�ݺ�ߣ

1-Rego e coído de Sabadelle.
eSeo de Sabadelle.
2-Punta e seo da Gandriña
3-Punta da Falsa
4-Punta Ataín. O Portiño.
5-Praia e enseada de Camelle.
Rego de Camelle.
6-Punta do Boi e Camelle.
7-Punta do Frade
8-Coído de Xurelos
9-Seo da Fontiña.
Punta Percebeira.
10-Praia da Lagoa.
Illa do Cu cagado.
11-Punta do Curro.
Porto de Arou.
12-Arou. Praia de Arou.
Rego do Canabal.
13-Praia Braña de Lazo.
Rego de Lazo.
14-Petón da Furaqueira
15-Seo de Xan Ferreiro
16-Punta das Lobeiras.
A Ínsua. Illa Negra.
17-Praia das Lobeiras
18-Punta Xunqueiras.
Seo do Pelouro.
19-Punta do Cabalo
20-A Insuela. Pedra do Sal.
21-Seo de Cabanas
22-Punta do Capelo. As Laxiñas.
23-Enseada do Colludo.
Porto de Santa �Ѳ��ñ��.
24-Punta Batedora
25-Seo da Posta das Cabras
26-Cabo Veo. Illas Cagadas.
27-Penal do Veo. Monte Branco.
28-Seo e praia do Trece
29-Punta das Paredes.
Seo do Batel.
30-Cabo Tosto.
Punta e coído do Boi.
31-Seo e coído de Lucín
32-Laxe da Reira.
Baleas do cabo Tosto.
33-Praia da Reira.
34-Punta Forcados.
As Agalladas.
35-Praia de Area Longa.
Praia da Balea.
36-A Posteira.
Praia e punta da Pedrosa.
37-Seo da Arneliña.
Os Poxados.
38-Punta Estrunfo.
Furna dos Infernos.
39-Cabo �վ��á��. Illotes de �վ��á��
de Terra e �վ��á�� de Fóra.
40-Coído do �վ��á��. Punta Esperillo.
41-Laxe da Auga. A Betanceira.
42-Coidal das Castañas.
43-Seo do Home Morto
44-O Castelete
45-Punta Cachifarro
46-Ínsua e punta da Galera
47-Punta do monte Farelo
48-Praia de Lago.
Corveiro de Lago.
49-Punta Fieital
50-Boliños da Fortuna
51-Punta Villoeira
52-Portocelo
53-Punta do Castelo
54-Camariñas
55-Punta da Ínsua
56-Praia Area da Vila
57-Punta dos Castros
58-Praia de Lingude.
Punta da Basa.
59-Seo da Basa
60-Aríña Branca
61-Punta da Barra. Punta Sandría.
62-Praia do Ariño.
Rego de Lamastredo.
63-Man do Medio
64-Baixo de Dor
65-Illa do Forno do Sapo
66-Ponte do Porto.
Esteiro do río Grande.
O concello de Camariñas está situado no
centro da Costa da Morte. Ten unha
parte de costa moi exposta polo norte e
o oeste e outra parte protexida, dentro
da ría, polo sur.

O relevo de Camariñas está marcado pola serra da Pena Forcada con cumes de pouca
altura (menos de 250 m) que ao caeren directamente ao mar confírenlle á costa un perfil
recortado e agreste e cara ao sur descende suavemente e acolle amplas zonas arboradas e
as áreas cultivables.
As principais actividades son a pesca e o marisqueo.
A costa acolle importantes áreas de interese paisaxístico, xeolóxico, ecolóxico e cultural.

Camariñas conta con máis de 40 km de liña de costa repartidos case metade e metade entre o mar
aberto, e a ría, aínda que nesta última uns 8 km atópanse na parte de fóra case igualmente exposta
que a costa exterior e os demais ao abrigo, no interior e nos esteiros da Basa e do río Grande. Tanta
lonxitude da para moito e para acoller multitude de formas e variables, e se a isto lle sumamos a
especial composición dos granitos da zona, de cor vermella, o atractivo e a curiosidade multiplícanse o
que pode facer máis atractiva unha viaxe ata alí, ademais esta costa acolle varias localidades
emblemáticas da Costa da Morte.

PROTECCIÓNS
-LIC/ZEC e ZEPA “Costa da Morte”
-Sitio Natural de Interese Nacional “Cabo �վ��á��”
-LUGAR DE INTERESE XEOLÓXICO “Praia do Trece”

1-Rego e coído de Sabadelle. O rego de Sabadelle, non se ve pero escóitase correr por
debaixo dos coios. Marca o límite entre os concellos de Camariñas e Vimianzo.

5-Praia e seo de Camelle. Nela desemboca o rego de Camelle.

CAMELLE. Vila pesqueira instalada na enseada do mesmo nome,
ao abrigo das puntas do Boi e A Falsa.

