
 Por unha banda, nos
ghettos negros das
grandes cidades a
mocidade era m叩is
receptiva aos l鱈deres
nacionalistas radicais
negros como
Malcolm X que 叩s
pr辿dicas pacifistas de
Martin Luther King;

Malcolm X

Martin Luther King
 por outro, a escalada
militar en Vietnam e o
conseguinte
alistamento obrigatorio
procrearon un amplo
resentimento nunha
mocidade que buscaba
unha nova forma de
vida afastada do
modelo dos seus pais
(m炭sica pop,
movemento hippie,
liberdade sexual,
extensi坦n do uso de
drogas...)
 Ambas correntes terminaron por desencadear
violencia no pa鱈s. No ver叩n de 1965, estalaron serios
disturbios raciais no distrito de Watts, nos Angeles.
 Nos anos seguintes, os disturbios estend辿ronse a
outras grandes cidades e chegaron ao seu apoxeo en
1968, tralo asasinato de Martin Luther King. A鱈nda
que as grandes manifestaci坦ns contra a guerra do
Vietnam buscaron a s炭a inspiraci坦n na ideolox鱈a
pacifista: Make love, not war, en 1970, catro
estudantes morreron na Universidade de Kent a mans
da Garda Nacional do estado de Ohio.
 Os anos de protesta cambiaron aspectos esenciais
da sociedade norteamericana, pero, 叩 vez,
desencadearon unha reacci坦n que levou a que unha
parte importante da poboaci坦n abrazase a causa de
a lei e a orde.
 Moitos brancos do sur, que tradicionalmente votaran
ao Partido Dem坦crata, cambiaron a s炭a opini坦n
pol鱈tica ante o avance social da poboaci坦n negra.
 Alg炭ns v鱈an con aprensi坦n a presenza de bandeiras do
Vietcong nas manifestaci坦ns antibelicistas.
 Outros, en fin, observaban consternados os avances
na emancipaci坦n da muller, a liberdade sexual ou o
consumo de drogas. Chegara o momento do
conservador Partido Republicano.


