際際滷

際際滷Share a Scribd company logo
ANG TATLONG BABOY
Noong unang panahon may tatlong maliit na baboy naninirahan kasama ang
kanilang ina sa isang munting bahay, panahon na para umalis sila sa kanilang tahanan at
matutong mamuhay ng mag-isa tinwag ng inang Baboy ang tatlong anak sa tabi niya.
Inang Baboy: Mga mahal kung anak panahon na para kayo ay mag-sarili. Magsimula
kayo ng bagong buhay, ngunit tandaan ano man ang gagawin niyo sa mundong ito gawin
niyo ang pinakamahusay na makakaya niyo para manatili kayong buhay.
Medyo malungkot at may kunting kaba nagpatuloy at nagpa-alam na ang maliit na
baboy sa kanilang nanay at humayo na sila.
Pagkaraan ng ilang sandal natagpuan nila ang ulap kung saan maari silang magtayo
ng kanilang sariling tahanan. Ang bunsong baboy ay nagpasya itayo ang kanyang bahay
gamit ang dayami inisip niya na ito ang pinakamadali at pinakamabilis na paraan bumoo ng
isang bahay sa paraang ito marami siyang oras para makapaglaro matapos ng
pinakabatang baboy ang kanyang bahay sa isang araw lang sumigaw siya sa mga kuya
niya.
Batang Baboy: Hoy! Mga kuya tapos na ako!
(Tinignan ng panganay na Baboy ang bahay)
Panganay na Baboy: Ok, ngunit hindi matibay ang bahay nato paano ka maproproktihan
nito mula sa mabangis na lubo?
Hindi pinansin ng bunsong baboy ang sinabi ng kuya.
Bunsong Baboy: wag kang mag-alala kuya walang mangyayaring ganon.
Kuya: Ok, wag mo sabihin hindi kita binalaan ha!
Nagpasya naman ang gitnang kapatid nag awing kahoy ang kanyang bahay mula sa
mga sanga ng kanyang konolekta sa kakahuyan ay nagpasya siyang magtayo ng isang
maliit na bahay tumgal ng insaktong tatlong araw ang kanyang pagtatayo ng kanyang
bahay lumapit ang panganay na baboy.
Panganay na Baboy: Mahal kung kapatid! Mahusay ang ginawa mo ngunit baka
hindi ito metatag mapoprotektahan ka kaya nito mula sa masamang lubo?
Sumagot ang gitnang kapatid
Gitnang kapatid: Wag kang mag-alala kuya ligtas ako sa bahay nato.
Kuya: Ok, wag mo sabihin na hindi kita pina-alalahanan ha!
Habang ang dalawang maliit na baboy ay masaya sa kanilang bagong bahay ang
pinakamatanda sa kanila ay patuloy na nagtatrabaho dahil nagtatayo siya ng bahay mula sa
largo at mga bato inisip ng mga nakababatang kapatid na sayang lang ang pagsisikap niya
wala silang ginagawa kung di maglaro sa maghapon.
Gitnang Kapatid: Bakit ka panagpapakahirap na pwede ka namang makatapos kung
magtatayo ka ng katulad sa amin.
Bunso: May kinakatakutan kasi siya.
Hindi sila pinakinggan ng panganay na baboy nagtrabaho siya ng isang buong lingo
at natapos niya ang bahay ng gawa ng latrilyo at bato.
Pagkaraan ng ilang araw may isang gutom na lubo ang dumating. Tumayo muna
siya sa harap ng bahay na dayami, nagpapahinga ang bunsong baboy sa loob ng kanyang
bahay kubo kumatok ang lubo sa pinto.
Lubo: Buksan moa ng pinto at papasukin mo ako kung hindi hihipan ko ang bahay
mo hanggang sa masira at makapasok ako.
Bunso: Hindi mo yan magagawa metatag ang bahay ko!
(Kaya hinipan ng lubo ang kanyang bahay hanggang sa nawasak ito at lumipas,
mabilis na nakatakas palayo ang baboy tumakbo siya papunta sa bahay ng gitnang kapatid
nagawa sa sanga ng puno at kumatok siya ng pagbukas ng pinto parang hinagis niya ang
sarili papasok ng bahay.
Bunso: Dali! Isara moa ng pinto baka makapasok ditto ang lubo
Gitnang Kapatid: Wag kang mag-alala bunso hindi tayo ma-aano sa bahay nato.
