ݺߣ

ݺߣShare a Scribd company logo

Arte renacentista

•Download as PPTX, PDF•
•
C
Chus Polo

Arte renacentista para 3º ESO.

1 of 43
Downloaded 13 times
ARTE RENACENTISTA 3º CURSO ESO
FLORENCIA. S. XV QUATTROCENTO ROMA. S. XVI CINQUECENTO
CARACTERÍSTICAS PRINCIPAIS 1.MODELO ARTÍSTICO: A Antigüidade. Recupéranse elementos da arte clásica: Ordes arquitectónicas (dórica, xónica e corintia). 2.Arcos de medio punto, bóvedas de canón, frontóns. 3.Cúpulas. 4.Proporcións. 5.Beleza e idealización da persoa. 6.Temas non soamente relixiosos (persoas núas, mitoloxía, retratos).
ELEMENTOS ARQUITECTÓNICOS DÓRICO XÓNICO CORINTIO BÓVEDA CANÓN ARCO DE MEDIO PUNTO
CÚPULA DO PANTEÓN DE AGRIPA. S. I Trinidade. Masaccio. s. XV
PROPORCIÓNS GREGAS Recupérase a arte grega e romana.
Escravo de Miguel Anxo. Realizan os pintores e escultores novos temas profanos que xa había na arte clásica. Paralelismo co Laoconte e os seus fillos da cultura helenística
Venus Beleza e idealización das persoas. Detalle Do Nacemento de Venus de Botticelli
+CARACTERÍSTICAS INSPÍRANSE NA NATUREZA, tratan de representala fielmente. Empregan o método matemático para as proporcións e a perspectiva lineal para a profundidade.
+CARACTERÍSTICAS ANTROPOCENTRISMO. O ser humano é o centro de atención da arte. Seguen as proporcións do corpo humano, os edificios realizábanse a escala humana. Idealizábanse os rostros en busca da beleza, a serenidade e o equilibrio e traballábanse corpos nus e en movemento. O home vitrubiano de Leonardo Da Vinci. (1484)
+ CARACTERÍSTICAS IMPORTANCIA DO ARTISTA. O pintor, escultor ou arquitecto, pasou de ser un simple artesán como na Idade Media a ser un artista con recoñecemento público, que firmaba as súas obras e buscaba a fama. Dominaba varias disciplinas artísticas, científicas e humanas Durero, autorretrato de 1498
OS MECENAS Lorenzo de Medici. Eran persoas que pertencían a familias adiñeiradas que financiaban as obras e protexían os artistas. Había rivalidade entre eles.
COMENTARIO DUNHA OBRA ARQUITECTÓNICA 1. Observación da obra e descrición da construción. 2. Clasificación: Tipo de construción e función (Relixiosos: templos, tumbas, altares; Residenciais: vivenda, pazo (palacio), castelo; Obras públicas: ponte, acueduto; Ocio: teatro, anfiteatro, museo; Administración: concellos, basílicas, ministerios. Conmemorativos: columnas, arcos triunfais, etc.) 3. Materiais de construción: indicar o material ou materiais cos que se construíu o edificio (pedra, barro, cristal, ladrillo, ferro); elementos sustentantes (Muro, columna, pilar, pilastra). Elementos sustentados ou de cuberta: estrutura que serve de cerre a unha construción na súa parte superior (adintelada, abovedada –de canón, de cruzaría, cúpula). 4. Estilo ao que pertence. (cronoloxía aproximada da obra e autor (se se
TIPOS DE CONSTRUCIÓN DO RENACEMENTO Edificios relixiosos (igrexas, basílicas, catedrais) e os pazos (palacios). •Plantas máis comúns. Cruz latina, basilical e centralizada. •Materiais. Sobre todo a pedra, recuperando os modelos clásicos. Outros elementos que transmiten a influencia do mundo clásico son: –A utilización das ordes arquitectónicas greco-latinas (dórico, xónico, corintio). –Os arcos semicirculares. –As cubertas planas e tamén as abovedadas
ARQUITECTURA DO QUATTROCENTO (século XV) •Buscaron o dominio do espazo arquitectónico introducindo elementos simples, proporcionados e ordenados, que contribuíron a crear un espazo racional. •Estes elementos inspiráronse nos modelos grecorromanos: arco de medio punto, columnas, frontóns, cornixas e cúpulas. •En Florencia destacaron Filipo Brunelleschi e León Batista Alberti, que introduciron innovacións estilísticas baseadas nas leis da xeometría.