Peirao de Camelle nun día de forte ondada

Non se pode falar de Camelle sen falar
de “Man”, Manfred Gnädinger, un
alemán (Radolfzell, 1936) que se
instalou nunha cabana entre as rochas
e realizou numerosas esculturas con
pedras e outros materiais recollidos
das praias. Despois da súa morte, en
2002, coincidindo coa marea negra do
Prestige, o seu legado queda como un
atractivo máis desta costa. Desde 2018
está aberto en Camelle un Centro de
Interpretación dedicado ao legado de
Man.

7-Punta do Frade 9-Seo da Fontiña

Punta Percebeira. Está unida a terra por un curto istmo formado por coios.

Illa do Cu cagado, porto de Arou

12-AROU, vila mariñeira situada no fondo da enseada do mesmo nome, separado de
Camelle polo contraforte rochoso da Punta Percebeira. No fondo do seo conta con dúas
pequenas praias, a de Arou e a de Braña do Lazo.
Vista de Arou desde o Alto da Cruz. Ao fondo o Petón de Borrallas e a praia de Traba.

Praia de Arou. Rego do Canabal.

13-Praia Braña de Lazo. Nela desemboca o rego do Lazo.

16-Punta das Lobeiras.
Na parte alta hai un miradoiro desde o que hai unhas fermosas panorámicas

17-Praia das Lobeiras, coa Ínsua e a Illa Negra

Porto de Santa �Ѳ��ñ��

SANTA MARIÑA, unha pequena localidade asentada nas abas do monte da Cruz. O seu
porto está construído entre rochas vermellas nunha paraxe dunha beleza espectacular
rodeada de formas traballadas polo mar e o vento.
Punta e peirao de Santa �Ѳ��ñ�� desde o alto do Monte Branco

Vista desde o alto do Cabo Veo ata a punta Batedora e Santa �Ѳ��ñ��

Monte Branco, praia e dunas do Trece

Praia do Trece. Situada entre os cabos Tosto e Veo, cunha lonxitude
de 1.260 m. Conserva um bo sistema dunar

29-Punta das Paredes. Seo do Batel

Punta e coído, ou boleira, do Boi

Cimeterio dos Ingleses no cabo Tosto, onde están soterradas os 172 náufragos do Serpent,
buque-escola da mariña británica que afundeu nas rochas desta costa.

Laxe dos Defuntos. Ao fondo o cabo �վ��á��.

34-Punta Forcados. As Galladas.

Moitas das rochas desta costa teñen formas suxerentes que inspiraron á xente a porlle nomes.
O Caudillo

35-Praia de Area Longa.
As praias desde tramo costeiro son moi expostas e con poucas condicións para o baño, pero a
cambio ofrecen o encanto da tranquilidade e a beleza dunha paisaxe case virxe.

Praia de Area Longa e Cabo �վ��á��

Foxo do Lobo de Pena Maior, nas proximidades da praia de Area Longa

Enseada da Arneliña e Cabo �վ��á��

38-Punta Estrunfo. Furna dos Infernos.

Punta Estrunfo e Cabo �վ��á��

39-CABO VILÁN
É un farallón formado na súa maior parte de rochas graníticas de cor vermella (granito de
dúas micas) acompañado de xistos e cuarcitas con cantís de ata 80 m de altura. No extremo
do cabo atópanse os illotes de �վ��á�� de Terra e �վ��á�� de Fóra
Foi declarado Sitio Natural de Interese Nacional en 1933.

Cabo �վ��á�� cos illotes de �վ��á�� de Terra e �վ��á�� de Fóra

Illotes do Cabo �վ��á��

Faro e cantil de Cabo �վ��á��. O faro de Cabo �վ��á�� inaugurado en 1854 e posteriormente
renovado, foi o primeiro de España en ter luz eléctrica (desde 1896).

RÍA DE CAMARIÑAS
Ábrese entre o Cabo �վ��á��, ao norte e Punta da Barca, ao sur.
O principal río é o Grande que desemboca na Ponte do Porto e serve de linde entre as
comarcas Terra de Soneira e Fisterra. No seu interior ábrese a enseada da Basa, na
desembocadura do rego de Trasteiro.
40-Coído do �վ��á��

Monte Farelo e capela da Virxe do Monte

Vista da boca da Ría de Camariñas presidida pola punta do Monte Farelo, na que se levanta a ermida da
Virxe do Monte. Desde o alto do monte Farelo hai unha boas vistas da costa.

Vista da ría de Camariñas con Muxía ao fondo

48-Praia e Seo do Lago e Corveiro do Lago

Punta Villoeira. Farola e cetáreas.

Punta Villoeira. Restos das cetáreas.

Ría de Camariñas e peirao desde a Punta do Castelo

54-CAMARIÑAS. Unha vila mariñeira que tamén ten grande sona pola actividade de
elaboración de encaixes das súas “palilleiras”.

Porto e vila de Camariñas. Acolle barcos do cerco e artes de baixura.

Palilleira. En Camariñas e na comarca hai máis de 2000 mulleres dedicadas a esta actividade artesanal
importada dos Países Baixos no século XVI e que hoxe é unha importante fonte de recursos e atractivo
desta zona. Na vila de Camariñas hai un museo do encaixe e obradoiros de formación.