Maya-maya dumating ang gutom na lubo sa kahoy na bahay sa pangalawang
kapatid
at sumigaw.
Lubo: Buksan moa ng pinto at papasukin mo ako kung hindi hihipan ko ang bahay
mo hanggang sa masira at makapasok ako.
Gitnang Kapatid: Hindi mo masisira ang bahay ko
Kaya hinipan ng hinipan ng lubo ang bahay hanggang sa bumagsak ito, kumaripas
ng takbo ang dalawang baboy papunta sa pangatlong bahay bahagyang nakalayo sila sa
lubo.
Gitnang Kapatid: kuya papunta na ditto ang lubo ano ang gagawin natin.
(Sumagot ang panganay na may kompyansa sa sarili)
Kuya: Huwag kayong mag-alala hindi mapapasok ng lubo ang bahay nato.
Maya-maya dumating ang gutom na lubo sa bahay na bato sa panganay na baboy
at sumigae sa tatlong maliliit na baboy.
Lubo: Buksan moa ng pinto at papasukin mo ako kung hindi hihipan ko ang bahay
mo hanggang sa masira at makapasok ako.
Panganay na Baboy: wag mo nang subukan masamang lubo hindi ka maaring
pumasok sa bahay na ito.
Nagalit ng husto ang lubo kaya buong lakas niya na hinipan ng hinipan ang bahay,
ngunit walang nangyari pauli-ulit niyang sinubukan pero hindi niya ito natinag dahil sa
pagod nagpasya ang lubo na sumubok ng ibang paraan para makapasok sa bahay nakita
niya ang chiminiya sa bubong at nagsimulang umakyat napagtanto ng panganay na baboy
na ang lubo ay umakyat sa bubong para pumasok sa chinimiya kaya mabilis niyang
sinindihan ang pugon sa ilalim non at nagsimulang magsalan ng malaking kaldero na may
tubig ng maakyat ng lubo ang chinimiya hinulog niya ang sarili sa luob nito at dumeritso sa
kumukulong kaldero.
Lubo: Aray! Tulong mainit maluluto ako dito, Aray!
Sa wakas ligtas na sila sa lubo masayang nagyakapan ang mga magkakapatid na
baboy. Kinabukasan binisita ng tatlong maliliit na baboy ang kanilang ina upang e kwento
sa kanya ang lahat ng nangyari.
Bunsong Baboy: Tama ka nanay ano man ang gagawin natin sa mundong ito dapat
gawin ang lahat na makakaya upang ang pinagtrabahoan ay maging matagumpay.
Simula noon ang dalawang baboy ay hindi na nagging tamad, masipag na sila tulad
ng kanilang kuya at namuhay silang masaya at ligtas.
Republic of the Philippines
Department of Education
Region X
Division of Misamis Oriental
District of Salay
SALAY RIVER ELEMENTARY SCHOOL
Proyekto
sa
Asignaturang Filipino
Grade IV- LOVE
Ipinasa kay:
GNG. RHONA GRACE T. PALAMINE
Guro
Ipinasa ni:
MATTEOW AJ P. HERNANDO
Mag-aaral
Ang Pagong at ang Kuneho
Isang hapon nagkita si Pagong at si Kuneho sa daan biniro ni
Kuneho si Pagong sa kanyang maliliit na paa na nagging dahilan kung
bakit napakabagal niyang maglakad. Nainsulto si Pagong sa mga biro
ni Kuneho sa kagustuhan ni Pagong na patunayang mali si Kuneho sa
kanyang mga paratang hinamon niya si Kuneho at nagsabing kung
gusto mong subukin ang aking kakayahan bakit hindi natin daanin sa
isang paligsahan maaarinf mabilis ka subalit malakas naman ang aking
resistensiya ang hamon ni Pagong.
Anong paligsahan ang nais mo tanong ni Kuneho kung gusto ay
unahan nalang tayong makarating sa tuktok ng bundok sagot ni
Pagong. Nagalak si Kuneho sa hamon ni Pagong. Tiwala sa sariling
magagapi niya si Pagong sa paligsahan. Nagalak si Kuneho sa hamon
ni Pagong tiwala sa sarling magagapi niya si pagong sa paligsahan
bawat isa sa kanila ay nangambidang ng kanilang mga kaibigan upang
saksihan ang kagila-gilalas na paligsahan. Bawat isa sa kanila ay
nangambida ng kanilang mga kaibigian na hindi dapat maliitin ang
kanilang kapwa.

