際際滷

際際滷Share a Scribd company logo
Mga Uri ng Paningin sa Maikling Kwento
 ang may-akda ay sumasanib sa isa sa mga tauhan na siyang
nagsasalaysay ng kwento sa pamamagitan ng unang
panauhang ako.
PANINGING PANARILI  isang paraan ng pagsulat na sa
pamamagitan ng daloy ng kamalayan o stream of
consciousness. Sumusulong ang kwento sa pamamagitan ng
paglalahad ng may-akda na ang isipan at damdamin ay naaayon sa
damdamin at kaisipan ng isang tauhan lamang. Isinasalaysay ang
kwento sa pamamagitan ng unang panahunan (first person).
Gayunman hindi ginagamit ang panghalip na ako.
Halimbawa:  Suyuan sa Tubigan
ni Macario Pineda
Sumisilip pa lamang ang araw nang kami'y lumusong sa landas
na patungo sa tubigan ni Ka Teryo. Nakasabay namin si Ka Teryo.
Nakasabay namin sa Ka Albina, na kasama ang dalaga niyang si Nati at
ang kanyang pamangking si Pilang. Ang tatlo'y may sunong na mga
matong ng kasangkapan at pagkain.
 ang nagkukwento ay gumagamit ng pangatlong panauhan na
malayang nagsasalaysay ng mga pangyayari sa kwento. Ang
nagsasalaysay ay maaaring pumasok sa isipan at damdamin ng
mga tauhan at sabihin sa bumabasa kung ano ang kanilang iniisip
o nadarama. Nabibigyan din ng puna at pakahulugan ang kilos ng
mga tauhan. Nasasabi ng nagsasalaysay ang lahat ng gusto niyang
sabihin o itago ang nais niyang itago.
Halimbawa: Alsado
ni Reynaldo A. Duque
Namimitak na ang bukang-liwayway. Hindi pa nahahawi ang makapal
na dagim na nakatalukbong sa paligid. Malagablab ang ginantsilyong
apoy ng siga sa harap ng dap-ayan. Hindi pa nakatilaok nang tatlong
ulit ang mga labuyo nang madaling- araw na iyon ngunit gising nang
lahat ang halos ng mga taga-Baugen. Matatandang lalaki.Matatandang
babae. Mga bata. Ang kabataan. Para silang mga guyam na sunod-
sunod na nagtungo sa dap-ayan.
 ang tagapagsalaysay ay nagsisilbing kamera o malayang nakalilibot
habang itinatala nito ang bawat nakikita at naririnig. Ang
tagapagsalaysay ay hindi nakakapasok sa isipan ng tauhan at hindi rin
nakapagbibigay puna o paliwanag. Tumatayong tagapanood lamang
siya ng mga pangyayari sa kwento. Nakikita niya ang ginagawa ng mga
tauhan, naririnig ang sinasabi nila , ngunit hindi niya tuwirang
masasabi ang kanilang iniisip o nadarama.
Halimbawa :
Ang Nara, ang Bagyo at ang Alaala
ni A. Sanchez Encarnacion
Pinulot ni Victor ang naligaw na dahon ng nara na nilipad sa
pasamano ng bintana, at hindi niya naunawaan kung bakit dahan-dahan
niya itong inilagay sa lukong ng malambot na palad.
 ang pananaw ay limitado sa isa lamang na tauhan sa
kwento. Maaaring ang pangunahing tauhan o di kayay
alinman sa mga katulong na tauhan sa kwento ang
tagapagsalaysay.
Halimbawa:
Naguumapaw ang kasiyahan na mayroon sa aking puso sa araw ng
aking pagtatapos. Pagtatapos na matagal kong inasam sa aking buhay.
Higit kaninuman, walang papantay sa kagalakang ngayoy nararamdaman
ng aking minamahal na ina. Sa wakas ay masusuklian ko na ang pawis at
dugo na kanyang inialay mabigyan lamang ako ng edukasyon. Alam kong
Lubos niya akong ipinagmamalaki.
Mga Uri ng Paningin sa Maikling Kwento