Asasinato de Jhon Fitzgerald Kennedy. 22 de noviembre de
1963, en Dallas
 Co presidente Richard Nixon na
Casa Branca (1968-1974), os
republicanos puxeron freo 叩s
reformas de Johnson. Con todo,
o Tribunal Supremo, nunha
mostra da efectiva separaci坦n
de poderes que caracterizou o
sistema pol鱈tico estadounidense,
tomou importantes decisi坦ns
que contrariaron
profundamente ao novo
presidente. O caso m叩is soado
foi cando, en 1973, o tribunal
legalizou o aborto, respondendo
叩s demandas do movemento
feminista.
 Os dem坦cratas, Kennedy e Johnsonn, levaran unha
pol鱈tica reformista no interior do pa鱈s que contrastara
cunha agresiva pol鱈tica exterior.
 A crise dos m鱈siles en Cuba ou a guerra de Vietnam son os
mellores exemplos.
 Nixon fixo o contrario. Suscitou unha actitude claramente
conservadora en asuntos internos, pero en pol鱈tica
exterior adoptou unha posici坦n moi pragm叩tica.
 En 1972, non dubidou en viaxar a Beijing e iniciar a
normalizaci坦n de relaci坦ns coa China Popular. Ao ano
seguinte, iniciou negociaci坦ns con Vietnam do Norte que
levaron 叩 sa鱈da das tropas norteamericanas do pa鱈s en
1975.
 Pese a ser reelixido en 1972, a carreira pol鱈tica de
Nixon acabou de forma abrupta dous anos despois.
 Tras demostrarse que axentes da administraci坦n
espiaran 叩 Convenci坦n Dem坦crata no hotel Watergate
en Washington, Nixon viuse forzado a dimitir en
agosto de 1974 . Foi o Esc叩ndalo Watergate.
Estados Unidos ach叩base nun dos momentos m叩is
complexos do s辿culo XX.  crise pol鱈tica e ao
descontento social v辿uselle a unir unha profunda
crise econ坦mica agravada polo alza do prezo do
petr坦leo acordado pola OPEP en 1973.
 O estancamento econ坦mico, a inflaci坦n e o paro
explican o fracaso do republicano Gerald Ford
(1974-1976) e do dem坦crata Jimmy Carter
(1976-1980). A sensaci坦n de malestar aumento
coa serie de reveses que sufriu a pol鱈tica exterior
norteamericana: desde a precipitada sa鱈da de
Vietnam en 1975 ata o asalto e toma de rehenes
na embaixada estadounidense en Teher叩n, tralo
triunfo da revoluci坦n de Jomeini en Ir叩n en
1979.
 O malestar saldouse cun forte xiro pol鱈tico 叩
dereita.
 Ronald Reagan (1980-1988), representante do 叩
m叩is dereitista do Partido Republicano, ga単ou
de forma abafadora nas elecci坦ns de 1980.
 Iniciou unha nova pol鱈tica econ坦mica que po単鱈a
en cuesti坦n o consenso en torno ao estado do
benestar nado co New Deal e lanzou unha
pol鱈tica de rearme militar que precipitou a
perestroika de Gorbachov.
 Reagan, un dos presidentes m叩is populares do
s辿culo XX, deixou un pa鱈s mellor preparado para
facer fronte aos novos tempos, a鱈nda que m叩is
desigual.
 Foi substitu鱈do por George Bush, pai (19881992), tam辿n republicano, quen tivo que facer fronte
a unha forte recesi坦n econ坦mica, agravada polo
enorme d辿ficit que lle legou Reagan.
 As dificultades econ坦micas explican que, pese a que
Bush contemplou como presidente o fin da URSS, o
gran inimigo durante d辿cadas, o presidente
republicano fracasase no seu intento de ser reelixido
en 1992.
 Os dem坦cratas, con Bill Clinton, retornaron 叩 Casa
Branca.
Econom鱈a
 A Segunda Guerra Mundial tivo para os EEUU un
custo econ坦mico dez veces superior ao da Primeira.
 Con todo, a econom鱈a norteamericana sa鱈u reforzada
do conflito.
 Por unha banda, puxo fin 叩 recesi坦n dos trinta.
 Por outra, revitalizou a industria e estimulou o progreso
t辿cnico-cient鱈fico en campos innovadores (aeron叩utica,
electr坦nica e enerx鱈a at坦mica).
 Finalmente, outras econom鱈as (europea occidental,
xaponesa e sovi辿tica) sufriron grandes danos que crearon
necesidades de reconstruci坦n. A expansi坦n da econom鱈a
de guerra motivou a emigraci坦n masiva cara aos grandes
centros industriais do norte e do oeste. Neses
movementos migratorios tomou parte destacadamente a
poboaci坦n negra do sur agr鱈cola e pobre, cuxas estruturas
socioecon坦micas comezaron a cambiar a ra鱈z diso.
 As鱈, en 1950, o PIB norteamericano equival鱈a a m叩is
do 27% do mundial, mentres que, en 1913, non
chegaba ao 9%.
 O PIB per c叩pita dos norteamericanos era bastante
m叩is alto que o dos habitantes dos pa鱈ses
belixerantes.
 EEUU sa鱈u da Segunda Guerra Mundial convertido no
indiscutible l鱈der econ坦mico mundial.
 Con todo, o resto do mundo capitalista m叩is
desenvolvido pronto logrou recuperarse e ata acurtar
distancias respecto de EEUU.
 As d辿cadas dos cincuenta, sesenta e comezos dos
setenta constit炭en a Idade de Ouro da econom鱈a
capitalista.
 Os anos 1950-1973 contrastan chamativamente co
per鱈odo de entreguerras:
 a econom鱈a mundial creceu a unha taxa tres veces superior e
ning炭n continente quedou 叩 marxe do mesmo.
 O crecemento de Europa Occidental e, en particular, dos seus
pa鱈ses meridionais m叩is atrasados, as鱈 como o de Xap坦n, foi