CÚPULA DA CATEDRAL DE FLORENCIA. Brunelleschi Entre 1417 e 1420 proxectou a cúpula da catedral de Florencia, que foi o símbolo cidadán da nova época.
CÚPULA DA CATEDRAL DE FLORENCIA. Brunelleschi Está realizada cun sistema de nervios, ao estilo gótico, que ofrecen un perfil apuntado, reforzados con ligaduras horizontais concéntricas, que, en realidade, forman unha doble cúpula, cun espazo oco, que alivia o peso sostido polo tambor.
PALACIO PITTI. FACHADA. BRUNELLESCHI
SANTA MARÍA NOVELLA. ALBERTI. Foi construída por varios artistas, entre eles Vasari. Iníciase en 1456
CINQUECENTO. S. XVI. SAN PEDRO DE ROMA. O papa Julio II encárgalle a obra a Bramante e logo a Miguel Angel
PARA COMENTAR UNHA OBRA ESCULTÓRICA ➢Observación e descrición da obra, analizando os seus elementos. ➢Clasificación: Tipo de escultura (vulto redondo, relevo, busto, sedente, ecuestre, etc.). ➢Xénero, temática e materiais: mármore, granito, basalto, barro, cera, madera, bronce, aceiro, ferro. ➢Elementos formais: volumes, composición, estudio anatómico, movemento, análise psicolóxico, expresións do rostro…. ➢Estilo ao que pertence, autor, cronoloxía.
ESCULTURA NO RENACEMENTO ★ Seguen modelos da antigüidade. ★ Importancia das proporcións. ★ Importancia da anatomía (xente núa). ★ Idealización das figuras. ★ Xéneros: espidos, retratos, escultura ecuestre. ★ Materiais: bronce, mármore
ESCULTURA DO QUATTROCENTO Na escultura, a principios de século, iniciaríase o cambio artístico do Renacemento, que se fundamenta en: ➔O interese polo corpo humano que segue modelos da Antigüidade Clásica ➔O tratamento do desnudo: busca do volume e movemento, dos que forma parte a luz. ➔A vontade naturalista, é dicir, representar a realidade de forma idealizada.
A PINTURA RENACENTISTA ➔Profundidade: mediante a perspectiva, degradación da cor, a composición por escenas, marco arquitectónico ou paisaxístico. ➔Proporción: as figuras seguen os canons establecidos. ➔Beleza: idealización das personaxes e os seus movementos. ➔Temas: relixiosos, mitolóxicos,nus e retratos.
COMENTARIO DUNHA OBRA PICTÓRICA ➔ Observación detida da obra, descrición e análise ➔ Xénero ou tipo de representación: relixiosa, mitolóxica, retrato, paisaxe… ➔ Tema: asunto ➔ Soporte: muro, caballete, pergamino, marfil, metal, papel, tela. ➔ Materiais e técnica: Fresco: aplicado a un muro ou teito sen aglutinante (onde se dilúen os pigmentos).Temple: muro, tabla ou lenzo. Óleo: táboa, lenzo ou cartón. etc. ➔ Tipos de liña, formas e volumes ➔ A luz (natural, artificial, claroscuro) e a cor e a súa simboloxía.
PINTURA DO QUATTROCENTO • Innovación dos pintores do Quattrocento: uso racional da perspectiva. •A perspectiva permitía representar a profundidade nunha superficie plana. •Masaccio, Piero della Francesca e Sandro Botticelli son os pintores máis representativos.
