4. KOMPOZİTLERİN TARİHÇESİ
• İnsanoğlu, ilk çağlardan beri
kırılgan malzemelerin içine
bitkisel veya hayvansal lifler
koyarak kırılganlık özelliğini
gidermeye çalışmıştır. Bu
konuda en iyi örnek kerpiçtir.
Kerpiç üretiminde, killi
çamur içine katılan saman,
sarmaşık dalları gibi sap ve
lifler kerpicin mukavemetini
artırmaktadır.
M.Ö. 1600 yıllarında Mısır’da ince cam
liflerinin imalatının , XVIII. Hanedan
devrinden kalan, farklı renkte cam liflerinden
elde edilen çeşitli eşyalardan anlaşılmaktadır.
Cam liflerinin sanayide kullanımıyla ilgili ilk
kayıt 1877 tarihlidir. Liflerle takviye edilmiş
sentetik reçineler 1950’li yıllardan itibaren
endüstride kullanılmaya başlanmıştır. Bu
malzemenin en tanınmış grubunu “cam elyaf
takviyeli polyester (CTP)” oluşturmaktadır.
5. KOMPOZİT NEDİR ? NEDEN KULLANILIR ?
• Birbirlerinin zayıf yönünü düzelterek üstün özellikler elde etmek amacıyla bir araya getirilmiş değişik
tür malzemelerden veya fazlardan oluşan malzeme sistemine kompozit malzeme denir. Cam elyaflı
polyester levhalar, çelik donatılı beton elemanlar, otomobil lastikleri ve seramik metal karışımı olan
sermentler bunlara örnektir.
• Kompozitler çok fazlı malzeme sayılırlar. Yapılarında sürekli bir ana faz ile onun içinde dağılmış
pekiştirici bir donatı (takviye) fazı bulunur.
Partiküllü kompozitler Lifli kompozitler Tabakalı kompozitler
6. Kompozitlerin Avantajları
1. Çatlak ilerlemesi olayı minimize edilmiştir.
2. Titreşimleri absorbe edilme özelliği sağlanmıştır.
3. Kompozitlerden bazıları çok yüksek akma sınırı
(akma gerilmesi) değerlerine sahiptir.
4. Korozyon problemi yoktur.
5. Kopma uzaması metallere göre daha yüksektir.
6. Yorulma dirençleri oldukça yüksektir.
7. Ağırlıkça tasarruf edilmiştir.
8. Elektriksel özellikleri.
9. Isıya ve ateşe dayanıklılık.
10.Kimyasal etkilere ve yüksek sıcaklıklara karşı
dayanıklılık.
11.Kalıcı renklendirme.
Kompozitlerin Dezavantajları
1. Metallere yapışmazlar.
2. Fırınlamadan (pişirmeden) kullanılamazlar.
3. Değişik doğrultuda değişik mekanik özelliklere
sahiptir.
4. Üretimi nispeten pahalıdır.
5. Nem ve hava zerrecikleri, kompozitlerin mekanik ve
yorulma özelliklerini olumsuz yönde etkiler.
6. Delik delme ve kesme türü işlemler liflerde açılmaya
yol açmaktadır.
7. Malzemenin kalitesi üretim yöntemlerinin
kalitesine bağlıdır.
8. Kalifiye eleman ihtiyacı mevcuttur.
7. Kompozit Malzemelerde Özelliğe Ve Performansa Etki
Eden Faktörler
• Bir kompozit malzemenin yapısındaki Takviye fazının bazı özellikleri son ürünün de performansı ve
özellikleri doğrudan etkiler sıralayacak olursak eğer bu parametrelerden başlıcaları ;
1) Takviye fazının yapısı ve cinsi
2) Takviye fazının geometrisi
3) Takviye fazının ana faz içerisindeki konumu
4) Takviye fazının büyüklüğü
5) Takviye fazının homojenliği
6) Takviye fazının sarım türü
7) Ürünün imalat parametreleri vb.
8. ÜRETİM YÖNTEMLERİNE GÖRE
KOMPOZİTLERİN SINIFLANDIRILMASI
Katı Faz Üretim Yöntemleri Sıvı Faz Üretim Yöntemleri Gaz Faz Üretim Yöntemleri
Sinterleme Karıştırma Döküm PVD
Ekstrüzyon Haddeleme İnfiltrasyon
Sıcak Pres Püskürtme
Difüzyon Bağlama
•Metal Matrisli Kompozitler (MMK)
• İçerisi deki fazlardan en az biri kırılgan yapıdaki metallerden oluşan en az 2 yada daha fazla
malzemenin bir araya gelerek oluşturduğu kompozitlerdir.