especialmente intensos.
 Por comparaci坦n EEUU creceu pouco, pero part鱈a dun nivel
moito m叩is alto cara a 1950 e a鱈nda a comezos da d辿cada de
1970 ti単a un PIB per c叩pita case un 50% maior ao de Europa
Occidental e Xap坦n.
 O papel de EEUU na reconstruci坦n europea, primeiro, e, algo
m叩is tarde na xaponesa, resultou decisivo. Na esnaquizada
Europa de posguerra, o Plan Marshall, o m叩is co単ecido, pero
non o 炭nico, dos instrumentos da axuda norteamericana,
contribu鱈u a:
 1) resolver problemas urxentes;
 2) crear as condici坦ns que fixeron posible o relanzamento
econ坦mico posterior.
A idade de ouro do capitalismo
 Probablemente de m叩is importancia para o
crecemento econ坦mico xeneralizado da
Idade de ouro foi o papel l鱈der dos EEUU na
creaci坦n dun marco xeral de cooperaci坦n
econ坦mica internacional que diferiu
sustancialmente do pouco cooperativo xogo
ao que os ganadores da Primeira Guerra
Mundial entreg叩ronse.
 A esencia do conxunto de instituci坦ns e
regras co単ecido como Sistema de Bretton
Woods dese単ouse na conferencia
internacional -asistiron representantes de
m叩is de corenta pa鱈ses- celebrada en 1944 na
localidade norteamericana do mesmo nome.
 De Bretton Woods xurdiron o Fondo Monetario
Internacional (FMI), o Banco internacional para
a Reconstruci坦n e o Desenvolvemento (BIRD)
Mundial (BM) e o Acordo Xeral sobre Aranceles
e Comercio (GATT).
 Estas instituci坦ns carec鱈an de precedentes e
reflicten a preocupaci坦n pola cooperaci坦n
econ坦mica internacional dos dirixentes pol鱈ticos
e econ坦micos do momento. A s炭a contribuci坦n
ao crecemento con estabilidade durante a
Idade de Ouro foi moi importante.
 O BIRD concedeu pr辿stamos a longo prazo para
a reconstruci坦n posb辿lica -o primeiro por nada
menos que 250 mill坦ns de d坦lares
conced辿uselle a Francia- e o desenvolvemento
econ坦mico dos pa鱈ses m叩is pobres.
 O FMI ocupouse de soster un sistema monetario
internacional. O GATT impulsou o comercio
internacional mediante a reduci坦n do
proteccionismo.
 Unha poderosa influencia keynesiana tivo tam辿n
a pol鱈tica econ坦mica dominante no mundo
desenvolvido durante a Idade de ouro.
 A pol鱈tica econ坦mica, m叩is en Europa que en
EEUU, complementou o obxectivo tradicional da
estabilidade de prezos co pleno emprego. O
Estado creceu en tama単o en resposta ao
aumento das s炭as funci坦ns: regulaci坦n da
econom鱈a (Facenda, inspecci坦ns bancarias,
transporte a辿reo, etc.) e oferta de servizos
p炭blicos e de protecci坦n fronte 叩 adversidade
(seguro de desemprego, pensi坦ns, etc.).
 En EEUU a s炭a proporci坦n respecto ao PIB pasou
do 21,4% en 1950 ao 31,1% en 1973. Os
sindicatos, que en EEUU sempre tiveron menos
inclinaci坦ns revolucionarias que en
Europa, gozaban dun reco単ecemento que foi
acompa単ado dun pacto impl鱈cito: melloras nos
niveis de vida dos traballadores a cambio de
subidas salariais moderadas e de reinversi坦n de
beneficios por parte dos empresarios para
asegurar que o crecemento non se
interrompese.
 A Idade de ouro da econom鱈a norteamericana e
internacional finalizou abruptamente a comezos dos
anos setenta. En 1973, a Organizaci坦n de Pa鱈ses
Exportadores de Petr坦leo (OPEP), present叩ndoo como
represalia polo apoio occidental a Israel na guerra do
Yom Kippur, decidiu incrementar o ata ent坦n durante
d辿cadas estable e baixo prezo do petr坦leo (2-3
d坦lares por barril). Os grandes prexudicados non
foron os EEUU, que contaban cun certo grado de
independencia enerx辿tica, sen坦n Europa Occidental,
Xap坦n e os pa鱈ses menos desenvolvidos.
  crise enerx辿tica vi単o a sumarse a do
sistema de Bretton Woods. O d辿ficit
comercial norteamericano e o abandono da
convertibilidade en ouro do d坦lar
introduciron inestabilidade no sistema
monetario internacional. O desemprego e a
inflaci坦n instal叩ronse permanentemente no
escenario econ坦mico.
 Un gran aumento adicional do prezo do petr坦leo
en 1979 agudizo os problemas. Un novo termo
econ坦mico f鱈xose popular: stagflation
(estancamento con inflaci坦n). En 1979-1981, os
incrementos do IPC superaron o 10%, o que,
desde 1950, s坦 ocorrera en 1974. Para combater
a inflaci坦n, adoptouse unha pol鱈tica monetaria
restritiva que acabou venc辿ndoa, pero ao prezo
dun aumento do desemprego, que chegou a
case o 10% en 1982-1983, e dun crecemento do
PIB per c叩pita negativo (-1%) en 1980-1982.
 A partir de 1983, a econom鱈a norteamericana
recuperar鱈a a senda do crecemento. Para
ent坦n, o keynesianismo fora desprazado pola
regeanomia, a pol鱈tica econ坦mica aplicada
polo presidente Reagan: unha curiosa
combinaci坦n de recortes nos impostos,
especialmente para as rendas m叩is altas,
desregulaci坦n dos mercados e aumento do
gasto en defensa xunto a control doutras
partidas de gasto p炭blico.
Ad