More Related Content

Mga Uri ng Paningin sa Maikling Kwento

  • 2. ang may-akda ay sumasanib sa isa sa mga tauhan na siyang nagsasalaysay ng kwento sa pamamagitan ng unang panauhang ako. PANINGING PANARILI isang paraan ng pagsulat na sa pamamagitan ng daloy ng kamalayan o stream of consciousness. Sumusulong ang kwento sa pamamagitan ng paglalahad ng may-akda na ang isipan at damdamin ay naaayon sa damdamin at kaisipan ng isang tauhan lamang. Isinasalaysay ang kwento sa pamamagitan ng unang panahunan (first person). Gayunman hindi ginagamit ang panghalip na ako.
  • 3. Halimbawa: Suyuan sa Tubigan ni Macario Pineda Sumisilip pa lamang ang araw nang kami'y lumusong sa landas na patungo sa tubigan ni Ka Teryo. Nakasabay namin si Ka Teryo. Nakasabay namin sa Ka Albina, na kasama ang dalaga niyang si Nati at ang kanyang pamangking si Pilang. Ang tatlo'y may sunong na mga matong ng kasangkapan at pagkain.
  • 4. ang nagkukwento ay gumagamit ng pangatlong panauhan na malayang nagsasalaysay ng mga pangyayari sa kwento. Ang nagsasalaysay ay maaaring pumasok sa isipan at damdamin ng mga tauhan at sabihin sa bumabasa kung ano ang kanilang iniisip o nadarama. Nabibigyan din ng puna at pakahulugan ang kilos ng mga tauhan. Nasasabi ng nagsasalaysay ang lahat ng gusto niyang sabihin o itago ang nais niyang itago.
  • 5. Halimbawa: Alsado ni Reynaldo A. Duque Namimitak na ang bukang-liwayway. Hindi pa nahahawi ang makapal na dagim na nakatalukbong sa paligid. Malagablab ang ginantsilyong apoy ng siga sa harap ng dap-ayan. Hindi pa nakatilaok nang tatlong ulit ang mga labuyo nang madaling- araw na iyon ngunit gising nang lahat ang halos ng mga taga-Baugen. Matatandang lalaki.Matatandang babae. Mga bata. Ang kabataan. Para silang mga guyam na sunod- sunod na nagtungo sa dap-ayan.
  • 6. ang tagapagsalaysay ay nagsisilbing kamera o malayang nakalilibot habang itinatala nito ang bawat nakikita at naririnig. Ang tagapagsalaysay ay hindi nakakapasok sa isipan ng tauhan at hindi rin nakapagbibigay puna o paliwanag. Tumatayong tagapanood lamang siya ng mga pangyayari sa kwento. Nakikita niya ang ginagawa ng mga tauhan, naririnig ang sinasabi nila , ngunit hindi niya tuwirang masasabi ang kanilang iniisip o nadarama.
  • 7. Halimbawa : Ang Nara, ang Bagyo at ang Alaala ni A. Sanchez Encarnacion Pinulot ni Victor ang naligaw na dahon ng nara na nilipad sa pasamano ng bintana, at hindi niya naunawaan kung bakit dahan-dahan niya itong inilagay sa lukong ng malambot na palad.
  • 8. ang pananaw ay limitado sa isa lamang na tauhan sa kwento. Maaaring ang pangunahing tauhan o di kayay alinman sa mga katulong na tauhan sa kwento ang tagapagsalaysay.
  • 9. Halimbawa: Naguumapaw ang kasiyahan na mayroon sa aking puso sa araw ng aking pagtatapos. Pagtatapos na matagal kong inasam sa aking buhay. Higit kaninuman, walang papantay sa kagalakang ngayoy nararamdaman ng aking minamahal na ina. Sa wakas ay masusuklian ko na ang pawis at dugo na kanyang inialay mabigyan lamang ako ng edukasyon. Alam kong Lubos niya akong ipinagmamalaki.