MMK’ların Diğer Kompozitlerden Üstünlükleri:
Metal matris yüksek tokluk ve dayanım sağlar. Yüksek sıcaklık özellikleri ve ısıl kararlılıkları çok
daha iyidir. Birçok ortamda korozyon dayanımları yüksektir. Biçimlendirilebilme özellikleri iyidir.
Kaynak veya diğer yöntemlerle kolaylıkla birleştirilebilirler.
Bor , Karbon , SiC , Alumina kullanılan takviye malzemeleridir.
9. Polimer Matrisli Kompozitler (PMK)
Avantajları
1. Hafiflik
2. Yüksek korozyon direnci
3. Ekonomik
4. Kolay üretim
5. Esneklik
Dezavantajları
1. Düşük mukavemet
2. Yüksek sıcaklıkta kullanılamama
10. • Çeşitli mühendislik uygulamalarında metallerin yerini tercihen kullanılan polimer
kompozitler sadece hafiflik, mekanik dayanım gibi özellikler değil, insan dokuları ile uyum
sağlayan ve sertlik derecesi ayarlanabilen yapay doku ve organlar gibi uygulamaların dışında
"optik elyaf" ve basınç ile elektrik üretebilen" piezo elektrik özellikli ve istenildiği gibi
işlenebilen özel sistemlerin yapımında da metal ve seramik malzemelerin yerlerine
kullanılmaktadır.
• Polimer kompozitler, iki ana kategoride incelenebilir.
• parçacık dolgulu kompozitler -- sürekli elyaf kompozitler
• Özellikle sürekli elyaf içeren kompozitler yüksek performans istenen alanlarda giderek daha
çok kullanılmaktadır.
11. Seramik Matrisli Kompozitler (SMK)
En az biri metal olan 2 yada daha fazla farklı malzemenin bir araya gelerek oluşturduğu
kompozit malzemelerdir.
Avantajları
• Yüksek ergime derecelerinden dolayı çok iyi
sürünme direnci.
• Genellikle düşük yoğunluk değeri gösterirler.
Böylece yüksek spesifik modül gösterirler.
• Mükemmel aşınma dayanımı çok yüksek basma
gerilmesi ve sertlikten dolayı.
• Kimyasal etkilere karşı yüksek direnç – Oksitler
bir daha oksitlenemez.
• Yüksek ergime derecesi, kimyasal olarak inert
olmaları, yüksek sertlik ve düşük kırılma
mukavemeti bu malzemelerin bileşenler haline
üretilmesini zorlaştırır.
Dezavantajları
• Plastik deformasyon göstermeden hasara
uğrarlar Çok küçük yapısal hatalar ani
kırılmalara yol açarlar
12. • Seramik malzemeler, yüksek sıcaklığa dayanıklı ve hafif oldukları
(d= 1,5 - 3,0 gr/cm3) için oldukça çekicidir.
• Seramik matrisli kompozit malzemeler genellikle yüksek sıcaklıkta
çalışması gereken parçalar için kullanılılırlar
• Sert ve kırılgan malzemeler olan seramik malzemeler, çok düşük
kopma uzaması gösterirler, düşük tokluğa sahiptirler ve termal
şoklara karşı dayanıksızdırlar. Bu nedenle liflerle takviye edilirler..
• Buna karşılık çok yüksek elastiklik modülüne ve çok yüksek çalışma
sıcaklıklarına sahiptirler.
Yüksek sıcaklıklara dayanıklılık, kimyasal kararlılık, sertlik, erozyon ve aşınmaya karşı direnç ve hafif
olması gibi avantajlarından dolayı yüksek sıcaklık gerektiren uygulamalarda kullanılmaktadır.
13. KOMPOZİT KÖPÜKLER VE KULLANIM ALANLARI
• Çeşitli mühendislik uygulamalarında kullanım alanı bulan gözenekli yapılar son yıllarda
fonksiyonel malzemeler olarak oldukça dikkat çekmektedir. Fonksiyonel olarak tercih edilen
gözenekli malzemelerin başında metalik köpükler gelmektedir. Metalik köpükler, mekanik
özelliklerinin iyi olmasından dolayı günümüzde artan öneme sahip malzemelerdir. Bu
özellikler arasında enerji sönümleme kabiliyetinin yüksek olması, düşük ağırlık, ısıl
izolasyon, titreşim azaltma gibi özellikler sayılabilir
14. KOMPOZİT KÖPÜK ÜRETİM YÖNTEMLERİ
• Metalik köpükleri üretmek için iki temel yöntem mevcuttur. Metalik eriyiklerin direk köpürtülmesi ve
sıkıştırılmış tozların dolaylı yoldan köpürtülmesi metal köpük fabrikasyonu için uygun maliyetli
metotlardır.