Recommended

A guerra fria
A guerra fria
velazquezturnesnieves
Descolonizaci坦n e terceiro mundo
Descolonizaci坦n e terceiro mundo
velazquezturnesnieves
Tema 14 Lecciones 1-5
Tema 14 Lecciones 1-5
dudashistoria
Martin Luther King, desobediencia civil.
Martin Luther King, desobediencia civil.
Telmo Loureiro
Tema11 140525120240-phpapp01
Tema11 140525120240-phpapp01
silvanarisitas
15. a descolonizaci坦n
15. a descolonizaci坦n
Ismael Vide Gonz叩lez
Tema 11 historia
Tema 11 historia
pablokatt
13. Unha Paz Ficticia
13. Unha Paz Ficticia
Ismael Vide Gonz叩lez
Hist坦ria do Registro do Som: Som Anal坦gico
Emanuel Limeira
O som
Suintila Vali単o Pedreira
Instituto polit辿cnico de santar辿m(capta巽達o de som)
Ricardo Caseiro
Produ巽達O Do Som
8尊遺
Som de cinema
sergioborgato
A narrativa brasileira depois de 1960
ma.no.el.ne.ves
A descoberta do ouro no brasil
E.E. Prof. Jo達o Magiano Pinto
Web tv
Bruna Dalmagro
A era do ouro
NBrunoFS
Hist坦ria do Registro do Som: udio Digital
Emanuel Limeira
Aula 10 - Primeiros Filmes Sonoros
ismaelfurtado
O mecanismo da audi巽達o Propriedades do Som I
Emanuel Limeira
Periodo 1960 1973
casuco
Palestra Prote巽達o auditiva
Fl叩via Piol

More Related Content

What's hot (7)

13. Unha Paz Ficticia
13. Unha Paz Ficticia
Ismael Vide Gonz叩lez

Viewers also liked (20)