NACEMENTO DE VENUS. BOTICELLI
RETRATOS SANDRO BOTTICELLI
CINQUECENTO. ROMA Leonardo da Vinci foi un humanista que traballou moitos campos do coñecemento. •Como pintor realizou poucas obras, pero todas xeniais. •Unha das súas achegas á historia da Arte foi a da técnica do Sffumatto. •Obras principais. A Última Cea, a Gioconda ou a Virxe das Rochas
A ÚLTIMA CEA
GIOCONDA Leonardo da Vinci destacou na representación da natureza e das proporcións Foi un maestro do sffumato, técnica pictórica que consiste en difuminar os contornos para dar sensación de profundidade
DÚAS VERSIÓNS DA VIRXE DAS ROCHAS
MIGUEL ÁNGEL BUONARROTI ➔Foi un extraordinario arquitecto, pintor e, sobre todo, escultor. ➔Como pintor mostrou grande interese polo un, o movemento, a variedade de posicións, o debuxo e a representación do volume. ➔Como escultor realizou obras en mármore de gran forza e perfección anatómica. ➔ As principais obras: ➔-arquitectura, a cúpula de San Pedro do Vaticano. ➔- escultura destacaron o David, o Moisés pertencente á tumba do Papa Julio II ou diversas tumbas da familia Médici.
CÚPULA DA CAPELA SIXTINA
TONDO DONI A obra de Miguel Ángel xa céntrase na busca de expresión de sentimentos non tanto nas proporcións e o equilibrio
FRESCOS DA CAPELA SIXTINA
CREACIÓN DE ADÁN
O XUÍZO FINAL
O DAVID
A PIEDADE DO VATICANO Análise da Piedade
RAFAEL Escola de Atenas A luz é natural; inténtase crear volume mediante o claro oscuro. O foco de luz procede de arriba hai homoxeneidade e non contraste de luz. Combinan cores frías coas cálidas para crear harmonía
A composición é simétrica, cun gran eixo que, pasando entre Platón e Aristóteles, divide en dúas partes o cadro. A cada lado do eixo, aparecen os grupos compensados. Advírtese neste cadro de Rafael o uso da xeometría, tan apreciada polos artistas renacentistas, que organiza o cadro mediante formas harmónicas e regulares.
Arte renacentista

More Related Content

Arte renacentista

  • 3. CARACTERÍSTICAS PRINCIPAIS 1.MODELO ARTÍSTICO: A Antigüidade. Recupéranse elementos da arte clásica: Ordes arquitectónicas (dórica, xónica e corintia). 2.Arcos de medio punto, bóvedas de canón, frontóns. 3.Cúpulas. 4.Proporcións. 5.Beleza e idealización da persoa. 6.Temas non soamente relixiosos (persoas núas, mitoloxía, retratos).
  • 5. CÚPULA DO PANTEÓN DE AGRIPA. S. I Trinidade. Masaccio. s. XV
  • 7. Escravo de Miguel Anxo. Realizan os pintores e escultores novos temas profanos que xa había na arte clásica. Paralelismo co Laoconte e os seus fillos da cultura helenística
  • 8. Venus Beleza e idealización das persoas. Detalle Do Nacemento de Venus de Botticelli
  • 9. +CARACTERÍSTICAS INSPÍRANSE NA NATUREZA, tratan de representala fielmente. Empregan o método matemático para as proporcións e a perspectiva lineal para a profundidade.
  • 10. +CARACTERÍSTICAS ANTROPOCENTRISMO. O ser humano é o centro de atención da arte. Seguen as proporcións do corpo humano, os edificios realizábanse a escala humana. Idealizábanse os rostros en busca da beleza, a serenidade e o equilibrio e traballábanse corpos nus e en movemento. O home vitrubiano de Leonardo Da Vinci. (1484)
  • 11. + CARACTERÍSTICAS IMPORTANCIA DO ARTISTA. O pintor, escultor ou arquitecto, pasou de ser un simple artesán como na Idade Media a ser un artista con recoñecemento público, que firmaba as súas obras e buscaba a fama. Dominaba varias disciplinas artísticas, científicas e humanas Durero, autorretrato de 1498
  • 12. OS MECENAS Lorenzo de Medici. Eran persoas que pertencían a familias adiñeiradas que financiaban as obras e protexían os artistas. Había rivalidade entre eles.