İki yöntemde de köpürtülmüş eriyiğin proses süresince stabil olması çok önemlidir. Birincisi doğrudan
köpürtme metodudur, burada bir dış kaynaktan gaz sürekli olarak özel hazırlanmış bir çerisinde düzgün
dağılmış, metal olmayan partiküller içeren, ergimiş metale köpük üretilmesi için enjekte edilir ve gaz
salan bir kimyasal ajan eklenir. Dolaylı köpürtme metodu, düzgün dağılmış köpürtme ajanı ihtiva eden
metal matristen oluşan katı bir prekursör ile başlar.
• Metal köpük yapımı için 9 farklı proses rotası geliştirilmiş, 5 tanesi ticari olarak uygulanmaktadır.
Bunlar 4 genel sınıfa ayrılır:
• a- köpük, buhar fazından yapılır.
• b- köpük, sulu bir çözeltiden elektro depozite edilir.
• c- sıvı hal prosesine dayanır.
• d- köpük, katı halde üretilir.
15. • Her metot metallerin küçük bir alt kümesinde, sınırlı yelpazedeki rölatif yoğunluk ve hücre
boyutlarında üretim için kullanılabilir. Açık ve kapalı hücreli köpükler üretilebilir. Ürünler kalite ve
fiyat olarak çok farklılık gösterebilir. (Kilogramı ($7-$12000)
• Metal köpüğün özellikleri, yapıldığı metalin özelliklerine, rölatif yoğunluk ve hücre topolojisine (açık
kapalı hücre, hücre boyutu) dayanır. Metal köpükler aşağıda listelenen 9 prosesten biriyle yapılır.
17. METAL GAZ ENJEKSİYONU YÖNTEMİ
• Metal enjeksiyon kalıplama (MIM) teknolojisi, bir
toz metalurjisi üretim yöntemi olup ilk
zamanlarda geleneksel toz metalurjisi
yöntemleriyle beraber kullanılmış, daha sonra
kendi başına ayrı bir imalat yöntemi halini
almıştır
• Yüksek oranda ki metal tozunun plastik içerisine
karıştırılması suretiyle elde edilen plastik
bağlantılı metal malzemenin bulunması ile
sağlanmıştır. Plastik bağlayıcının dikkatli bir
şekilde ayrıştırılarak yapıdan uzaklaştırılması
sonucunda geriye sadece metalden oluşan
gözenekli bir iskelet yapı kalır. İşte bu iskelet
metal de tıpkı klasik toz metalürjisinde olduğu
gibi sinterlenerek metalik bağlantıların teşkil
edilmesi ve gözeneklerin kapanması suretiyle
metal parça haline dönüştürülür
• Metal Enjeksiyon Kalıplama Uygulamaları
• Otomotiv Sistemleri - Direksiyon Kolonlar
(Aktüatörler, Ateşleme Kilit Bileşenleri), Sunroof
(Durdurma Kamları), Oturma Mekanizmaları,
Solenoidler, Yakıt Enjektörleri Ortodonti – Diş
Telleri, Bukkal Tüpler
• Tıp Ve Diş Hekimliği Cihazları - Endoskopik
Cerrahi Aletler
• • Ateşli Silah Bileşenler - Tetik, Güvenlik Kilidi,
Kurma Kamı, Gez, Arpacık
• Donanım Ve Kilit Parçaları - Kilit Silindirleri,
Cıvata, Kilit Dili, Kenar Çubuğu
• Bilgisayar Ve Elektronik - Disk Bileşenleri
• Elektrik - Bağlayıcılar, Anahtarlar
19. • MIM ve Diğer Teknolojiler: Metal enjeksiyon kalıplama (MIM) teknolojisi, aslında karmaşık şekilli parçaları
yüksek miktarlarda üretmeye yarayan bir teknolojidir. Genel olarak konvansiyonel presleme ve sinterleme
işlemleri bu parçaların üretimi için pahalı olsa da, üretilmesi düşünülen karmaşık şekilli parçaların miktarı
arttıkça, MIM teknolojisi metal işleme gibi tekniklere göre oldukça ucuzdur. Örnek vermek gerekirse, 4,5
gram ağırlığındaki bir MIM parçasının 250 000 adet üretimde birim maliyeti 1,4 USD iken, 3 000 000 adet
ve üstü üretimde birim maliyet 0,2 USD olmaktadır.
