�ݺ�ߣ

ARTROKINEMATYKA STAWU BARKOWOOBOJCZYKOWEGO OBRAZOWANA PRZY POMOCY
ULTRASONOGRAFII PODCZAS STOSOWANIA TECHNIK
TRAKCYJNYCH TERAPII MANUALNEJ

Tomasz Marciniak
Wydział Rehabilitacji

Konferencja Studenckich Kół Naukowych
AWF Warszawa, 7 czerwca 2013
Studenckie Koło Naukowe Biomechaniki, opiekun koła: prof. dr hab. Andrzej Wit

WSTĘP
/TRAKCJA/

DEFINICJA
Niefizjologiczny ruch przesunięcia powierzchni stawowych
wykonywany prostopadle do powierzchni wklęsłej
ZASTOSOWANIE
 przeciwbólowo;
 rozgrzewka przed mobilizacją;
 mobilizacja (rozciąganie torebki stawowej)*;

CECHY STAWU BARKOWO-OBOJCZYKOWY (ACJ)
 wyrostek barkowy - powierzchnia wklęsła;
 przebieg linii stawowej skośny (osobniczo zmienny);

WSTĘP
/ULTRASONOGRAFIA/

ZALETY USG
 nieinwazyjnośd;
 dynamiczne badanie;
 niski koszt;
PRZEGLĄD LITERATURY USG ACJ
 pomiar przestrzeni stawowej (Neumann i wsp., 1992);
 charakterystyka biometryczna (Poncelet i wsp., 2003);
 ocena echogeniczności struktur (Schmidt i wsp., 2004);

WSTĘP
/USG PODCZAS TRAKCJI/

Zgodnie ze stanem wiedzy, brakuje doniesieo dotyczących
obrazowania ultrasonograficznego ACJ podczas

wprowadzania trakcji.

Park i wsp. (2009)
Prowokacyjne testy diagnostyczne ACJ

CEL

Cel poznawczy
Zobrazowanie zjawisk artrokinematycznych ACJ podczas trakcji

Cel praktyczny
Wybór i rekomendacja kliniczna technik, za kryterium przyjmując
największą separację przestrzeni stawowej

MATERIAŁ
/GRUPA BADANA/

W badaniach wzięło udział trzynaścioro ochotników – sześd
kobiet i siedmiu mężczyzn. W sumie dokonano pomiarów
13 asymptomatycznych stawów barkowo-obojczykowych.
Tabela 1. Charakterystyka grupy badanej

n=13
x±SD

wiek [lata] masa [kg] wysokośd *m+
25,4±3,5

74,5±14,3

177,7±8,3

METODY
/BADANIE/

Podmiotowe (wywiad)
Ból ACJ, GHJ (VAS);
Urazy ACJ, GHJ;

Przedmiotowe (badanie kliniczne)
KRYTERIA WYKLUCZENIA
•ROM GHJ (ELEV ABD-S-F/F/E/ABD/ADD/ER/IR);
(+) wywiad
•Test Paxinos;
oraz
•Test O’Brien’a;
(+) badanie kliniczne
•Oporowane odwiedzenie horyzontalne;
i/lub
•Bad Cop Test;
(+) badanie USG
•Palpacja ACJ;

USG
Dodatkowo przed przystąpieniem do badania, operator dokonał oględzin
GHJ, ACJ oraz okolicznych struktur przy pomocy ultrasonografu.

METODY
/ULTRASONOGRAFIA/

Wykorzystano ultrasonograf
(MyLab™25Gold, Esaote, Włochy), z głowicą f=12Hz.

METODY
/TERAPIA MANUALNA/

IAOM – International Academy of Orthopedic Medicine (IAOM AC)

METODY
/TERAPIA MANUALNA/

Koncepcja Lewit’a (L AC)

METODY
/TERAPIA MANUALNA/

Technika autorska (B AC)

METODY
/PROCEDURA POMIAROWA/

•
•
•
•

POMIAR PRZESTRZENI STAWOWEJ ACJ:
pozycja spoczynkowa – RP;
technika IAOM AC;
technika L AC;
technika B AC;

• projekcja górna;
• każdorazowe odstawianie głowicy od miejsca zabiegu;

METODY
/ANALIZA OBRAZU USG/

y

[mm]

y1
y2

x1 x2

x

METODY
/ANALIZA OBRAZU USG/

(l)
RP

(x1;y1)
(l)

