5. HEMŞİRELİK GİRİŞİMLERİ
Basınç Ülserinin Sınıflandırılması
İyileşmenin Değerlendirilmesi ve İzlemi
Beslenmenin Desteklenmesi
Ağrının Değerlendirmesi ve Yönetimi
Pozisyon Değişimi
Destek Yüzeyler
Basınç Ülserinin Bakımı
6. I. Evre: Basmakla solmayan kızarıklık
•Genellikle kemik
çıkıntılar üzerindeki
sınırlı bir alanda ortaya
çıkar,
•deri bütünlüğü
bozulmamış,
•parmakla basmakla
solmayan kızarıklık
BASINÇ ÜLSERİNİN SINIFLANDIRILMASI
7. II. Evre: Dermis tabakasının kısmi kaybı
•yüzeysel açık ülser
şeklinde görünür
•sarı nekrotik doku
bulunmaz
•kırmızımsı pembe
renkte yara yatağına
sahip kısmi kalınlıkta
dermis kaybıdır.
8. III. Evre: Deri ve subkutan doku tabakalarında kayıp
•Yara yatağında deri altı
yağ dokusu görülebilir,
fakat kemik, tendon ya
da kaslar
etkilenmemiştir.
•Sarı nekrotik doku
bulunabilir, fakat doku
kaybının derinliğini
kapatacak şekilde
değildir.
•Yarada cepler ve
tüneller bulunabilir.
9. IV. Evre: Tam kalınlıkta doku kaybı
•Kemik, tendon
veya kasların
etkilendiği tam
kalınlıkta doku
kaybı vardır.
•Sarı nekrotik doku
veya eskar
bulunabilir.
•Sıklıkla cepleşme
ve tünelleşme
vardır.
10. Amerika Birleşik Devletleri İçin İlave Evreler
Evrelendirilemeyen evre: Deri veya dokuların tüm tabakalarında kayıp
(derinliği bilinmiyor)
•Ülserin gerçek derinliğinin, yara
yatağının sarı nekrotik doku ve /
veya eskar ile tamamen
kapanmış olması nedeniyle
bilinemediği, tüm tabakalardaki
doku kaybının yer aldığı evredir.
•Yara yatağına ulaşmak için
yeterli miktarda nekrotik doku ve
/ veya eskar temizleninceye
kadar, gerçek derinlik
saptanamaz; fakat bu yaralar III.
ya da evre ülser olabilir.
11. Şüpheli derin doku hasarı (derinliği bilinmiyor)
•Sağlam derili mor ya da koyu
kahverengi/bordo olarak rengi
değişmiş, lokalize alan veya
alttaki dokuların basınç ve / veya
yırtılma / sürtünme / ayrılma
kuvvetleriyle hasar görmesine
bağlı olarak gelişen içi kanla dolu
vezikül.
•Bu alanda, daha önce
çevresindeki alanla
karşılaştırıldığında ağrılı, sert,
peltemsi, bataklık hissi veren,
daha sıcak ya da daha soğuk bir
doku bulunabilir.
12. İYİLEŞMENİN DEĞERLENDİRİLMESİ VE İZLEMİ
Bireyin Değerlendirilmesi:
• Bireyin sağlık ve sosyal öyküsünün alınması
• Fizik muayenesinin yapılması
– Basınç ülseri gelişme riskinin değerlendirilmesi
– İyileşmeyi etkileyebilecek faktörlerin (örn. perfüzyon
yetersizliği, duyu bozukluğu, sistemik enf.) değerlendirilmesi
– Ekstremite ülserinde damar değerlendirilmesi
– Beslenmenin değerlendirilmesi
– Ağrının değerlendirilmesi
– Psikolojik sağlık durumu, davranışları ve algılama durumu
– Sosyal ve mali destek durumu
– Fonksiyonel kapasitesi ve yardıma gereksinim durumu
– Birey ve ailenin basınç ülseri ve iyileşme konusunda bilgi
durumunun değerlendirilmesi
13. Basınç Ülserinin Değerlendirilmesi
• Basınç ülserinin: ilk karşılaşmada ve haftada en
az bir kez değerlendirilmesi ve kaydedilmesi
• Her pansuman değişiminde yaranın
değerlendirilmesi: (yaranın iyileşmesi, eksüdanın
artması, enf. belirtileri gibi)
• Yaranın: yeri, evresi, boyutları, doku tipi, yara
yatağı ve yara çevresinin durumu, yara kenarları,
sinüs yolları, cepleşme, tünelleşme, nekrotik
doku, koku gibi fiziksel özelliklerinin
değerlendirilmesi
15. İyileşmenin İzlenmesi
• İyileşme belirtilerinin değerlendirilmesi:
eksüdanın azalması, yara boyutunun
küçülmesi, yara yatağının iyileşmesi gibi
• Basınç ülserinin öncesi ve sonrasında
fotoğraflarının çekilerek karşılaştırılması
16. Basınç Ülseri İyileşme Skalası
(Pressure Ulcer Scale for Healing-PUSH)