20. GAZ GENİŞLETME YÖNTEMİ
• Alüminyum eriyiğine TiH2 partikülleri
eklenerek, geniş hacimde hidrojen gazı
hızlı bir şekilde üretilir, kapalı hücre
köpük oluşturacak kabarcıklar
oluşturulur, sağlanan köpük drenajı
yeterince düşüktür, yüksek bir erime
viskozitesi gerektirir.
• Bu yöntemle Shinko Wire Company,
Alporas adında bir alüminyum köpük
üretmiştir. Bu proses alüminyumu
ergiterek ve ergime sıcaklığı 670 ve
690 o C arasında stabilize edilerek
başlar. 1-2% kalsiyum eklenerek
viskozitesi arttırılır, hızlıca oksitlenerek
CaO ve CaAl2O4 partikülleri oluşturur.
21. YARI KATI İÇERİSİNDE ÇÖZDÜRME
• Köpük yapıcılar metale katı halde
karıştırılarak ve toz takviye edilerek
katılabilir. Yaygın olarak kullanılan
TiH2 465 o C’de çözünmeye başlar
ve bu sıcaklık saf alüminyumun
(660 o C) ve alaşımlarının ergime
sıcaklığından düşüktür.
• Böylece köpük yapıcının toz
metalürji prosesleri kullanılarak katı
alüminyum içinde yayılması ve
sıcaklığın yeterli bir şekilde
arttırılarak, eriyiğin bir bölümünde
ya da tamamında gaz
çözündürülerek, kabarcık büyümesi
sağlanabilir.
22. MASTARLI DÖKÜM YÖNTEMİ
• Sıvı metal yerine toz metal bulamaçları
da kullanılabilir. Bunlar sonradan
sinterlenir. 0.05 gibi düşük rölatif
yoğunluğa ve gözenek boyutları 1-5mm
aralığında açık hücre köpükler
üretilebilir. 24 Bu proses hemen her
metalden döküm yoluyla köpük üretmek
için kullanılabilir.
• Bu prosesin bir başka çeşidinde,
prekursör yapısı, enjeksiyon yoluyla
kalıplanmış polimer ya da balmumu
kafeslerinden elde edilir. Kafes yapı
döküm bulamacıyla kaplanır ve yakılır,
geriye kalıbın negatif kopyası kalır.
Metal, geleneksel döküm teknikleri
kullanılarak ve basınçlı döküm
yöntemleriyle kalıplanır
23. METAL KALIPLAMAYÖNTEMİ
• Açık hücre polimer köpükler, üzerlerine metal çöktürülmesi ile mastar olarak kullanılabilirler. INCO
Prosesinde nikel, nikel karbonilin Ni(CO4) ayrıştırılarak bırakılır. Gaz 1000 C civarında nikel ve karbon
monoksite ayrışarak, reaktörün içindeki bütün ısıtılmış yüzeyi kaplar. Sadece polimer köpüğü ısıtmak
için kızıl ötesi ya da RF ısıtması kullanılabilir. Onlarca mikrometre metal çöktürüldükten sonra metal
kaplanmış polimer köpük CVD reaktöründen çıkarılarak havada ısıtılarak yakılır. Bu oyuk kirişli
hücresel metal yapıyla sonuçlanır.
• Kirişleri yoğunlaştırmak için sonradan sinterleme adımı kullanılır. Nikel karbonil oldukça toksiktir ve
nikel köpükler üretilmeden önce oldukça yüksek maliyetli çevresel kontroller gerektirir. Birleşmiş
milletler ve bazı diğer ülkeler kullanımını yasaklamış ve bazı ülkeler de nikel karbonil gazıyla yapılan
endüstriyel prosesleri oldukça pahalı bir hale getirmişlerdir. Gözenek boyutları oldukça geniş bir
yelpazede değişir. 100-300µm çapında açık hücre köpükler elde edilebilir.
24. YARI KATI İÇERİSİNDE ÇÖZDÜRME YÖNTEMİ
• Argon gibi inert gazların metaller içinde
çözünülebilirlikleri oldukça düşüktür.