Hist坦ria do Registro do Som: Som Anal坦gico
Emanuel Limeira
O som
Suintila Vali単o Pedreira
Instituto polit辿cnico de santar辿m(capta巽達o de som)
Ricardo Caseiro
Produ巽達O Do Som
8尊遺
Som de cinema
sergioborgato
A narrativa brasileira depois de 1960
ma.no.el.ne.ves
A descoberta do ouro no brasil
E.E. Prof. Jo達o Magiano Pinto
Web tv
Bruna Dalmagro
A era do ouro
NBrunoFS
Hist坦ria do Registro do Som: udio Digital
Emanuel Limeira
Aula 10 - Primeiros Filmes Sonoros
ismaelfurtado
O mecanismo da audi巽達o Propriedades do Som I
Emanuel Limeira
Periodo 1960 1973
casuco
Palestra Prote巽達o auditiva
Fl叩via Piol
A 辿poca do ouro no brasil
Andressa Fontenele
Trabalho das decadas de 60 e 70
T叩ina Souza
D辿cada de 60
Mariana Weber
Monografia
RANGELICA
treinamento ruido
Ane Costa
Hist坦ria do Registro do Som: Som Anal坦gico
Emanuel Limeira
Instituto polit辿cnico de santar辿m(capta巽達o de som)
Ricardo Caseiro
Produ巽達O Do Som
8尊遺
Som de cinema
sergioborgato
A narrativa brasileira depois de 1960
ma.no.el.ne.ves
A descoberta do ouro no brasil
E.E. Prof. Jo達o Magiano Pinto
A era do ouro
NBrunoFS
Hist坦ria do Registro do Som: udio Digital
Emanuel Limeira
Aula 10 - Primeiros Filmes Sonoros
ismaelfurtado
O mecanismo da audi巽達o Propriedades do Som I
Emanuel Limeira
Periodo 1960 1973
casuco
Palestra Prote巽達o auditiva
Fl叩via Piol
A 辿poca do ouro no brasil
Andressa Fontenele
Trabalho das decadas de 60 e 70
T叩ina Souza
D辿cada de 60
Mariana Weber
Monografia
RANGELICA
treinamento ruido
Ane Costa
Ad

Similar to A idade de ouro do capitalismo (20)

Tema 7. O per鱈odo de entreguerras (1929-1939)
Tema 7. O per鱈odo de entreguerras (1929-1939)
MarcosSalgadoRodrgue1
Descolonizaci坦n e Guerra Fr鱈a
Descolonizaci坦n e Guerra Fr鱈a
Dudas-Historia
Tema 6. O mundo entre guerras
Tema 6. O mundo entre guerras
rubempaul
Tema 7. Lecciones 1, 2, 4. Per鱈Odo De Entreguerras
Tema 7. Lecciones 1, 2, 4. Per鱈Odo De Entreguerras
dudashistoria
Tema Entreguerras- IIGM ESA
Tema Entreguerras- IIGM ESA
aialo1
Tema 9 a crise das democracias e segunda
Tema 9 a crise das democracias e segunda
sergiocesures
Tema6 avirtual
Tema6 avirtual
aialo1
O per鱈odo de entreguerras
O per鱈odo de entreguerras
Agrela Elvixeo
Tema 9 historia
Tema 9 historia
pablokatt
Tema 9
Tema 9
ahia5
Crise e guerra
Crise e guerra
masinisa
Colecci坦N 13
Colecci坦N 13
Ismael Vide Gonz叩lez
UNIDADE 7 - 2尊 E.S.O.
UNIDADE 7 - 2尊 E.S.O.
Pablo Gonz叩lez Paz
Tema 9 A Guerra Fr鱈A 1945 1991 Lecciones 1 6
Tema 9 A Guerra Fr鱈A 1945 1991 Lecciones 1 6
dudashistoria
Tema 7. O per鱈odo de entreguerras (1929-1939)
Tema 7. O per鱈odo de entreguerras (1929-1939)
MarcosSalgadoRodrgue1
Descolonizaci坦n e Guerra Fr鱈a
Descolonizaci坦n e Guerra Fr鱈a
Dudas-Historia
Tema 6. O mundo entre guerras
Tema 6. O mundo entre guerras
rubempaul
Tema 7. Lecciones 1, 2, 4. Per鱈Odo De Entreguerras
Tema 7. Lecciones 1, 2, 4. Per鱈Odo De Entreguerras
dudashistoria
Tema Entreguerras- IIGM ESA
Tema Entreguerras- IIGM ESA
aialo1
Tema 9 a crise das democracias e segunda
Tema 9 a crise das democracias e segunda
sergiocesures
Tema6 avirtual
Tema6 avirtual
aialo1
O per鱈odo de entreguerras
O per鱈odo de entreguerras
Agrela Elvixeo
Tema 9 historia
Tema 9 historia
pablokatt
Tema 9
Tema 9
ahia5
Crise e guerra
Crise e guerra
masinisa
Tema 9 A Guerra Fr鱈A 1945 1991 Lecciones 1 6
Tema 9 A Guerra Fr鱈A 1945 1991 Lecciones 1 6
dudashistoria
Ad

More from Mina dominguez touri単o (7)

Trece rosas
Mina dominguez touri単o
Esq keynes
Mina dominguez touri単o
Causas 1捉 g.m
Mina dominguez touri単o
As mulleres, obxecto e suxeito da arte presentaci坦n. guillermina dom鱈nguez
As mulleres, obxecto e suxeito da arte presentaci坦n. guillermina dom鱈nguez
Mina dominguez touri単o
As mulleres obxecto e suxeito da arte
As mulleres obxecto e suxeito da arte
Mina dominguez touri単o
As mulleres obxecto e suxeito da arte
As mulleres obxecto e suxeito da arte
Mina dominguez touri単o
Causas 1捉 g.m
Mina dominguez touri単o
As mulleres, obxecto e suxeito da arte presentaci坦n. guillermina dom鱈nguez
As mulleres, obxecto e suxeito da arte presentaci坦n. guillermina dom鱈nguez
Mina dominguez touri単o