IAOM

| x|
| y|

(x2;y2)

(x1;y1)

RP( x2

x1 ) IAOM x2

RP( y2
| l|

(x2;y2)

x1

y1 ) IAOM y2

RP(l ) IAOM l

y1
2

2

16,7 20,1
2

6,9 7,7

7,2 8,6

2

2

3,4

2

1,4

0,8
2

1,4

2

2

3,4
0,8

METODY
/ANALIZA STATYSTYCZNA - Statistica v.7.0/

wartości bezwzględne różnic położenia wybranych punktów
|Δx|, |Δy| oraz wielkośd przestrzeni stawowej |Δl|

analiza zgodności z rozkładem normalnym –
test Shapiro-Wilk’a

różnice dla zmiennych niezależnych - test Kruskal’a-Wallis’a

WYNIKI - |Δx|
Histogram (dane 4v*52c)
|Δx| = 52*2*normal(x; 13,8019; 4,941)
10
9
8

Wartość p dla porów nań w ielokrotnyc h (dw ustronyc h); Δx | (dane)
|
Zmienna niezależna (grupująca):ramka-wąsy (dane 4v*52c)
TECHNIKI
Wykres
Test Krus kala-Wallisa: H ( 3, N= 52) =13,43021 p =,0038
26
|Δx|: KW-H(3;52) = 13,4302; p = 0,0038; F(3;48) = 4,9948; p = 0,0043
Zależna:
RP
IA OM A24
C
L AC
B AC
|Δx |
R:31,538 R:36,462 R:18,846 R:19,154
22
RP
1,0000
0,1964
0,2232
20
IA OM A C
1,0000
0,0183
0,0216
18
L AC
0,1964
0,0183
1,0000
16
B AC
0,2232
0,0216
1,0000

7
6
5

Liczba obs.

4
3
2
1

Δx|
|

0
2
|Δx|:

4

6

8

SW-W = 0,9755; p = 0,3545

10

12

14

16 12 18

14
|Δx|

20

22

24

26

28

10
8
6
4
2
RP

IAOM AC

L AC

TECHNIKI

B AC

Mediana
25%-75%
Zakres nieodstających
Odstające
Ekstremalne

WYNIKI - |Δy|
|Δy| = 52*1*normal(x; 2,95; 2,0553)
16

14

Wartość p dla porów nań w ielokrotnyc h (dw ustronyc h); Δy| (dane)
|
Zmienna niezależna (grupująca): TECHNIKI
Wykres ramka-wąsy (dane 4v*52c)
10
Test Krus kala-Wallisa: H ( 3, N= 52) =6,028061p p 0,1103; F(3;48) = 2,6457; p = 0,0596
=,1103
|Δy|: KW-H(3;52) = 6,0281; =
Zależna:
RP
IA OM A C
L AC
B AC
|Δy|
R:30,731 R:30,962 R:18,231 R:26,077
8
RP
1,0000
0,2128
1,0000
IA OM A C
1,0000
0,1933
1,0000
6
L AC
0,2128
0,1933
1,0000
B AC
1,0000
1,0000
1,0000
4

12

10

8

Liczba obs.

6

4

2

| yΔ
|

0
-1
|Δy|:

0

1

2

SW-W = 0,9399; p = 0,0111

3

4

5
|Δy|

6

7

8

9

10

11

2

0

-2
RP

IAOM AC

L AC

TECHNIKI

B AC

Mediana
25%-75%
Odstające
Ekstremalne

WYNIKI - |Δl|
|Δl| = 52*0,5*normal(x; 1,0269; 1,3221)
14

12

10

8

Liczba obs.