More Related Content

Ang Tatlong Baboy sinugbuanong bninsaya story

  • 1. ANG TATLONG BABOY Noong unang panahon may tatlong maliit na baboy naninirahan kasama ang kanilang ina sa isang munting bahay, panahon na para umalis sila sa kanilang tahanan at matutong mamuhay ng mag-isa tinwag ng inang Baboy ang tatlong anak sa tabi niya. Inang Baboy: Mga mahal kung anak panahon na para kayo ay mag-sarili. Magsimula kayo ng bagong buhay, ngunit tandaan ano man ang gagawin niyo sa mundong ito gawin niyo ang pinakamahusay na makakaya niyo para manatili kayong buhay. Medyo malungkot at may kunting kaba nagpatuloy at nagpa-alam na ang maliit na baboy sa kanilang nanay at humayo na sila. Pagkaraan ng ilang sandal natagpuan nila ang ulap kung saan maari silang magtayo ng kanilang sariling tahanan. Ang bunsong baboy ay nagpasya itayo ang kanyang bahay gamit ang dayami inisip niya na ito ang pinakamadali at pinakamabilis na paraan bumoo ng isang bahay sa paraang ito marami siyang oras para makapaglaro matapos ng pinakabatang baboy ang kanyang bahay sa isang araw lang sumigaw siya sa mga kuya niya. Batang Baboy: Hoy! Mga kuya tapos na ako! (Tinignan ng panganay na Baboy ang bahay) Panganay na Baboy: Ok, ngunit hindi matibay ang bahay nato paano ka maproproktihan nito mula sa mabangis na lubo? Hindi pinansin ng bunsong baboy ang sinabi ng kuya. Bunsong Baboy: wag kang mag-alala kuya walang mangyayaring ganon. Kuya: Ok, wag mo sabihin hindi kita binalaan ha! Nagpasya naman ang gitnang kapatid nag awing kahoy ang kanyang bahay mula sa mga sanga ng kanyang konolekta sa kakahuyan ay nagpasya siyang magtayo ng isang maliit na bahay tumgal ng insaktong tatlong araw ang kanyang pagtatayo ng kanyang bahay lumapit ang panganay na baboy. Panganay na Baboy: Mahal kung kapatid! Mahusay ang ginawa mo ngunit baka hindi ito metatag mapoprotektahan ka kaya nito mula sa masamang lubo? Sumagot ang gitnang kapatid Gitnang kapatid: Wag kang mag-alala kuya ligtas ako sa bahay nato.
  • 2. Kuya: Ok, wag mo sabihin na hindi kita pina-alalahanan ha! Habang ang dalawang maliit na baboy ay masaya sa kanilang bagong bahay ang pinakamatanda sa kanila ay patuloy na nagtatrabaho dahil nagtatayo siya ng bahay mula sa largo at mga bato inisip ng mga nakababatang kapatid na sayang lang ang pagsisikap niya wala silang ginagawa kung di maglaro sa maghapon. Gitnang Kapatid: Bakit ka panagpapakahirap na pwede ka namang makatapos kung magtatayo ka ng katulad sa amin. Bunso: May kinakatakutan kasi siya. Hindi sila pinakinggan ng panganay na baboy nagtrabaho siya ng isang buong lingo at natapos niya ang bahay ng gawa ng latrilyo at bato. Pagkaraan ng ilang araw may isang gutom na lubo ang dumating. Tumayo muna siya sa harap ng bahay na dayami, nagpapahinga ang bunsong baboy sa loob ng kanyang bahay kubo kumatok ang lubo sa pinto. Lubo: Buksan moa ng pinto at papasukin mo ako kung hindi hihipan ko ang bahay mo hanggang sa masira at makapasok ako. Bunso: Hindi mo yan magagawa metatag ang bahay ko! (Kaya hinipan ng lubo ang kanyang bahay hanggang sa nawasak ito at lumipas, mabilis na nakatakas palayo ang baboy tumakbo siya papunta sa bahay ng gitnang kapatid nagawa sa sanga ng puno at kumatok siya ng pagbukas ng pinto parang hinagis niya ang sarili papasok ng bahay. Bunso: Dali! Isara moa ng pinto baka makapasok ditto ang lubo Gitnang Kapatid: Wag kang mag-alala bunso hindi tayo ma-aano sa bahay nato. Maya-maya dumating ang gutom na lubo sa kahoy na bahay sa pangalawang kapatid at sumigaw.