  • 13. COMENTARIO DUNHA OBRA ARQUITECTÓNICA 1. Observación da obra e descrición da construción. 2. Clasificación: Tipo de construción e función (Relixiosos: templos, tumbas, altares; Residenciais: vivenda, pazo (palacio), castelo; Obras públicas: ponte, acueduto; Ocio: teatro, anfiteatro, museo; Administración: concellos, basílicas, ministerios. Conmemorativos: columnas, arcos triunfais, etc.) 3. Materiais de construción: indicar o material ou materiais cos que se construíu o edificio (pedra, barro, cristal, ladrillo, ferro); elementos sustentantes (Muro, columna, pilar, pilastra). Elementos sustentados ou de cuberta: estrutura que serve de cerre a unha construción na súa parte superior (adintelada, abovedada –de canón, de cruzaría, cúpula). 4. Estilo ao que pertence. (cronoloxía aproximada da obra e autor (se se
  • 14. TIPOS DE CONSTRUCIÓN DO RENACEMENTO Edificios relixiosos (igrexas, basílicas, catedrais) e os pazos (palacios). •Plantas máis comúns. Cruz latina, basilical e centralizada. •Materiais. Sobre todo a pedra, recuperando os modelos clásicos. Outros elementos que transmiten a influencia do mundo clásico son: –A utilización das ordes arquitectónicas greco-latinas (dórico, xónico, corintio). –Os arcos semicirculares. –As cubertas planas e tamén as abovedadas
  • 15. ARQUITECTURA DO QUATTROCENTO (século XV) •Buscaron o dominio do espazo arquitectónico introducindo elementos simples, proporcionados e ordenados, que contribuíron a crear un espazo racional. •Estes elementos inspiráronse nos modelos grecorromanos: arco de medio punto, columnas, frontóns, cornixas e cúpulas. •En Florencia destacaron Filipo Brunelleschi e León Batista Alberti, que introduciron innovacións estilísticas baseadas nas leis da xeometría.
  • 16. CÚPULA DA CATEDRAL DE FLORENCIA. Brunelleschi Entre 1417 e 1420 proxectou a cúpula da catedral de Florencia, que foi o símbolo cidadán da nova época.
  • 17. CÚPULA DA CATEDRAL DE FLORENCIA. Brunelleschi Está realizada cun sistema de nervios, ao estilo gótico, que ofrecen un perfil apuntado, reforzados con ligaduras horizontais concéntricas, que, en realidade, forman unha doble cúpula, cun espazo oco, que alivia o peso sostido polo tambor.
  • 18. PALACIO PITTI. FACHADA. BRUNELLESCHI
  • 19. SANTA MARÍA NOVELLA. ALBERTI. Foi construída por varios artistas, entre eles Vasari. Iníciase en 1456
  • 20. CINQUECENTO. S. XVI. SAN PEDRO DE ROMA. O papa Julio II encárgalle a obra a Bramante e logo a Miguel Angel
  • 21. PARA COMENTAR UNHA OBRA ESCULTÓRICA ➢Observación e descrición da obra, analizando os seus elementos. ➢Clasificación: Tipo de escultura (vulto redondo, relevo, busto, sedente, ecuestre, etc.). ➢Xénero, temática e materiais: mármore, granito, basalto, barro, cera, madera, bronce, aceiro, ferro. ➢Elementos formais: volumes, composición, estudio anatómico, movemento, análise psicolóxico, expresións do rostro…. ➢Estilo ao que pertence, autor, cronoloxía.