A idade de ouro do capitalismo

  • 1. A Idade de ouro do Capitalismo 1950-1973
  • 2. Tras acabar a segunda guerra mundial, unha minor鱈a de pa鱈ses conseguiu axuntar unha econom鱈a de mercado avanzada e un sistema pol鱈tico democr叩tico. fronte deste grupo de pa鱈ses m叩is desenvolvidos estaban os Estados Unidos, a gran potencia econ坦mica e militar.
  • 3. Ao seu lado, Europa Occidental, na que as antigas potencias coloniais 叩 vez que perd鱈an o seu antigo imperio, manti単an un importante crecemento econ坦mico que lles permit鱈a constru鱈r un xeneroso estado do benestar; e Xap坦n, un pa鱈s que tras Hiroshima soubo protagonizar un verdadeiro milagre econ坦mico que lle levou a converterse na segunda potencia econ坦mica mundial.
  • 4. Xunto a estes tres centros de poder e desenvolvemento, outros pa鱈ses de cultura anglosaxona como Canad叩, Australia ou Nova Zelanda terminaban por conformar o mundo desenvolvido e democr叩tico. Europa Occidental, tras iniciar e sufrir a segunda guerra mundial, protagonizou a gran innovaci坦n pol鱈tica. Tras s辿culos de enfrontamentos mutuos, as naci坦ns europeas iniciaron un complexo proceso de integraci坦n pol鱈tica que se concretou na Comunidade Econ坦mica Europea e, posteriormente, na Uni坦n Europea.
  • 5. As m炭ltiples insuficiencias deste proxecto non impediron que o noso continente viva o m叩is longo per鱈odo de paz e prosperidade econ坦mica dos 炭ltimos s辿culos. O atractivo do proxecto que representa a UE levou a sucesivas ampliaci坦ns que incorporaron 叩s antigas ditaduras comunistas de Europa central e oriental.
  • 6. 1. Os Estados Unidos: a gran potencia occidental Estados Unidos sa鱈u da segunda guerra mundial como a indiscutible gran potencia mundial. O esforzo b辿lico sacara 叩 s炭a econom鱈a da depresi坦n e os seus rivais no concerto econ坦mico global, Europa e Xap坦n, sa鱈ran esnaquizadas do conflito. S坦 a URSS de Stalin, que moi pronto arrebatou a EEUU o monopolio nuclear, ensombrec鱈a a preponderancia americana.
  • 7. 1.1. A evoluci坦n da democracia americana Ata os anos setenta, o legado de Franklin D. Roosevelt e o New Deal determinaron os grandes trazos da pol鱈tica interior norteamericana. En maior ou menor medida, as forzas pol鱈ticas estaban de acordo en manter as grandes transformaci坦ns dos anos trinta: Un gran incremento no papel e o poder do estado. Un papel significativo dos sindicatos na marcha da econom鱈a. Un compromiso co estado de benestar (welfare state), a鱈nda que nunha versi坦n m叩is reducida que a do seu equivalente europeo, como o proba o que Estados Unidos siga no s辿culo XXI sen ter un sistema sanitario universal. Unha aceptaci坦n de mala gana da necesidade de resolver os problemas das minor鱈as.
  • 8. A influencia destas pol鱈ticas confirmouse coa elecci坦n dos presidentes dem坦cratas Harry Truman (19451952), John F. Kennedy (1960-1963) e Lyndon B. Johnson (1963-1968). Ata durante o per鱈odo no que gobernou o republicano Dwight Eisenhower (1952-1960) non houbo ning炭n cambio esencial na pol鱈tica xeral. O consenso era tan xeral que o propio Eisenhower afirmou en 1954 Si alg炭n partido pol鱈tico intenta abolir a Seguridade Social e eliminar as leis laborais (...), ese partido desaparecer叩 da nosa historia pol鱈tica.
  • 9. Foron anos de prosperidade econ坦mica e grandes cambios sociais. A sociedade se terciarizou e, en 1979, o 47% da poboaci坦n traballaba no sector de servizos. As cidades estend辿ronse e moitos norteamericanos f坦ronse a vivir 叩s zonas suburbanas, conformando un mundo de casas con xard鱈n e enormes centros comerciais (malls). O autom坦bil converteuse no ben esencial para unhas familias que se rodearon de m炭ltiples electrodom辿sticos de todo tipo.
  • 10. A opulencia econ坦mica de gran parte da poboaci坦n non impediu as tensi坦ns sociais e pol鱈ticas. A bomba at坦mica sovi辿tica e a vitoria comunista en China propiciaron a extensi坦n dunha sensaci坦n de p叩nico ante a posibilidade de infiltraci坦n de elementos comunistas en postos clave da sociedade norteamericana (Rede Scare).
  • 11. Este medo foi impulsado por pol鱈ticos demagogos como o senador Joseph McCarthy quen lanzou unha verdadeira caza de bruxas contra calquera persoa de ideas izquierdistas ou, nalg炭n caso, meramente liberais. McCarthy deu finalmente un paso en falso ao tratar de incriminar a altos oficiais do ex辿rcito e, en 1954, o Congreso censurou a s炭a actividade 叩 fronte do Comit辿 de Actividades Antiamericanas. http://youtu.be/xusaQR9uY6U
  • 12. Unha vez superada esta ameaza para o sistema norteamericano de liberdades, o centro de atenci坦n da pol鱈tica norteamericana desprazouse 叩 situaci坦n das minor鱈as raciais e a poboaci坦n m叩is pobre que quedara f坦ra da opulencia xeral. O Partido Dem坦crata levou a iniciativa nesta cuesti坦n. O impulso reformista interrompido polo asasinato do presidente Kennedy en 1963, viuse reforzado co seu sucesor, Johnson quen lanzou o programa da Gran Sociedade (Great Society).
  • 13. Johnson declarou a guerra 叩 pobreza e aprobou diversas leis de apoio aos sectores m叩is desfavorecidas (asistencia sanitaria para os xubilados, alimentos para os necesitados, casas sociais, reformas educativas...). Tralo asasinato do presidente en Dallas, accedeu 叩 presidencia que desempe単ou case seis anos (1963-1968), tras ser reelixido en 1964. Johnson protagonizou un pol鱈tica claramente progresista no interior (Lei de Dereitos Civ鱈s en 1964, Lei de Dereito de Voto en 1965, extensi坦n da Seguridade Social), cunha pol鱈tica agresivamente anticomunista no exterior
  • 14. O problema social sempre se entremezclou coa cuesti坦n racial en Estados Unidos. A poboaci坦n negra protagoniz坦 desde os anos cincuenta unha longa serie de protestas para acabar coa s炭a marxinaci坦n legal e a segregaci坦n racial na educaci坦n e a vida coti叩. En 1954, o Tribunal Supremo deu un paso hist坦rico e fallou contra a segregaci坦n no sistema educativo. Ata ese momento, os nenos negros e brancos acud鱈an a diferentes escolas. Un ano despois, un pastor protestante, Martin Luther King, deuse a co単ecer ao encabezar un boicot contra a separaci坦n das razas nos autobuses de Montgomery, Alabama. En agosto de 1963, King dirixiu unha masiva manifestaci坦n en Washington na que pronunciou o seu soado discurso ?Te単o un so単o? (I have a dream), no que fixo un vibrante alegato contra a desigualdade racial no seu pa鱈s.