Praia Area da Vila e punta do Castros

61-Punta da Barra. Ao fondo Camariñas.

63-Man do Medio. Vista cara á ría.

O RÍO GRANDE coñecido tamén como Río do Porto, fórmase pola unión de varios regos que baixan
da serra de Soneira e desemboca na ría de Camariñas despois de 39 km de percorrido.
66-Ponte do Porto

VALOR XEOLÓXICO
As rochas máis comúns no litoral de Camariñas son os granitos (alcalinos e calcoalcalinos).
A erosión creou formas curiosas como boleiras e coídos, furnas, illotes, penedos, dunas...)
MAPA LITOLÓXICO

Rochas en Santa �Ѳ��ñ��

Curiosa rocha en Cabo �վ��á��
coñecida co nome da Moa

LUGAR DE INTERESE XEOLÓXICO 43001. Praia do Trece (placas eólicas)
Interese: Xeomorfolóxico. Estratigráfico.
Na zona comprendida entre os cabos Veo e Tosto.
Destacan os grandes depósitos de placas eólicas e dunas remontantes, os penedos con
curiosas formas e os coídos. As rochas dominantes son as granodioritas.

Monte Branco.
Os fortes ventos dominantes (fundamentalmente do oeste) acumulan unha grande cantidade de area
nas abas próximas á costa. A area forma placas que se manteñen sobre as pendentes (dunas
remontantes) grazas á humidade e á fixación das plantas.

Boleira ou Coído en Cabo Tosto.
O intenso traballo do mar formou unha rasa de abrasión que remata na punta do Boi e na que se
acumulan bolos de granito desgastado polas ondas que forman os coídos ou boleiras.

VALOR BIOLÓXICO
Dada a diversidade do litoral de Camariñas atopamos taménunha grande diversidade de
ecosistemas e hábitats: costa rochosa exposta e protexida, costa areosa, dunas (fixas e
móbiles), coídos, seos, marismas, esteiros... nos que habitan moitas especies de interese.
É unha área de grande valor biolóxico que acolle unha importante flora e fauna con
numerosas especies pouco comúns.

Cabo �վ��á��
A vexetación de cantís, dunas e marismas está moi especializada e pódense atopar
numerosas especies e subespecies endémicas da zona. En canto á fauna hai que destacar a
gran riqueza dos hábitats costeiros e o número de aves acuáticas, moitas delas invernantes
que se concentran nos cantís e no esteiro do río Grande.

Seo da Basa con especies típicas de marismas

Vexetación nas dunas do Trece

As dunas e coídos do Trece conservan a
principal poboación de Galiza de camariñas
(Corema album), unha planta que na
actualidade está case extinguida, pero debeu
abondar noutros tempos xa que deu lugar a
topónimos como Camariñas ou Pobra do
Caramiñal.

Rabo de lebre
(Lagurus ovatus)

Liques nas rochas da Punta Sandría

Mato no Cabo �վ��á��

Herba namoradeira (Armeria pubigera)

Percebes, mixotes
(Pollicipes pollicipes)

Herba de namorar cunha típica forma compacta e redondeada
para adaptarse ás duras condicións dos cantís.
Araos dos cons (Uria aalge) Ave outrora común, pero cada día
máis escasa na costa galega.
Percebes (Pollicipes cornucopia), o marisco máis representativo
da Costa da Morte e un dos recursos máis importantes do
porto de Corme.
Corvos mariños

Arao (Uria aalge).
Unha ave pouco común en Galiza con unha pequena poboación no Cabo �վ��á��

LIC/ZEC Costa da Morte: comprende o litoral desde
Cabo Fisterra (Laxe de Corveiro) ata Arteixo (punta
da Cancela), agás a maior parte da ría de Camariñas
e as zonas próximas á áreas urbanas. É o espazo de
maior distribución territorial costeira do país.

A Costa da Morte é un espazo onde o mar, o
vento e as rochas son os protagonistas.

USOS/APROVEITAMENTO
-Pesca, marisqueo e acuicultura
-Turismo, lecer e deportes
-Industrias

O litoral de Camariñas da para varias rutas, para ver cada recuncho, coñecer os seus valores ou
simplemente gozar das camiñadas en paisaxes espectaculares en compaña do mar e do vento.
Para unha primeira achega podemos facer un percorrido circular en coche duns 55 km, parando nos
lugares de mellor acceso e maior interese, combinado con pequenas camiñadas.

PROBLEMAS/AGRESIÓNS
-Construcións na liña de costa, dragados, recheos
-Presión humana nos espazos naturais e sobre as especies
-Especies invasoras
-Contaminación

Cabo �վ��á��. A pesar de ser un dos espazos protexidos máis emblemáticos de Galiza sufriu algunhas
alteracións pouco axeitadas ao seu valor natural e paisaxístico como a construción dun parque eólico e
unha piscifactoría.

Adela Leiro, Mon Daporta
xaneiro 2021

�ݺ�ߣ

Camariña. A Costa

More Related Content

Camariña. A Costa