  • 22. ESCULTURA NO RENACEMENTO ★ Seguen modelos da antigüidade. ★ Importancia das proporcións. ★ Importancia da anatomía (xente núa). ★ Idealización das figuras. ★ Xéneros: espidos, retratos, escultura ecuestre. ★ Materiais: bronce, mármore
  • 23. ESCULTURA DO QUATTROCENTO Na escultura, a principios de século, iniciaríase o cambio artístico do Renacemento, que se fundamenta en: ➔O interese polo corpo humano que segue modelos da Antigüidade Clásica ➔O tratamento do desnudo: busca do volume e movemento, dos que forma parte a luz. ➔A vontade naturalista, é dicir, representar a realidade de forma idealizada.
  • 24. A PINTURA RENACENTISTA ➔Profundidade: mediante a perspectiva, degradación da cor, a composición por escenas, marco arquitectónico ou paisaxístico. ➔Proporción: as figuras seguen os canons establecidos. ➔Beleza: idealización das personaxes e os seus movementos. ➔Temas: relixiosos, mitolóxicos,nus e retratos.
  • 25. COMENTARIO DUNHA OBRA PICTÓRICA ➔ Observación detida da obra, descrición e análise ➔ Xénero ou tipo de representación: relixiosa, mitolóxica, retrato, paisaxe… ➔ Tema: asunto ➔ Soporte: muro, caballete, pergamino, marfil, metal, papel, tela. ➔ Materiais e técnica: Fresco: aplicado a un muro ou teito sen aglutinante (onde se dilúen os pigmentos).Temple: muro, tabla ou lenzo. Óleo: táboa, lenzo ou cartón. etc. ➔ Tipos de liña, formas e volumes ➔ A luz (natural, artificial, claroscuro) e a cor e a súa simboloxía.
  • 26. PINTURA DO QUATTROCENTO • Innovación dos pintores do Quattrocento: uso racional da perspectiva. •A perspectiva permitía representar a profundidade nunha superficie plana. •Masaccio, Piero della Francesca e Sandro Botticelli son os pintores máis representativos.
  • 27. NACEMENTO DE VENUS. BOTICELLI
  • 29. CINQUECENTO. ROMA Leonardo da Vinci foi un humanista que traballou moitos campos do coñecemento. •Como pintor realizou poucas obras, pero todas xeniais. •Unha das súas achegas á historia da Arte foi a da técnica do Sffumatto. •Obras principais. A Última Cea, a Gioconda ou a Virxe das Rochas
  • 31. GIOCONDA Leonardo da Vinci destacou na representación da natureza e das proporcións Foi un maestro do sffumato, técnica pictórica que consiste en difuminar os contornos para dar sensación de profundidade
  • 32. DÚAS VERSIÓNS DA VIRXE DAS ROCHAS
  • 33. MIGUEL ÁNGEL BUONARROTI ➔Foi un extraordinario arquitecto, pintor e, sobre todo, escultor. ➔Como pintor mostrou grande interese polo un, o movemento, a variedade de posicións, o debuxo e a representación do volume. ➔Como escultor realizou obras en mármore de gran forza e perfección anatómica. ➔ As principais obras: ➔-arquitectura, a cúpula de San Pedro do Vaticano. ➔- escultura destacaron o David, o Moisés pertencente á tumba do Papa Julio II ou diversas tumbas da familia Médici.
  • 34. CÚPULA DA CAPELA SIXTINA
  • 35. TONDO DONI A obra de Miguel Ángel xa céntrase na busca de expresión de sentimentos non tanto nas proporcións e o equilibrio
  • 36. FRESCOS DA CAPELA SIXTINA
  • 41. RAFAEL Escola de Atenas A luz é natural; inténtase crear volume mediante o claro oscuro. O foco de luz procede de arriba hai homoxeneidade e non contraste de luz. Combinan cores frías coas cálidas para crear harmonía
  • 42. A composición é simétrica, cun gran eixo que, pasando entre Platón e Aristóteles, divide en dúas partes o cadro. A cada lado do eixo, aparecen os grupos compensados. Advírtese neste cadro de Rafael o uso da xeometría, tan apreciada polos artistas renacentistas, que organiza o cadro mediante formas harmónicas e regulares.