• Geçerli ve güvenilir bir basınç ülseri iyileşme
ölçeği kullanılması
17. BESLENMENİN DESTEKLENMESİ
Beslenmenin Değerlendirilmesi:
• Bireyin beslenme sorunlarının erken saptanması ve
düzeltilmesi için diyetisyenle görüşülmesi
• Vücut ağırlığı öyküsünün alınması ve kilo kaybı olup
olmadığının belirlenmesi için, vücut ağırlığının
değerlendirilmesi (3 günde ≥%5 ya da 180 günde ≥%10)
• Bağımsız yemek yiyebilme durumunun
değerlendirilmesi
• Alınan toplam gıda miktarının yeterli olup olmadığının
değerlendirilmesi (katı yiyecekler, sıvılar, oral beslenme
destekleri, enteral/paranteral beslenme)
18. • Bireyin vücut ağırlığının 1 kg’ı için 30-35 kcal
alımının sağlanması (bu değer kilo kaybı, kilo
alımı ve obeziteye göre değişebilir)
• Gerekirse yemek aralarında ek gıda ve/veya
oral destek ürünlerinin kullanılması
• Oral beslenme yetersizliği durumunda
beslenme desteğinin (enteral/paranteral)
sağlanması
Yeterli Kalori Alımının Sağlanması
19. • Bireyin vücut ağırlığının her 1 kg’ı için 1.25-1.5 gr
protein alması ve bireyin durumu değiştikçe
tekrar değerlendirilmesi
• Verilen yüksek protein miktarının bireyin
durumuna uygun olup olmadığının
değerlendirilmesi için böbrek fonksiyonlarına
bakılması
Pozitif Nitrojen Dengesi İçin Yeterli Protein Alımı
20. • Bireyin normal hidrasyonunun sağlanması
• Dehitratasyon belirti ve bulgularının izlenmesi
(vücut ağırlığında değişim, deri turgorunda
gecikme, idrar çıkışı ya da plazma sodyum
düzeyinde yükselme gb.)
• Yüksek ateş, kusma, aşırı terleme, diyare ve
yarasında aşırı drenaj bulunan dehidratasyonlu
bireyler için ek sıvı desteğinin sağlanması
Yeterli Günlük Sıvı Alımı
21. • Bireye yeterli vitamin ve mineral kaynaklarını
içeren bir diyetin sağlanması
• Diyet ile alım yetersizliği ya da zayıflığında
vitamin ve mineral desteğinin sağlanması için
hekimle görüşülmesi
Yeterli Vitamin ve Mineral Alımın Sağlanması
22. AĞRININ DEĞERLENDİRMESİ VE YÖNETİMİ
Ağrının Değerlendirilmesi:
• Basınç ülserine bağlı ağrının, geçerli ve güvenilir
bir ölçüm aracı ile değerlendirilmesi
• Beden dili ve davranışsal belirtilerinin
değerlendirilmesi
23. • Pozisyon değişiminde bireyin cildinde sürtünme
ve yırtılmayı önlemek için kaldırma ya da transfer
aracı (çarşaf gb.) kullanılması,
• Yatak çarşaflarının düz ve kırışıksız olması
• Basınç ülseri olan tarafa döndürülmemesi
(mümkünse)
• Basıncı arttıran pozisyonlardan kaçınılması
– 300 den fazla ya da 900 yan yatış pozisyonu
– Yarı oturur pozisyon
Ağrının Önlenmesi
24. • Yara bakımı ile analjezik uygulamasının koordineli
yapılması
• Ağrılı işlem sırasında bireyin mola istemeye teşvik
edilmesi
• Ağrıyı azaltmak amacıyla pozisyon değişimine
teşvik edilmesi
• Müzik, dikkati başka yöne çekme, meditasyon,
hayal etme gb. egzersizlere yönlendirme bazen
yararlı olabilir
Ağrının Yönetilmesi
25. • Yara yatağının örtülü ve nemli kalmasını
sağlayarak ve yapışkan olmayan yara örtüleri
kullanarak, basınç ülseri ağrısının azaltılması
• Daha az ağrıya neden olabilecek ve/veya daha az
sıklıkta pansuman değişimi gerektirecek yara
örtülerinin kullanılması (örn. hidrokolloidler,
alginatlar, polimerik membran köpükler, köpük,
yumuşak silikon örtüler, ibuprofen emdirilmiş
örtüler)
• Ağrı yönetiminde Dünya Sağlık Örgütü (DSÖ) “ağrı
merdiveni” yaklaşımın kullanılması
26. DSÖ Ağrı Merdiveni
Non-opioids: acetaminophen, aspirin, NSAIDs gibi ilaçlar
Weak opioids: codeine, hydrocodone, tramadol gibi ilaçlar
Strong opioids: morphine, hydromorphone, fentanyl gibi ilaçlar
27. POZİSYON DEĞİŞİMİ
• Doğrudan basınç ülserinin bulunduğu bölge