  • 3. Lubo: Buksan moa ng pinto at papasukin mo ako kung hindi hihipan ko ang bahay mo hanggang sa masira at makapasok ako. Gitnang Kapatid: Hindi mo masisira ang bahay ko Kaya hinipan ng hinipan ng lubo ang bahay hanggang sa bumagsak ito, kumaripas ng takbo ang dalawang baboy papunta sa pangatlong bahay bahagyang nakalayo sila sa lubo. Gitnang Kapatid: kuya papunta na ditto ang lubo ano ang gagawin natin. (Sumagot ang panganay na may kompyansa sa sarili) Kuya: Huwag kayong mag-alala hindi mapapasok ng lubo ang bahay nato. Maya-maya dumating ang gutom na lubo sa bahay na bato sa panganay na baboy at sumigae sa tatlong maliliit na baboy. Lubo: Buksan moa ng pinto at papasukin mo ako kung hindi hihipan ko ang bahay mo hanggang sa masira at makapasok ako. Panganay na Baboy: wag mo nang subukan masamang lubo hindi ka maaring pumasok sa bahay na ito. Nagalit ng husto ang lubo kaya buong lakas niya na hinipan ng hinipan ang bahay, ngunit walang nangyari pauli-ulit niyang sinubukan pero hindi niya ito natinag dahil sa pagod nagpasya ang lubo na sumubok ng ibang paraan para makapasok sa bahay nakita niya ang chiminiya sa bubong at nagsimulang umakyat napagtanto ng panganay na baboy na ang lubo ay umakyat sa bubong para pumasok sa chinimiya kaya mabilis niyang sinindihan ang pugon sa ilalim non at nagsimulang magsalan ng malaking kaldero na may tubig ng maakyat ng lubo ang chinimiya hinulog niya ang sarili sa luob nito at dumeritso sa kumukulong kaldero. Lubo: Aray! Tulong mainit maluluto ako dito, Aray! Sa wakas ligtas na sila sa lubo masayang nagyakapan ang mga magkakapatid na baboy. Kinabukasan binisita ng tatlong maliliit na baboy ang kanilang ina upang e kwento sa kanya ang lahat ng nangyari.
  • 4. Bunsong Baboy: Tama ka nanay ano man ang gagawin natin sa mundong ito dapat gawin ang lahat na makakaya upang ang pinagtrabahoan ay maging matagumpay. Simula noon ang dalawang baboy ay hindi na nagging tamad, masipag na sila tulad ng kanilang kuya at namuhay silang masaya at ligtas. Republic of the Philippines Department of Education Region X Division of Misamis Oriental District of Salay SALAY RIVER ELEMENTARY SCHOOL Proyekto sa Asignaturang Filipino Grade IV- LOVE Ipinasa kay: GNG. RHONA GRACE T. PALAMINE Guro Ipinasa ni: MATTEOW AJ P. HERNANDO Mag-aaral Ang Pagong at ang Kuneho
  • 5. Isang hapon nagkita si Pagong at si Kuneho sa daan biniro ni Kuneho si Pagong sa kanyang maliliit na paa na nagging dahilan kung bakit napakabagal niyang maglakad. Nainsulto si Pagong sa mga biro ni Kuneho sa kagustuhan ni Pagong na patunayang mali si Kuneho sa kanyang mga paratang hinamon niya si Kuneho at nagsabing kung gusto mong subukin ang aking kakayahan bakit hindi natin daanin sa isang paligsahan maaarinf mabilis ka subalit malakas naman ang aking resistensiya ang hamon ni Pagong. Anong paligsahan ang nais mo tanong ni Kuneho kung gusto ay unahan nalang tayong makarating sa tuktok ng bundok sagot ni Pagong. Nagalak si Kuneho sa hamon ni Pagong. Tiwala sa sariling magagapi niya si Pagong sa paligsahan. Nagalak si Kuneho sa hamon ni Pagong tiwala sa sarling magagapi niya si pagong sa paligsahan bawat isa sa kanila ay nangambidang ng kanilang mga kaibigan upang saksihan ang kagila-gilalas na paligsahan. Bawat isa sa kanila ay nangambida ng kanilang mga kaibigian na hindi dapat maliitin ang kanilang kapwa.