6

4

2

|l Δ
|

Wartość p dla porów nań w ielokrotnych (dw ustronych); Δl| (dane)
|
Zmienna niez ależna (grupująca): TECHNIKI
Wykres ramka-wąsy (dane 4v*52c)
7
Test Krus kala-Wallisa: H ( 3, N= 52) =31,89409 p =,0000 = 6,2252; p = 0,0012
|Δl|: KW-H(3;52) = 31,8941; p = 0,0000006; F(3;48)
Zależna:
RP
IA OM A C
L AC
B AC
6
|Δl|
R:7,0000 R:27,385 R:35,654 R:35,962
RP
0,0036
0,0000
0,0000
5
IA OM A C
0,0036
0,9851
0,8943
4
L AC
0,0000
0,9851
1,0000
B AC
0,0000
0,8943
1,0000
3

0
-1,0 -0,5 0,0
|Δl|:

0,5

1,0

1,5

SW-W = 0,762; p = 0,00000009

2,0

2,5

3,0
|Δl|

3,5 4,0
2

4,5

5,0

5,5

6,0

6,5

7,0

1

0

-1
RP

IAOM AC

L AC

TECHNIKI

B AC

Mediana
25%-75%
Odstające
Ekstremalne

DYSKUSJA
BADANIA WŁASNE:
• 5,7±2,0 mm
DANE LITERATUROWE:
• 3,1±0,8 mm (Petersson i wsp., 1983);
• 5,5±1,4 mm (Poncelet i wsp., 2003);
• 5,2±1,2 mm (Schmidt i wsp., 2004);
• 8,1±1,8 mm (Park i wsp., 2009);

DYSKUSJA
Park i wsp., (2009) vs. Badania własne
ELEMENTY WSPÓLNE:
• ACJ;
• USG przestrzeni stawowej;
• badanie dynamiczne;
RÓŻNICE W CELU BADAO:
• testy prowokacyjne - ↓ przestrzeni stawowej;
• techniki trakcyjne - ↑ przestrzeni stawowej;

WNIOSKI
1. Zastosowane techniki trakcyjne wprowadzają
trójpłaszczyznowy ruch na poziomie ACJ.

2. Istotnośd zmiany wektora składowego |Δx| nie wpłynęła na
zmianę wektora wypadkowego |Δl|.

3. Technika L AC doprowadziła do znacznego zmniejszenia
przestrzeni stawowej zamykając ACJ, czyli działając przeciwnie
do założeo teoretycznych trakcji.

PIŚMIENNICTWO
Poncelet E., Demondion X., Lapegue F., Drizenko A., Cotton A., Francke J.-P. (2003)
Anatomic and biometric study of the acromioclavicular joint by ultrasound. Surg Radiol
Anat 25:439–445.
Schmidt W.A., Schmidt H., Schicke B., Gromnica-Ihle E. (2004) Standard reference values
for musculoskeletal Ultrasonography. Ann Rheum Dis 63:988–994.
Park G.Y., Park J.H., Bae J-H. (2009) Structural changes in the Acromioclavicular Joint
Measured by Ultrasonography During Provocative Tests. Clinical Anatomy 22:580–585.
Petersson C.J., Redlund-Johnell I. (1983) Radiographic joint space in normal
acromioclavicular joints. Acta Orthop Scand 54:431.
Urban M., Hofmann S., Tschauner C., Czerny C., Neuhold A., Kramer J. (1998)
MRI arthrography in labrum lesions of the hip joint. Method and diagnostic value.
Orthopade 27(10):691-8.

PIŚMIENNICTWO
Berkowitz J.F., Kier R., Rudicel S. (1991) Plantar fasciitis: MR imaging. Radiology
179:665–667.

Schweitzer M.E., van Leersum M., Ehrlich S.S., Wapner K. (1994) Fluid in normal and
abnormal ankle joints: amount and distribution as seen on MR images. AJR Am J
Roentgenol 162:111–114.
Moss S.G., Schweitzer M.E., Jacobson J.A., Brossmann J., Lombardi J.V., Dellose S.M.
(1998) Hip joint fluid: detection and distribution at MR imaging and US with cadaveric
correlation. Radiology 208:43–48.

Hodler J., Loredo R.A., Longo C., Trudell D., Yu J.S., Resnick D. (1995) Assessment of
articular cartilage thickness of the humeral head: MR-anatomic correlation in cadavers.
AJR Am J Roentgenol 165:615–620.

�ݺ�ߣ

ARTROKINEMATYKA ACJ OBRAZOWANA PRZY POMOCY USG PODCZAS STOSOWANIA TECHNIK TRAKCYJNYCH TERAPII MANUALNEJ

More Related Content

ARTROKINEMATYKA ACJ OBRAZOWANA PRZY POMOCY USG PODCZAS STOSOWANIA TECHNIK TRAKCYJNYCH TERAPII MANUALNEJ

Editor's Notes