Yüksek basınçta inert gaz ihtiva eden
küçük gözenekli yapıya sahip
malzemeler üretmek için toz metalürjisi
teknikleri geliştirilmiştir.
• Bu malzemeler sonradan ısıtıldıklarında
gözenek basıncı artar ve çevreleyen
metalin sürünmesiyle gözenekler
genişler. Bu proses Boeing tarafından
%50 gözenekli yapıya sahip, düşük
yoğunluklu gözenekli Ti-6Al-4V sandviç
paneller üretmek için kullanılmıştır
25. BOŞ KÜRE YAPILI YÖNTEM
• Bu metotla gözenekli nikel alaşımları ve 0.06 rölatif yoğunluklu Ti-6Al-4V üretilebilir. Gözenek
kontrollü toz püskürtme tekniklerinin geliştirilmesi, bu metotla düşük yoğunluklu alaşımların ekonomik
olarak fabrikasyonlarını sağlayabilir. Alternatif bir metotta, TiH2 gibi ayrışabilen prekursörlerin
bulamacından, organik bağlayıcı ve çözücülerle birlikte, boş küreler elde edilebilir.
26. ERİYEBİLEN İKİNCİ FAZ YÖNTEMİ
• İki toz, ikisi de hacimsel olarak %25’in altında olmamak suretiyle karıştırılır ve sıkıştırılır. Takviyeden
sonra bir toz (örneğin tuz) uygun bir çözücüde filtrelenir.
• Alüminyum alaşımların toz karışımları bazlı köpükler, sodyum klorür ile geniş kesitlerde ve düzgün bir
yapıda yapılabilir. Pratikte bu metotla 0.3-0.5 rölatif yoğunlukta malzemeler üretilebilir. Hücre
boyutunu, toz partikül boyutu belirler ve 10µm ile 10mm arasında değişir. Alternatif fakat buna çok
benzer bir proseste, filtrelenebilir materyal partiküllerine, basınç altında sıvı metal emdirilir ve
soğumaya bırakılır. Partiküllerin yeniden filtrelenmesi, çok iyi düzgünlükte gözenekli metal yapı ortaya
çıkarır
27. GAZ-METAL KARIŞIMI YÖNTEMİ
• Birçok metal alaşımı, ikili hidrojen faz diyagramlarında ötektik olduğunu ortaya koyar. Bunlar; Al-,Be-
,Ce-,Cu-,Fe-,Mg-,Mn-, ve Ni- alaşımlarını kapsar. Bu alaşımlar ergitilir ve basınç altında hidrojenle
doyurulur, yönlendirilmiş katılaştırmadan sonra basınç düşürülür. Katılaşma sırasında, katı metal ve
hidrojen ötektik gaz reaksiyonu ile eşzamanlı olarak oluşur; hidrojen dolgu gözenekleri olan gözenekli
bir yapı oluşturur. Bu materyaller GASAR olarak bilinir. %30 gözenek hacminde objeler elde edilir.
Gözenek yapısının kontrol ve optimizasyonu zordur. Bu yöntemle üretilen malzemeler pahalıdır
28. KAYNAKÇA
• Mak. Müh. SÜLEYMAN İSMAİL ÇAĞLARYüksek Lisans
Tezi,T.C. TRAKYA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ
ENSTİTÜSÜ,ALÜMİNYUM ESASLI KOMPOZİT KÖPÜK
ÜRETİMİ VE KARAKTERİZASYONU,2009
• https://tr.wikipedia.org/wiki/Kompozit_malzemeler
• http://kisi.deu.edu.tr/mehmet.aktas/Kompozit%20Malzemeler/D
ers%20%203/3.pdf
• Prof.Dr.Ayşegül AKDOĞAN EKER,PLASTİK MATRİSLİ
KOMPOZİTLER,YILDIZ TEKNİK ÜNİVERSİTESİ, 2008
• Prof.Dr.Ahmet Aran - İ.T.Ü. Makina .T.Ü. Makina Fakültesi
Fakültesi, METAL MATRİSLİ KOMPOZİT MALZEMELER
• Doç.Dr. Cesim Ataş,KOMPOZİT MALZEME
MEKANİĞİ,DOKUZ EYLÜL ÜNİVERSİTESİ
• http://www.mmo.org.tr/resimler/dosya_ekler/e1ddb7d72611e92_
ek.pdf