  • 15. Finalmente, o movemento polos dereitos civ鱈s triunfou cando o presidente Johnson decidiuse a actuar legalmente. En 1964, aprobouse a Lei de Dereitos Civ鱈s, que puxo fin 叩 segregaci坦n e discriminaci坦n nos centros de traballo e nas instalaci坦ns p炭blicas, e en 1965, a Lei de Dereito de Voto que eliminou os obst叩culos aos que se enfrontaba a poboaci坦n negra para exercer o voto nos estados do sur.
  • 16. As reformas de Johnson, con todo, non aplacaron o descontento social. D炭as grandes li単as de protesta conflu鱈ron na segunda metade dos anos sesenta. Por unha banda, nos ghettos negros das grandes cidades a mocidade era m叩is receptiva aos l鱈deres nacionalistas radicais negros como Malcolm X que 叩s pr辿dicas pacifistas de Martin Luther King; Malcolm X Martin Luther King
  • 17. por outro, a escalada militar en Vietnam e o conseguinte alistamento obrigatorio procrearon un amplo resentimento nunha mocidade que buscaba unha nova forma de vida afastada do modelo dos seus pais (m炭sica pop, movemento hippie, liberdade sexual, extensi坦n do uso de drogas...)
  • 18. Ambas correntes terminaron por desencadear violencia no pa鱈s. No ver叩n de 1965, estalaron serios disturbios raciais no distrito de Watts, nos Angeles. Nos anos seguintes, os disturbios estend辿ronse a outras grandes cidades e chegaron ao seu apoxeo en 1968, tralo asasinato de Martin Luther King. A鱈nda que as grandes manifestaci坦ns contra a guerra do Vietnam buscaron a s炭a inspiraci坦n na ideolox鱈a pacifista: Make love, not war, en 1970, catro estudantes morreron na Universidade de Kent a mans da Garda Nacional do estado de Ohio.
  • 19. Os anos de protesta cambiaron aspectos esenciais da sociedade norteamericana, pero, 叩 vez, desencadearon unha reacci坦n que levou a que unha parte importante da poboaci坦n abrazase a causa de a lei e a orde. Moitos brancos do sur, que tradicionalmente votaran ao Partido Dem坦crata, cambiaron a s炭a opini坦n pol鱈tica ante o avance social da poboaci坦n negra. Alg炭ns v鱈an con aprensi坦n a presenza de bandeiras do Vietcong nas manifestaci坦ns antibelicistas. Outros, en fin, observaban consternados os avances na emancipaci坦n da muller, a liberdade sexual ou o consumo de drogas. Chegara o momento do conservador Partido Republicano.
  • 20. Asasinato de Jhon Fitzgerald Kennedy. 22 de noviembre de 1963, en Dallas
  • 21. Co presidente Richard Nixon na Casa Branca (1968-1974), os republicanos puxeron freo 叩s reformas de Johnson. Con todo, o Tribunal Supremo, nunha mostra da efectiva separaci坦n de poderes que caracterizou o sistema pol鱈tico estadounidense, tomou importantes decisi坦ns que contrariaron profundamente ao novo presidente. O caso m叩is soado foi cando, en 1973, o tribunal legalizou o aborto, respondendo 叩s demandas do movemento feminista.
  • 22. Os dem坦cratas, Kennedy e Johnsonn, levaran unha pol鱈tica reformista no interior do pa鱈s que contrastara cunha agresiva pol鱈tica exterior. A crise dos m鱈siles en Cuba ou a guerra de Vietnam son os mellores exemplos. Nixon fixo o contrario. Suscitou unha actitude claramente conservadora en asuntos internos, pero en pol鱈tica exterior adoptou unha posici坦n moi pragm叩tica. En 1972, non dubidou en viaxar a Beijing e iniciar a normalizaci坦n de relaci坦ns coa China Popular. Ao ano seguinte, iniciou negociaci坦ns con Vietnam do Norte que levaron 叩 sa鱈da das tropas norteamericanas do pa鱈s en 1975.
  • 23. Pese a ser reelixido en 1972, a carreira pol鱈tica de Nixon acabou de forma abrupta dous anos despois. Tras demostrarse que axentes da administraci坦n espiaran 叩 Convenci坦n Dem坦crata no hotel Watergate en Washington, Nixon viuse forzado a dimitir en agosto de 1974 . Foi o Esc叩ndalo Watergate. Estados Unidos ach叩base nun dos momentos m叩is complexos do s辿culo XX. crise pol鱈tica e ao descontento social v辿uselle a unir unha profunda crise econ坦mica agravada polo alza do prezo do petr坦leo acordado pola OPEP en 1973.
  • 24. O estancamento econ坦mico, a inflaci坦n e o paro explican o fracaso do republicano Gerald Ford (1974-1976) e do dem坦crata Jimmy Carter (1976-1980). A sensaci坦n de malestar aumento coa serie de reveses que sufriu a pol鱈tica exterior norteamericana: desde a precipitada sa鱈da de Vietnam en 1975 ata o asalto e toma de rehenes na embaixada estadounidense en Teher叩n, tralo triunfo da revoluci坦n de Jomeini en Ir叩n en 1979.
  • 25. O malestar saldouse cun forte xiro pol鱈tico 叩 dereita. Ronald Reagan (1980-1988), representante do 叩 m叩is dereitista do Partido Republicano, ga単ou de forma abafadora nas elecci坦ns de 1980. Iniciou unha nova pol鱈tica econ坦mica que po単鱈a en cuesti坦n o consenso en torno ao estado do benestar nado co New Deal e lanzou unha pol鱈tica de rearme militar que precipitou a perestroika de Gorbachov. Reagan, un dos presidentes m叩is populares do s辿culo XX, deixou un pa鱈s mellor preparado para facer fronte aos novos tempos, a鱈nda que m叩is desigual.
  • 26. Foi substitu鱈do por George Bush, pai (19881992), tam辿n republicano, quen tivo que facer fronte a unha forte recesi坦n econ坦mica, agravada polo enorme d辿ficit que lle legou Reagan. As dificultades econ坦micas explican que, pese a que Bush contemplou como presidente o fin da URSS, o gran inimigo durante d辿cadas, o presidente republicano fracasase no seu intento de ser reelixido en 1992. Os dem坦cratas, con Bill Clinton, retornaron 叩 Casa Branca.