üzerine pozisyon verilmemesi
• Basmakla solmayan kızarıklık bulunan tarafa
döndürülmemesi
• Pozisyon değişim sıklığının: destek yüzeyin
özelliğine ve hastanın verdiği cevaba göre
düzenlenmesi
• Pozisyon değişiminde birey beklenen cevabı
vermiyorsa; pozisyon değiştirme sıklığı ve
yönteminin değiştirilmesi
• Her pozisyon değişiminde ortaya çıkabilecek
başka hasarlar açısından derinin gözlenmesi
28. • Kontrendike değilse
yatak başı
yüksekliğinin 300 ile
sınırlandırılması,
• Yatakta 300-400 yan
yatış pozisyonunda
ya da düz yatmaya
teşvik edilmesi
29. • Sürtünme ve yırtılma
kuvvetini azaltmak için
kaldıraç gibi transfer
araçlarının kullanılması
• Pozisyon verilmesinde bireyin
çekip sürüklenmemesi,
kaldırılması
• Kullanılan araçların bireyin
altında bırakılmaması
• Bireyin aktivite düzeyinin
tolere edebildiği kadar
arttırılması
30. • Bireyin gerektiğinden uzun süre sürgü
üzerinde tutulmaması
• Halka ya da simit şeklinde araçların
kullanılmaması
• Basınç ülseri üzerine doğrudan ısıtıcı araç ve
cihazların (sıcak su şişesi, ısıtıcı pedler, yatak
ısıtıcıları gb.) uygulanmaması
• Tıbbi cihaz ve araçların (drenaj sistemleri,
tüpler ya da kateter gb.) basınç
oluşturmayacağı şekilde pozisyon verilmesi
31. DESTEK YÜZEYLER
• Şilte ve karyolanın kullanılması:
– Yüksek riskli bireylerde standart sünger hastane şiltesi yerine,
daha yüksek özellikli köpük şiltelerin kullanılması
– Viskoelastik köpük gibi basıncı yeniden dağıtan şiltede yatan
hastanın en az 4 saatte bir, standart şiltede yatan hastanın en az
2 saatte bir pozisyonunun değiştirilmesi
– Küçük-hava bölmeli alterne basınçlı hava şiltelerin kullanılmaması
• Köpük ya da yastık gibi pozisyon verme araçlarının
kullanılması
• Topuklar için destek yüzey kullanılması:
– Topuk derisinin düzenli gözlenmesi
– Diz ile topuk arası altına yastık koyarak topukların elevasyonu
34. Temizleme ve Yara Örtüleri:
• Basınç ülseri ve çevresindeki derinin her
pansuman değişiminde serum fizyolojik ile
temizlenmesi
• Yaranın özelliğine göre yara örtülerinin
seçilmesi ve uygulanması
Tedavisi:
∆ Debridman tedavisi
∆ Enfeksiyona yönelik antibiyotik tedavisi
BASINÇ ÜLSERİNİN BAKIMI VE TEDAVİSİ
• Hemşirelik girişimi ∆ Kollobratif yaklaşım
35. KAYNAKLAR
• European Pressure Ulcer Advisory Panel and National Pressure Ulcer Advisory Panel. Prevention and
treatment of pressure ulcers: quick reference guide. Washington DC: National Pressure Ulcer Advisory
Panel; 2009. (Çev. Yara Ostomi İnkontinans Hemşireleri Derneği). Basınç Ülserlerini Önleme: Hızlı Başvuru
Kılavuzu. Aralık 2010, Ankara
• Carpenito-Moyet, L.J (2012). Hemşirelik Tanıları El Kitabı.(Ed. Erdemir, F.), 13. Baskı, Nobel Tıp Kitabevleri.
İstanbul
• Ackley, B.J. & Ladwig, G.B. (2013). Nursing Diagnosis Handbook: An Evidence-Based Guide to Planning
Care, Mosby, 9 edition.
• Bası Yarasının Önlenmesi: Hastalar ve refakatçileri için eğitim broşürü APUPA- Avusturya Dekübitus
Önleme Derneği, 2011, Tercüme 2013
• Karadağ, A. (2003). Basınç ülserleri: Değerlendirme, önleme ve tedavi. C.Ü. Hemşirelik Yüksek Okulu, 7 (2),
41-48.
• Beğer, T. (2004). Yoğun bakımda dekübit ülserleri: risk faktörleri ve önlenmesi. Yoğun Bakım Dergisi, 4: 244-
53
• http://www.npuap.org/wp-content/uploads/2012/02/push3.pdf Erişim Tarihi 06.11.2014
• Şahin, S. & Akçiçek, F. (2009). Yaşlı hastada bası yaraları önleme, tanı ve tedavisi. Akad Geriatri, 1: 139-146.
• Leung, L. (2012). From ladder to platform: a new concept for pain management. Journal of Primary Health
Care, 4(3),254-258.