  • 27. Econom鱈a A Segunda Guerra Mundial tivo para os EEUU un custo econ坦mico dez veces superior ao da Primeira. Con todo, a econom鱈a norteamericana sa鱈u reforzada do conflito. Por unha banda, puxo fin 叩 recesi坦n dos trinta. Por outra, revitalizou a industria e estimulou o progreso t辿cnico-cient鱈fico en campos innovadores (aeron叩utica, electr坦nica e enerx鱈a at坦mica). Finalmente, outras econom鱈as (europea occidental, xaponesa e sovi辿tica) sufriron grandes danos que crearon necesidades de reconstruci坦n. A expansi坦n da econom鱈a de guerra motivou a emigraci坦n masiva cara aos grandes centros industriais do norte e do oeste. Neses movementos migratorios tomou parte destacadamente a poboaci坦n negra do sur agr鱈cola e pobre, cuxas estruturas socioecon坦micas comezaron a cambiar a ra鱈z diso.
  • 28. As鱈, en 1950, o PIB norteamericano equival鱈a a m叩is do 27% do mundial, mentres que, en 1913, non chegaba ao 9%. O PIB per c叩pita dos norteamericanos era bastante m叩is alto que o dos habitantes dos pa鱈ses belixerantes. EEUU sa鱈u da Segunda Guerra Mundial convertido no indiscutible l鱈der econ坦mico mundial. Con todo, o resto do mundo capitalista m叩is desenvolvido pronto logrou recuperarse e ata acurtar distancias respecto de EEUU. As d辿cadas dos cincuenta, sesenta e comezos dos setenta constit炭en a Idade de Ouro da econom鱈a capitalista.
  • 29. Os anos 1950-1973 contrastan chamativamente co per鱈odo de entreguerras: a econom鱈a mundial creceu a unha taxa tres veces superior e ning炭n continente quedou 叩 marxe do mesmo. O crecemento de Europa Occidental e, en particular, dos seus pa鱈ses meridionais m叩is atrasados, as鱈 como o de Xap坦n, foi especialmente intensos. Por comparaci坦n EEUU creceu pouco, pero part鱈a dun nivel moito m叩is alto cara a 1950 e a鱈nda a comezos da d辿cada de 1970 ti単a un PIB per c叩pita case un 50% maior ao de Europa Occidental e Xap坦n. O papel de EEUU na reconstruci坦n europea, primeiro, e, algo m叩is tarde na xaponesa, resultou decisivo. Na esnaquizada Europa de posguerra, o Plan Marshall, o m叩is co単ecido, pero non o 炭nico, dos instrumentos da axuda norteamericana, contribu鱈u a: 1) resolver problemas urxentes; 2) crear as condici坦ns que fixeron posible o relanzamento econ坦mico posterior.
  • 31. Probablemente de m叩is importancia para o crecemento econ坦mico xeneralizado da Idade de ouro foi o papel l鱈der dos EEUU na creaci坦n dun marco xeral de cooperaci坦n econ坦mica internacional que diferiu sustancialmente do pouco cooperativo xogo ao que os ganadores da Primeira Guerra Mundial entreg叩ronse.
  • 32. A esencia do conxunto de instituci坦ns e regras co単ecido como Sistema de Bretton Woods dese単ouse na conferencia internacional -asistiron representantes de m叩is de corenta pa鱈ses- celebrada en 1944 na localidade norteamericana do mesmo nome.
  • 33. De Bretton Woods xurdiron o Fondo Monetario Internacional (FMI), o Banco internacional para a Reconstruci坦n e o Desenvolvemento (BIRD) Mundial (BM) e o Acordo Xeral sobre Aranceles e Comercio (GATT). Estas instituci坦ns carec鱈an de precedentes e reflicten a preocupaci坦n pola cooperaci坦n econ坦mica internacional dos dirixentes pol鱈ticos e econ坦micos do momento. A s炭a contribuci坦n ao crecemento con estabilidade durante a Idade de Ouro foi moi importante.
  • 34. O BIRD concedeu pr辿stamos a longo prazo para a reconstruci坦n posb辿lica -o primeiro por nada menos que 250 mill坦ns de d坦lares conced辿uselle a Francia- e o desenvolvemento econ坦mico dos pa鱈ses m叩is pobres. O FMI ocupouse de soster un sistema monetario internacional. O GATT impulsou o comercio internacional mediante a reduci坦n do proteccionismo.
  • 35. Unha poderosa influencia keynesiana tivo tam辿n a pol鱈tica econ坦mica dominante no mundo desenvolvido durante a Idade de ouro. A pol鱈tica econ坦mica, m叩is en Europa que en EEUU, complementou o obxectivo tradicional da estabilidade de prezos co pleno emprego. O Estado creceu en tama単o en resposta ao aumento das s炭as funci坦ns: regulaci坦n da econom鱈a (Facenda, inspecci坦ns bancarias, transporte a辿reo, etc.) e oferta de servizos p炭blicos e de protecci坦n fronte 叩 adversidade (seguro de desemprego, pensi坦ns, etc.).
  • 36. En EEUU a s炭a proporci坦n respecto ao PIB pasou do 21,4% en 1950 ao 31,1% en 1973. Os sindicatos, que en EEUU sempre tiveron menos inclinaci坦ns revolucionarias que en Europa, gozaban dun reco単ecemento que foi acompa単ado dun pacto impl鱈cito: melloras nos niveis de vida dos traballadores a cambio de subidas salariais moderadas e de reinversi坦n de beneficios por parte dos empresarios para asegurar que o crecemento non se interrompese.
  • 37. A Idade de ouro da econom鱈a norteamericana e internacional finalizou abruptamente a comezos dos anos setenta. En 1973, a Organizaci坦n de Pa鱈ses Exportadores de Petr坦leo (OPEP), present叩ndoo como represalia polo apoio occidental a Israel na guerra do Yom Kippur, decidiu incrementar o ata ent坦n durante d辿cadas estable e baixo prezo do petr坦leo (2-3 d坦lares por barril). Os grandes prexudicados non foron os EEUU, que contaban cun certo grado de independencia enerx辿tica, sen坦n Europa Occidental, Xap坦n e os pa鱈ses menos desenvolvidos.
  • 38. crise enerx辿tica vi単o a sumarse a do sistema de Bretton Woods. O d辿ficit comercial norteamericano e o abandono da convertibilidade en ouro do d坦lar introduciron inestabilidade no sistema monetario internacional. O desemprego e a inflaci坦n instal叩ronse permanentemente no escenario econ坦mico.
  • 39. Un gran aumento adicional do prezo do petr坦leo en 1979 agudizo os problemas. Un novo termo econ坦mico f鱈xose popular: stagflation (estancamento con inflaci坦n). En 1979-1981, os incrementos do IPC superaron o 10%, o que, desde 1950, s坦 ocorrera en 1974. Para combater a inflaci坦n, adoptouse unha pol鱈tica monetaria restritiva que acabou venc辿ndoa, pero ao prezo dun aumento do desemprego, que chegou a case o 10% en 1982-1983, e dun crecemento do PIB per c叩pita negativo (-1%) en 1980-1982.
  • 40. A partir de 1983, a econom鱈a norteamericana recuperar鱈a a senda do crecemento. Para ent坦n, o keynesianismo fora desprazado pola regeanomia, a pol鱈tica econ坦mica aplicada polo presidente Reagan: unha curiosa combinaci坦n de recortes nos impostos, especialmente para as rendas m叩is altas, desregulaci坦n dos mercados e aumento do gasto en defensa xunto a control doutras partidas de gasto p炭blico.